Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen in Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad, 6 mei 2017:
In ‘Bitterdagen’ is Sjef Sonneschein de hoofdpersoon. Het is een verbitterde, nurkse en wrokkige man, een historicus die leeft in het verleden en voortdurend herinneringen ophaalt. Aan gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, aan zijn vader die in de mijn werkte, aan zijn vrouw Jeanne die aan kanker is gestorven, aan zijn vriend Sjors die in Indonesië direct na de oorlog de politionele acties heeft meebeleefd, aan zijn Limburgse jeugd en nog veel meer. Maar Sjef heeft alzheimer, waardoor al die herinneringen door en over elkaar gaan buitelen en een maalstroom van verhalen worden. Een draaikolk die Lenssen ondersteunt met een schrijfstijl van korte, afgebeten zinnen. Evengoed blijft voor de lezer altijd helder waarom Sjef is geworden wat hij nu is. Hij is overigens niet alleen wrokkig en verbitterd, maar heeft ook mededogen, kan niet tegen onrecht en is sociaal bewogen. Reden waarom hij bijvoorbeeld het verslaafde hoertje Mounia in zijn huis onderdak biedt.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
Auteur: webmistress
«Eerbetoon aan vervolgde Sinti in WOII.» – Bart Ebisch
Over ‘Sarah de Zwarte Madonna’ in ‘Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad’, zaterdag 13 mei 2017:
Nederland herdenkt dinsdag 16 mei 2017 voor de eerste keer de vervolging van de Sinti tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat gebeurt in Beek. (…) De nazi’s wilden alle zigeuners uitroeien, net als de joden. Op 16 mei 1944 vond een landelijke razzia plaats. 248 zigeuners kwamen via het werkkamp Westerbork terecht in Auschwitz. De deportatie gebeurde onder toeziend oog van Nederlandse autoriteiten. (…) De uit Herten afkomstige Jacques Thönissen beschrijft in zijn liefdesroman ‘Sarah de Zwarte Madonna’ hoe de Sinti (en Roma) in de vooroorlogse jaren werden verguisd. (…) De roman is tevens een eerbetoon aan deze ‘miskende groep’, schrijft Thönissen, die sinds 1962 op Aruba woont. In een interview met deze krant in 2015 zei de schrijver: ‘De Joden kregen na de oorlog de staat Israël als beloofde land. Voor de zigeuners is de situatie er alleen maar slechter op geworden. Overal in Europa worden ze tot op de dag van vandaag vervolgd, verstoten, gediscrimineerd en gemarginaliseerd. Ze verdienen in de Europese samenleving opgenomen en geaccepteerd te worden’. (…)
Lees hier het artikel in ‘Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad’
Meer over ‘Sarah de Zwarte Madonna’
«Standaardwerk in de Surinaamse letterkunde.» – Jeroen Dewulf
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in Ons Erfdeel [jrg. 60 nr. 2], mei 2017:
(…) Helman begon zijn literaire carrière als jonge twintiger en bleef actief tot zijn tweeënnegentigste; zo publiceerde dezelfde man die het in 1940 met ‘Millioenen-leed’ voor de joodse vluchtelingen in Nederland had opgenomen nog een jaar voor zijn dood ‘Zomaar wat kinderen’, over de vluchtelingen van vandaag. Hij gebruikte in die periode niet minder dan vijftig pseudoniemen voor een totaal van honderddertig boeken en honderden artikelen. (…) Van Kempen verbergt zijn sympathieën niet. Een voorbeeld hiervan is zijn vergelijking tussen Helmans ‘De foltering van Eldorado’ met Anton de Koms ‘Wij slaven van Suriname’ en zijn conclusie dat het werk van Helman een vijf keer groter geografisch bereik heeft, tien keer zo goed gedocumenteerd en honderd keer beter geschreven is. Dergelijke passages laten zien dat Van Kempen een persoonlijke interpretatie van Helmans leven en werk heeft voorgelegd. (…) Had Helman in het Frans, Spaans of Engels geschreven, dan zou hij tot de grote Caraïbische schrijvers van de twintigste eeuw worden gerekend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over Rusteloos en overal
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
«Madurolezing in licht van Boy Ecury.»
Giselle Ecury over Boy Ecury in Antilliaans Dagblad, 8 mei 2016:
Giselle Ecury is zich, net als haar oom Boy Ecury destijds, bewust van het feit, dat Nederland overzeese gebiedsdelen heeft. ‘Daarom waren er onder meer Antillianen en Surinamers tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Zij die het onrecht niet konden aanzien, stelden hun leven in de waagschaal om zich ertegen te verzetten.’ De les die zij er al jong uit leerde was: ‘[…] dat je altijd iedereen kan blijven aankijken, trots en zonder schaamte. Gun iedereen het beste, ontneem een ander niets. Ook niet zijn waardigheid.’
Lees hier het verslag van de lezing op 5 mei in ‘Antilliaans Dagblad’
Luister en kijk hier naar de lezing
Meer over Madurolezing op deze site
Meer over Boy Ecury op deze site
Meer over Giselle Ecury op deze site
«Heerlijk Extazenummer met een diversiteit aan literaire delicatessen.» – André Oyen
Over ‘Extaze 21 – Literatuur die het podium betreedt’ op Ansiel, 9 mei 2017:
Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren. En in dit nummer van Extaze, editie 21 al, wordt daar volop aandacht aan besteed.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Extaze 21’
«Mooie kans voor een verdere kennismaking met het oeuvre van Alfred Birney.» – André Oyen
Over ‘De rivieren’ van Alfred Birney op Ansiel, 8 mei 2017:
(…) In 2017 zijn onder de overkoepelende titel ‘De rivieren’ de drie novellen (elk genaaid gebonden met stofomslag) bijeengebracht in een boekenhuls voor een lagere prijs, bij Uitgeverij In de Knipscheer. Een mooie kans voor de lezers van ‘De tolk van Java’ voor een verdere kennismaking met het oeuvre van Alfred Birney. (…) Toen hij rond zijn dertigste zijn loopbaan als musicus moest opgeven door een onherstelbare beschadiging aan zijn linkerhand, ging hij serieus verder met schrijven. Hij debuteerde in 1987 met de roman ‘Tamara’s lunapark’. In 1991 kreeg hij voor zijn oeuvre (1987-1991) de literaire G.W.J. Paagman-prijs uitgereikt onder een commissie voorgezeten door Aad Nuis. Zijn bloemlezing ‘Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren’ (1998) veroorzaakte veel beroering en polemiek binnen kringen van de Indische literatuur. Twee van zijn belangrijkste romans, ‘Vogels rond een vrouw’ (1991) en ‘De onschuld van een vis’ (1995), werden respectievelijk in 2000 en 2002 in vertaling in Indonesië uitgebracht. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Alfred Birney op deze site
«En natuurlijk dit mooie setje van de drie Rivieren.»
Over ‘De rivieren’ van Alfred Birney in Moesson, mei 2017:
Nee, we moeten niet alleen ‘De tolk van Java’ lezen van Alfred Birney, omdat die op de shortlist voor de Libris literatuurprijs staat, maar nog veel meer werk, ook van vóór zijn tweede grote doorbraak. ‘Bewegingen van heimwee’, ‘De onschuld van een vis’, ‘Het verloren lied’; niet vergeten! En natuurlijk dit mooie setje van de drie ‘Rivieren’, geschreven in 2009, 2010 en 2011. Drie novellen in een huls voor € 39,50.
Meer over ‘De rivieren’
Meer over ‘De onschuld van een vis’
Meer over ‘Het verloren lied’
Meer over Alfred Birney op deze site
«Herkenbaar.»
Over ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer in Moesson, mei 2017:
In ‘Buitenbeentjes’ verzamelde Janny de Heer tien levensverhalen van Indische ouderen uit Den Helder. Allemaal moesten ze in hun leven twee, drie keer opnieuw beginnen. Hun verhalen zijn stuk voor stuk anders, maar blijven toch herkenbaar. Alleen jammer dat De Heers toontje van de onrechtvaardigheid af en toe vermoeit.
Meer over ‘Buitenbeentjes’
«Geïnterneerd in Suriname om Duitse nationaliteit.»
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Trouw, 6 mei 2017:
Debuut van Diana Tjin (1961) die verhaalt over de Surinaamse mevrouw Grünwald die in 1945 in Suriname met haar man en drie kinderen wordt geïnterneerd in Kamp Copieweg omdat haar familie om sentimentele redenen nooit afstand deed van de Duitse nationaliteit. Pas in februari 1947 mogen ze het kamp weer uit en vestigt de familie zich in Nederland.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Upcoming: American edition of ‘Boom’s Blues’
Boom’s Blues. Music, Journalism, and Friendship in Wartime by Wim Verbei, translated by Scott Rollins:
‘A recovery of the first book-length study of the blues and the story behind the extraordinary Dutchman who wrote it under Nazi occupation’.
‘Sometimes the seemingly impossible happens. Thanks to Wim Verbei’s perseverance, the first book-length analysis of the blues-written in the German-occupied Netherlands during World War II-is both available at last and contextualized by an account of the contemporary Dutch reception of jazz and blues.’ – Guido van Rijn [author of Kennedy’s Blues: African-American Blues and Gospel Songs on JFK and Roosevelt’s Blues: African-American Blues and Gospel Songs on FDR, both published by University Press of Mississippi]
‘To my knowledge, a Dutch feature film with jazz or blues as its main theme has never been made. But in this case, one conclusion comes irresistibly to mind: Boom’s Blues offers the perfect vehicle for a gorgeous movie. Summarized in eight words: Round Midnight meets High Fidelity meets Schindler’s List.’ – Bert Vuijsje, Jazzism magazine
Wim Verbei has been active in blues music circles for several decades. He was editor-in-chief of Mr. Blues, the first Dutch-language magazine about blues, and longtime editor of the prominent Dutch music magazine Oor (Ear). He has been producing a series of articles for the quarterly Block Magazine called ‘de Bluesbibliotheek’ (‘The Blues Library’), the bibliography and critical review of every book ever written on blues music. Scott Rollins has been a cultural entrepreneur for more than forty years. He has published three volumes of poetry and is the translator of The Music of the Netherlands Antilles: Why Eleven Antilleans Knelt before Chopin’s Heart from University Press of Mississippi.
American Made Music Series, 352 pages, 6 x 9 inches, 97 b&w illustrations, 4 tables, appendices, bibliographies, indices, Printed casebinding $75.00, 978-1-4968-0511-9
Meer over ‘Boom’s Blues ’