kleurrijkste uitgever van Nederland voor avontuurlijke lezers
‘Brasa mi ori / Groet me met…’: poëzie en literatuur over dichter Michaël Slory in Arti et Amicitiae op vrijdag 13 december 2019 om 16.00 uur: De sociëteit van kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae staat t/m januari 2020 met ‘Brasa mi ori / Groet me met…’ in het teken van de beeldende kunst in relatie tot … “Michiel van Kempen en Ezra de Haan over Michaël Slory” verder lezen
Over Diana Tjin in Ons Erfdeel (jrg. 72) nr. 3 2019: (…) Met een handvol uitzonderingen zijn alle Nederlands-Caraïbische schrijvers altijd uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer. In de productie van de laatste jaren speelt de Knip nog altijd een belangrijke rol, maar veel van de nieuwe schrijvers hebben nu onderdak gevonden bij andere uitgeverijen. … “«Met een handvol uitzonderingen zijn alle Nederlands-Caraïbische schrijvers altijd uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer.» – Michiel van Kempen” verder lezen
Over Chesley Rach in Ons Erfdeel (jrg. 72) nr. 3 2019: (…) We hebben het hier over dertien schrijvers die in de laatste vier jaar hun debuut hebben gemaakt; tien zijn er geboren in Nederland, drie in het Caraïbisch gebied, maar dat zegt niet zoveel. (…) Chesley Rach (Curaçao, 1952) schreef met ‘De terugkeer van … “«Een nieuwe generatie in de Nederlands-Caraïbische literatuur.» – Michiel van Kempen” verder lezen
Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in Ons Erfdeel (jrg. 72) nr. 3 2019: (…) Binnen enkele jaren tijd is er een generatie Nederlands-Caraïbische auteurs opgestaan die zich manifesteert met werk van bijzondere kwaliteit. (…) Voor Etchica Voorn (Amsterdam, 1963) was de ontdekking van haar dubbele afkomst reden het sterk autobiografische ‘Dubbelbloed’ (2017) te schrijven. Het … “«Relaas van een zich almaar sterker ontwikkelend gevoel van onbehagen.» – Michiel van Kempen” verder lezen
(foto Bea Moedt) Over Shrinivási (12 december 1926 – 26 januari 2019) in De Groene Amsterdammer, 20 februari 2019: (…) Shrinivási was een Hindostaan maar werd katholiek opgevoed. Hij bleef altijd een districtsjongen die ‘met koemest aan de hielen de drempel van de Stad overschreed’. Hij schreef het allereerste gedicht ooit in het Sarnami, de … “«Shrinivási’s belangrijkste schrijftaal bleef toch het Nederlands.» – Michiel van Kempen” verder lezen
(foto Els Kirst) Over Bea Vianen (6 november 1935 – 6 januari 2019) in De Groene Amsterdammer, 23 januari 2019: Bea Vianen zette als eerste vrouwelijke romanschrijver de Surinaamse letteren op de kaart als een literatuur die kon getuigen van kritisch zelfinzicht. Maar de scherpte van haar eerste romans loste gaandeweg op in het gruis … “«Politiek, etniciteit, seksualiteit, ingeperkte vrijheid: het zijn vaste motieven in Vianens werk.» – Michiel van Kempen” verder lezen
( foto Michel Szulc Krzyzanowski ) Over Michaël Slory (1935-2018) in De Groene Amsterdammer, 9 januari 2019: Michael Slory was er ten diepste van overtuigd dat hij ‘werkte voor Suriname’. Dat engagement leidde bij hem tot poëzie van een profetische gloed, maar even zo vaak ook van een intimistische detaillering. (…) Politiek was hij met … “«Het volk moest zijn zanger blijven horen en zien.» – Michiel van Kempen” verder lezen
foto Peter de Rijk Bij het overlijden van Michaël Slory op Caraïbisch Uitzicht, 21 december 2018: Behalve taalwetenschapper (hoogleraar Bijzondere leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam) en in die hoedanigheid bezorger van de bij deze uitgeverij verschenen drie bloemlezingen van Michaël Slory, is Michiel van Kempen ook schrijver en dichter. Op de dag … “Michiel van Kempen, de auteur, gedenkt Michaël Slory met gedicht” verder lezen
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré op Caraïbisch Uitzicht, 6 januari 2018: (…) In haar jongste bundel probeert Annel de Noré te experimenteren met verschillende verhaalgenres en vertelstijlen. (…) De uitgever heeft er heel slim aan gedaan door de bundel te besluiten met het lange verhaal ‘De zeemeerman’. Daar zie je opeens … “«De beste, levende schrijfster van Suriname.» – Michiel van Kempen” verder lezen
Over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising voor NBD | Biblion, 22 november 2017: Drie vrouwen ontmoeten elkaar na een poging tot zelfdoding van een vriendin die nu op sterven ligt. Zij komen alle drie uit het Surinaamse district Nickerie, van oudsher een landbouwgebied bewoond door veel traditioneel denkende Hindoestanen. In hun gesprekken komt alles voorbij waar … “«Goed geschreven dialogen.» – Michiel van Kempen” verder lezen