Antoine J. Maduro
Bida, remordementu, konfeshon i krítika
Un relato outobiográfiko
Curaçao
Omslagillustratie Elis Juliana
Met bijdragen van Daphne van Schendel-Labega, Sidney Joubert
Gebonden, luxe uitgave, royaal formaat
met vele tientallen foto’s in duotone
299 blz., € 49,50
ISBN 978-99904-60-41-4
Presentatie 24 januari 2016
Imprint Fundashon Instituto Raúl Römer
“… Ik wist wie ik was en waarvoor ik op deze school zat”.
“… Simplemente,… ami tabata sa ken mi ta i ta kiko mi a bin hasi n’e skol akí”.
Deze woorden, vastgelegd in dit autobiografische werk, kenmerken Antoine J. Maduro (1909 – 1997). Een uitzonderlijke man die met zijn karakteristieke zelfverzekerdheid glansrijk een elite muloschool van toen, het St. Thomas-college, wist te doorlopen. Eenzelfde vasthoudendheid toonde Antoine J. Maduro niet alleen tijdens zijn loopbaan bij de Shell, waar hij opkwam voor de Curaçaose employés, maar ook in zijn dynamische activiteiten die hij op het gebied van sport en muziek ontplooide. Met onstuitbare inzet en daadkracht wijdde hij zich aan de door hem zo geliefde voetbalsport en heeft hij ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op de ontwikkeling en groei van de Curaçaose voetbalsport. In dit levenswerk toont Antoine Maduro zijn veelzijdigheid en geeft hij blijk van zijn liefde voor de Curaçaose literaire werken, muziek en zang die een grote rol in zijn leven hebben gespeeld.
Het meest heeft Antoine Maduro zich echter als onvermoeibare strijder doen kennen op het gebied van zijn moedertaal, het Papiamentu. Met de voor hem zo kenmerkende oprechtheid, wars van alle conventionele meningen, werd hij een – gevreesde – autoriteit op Bon Uzo di Papiamentu (het Correcte Gebruik van het Papiamentu). Zijn werken zijn gestaafd door eigen diepgaand taalonderzoek en raadpleging van lokale en buitenlandse studies. Hij had bijzondere belangstelling voor de oorsprong van Papiamentse woorden, gezegden en spreekwoorden en streefde vurig naar een gestandaardiseerde orthografie van het Papiamentu. Dankzij zijn wetenschappelijke taalonderzoek, verwoord in talloze publicaties, verleende de Universiteit van de Nederlandse Antillen hem in 1984 het eerste eredoctoraat van genoemde universiteit in de letterkunde.
Dit autobiografische werk werpt een unieke blik in het dagelijks leven van een opgroeiende katholieke jongeman in de wijken rondom Pietermaai in de eerste helft van het 20ste eeuwse Curaçao. Met een zeldzame openhartigheid legt hij hierin tot het bereiken van een hoge leeftijd zijn persoonlijke levenshouding en religieuze gevoelens bloot. Antoine Maduro is de personificatie van hetgeen een man door zijn strijd bereikt heeft, alles op eigen kracht en geheel onbaatzuchtig.