Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn voor NBD | Biblion, 26 januari 2018:
Autobiografisch relaas van de zoektocht van de hoofdpersoon naar antwoorden op vragen als ‘Waar hoor ik bij?’ en ‘Waar ben ik thuis?’. Aangezien de hoofdpersoon een Nederlandse moeder en een Surinaams-Creoolse vader heeft, is zij noch zwart noch wit. In geen van beide werelden wordt zij geaccepteerd. Zowel in Nederland als in Suriname ondervindt zij hevige weerstand. Het is een pijnlijk boek. Het is niet niks als haar overgrootvader aan moeders kant haar volstrekt negeert bij een bezoek. Het gaat ook niet in haar koude kleren zitten als de kennismaking met haar grootmoeder aan vaders kant uitloopt op een totale teleurstelling. Als zij haar duttende grootmoeder liefdevol streelt vraagt deze alleen wie die brutale blanke is. De schrijver moet geprezen worden om haar openhartigheid over het alledaagse racisme dat zij als ‘dubbelbloed’ zowel aan Nederlandse als Surinaamse kant ervaart.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’
Auteur: webmistress
«Grondige kennis in toegankelijke, interessante psychologische roman.» – Marita de Sterck
Over ‘Dochters’ van Ton van Reen voor NBD | Biblion, 25 januari 2018:
De auteur (1941) schreef gedichten, luisterspelen, romans, jeugdboeken en journalistieke bijdragen, vooral over Afrika. Bekend zijn de verfilmde jeugdboeken over de Bokkenrijders en romans als ‘Het winterjaar’ en ‘Roomse meisjes’. Hoofdfiguur in deze roman is Lennert, een Nederlandse journalist die in Afrika werkt. Hij reist naar Zwitserland, waar zijn dochter zal huwen. Onderweg ontmoet hij een jonge vrouw met wie hij al gauw vertrouwelijk praat. Ze vertellen elkaar hun levensverhalen. Zij hoe haar familie in de oorlog naar Zwitserland vluchtte en haar vader zijn Joodse roots verstopte om een Zwitser te worden. Hij hoe hij Nederland verruilde voor Afrika om aan zijn voorgeschiedenis te ontsnappen. Uiteindelijk zorgen Lennerts dochters, de bruid, de Amsterdamse verpleegster en de geadopteerde Keniaanse dochter, ervoor dat hij met dat verleden in het reine komt. Uit de roman blijkt de grondige kennis van de auteur inzake Afrika en de Tweede Wereldoorlog, maar de informatieve passages breken iets te vaak de spanning in deze toegankelijke, interessante psychologische roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Bijzonder levensverhaal goed gedocumenteerd.» – Ingrid Glorie
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink op Voertaal, 25 januari 2018:
(…) ‘Zwijgplicht’ is een historische familieroman. Theo Stokkink vertelt hierin het bijzondere levensverhaal van zijn moeder, Hélène. (…) De roman omspant de periode 1913-1948. Hoewel Stokkink het verhaal van zijn moeders leven systematisch afwerkt, lijkt de belangstelling van de auteur toch vooral uit te gaan naar het leven van zijn grootvader, Theo Borret, en de impact die Wet 248bis in die beginjaren op de Amsterdamse homogemeenschap heeft gehad. Stokkink heeft zich goed gedocumenteerd en beschrijft Theo’s leefwereld tot in detail. Verschillende bekende figuren, zoals Jacob Israël de Haan (schrijver van het “schandaalboek” Pijpelijntjes) en Louis Couperus, krijgen een glimpoptreden in het verhaal. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mooie, poëtische taal met intrigerende zwart-wit tekeningen.» – Sandra Faneker
Over ‘De blauwdruk van Capgras’ van Inge Nicole voor NBD | Biblion 16 februari 2018:
Beeldend kunstenaar Juliet heeft twintig jaar geleden haar pasgeboren zoon aan haar tweelingzus Gusta gegeven. Vervolgens zijn de zussen van identiteit gewisseld en is Gusta bij Ruud (de vader van de baby) ingetrokken. Jaren later zoekt Boy zijn biologische moeder op. Hij is gefascineerd door de kunstenaarskolonie waarin ze woont, haar relatie met de vrijgevochten, veel jongere, Wolf en haar eigenzinnige kunstwerken. Ook hij wil zich als kunstenaar ontwikkelen, maar voelt zich hier onzeker over. Hij bezoekt zijn oma die leidt aan het syndroom van Capgras en in een inrichting zit. Haar psychoses en waanideeën raken aan de mysterieuze wereld die kunst kan oproepen. Inge Nicole vervlecht en spiegelt de levens van haar personages in korte, anekdotische hoofdstukken, aangevuld met intrigerende zwart-wit tekeningen. In mooie, poëtische taal, schetst ze een beeld van mensen die vrij willen zijn en hun leven vorm en zin willen geven. De behoefte gezien en erkend te worden, leidt in deze vertelling niet alleen tot kunst, maar ook tot tragische besluiten.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De blauwdruk van Capgras’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Weg met dat breinkorset, de mentale kuisheidsgordel die echt vrij denken onmogelijk maakt.» – Peter Lenssen
‘#ReToo’ column van Peter Lenssen in Buiten de Orde, 11 januari 2018:
“(…) Ik had al het een en ander aan dwarse boeken gelezen, maar toen ik de knelhelm van religie afzette, kwam het echt binnen. Een verfrissende wind. Over het hiernamaals gesproken: daar hoefde ik vanaf dat moment niet meer naar te verlangen. Dat was er. Mijn god wat een genot. De hemel op aarde. (…)” Van Peter Lenssen verschijnt begin 2018 de roman ‘Pleisterplaats Belleville’, een monument voor de vrijheid van meningsuiting, een hommage aan Charlie Hebdo.
Lees hier de column
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Tekst en beeld sluiten goed op elkaar aan.»
Over ‘19 x Bella en de 20e is zoek’ van Cor Gout en Harrie Geelen voor NBD | Biblion, 24 januari 2018:
Poëziebundel waarbij de tekeningen een grote rol spelen. Het is een gedichtencyclus van twintig verschillende gedichten, die samen een verhaal vertellen dat speelt in jaren vijftig van de 20e eeuw. Een meisje uit Zeeland gaat in de huishouding werken bij mensen in een grote stad. De poëtische teksten over de ontwikkeling die het meisje doormaakt, bestaan uit korte regels van meestal twee of drie woorden, zonder rijm. De illustraties zijn sfeervolle bladvullende tekeningen. Tekst en beeld sluiten goed op elkaar aan. Tekenaar Harrie Geelen verzorgde eerder o.a. illustraties bij werk van Imme Dros en werkt ook als tekenfilmer, schrijver, scenarist en componist en bracht een aantal boeken uit. Auteur Cor Gout schreef eerder verschillende bundels over muziek, Den Haag en filosofie en van hem zijn eerder verhalenbundels en een poëziebundel verschenen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘19 x Bella en de 20e is zoek’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Interview met Ernst Jansz bij de presentatie van zijn boek ‘De Neerkant’
Presentatie ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Concerto Amsterdam, 20 januari 2018:
Ernst Jansz vertelt in een gesprek met redacteur Peter de Rijk uitvoerig over zijn nieuwste boek ‘De Neerkant’ op het podium van Concerto. Ook speelt de Doe Maar-toetsenist liedjes van de cd bij het boek.
Kijk hier naar de presentatie
Meer over ‘De Neerkant’
«Een niet weg te denken thema in de Surinaamse literatuur.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in De Ware Tijd Literair, 20 januari 2018:
(…) ‘Dubbelbloed’ vertelt een verhaal van een moksi die te lijden heeft gehad door haar huidskleur. (…) Het is inmiddels een klassiek thema uit de wereldliteratuur. (…) Bekende schrijvers met name uit Amerika die over kleur hebben geschreven zijn Maya Angelou en Toni Morrison. (…) Tegen de achtergrond van raciale spanningen gaat Angelou de confrontatie aan met de traumatische gebeurtenissen in haar eigen leven en ze onderzoekt de ontwikkeling van haar eigen identiteit als Afro-Amerikaanse vrouw. Dit doet Etchica Voorn in ‘Dubbelbloed’ ook: ze is op zoek naar haar roots met name naar haar Surinaamse roots! Op haar eenenvijftigste besluit de ik-figuur een rituele wasi te nemen. Ze wil dichterbij haar Surinaamse familie komen. (…) Uiteindelijk beseft Voorn dat zij kan putten uit rijke culturen: zowel uit een blanke als uit een zwarte cultuur.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dubbelbloed’
«Zo’n tijdschrift is ‘Extaze’ niet en zou het ook niet moeten willen worden.» – Liliane Waanders
Over ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017] op Literair Nederland, 19 januari 2018:
(…) Thema van het nummer waarmee Extaze de zesde jaargang besluit is fotografie. Het nummer opent met drie essays. (…) Het verhaal De Galvanistraters van Mischa van den Brandhof is een sfeervol geschreven familiealbum. De lezer ziet foto’s voor zich, waarbij het sepia overvloeit in zwart-wit en daarna kleur krijgt. Een heel mooi voorbeeld van ‘show, don’t tell’. (…) Pim Wiersinga levert met zijn bijdrage Schrijven, de gooi naar het onbereikbare. Een conversatie een bijdrage aan de discussie over hoe literatuur gelezen moet worden in het licht van het leven van een schrijver. Hij voert Tim Parks – die met De roman als overlevingsstrategie een knuppel in het hoenderhok gooide, de al in 1919 overleden Victor Segalen en zichzelf op als dramatis personae. Zijn aanpak is meer dan interessant. (…) De meeste redacteuren willen gewoon een goed tijdschrift maken. Misschien wel het liefst een spraakmakend tijdschrift waarin schrijvers van naam graag aan bijdragen, wat vervolgens vooral het tijdschrift ten goede komt. Zo’n tijdschrift is Extaze niet en zou het ook niet moeten willen worden. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24
Radiospot Neerkant
Op 19 januari 2018 is de theatertournee van Ernst Jansz met ‘De Neerkant’ van start gegaan. Het startsein werd 18 januari gegeven in Met het oog op morgen. Het begin van de tournee is ook het moment geworden voor de presentatie van het boek ‘De Neerkant’ op 20 januari in Concerto Amsterdam en Pletterij Haarlem. Ter gelegenheid hiervan verscheen op 17 januari de tweede single/clip van het album ‘De Neerkant’ Ik was een hippie. Eerder bracht hij dit nummer ten gehore in De Wereld Draait Door. Boek, cd en tournee worden ondersteund door uitgebreide radioreclamecampagne op NPO Radio 1 (10 spots per dag vanaf 20 januari t/m 2 februari)! Luister hier naar de spot. De boekhandel heeft een A3-affiche ontvangen voor ‘De Neerkant’ met de tekening van Stripschapprijswinnaar 2018 Peter van Dongen.