«Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.» – Jeroen van den Heuvel

Menigte Verward geroep. Mijn stem die niet wil opgaan in dat rumoer, maar blinken wil, een zon op stille paden. Een zoektocht naar meer eerbied en meer vrede. Over het gedicht ‘Menigte’ uit ‘Alsof men alles loslaat’ van Michaël Slory op Ooteoote, 10 september 2018: Als je iets zegt over een gedicht, gebruik je dan … Lees verder “«Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.» – Jeroen van den Heuvel”

«Het mooiste blijft hoe dit gedicht met klanken en ritme de transitie (…) tastbaar maakt.» – Jeroen van den Heuvel

Over het gedicht ‘Ochtend’ uit ‘De schoonheid van blauw / The Beauty of Blue’ van Aletta Beaujon op Ooteoote.nl, 25 september 2017: Er zijn gedichten waarbij je het gevoel krijgt: “het klopt”, nog voordat je hebt nagedacht over wat het zou kunnen betekenen. De klanken rijgen de woorden en versregels aan elkaar. De meeste van … Lees verder “«Het mooiste blijft hoe dit gedicht met klanken en ritme de transitie (…) tastbaar maakt.» – Jeroen van den Heuvel”

«Waar de verhalen van Vaandrager op het eerste gezicht benauwend, monochroom (zwart) en leeg lijken, zijn ze bij nader inzien vol stemmen, levenslust en tederheid.» – Maarten van der Graaff

Over ‘Koprot’ van Harry Vaandrager op Ooteoote.nl, 12 maart 2013: Met een voor de hand liggende quote zou er gemakkelijk iets literair verantwoords en existentieels van te brouwen zijn, van die verhalen van Vaandrager. Maar daar moet je dus niet intrappen. De teksten in ‘Koprot’ lijken vaak op allegorieën, met archetypische tonelen als de baarmoeder, … Lees verder “«Waar de verhalen van Vaandrager op het eerste gezicht benauwend, monochroom (zwart) en leeg lijken, zijn ze bij nader inzien vol stemmen, levenslust en tederheid.» – Maarten van der Graaff”