Literair tijdschrift Extaze 21 ‘Literatuur die het podium betreedt’ [Jrg. 6, nr. 1]

VoorplatExtaze21-72Extaze 21 – Literatuur die het podium betreedt
zesde jaargang nr. 1, 2017

Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 maart 2016
ISBN 978-90-6265-955-5

Literatuur komt niet alleen tot ons in geschrifte. We horen literatuur op uiteenlopende podia: waar revues of musicals worden uitgevoerd, waar muziektheater te zien en te horen is, waar cabaretiers en podiumdichters hun zegje doen, waar zangers teksten zingen die bedoeld zijn om er goed naar te luisteren.
(Tekst)dichter Nico van Apeldoorn ontmoet zijn collega Lennaert Nijgh (1945–2002) in diens songteksten. Cabaretier Fred Florusse herkent het poëtische talent van de komiek Johan Buziau (1877–1958). Historicus Dick Brongers neemt de lezer mee naar de revue tijdens en rond de Tweede Wereldoorlog en weegt de teksten die de artiesten in die periode ten gehore brachten. Didi de Paris erkent de schatplicht van zijn (en veler) podiumdichterschap aan de Antwerpse dichter Gust Gils (1924–2002). In zijn essay ‘Bertold Brecht en de Eerste Wereldoorlog’ vermeldt Wim Michiel dat Brecht (1898–1956) al vroeg in zijn carrière de behoefte voelde om zijn teksten ook op het podium te (laten) vertolken.

Korte verhalen van Gert-Jan van den Bemd, Chris Ceustermans, Kristien De Wolf, Hans Depelchin, Luuk Imhann, Heidi Koren, Liedewij Vogelzang, Theo van der Wacht. Gedichten van Naomi Duveen, Dorien Dijkhuis, Els de Groen, Hanz Mirck, J.V. Neylen. Beeld van Lies Van Gasse.

De presentatie van Extaze 21 zal plaatsvinden op donderdag 2 maart 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan).
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

Fotoboekenbeurs.

kleurcatalogusWerk van Michel Szulc-Krzyzanowski en Jeanette Bos op Fotoboekenbeurs in Eindhoven, 19 maart 2017:
Fotosz.nl (Fotografie Stichting Zuid Nederland) organiseert op zondag 19 maart 2017 van 11.00 tot 17.00 uur een fotoboekenbeurs in Eindhoven voor nieuwe, tweedehands en antiquarische fotoboeken van fotografen, verzamelaars, boekhandels en uitgeverijen van fotoboeken. De beurs vindt plaats in de voormalige meubelzaak Pennings Inside, een ruime en fraaie ruimte nabij het centrum van Eindhoven. Uitgeverij In de Knipscheer is aanwezig met de fotoboeken (en unieke expositie-exemplaren van losse foto’s) van o.a. Michel Szulc-Krzyzanowski (o.a. zijn befaamde Henny-reeks), de ‘Antilliaanse’ fotografie van Jeanette Bos, Dirk W. de Jong (American Blues), Remko Kraaijeveld (Frank Kraaijeveld van de Bintangs), Bert Nienhuis en Kees Tabak (Doe Maar) en snapshotfotografie van Ilona Verhoeven. Van enkele titels ook unieke expositie-drukken van losse foto’s.
Locatie: Geldropseweg 63, 5611 SE Eindhoven. Toegang gratis.
Meer over Michel Szulc-Krzyzanowski op deze site
Meer over Jeanette Bos op deze site

Edith Tulp – De bushsoldaat (2de druk)

voorplattulp75Edith Tulp
De bushsoldaat

Roman
Nederland – Oeganda
Paperback met flappen,
320 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-919-7
Eerste druk april 2016
Tweede druk maart 2017

Een Nederlander en een Oegandees. Thomas en Mozes. Ze zijn gezworen vrienden en staan in Oeganda bekend als de ‘projectpolitie’. Ze controleren door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in het Afrikaanse land en registreren elke onregelmatigheid. De vriendschap echter komt zwaar onder de druk te staan als Mozes, een voormalig kindsoldaat, in aanraking komt met Amerikaanse evangelisten die hem ervan overtuigen de ‘zieke ideologie’ van de homoseksualiteit te bestrijden. Behalve dat hij daarmee Thomas als vriend dreigt te verliezen, neemt hij bovendien een ander, enorm risico.

‘Het is bijna een apart genre: westerse schrijvers die een roman in Afrika situeren, gezien door de ogen van een westerse hoofdpersoon. De Afrikanen blijven vaak schetsmatig; vergelijk ze maar met de personages van Afrikaanse auteurs. Het kan ook anders, zoals in ‘De Bushsoldaat’ van de Nederlandse journalist Edith Tulp. (…) In directe taal snijdt zij alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot.’ – Wim Bossema in De Volkskrant

«Een belangrijk thema in het boek is magie.» – Ko van Geemert

Opmaak 1Over ‘Duizend leugens bruidstaart’ van Diana Lebacs in Ñapa Literatuur (Amigoe), zaterdag 11 februari 2017:
Ik koos voor de bruidstaart als beeld voor verwachting, liefde en teleurstelling. (…) Je hebt witte magie die uitgaat van het spirituele, en zwarte magie, beter bekend als brua, die gericht is op wraak, afrekening, genoegdoening. Mijn opa was kruidendokter, kurandero, hij gaf ook consult. (…) In deze wereld ben ik opgegroeid. Niet dat ik dit onmiddellijk in mijn boeken verwerkte. Maar op een zeker moment, in 2008, ontmoette ik de schrijver Erich Zielinski. Hij zei tegen me: je zou die magisch-realistische kant op moeten gaan, lees ‘De doem van de maïs’ van Miguel Angel Asturias uit Guatamala, in 1967 kreeg hij de Nobelprijs voor literatuur. Ik deed dat en was verkocht. Die magie is onlosmakelijk verbonden met Zuid-Amerika, met Curaçao. Of ik daar nu echt zelf in geloof weet ik niet. Wel in intuïtie, ik verdiep me in boeddhisme, katholicisme. Er is meer dan deze harde wereld, ik geloof in spiritualiteit.
Lees hier het interview
Meer over Diana Lebacs op deze site

«Een mooi Antilliaans liefdesverhaal.» – Danielle van der Hoeven

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Allesoverboekenenschrijvers.nl, 17 februari 2017:
(…) ‘Schaduwvrouw’ is een biografische debuutroman. Het is een mooi geschreven en goed leesbaar liefdesverhaal. Liefde is waar het in deze roman om draait. Niet alleen de liefde tussen mensen maar ook de liefde van met name de hoofdpersoon, Ma, voor de Antillen. Roy, die van oorsprong Antilliaan is, kan in Nederland niet aarden. Daarom besluit hij om terug te gaan naar de Antillen. Op de Antillen, ontmoet hoofdpersoon van de roman, een Nederlandse vrouw, Roy en ziet in hem de liefde van haar leven. De bestaande verhoudingen maken dit onmogelijk. In ‘Schaduwvrouw’ komen veel aspecten van de liefde aan bod.. Ma heeft een echtgenoot (Janus), een getrouwde minnaar (Karel) en ontmoet dan ook nog eens op de Antillen haar grote liefde Roy. Maar omdat iedereen van elkaars verhouding op de hoogte is, wordt dit toch niet al te niet ingewikkeld. ‘Schaduwvrouw’ bevat ook een aantal gedichten van Margarita Molina. (…) De gedichten illustreren op een sfeervolle wijze het verlangen van Roy naar Ma. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Aaneenschakeling van avontuurlijke gebeurtenissen.» – C.H. Gajadin

Opmaak 1Over ‘Duizend leugens bruidstaart’ van Diana Lebacs voor NBD | Biblion, 15 februari 2017:
Deze tweede roman voor volwassenen van de Curaçaose schrijfster (1947) is een aaneenschakeling van avontuurlijke gebeurtenissen die met een grote zoektocht te maken hebben. Skylar’s vader vertrok ooit met de belofte dat hij zijn vrouw en zoon zal laten overkomen. Wanneer zijn moeder een verhouding krijgt met de lokale onderwijzer, wil puber Skylar naar Hope Land om zijn vader op te sporen. Hoewel hij daar niet in slaagt, lukt het Skylar wel een rechtenstudie te voltooien. Zijn briljante toekomst dreigt echter verloren te gaan door het gemis van een vaderfiguur. Allerlei figuren schieten hem net op het nippertje te hulp. Hij maakt zelfs merkwaardige avonturen mee in de criminele wereld. Pas na de dood van zijn vader komt Skylar te weten dat hij opnieuw getrouwd is en meer kinderen heeft. Is deze zoektocht een metafoor voor de altijd afwezige vaderfiguur in de Caraïbische cultuur? (…)
Meer over ‘Duizend leugens bruidstaart’
Meer over Diana Lebacs op deze site

«Het leven is niet altijd maakbaar.»

EdithTulp2Edith Tulp over Edith Tulp in Volkskrant Magazine, 11 februari 2017:
(…) Nee, alleen zijn is niet altijd leuk. (…) Het geeft ook vrijheid om alleen te zijn, en ongekende mogelijkheden. (…) Juist omdat ik met niemand rekening hoef te houden, heb ik alle gelegenheid het leven ten volle te leven en mezelf te ontplooien. Ik heb gewoond en gewerkt in Afrika, zette er een ontwikkelingsproject op en ik schrijf romans. Ik reis door risicogebieden waar je nooit naar toe zou gaan als je thuis bloedjes van kinderen hebt zitten wachten. Een half jaar lang woonde ik diep in een oerwoud, waar ik even iets had met een ranger in een stoer uniform met een kalasjnikov over zijn schouder waarmee hij mij beschermde tegen de wilde beesten in het bos. Hij was smoorverliefd. Ik twijfelde – de cultuurkloof leek me onoverbrugbaar. Hoe kon ik deze man, die alleen de jungle kende en ervan schrok als ik mijn contactlenzen uitdeed, uitleggen waar ik vandaan kwam? In alle opzichten – intellectueel, materieel, emotioneel – kwam ik van een andere planeet. Ik had geen idee hoe ik die met hem kon delen en delen lijkt me een eerste vereiste in een relatie. (…) Hoe dan ook: alleenstaand zijn is niet voor watjes. Niet als je iets van het leven wil maken. Ik ben er een sterke en stoere vrouw van geworden en ik wil me niet meer schamen voor het feit dat ik een ouwe vrijster ben. Liegen erover doe ik niet meer. Zelfs niet in Afrika. Edith Tulp is o.a. auteur van de vorig jaar verschenen roman ‘De bushsoldaat’.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De bushsoldaat’

«RIP Tjeerd Ybeles Smit.» – André Oyen

Tjeerd2Tjeerd Ybeles Smit is overleden’ op Ansiel, 13 februari 2017:
Donderdag 9 februari 2017 is Tjeerd Ybeles Smit overleden. (…) ‘Sterven doe je zo’ was het literaire debuut van Tjeerd Ybeles Smit. Het is een novelle over de dood, maar het is echt geen triest boek, want het is een stukje filosofie gekoppeld aan een bitterzoet verhaal met een droge humoristische ondergrond. Tjeerd Ybeles Smit speelt met het thema dood en de angst en het taboe daarrond. (…) Een heel apart boekje dat ik heel graag gelezen heb. (…) In ‘Bijverschijnselen’ maakt de auteur zijn lezers deelgenoot van een buitengewoon goed geschreven en sterk verhaal over ziekte, verval en dood. Er zit een dusdanige beklemmende sfeer in het boek dat een ietwat overgevoelige lezer er zelf paranoïde van zou worden. Een ware literaire krachttoer. (…)
Lees hier verder
Meer over Tjeerd Ybeles Smit op deze site

I.M. Tjeerd Ybeles Smit

TjeerdDonderdag 9 februari 2017 bereikte mij het bericht dat Tjeerd Ybeles Smit die dag is overleden:
Gérard Bed, vriend van de uitgeverij, attendeerde me op 7 april 2011 tijdens de Haarlemse presentatie van Frank Kraaijeveld’s Bintangsboek Fifty fifty op het schrijverschap van Tjeerd. Hij gaf me kort daarna een vroege versie te lezen van Bijverschijnselen, een roman die uiteindelijk in 2014 het licht zag, voorafgegaan door zijn late debuut in 2012 Sterven doe je zo. Wat direct opviel was zijn gemakkelijke en ook humorvolle manier van schrijven over onderwerpen die niet zo gemakkelijk zijn: lijden, sterven en dood, waarbij humor over het algemeen niet zo’n gangbaar stijlmiddel is. Het duurde even voordat de eerste persoonlijke kennismaking met Tjeerd op de uitgeverij plaatshad. Tjeerd was toen al koorddanser op een levenslijn die op knappen stond, en keer op keer moesten afspraken vanwege ziekenhuisopnamen worden doorgeschoven. Maar keer op keer wist hij de crises door de jaren heen te doorstaan en deed hij zijn (ook medische) omgeving versteld staan van wonderbaarlijke oplevingen, waarvoor hij toch de kracht in zichzelf gevonden moet hebben want in hogere krachten geloofde hij al lang niet meer en dat ongeloof maakte hij zelfs tot thema van zijn gepubliceerd literair werk. Gelukkig heeft hij in die kleine zes jaar dat hij met de uitgeverij optrok heel wat keren de weg naar Haarlem weten te vinden. Wie zijn website opzoekt leest: ‘Ik ben geboren in 1944, in een streng gereformeerd gezin. Dat betekende dat ik voorbeschikt was voor een leven lang oorlog. Een niet aflatende strijd tussen mezelf en mijn omgeving. Van alle scholen ben ik afgetrapt, mijn militaire diensttijd eindigde in S-5, mijn opvoeders haalde ik het bloed onder de nagels vandaan, ik brak luidruchtig met de kerk waar mijn vader ouderling was. Zelfs mijn eerste liefde en mijn dochtertje liet ik in de steek. Vrij wilde ik zijn. Als een vogel zo vrij, voor zover een krijgsgevangene dat kan zijn.’ Maar ook aan krijgsgevangenschap komt een eind. Wees vrij. – franc knipscheer
Meer over Tjeerd Ybeles Smit op deze site

Bijverschijnselen, Nederlandse literatuur, Sterven doe je zo, Tjeerd Ybeles Smit,

«‘Schaduwvrouw’ stelt de lezer voor grote raadsels.» – Michiel van Kempen

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 26 januari 2017: ‘Schaduwvrouw’ gaat om de heftige relatie tussen de ik-vertelster (‘Ma’) en de dichter ‘Roy’, die de ik-figuur overlaadt met gedichten die in het verhaal worden afgedrukt. Het is een sleutelroman. (…) Het is tamelijk gemakkelijk voor wie ook maar een beetje in de Curaçaose dichtkunst is ingevoerd, om te zien welke dichter hier wordt bedoeld. (…) ‘Roy’ is een figuur die mooi genuanceerd wordt neergezet als iemand die hartstochtelijk is, krachtig, energiek, eilandelijk maar niet benepen. (…) Maar die gedichten zijn maar heel soms tweetalig, bijna altijd in het Nederlands en dus niet in de moedertaal van de opgevoerde dichter, het Papiaments. (…) Als de roman enkel een verbeelding is van wat een buitenvrouw van een groot dichter zou kunnen meemaken, dan is de vertelonderneming niet overtuigend. Juist het autobiografisch gehalte maakt het boek belangwekkend, maakt het authentiek. (…) De documentaire-journaliste heeft de romanschrijfster in de weg gezeten, wat niet wegneemt dat er wel degelijk geslaagde pagina’s en zelfs aangrijpende bladzijden in het boek staan. (…) Ze zet zichzelf dan wel in de schaduw, maar vraagt ook nadrukkelijk aandacht voor de rol van de buitenvrouw in het bestaan van de grote Antilliaanse dichter. (…) Het is in ieder geval iemand die het gewend is vlot te kunnen vertellen – als dat een vertelkwaliteit voor een roman is, dan bezit ‘Schaduwvrouw’ die.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’