‘Het dilemma van Otto Warburg’ in Top-15 Nederlandse fictie 2016 van Ansiel

voorplatwarburg75Het film- en boekenblog Ansiel, een van de belangrijkste recensie-sites in Vlaanderen, stelde uit het Nederlandstalige boekenaanbod van 2016 een Nederlandse fictie top-15 samen en nam daarin op de roman ‘Het dilemma van Otto Warburg’ van Eric C. De Brabander (Curaçao).
Klik hier voor het lijstje
Meer over ‘Het dilemma van Otto Warburg’
Meer over Eric de Brabander op deze site

«Pim Wiersinga heeft weer een meesterwerk geschreven.» – Peter de Rijk

voorplateleonora-75Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga in Straatjournaal, 1 januari 2017:
In een tijd waar wat swipen op Tinder een partner op kan leveren zou je bijna vergeten dat het ooit anders was. In de middeleeuwen gebruikte men het ‘Traktaat der liefde’ als leidraad in de minnekunst.
Eleonora en de liefde, de jongste roman van Pim Wiersinga, beschrijft met veel flair die periode van de geschiedenis aan de hand van de avonturen van Thomas de Blondel. We stappen in het verhaal wanneer hij nog leerling-troubadour is. Richard Leeuwenhart, de zoon van Eleonara van Aquitanië, is op kruistocht en tijdens zijn afwezigheid wordt zijn land wordt bedreigd. Thomas die meester in de minnelyriek wil worden, krijgt met Eleonora, de Minnevorstin, te maken. Ondanks hun leeftijdsverschil vat ze een grote genegenheid voor hem op. De jonge minstreel is daar echter nog niet aan toe. Groen als gras moet hij nog de diverse vormen van de liefde leren kennen voor hij die zó kan bezingen dat het anderen zal bekoren. (…) Eleonora en de liefde is het ideale boek voor een lange, koude winter. Het aantal pagina’s en de broeierige scenes zullen de lezer lang warm houden. Pim Wiersinga die eerder met de romans Honingvogels, Gracchanten en Het paviljoen van de vergeten concubines opviel als buitengewoon schrijver en die, heel terecht met Couperus en Vestdijk werd vergeleken, heeft weer een meesterwerk geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Eleonora en de liefde’
Meer over Pim Wiersinga op deze site

«Een spannend, dramatisch en zeer beeldend geschreven roman.» – Theo Jordaan

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach op Alles over boeken en schrijvers, 30 december 2016:
(…) Na jarenlang een eenzaam bestaan te hebben geleefd in Nederland als gescheiden hoogleraar sociologie, komt de hoofdpersoon Ricardo Bonifacio in contact met filmmaakster Marlies van der Velde. Zij wil een film maken over het carnaval op Curaçao. Nadat ze een relatie zijn begonnen nodigt Marlies hem uit om mee te gaan naar het eiland om als adviseur van de filmploeg op te treden. (…) Als het carnaval op Curaçao in alle hevigheid losbarst, zijn relatie met Marlies op springen staat komt hij terecht in een maalstroom van gebeurtenissen waarbij zijn leven letterlijk op het spel komt te staan. In het begin komt de debuutroman van Chesley Rach komt nog wat stroef op gang. Maar laat je hierdoor niet afschrikken. (…) Wat volgt is een soort van existentiële avonturenroman van een man op middelbare leeftijd op zoek naar zijn wortels en de kern van zijn bestaan, geschreven in een beeldende en verzorgde stijl. Chesley Rach heeft met ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ een geslaagd romandebuut geschreven dat smaakt naar meer. De roman wordt beoordeeld met +++ (zeer goed).
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«’Door het vanggat’ van Aly Freije nr. 1 in Top-drie Nederlandse poëzie.» – Eppie Dam

Opmaak 1Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije in Dagblad van het Noorden, 30 december 2016:
Een top 7 had zo gekund in dit uitgelezen poëziejaar. Toch haalde geen bundel het bij Freijes fonkelende egodocument, het Nederlandse debuut van de Groningse. Een nieuwe kans voor de jury van de C. Buddingh’-prijs: kijk over de Randstad heen naar de randen van het land.
Zie hier voor het bericht
Meer over ‘Door het vanggat’

«Mooie warme stem en lekker relaxte timing.» – Peter van Brummelen

voorplatharmanOver ‘Harmanized’ van Robby Harman in Het Parool, 20 december 2016:
‘Zeg maar tante Mies,’ zei Mies Bouwman toen Robby Harman lang geleden zijn opwachting maakte in een van haar televisieshows. Hij was een donker jongetje (Surinaamse vader, Nederlandse moeder) dat op de accordeon onder meer Amsterdams volksrepertoire speelde. Later ging hij een heel andere kant op. Op ‘Harmanized’, een mede middels crowdfunding gemaakte combinatie van boek en cd, zijn soul en jazz dikke vrienden met Surinaamse muziek. Accordeon speelt hij niet meer. Wel zingt hij, afwisselend in het Engels en Sranan en met een mooie warme stem en lekker relaxte timing.
Meer over ‘Harmanized’
Meer over Robby Harman / Robert Harman Sordam op deze site

«Een uitstekende verhalenbundel.» – Mirjam Scholten

CoverGM1.inddOver ‘Grote meisjes’ van Annette van ’t Hull voor NBD | Biblion, 29 december 2016:
(…) In alle verhalen in deze bundel zijn jonge en oude meisjes de hoofdfiguren, met de nodige opgelopen averij. Maar zijn het ook slachtoffers? Het kost je als lezer geen moeite met hen mee te leven. De gemeenschappelijke factoren van de verhalen zouden tot een voorspelbaar boekje hebben kunnen leiden, maar het tegendeel is waar. Met haar precieze woordkeus en treffende zinnen weet de auteur in haar debuut in kort bestek veel duidelijk te maken en spanning op te wekken. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Grote meisjes’
Meer over Annette van ’t Hull op deze site

«Geraffineerd.» – André Oyen

coverE19voorDEF.inddOver ‘Extaze 19 – Vrouw en Literatuur’ op Ansiel, 29 december 2016:
(…) ‘Extaze’ is er op een geraffineerde maar niet te drammige manier in geslaagd om belangrijke vrouwelijke literatoren in de schijnwerpers te plaatsen. (…) Marlene de Vries geeft een pittige schets van Betje Wolff en Aagje Deken. (…) Elisabeth Leijnse beperkt zich hier tot Cécile de Jong van Beek en Donk, die de ‘encyclopedische’ tendensroman ‘Hilda van Suylenburg’ schreef waarin alle aspecten van de vrouwenkwestie werden belicht. (…) Jacques Sicking confronteert ons met het wel aparte werk van Carry van Bruggen, schrijversnaam van Caroline Lea de Haan, zuster van Jacob Israël de Haan. (…) Joke Linders heeft de dankbare taak om grootheid Annie M.G. Schmidt, die spot met van bovenaf opgelegde regels en opvattingen, te doorlichten. (…) Michiel van Kempen duidt op de hang naar vrijheid van de Surinaamse Bea Vianen (…) zij beschrijft Suriname lyrisch, maar is uiterst kritisch over de sfeer van benauwenis.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Extaze 19

«Veelomvattende roman.» – Marjo van Turnhout

voorplatlichtkamer75Over ‘De lichtkamer’ van Henriette de Mezquita in Leestafel, 27 december 2016:
(…) ‘De Lichtkamer’ speelt zich grotendeels af op Curaçao en vertelt over de onderlinge relaties op dat eiland. Curaçao is nauw verbonden met Nederland, niet vreemd dat een deel zich ook in Nederland afspeelt. Evenals Suriname. Het verhaal draait om de zussen Ana en Bets. (…) Bets’ dochter is gestorven aan borstkanker. Zij weten: Als de radiologen op het eiland hun werk beter hadden gedaan, en zich niet alleen hadden laten leiden door geld, en niet van mening waren geweest, dat hun patiënten ‘toch maar domme inlanders waren’ had zij gered kunnen worden. Zij is niet het enige slachtoffer van de onkunde van deze artsen, ontdekt Ana, die het verhaal vertelt. Zij deelt haar bevindingen met haar zus, en samen beramen ze een Plan. (…) ‘De Lichtkamer’ is een veelomvattende roman, aangevuld met (…) de biografie van Henriette de Mezquita, waarin we elementen herkennen uit het verhaal. (…) Wie is deze geheimzinnige schrijfster, over wie niets te vinden is? Ook de epiloog door de kinderen die haar kamer na haar dood opruimden, zegt in feite niets. Het zou zo maar kunnen dat het voor- en nawoord deel zijn van het verhaal, verzonnen door een onbekende schrijfster.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Lichtkamer’

De pers over ‘Dromen van Johanna’

voorplatdromenjohannargbOver ‘Dromen van Johanna – Bob Dylan, vertaald’ van Ernst Jansz:
«Het lijkt eenvoudiger om het geheim van de schepping te doorgronden dan te snappen wat er in het hoofd van Bob Dylan omging toen hij nummers schreef als Desolation Row, Visions of Johanna of Love minus Zero. Ernst Jansz heeft zijn hoofd gebroken om een dozijn nummers in het Nederlands te vertalen. Een titanenklus, artistiek gevaarlijk bovendien, want het risico bestaat dat de magie van de oorspronkelijke tekst verloren gaat. Jansz heeft in brieven aan een vriend, die gebundeld zijn in Dromen van Johanna, minutieus uitgelegd hoe hij zin voor zin, beeld voor beeld, met die teksten heeft geworsteld. Voor de ware Dylan-freak is dat een prachtboek geworden, met als extra cadeautje het omslag van Peter van Dongen: een klare-lijn-tekening van Dylan in zijn chaotische kamer in het New Yorkse Chelsea Hotel. Het genot zit in de vertaalprestatie die Jansz heeft geleverd.» – Patrick van den Hanenberg in de Volkskrant

«Als het over Bob Dylan gaat komen vrijwel altijd eerst zijn teksten ter sprake. Hoe mooi de melodieën zijn merk je doorgaans pas als anderen zijn liedjes vertolken. Voor Dromen van Johanna koos Ernst Jansz bewust meer voor de romantische liedjes dan voor de protestsongs en zette zijn vertaalde versies grotendeels in chronologische volgorde op zijn album. Dat heeft te maken met het verhaal dat hij wil vertellen. Toegelicht met zijn overpeinzingen bij het vertalen van de teksten, waarover hij uitvoerig heeft gecorrespondeerd met zijn oude vriend en voormalig CCC Inc.-collega Huib Schreurs, zijn die brieven samen met de teksten gebundeld in het boek (+cd) Dromen van Johanna.» – Peter Bruyn in GPD-dagbladen

«Voor Nederlandse Dylanfans en liefhebbers van luisterliedjes van eigen bodem is het een van de mooiste en belangrijkste albums van het jaar, deze Dromen van Johanna. Twee jaar lang worstelde Ernst Jansz met de teksten van idool Bob Dylan. Aan de veelgeprezen vertaling Huiswaarts (Tomorrow’s a long time) voegde hij er elf toe, om ze vervolgens meesterlijk op te nemen. Meesterlijk ja, omdat deze oud-voorman van Doe Maar, die enkele jaren het isolement van de roem kende waarin Dylan z’n leven lang leeft en muziek schrijft, zich de magie van Dylans liedjes toe-eigent zonder de tekst of muziek van His Royal Bobness geweld aan te doen. Schier onvertaalbare songteksten als Desolation row (De Verlorenstraat) of Sad eyed lady of the Lowlands (Droeve dame van het Laagland), Jansz weet de sfeer te grijpen en dompelt ze onder in de melancholie die ook zijn project Molenbeekstraat al zo ontroerend maakte. En hij durft er nota bene hier en daar nog een Indisch sausje aan toe te voegen ook.» – Peter Hovestad in Haarlems Dagblad

«Ernst Jansz vertaalde twaalf nummers van de Amerikaanse meester. Een klus die hem twee jaar kostte, wat alles zegt over het raffinement hiervan. Zijn vertalingen zijn secuur waar mogelijk en vrij waar nodig. Met Dylaneske rauwheid maakte hij er twaalf mooi verhalende nummers van altijd van.» – Bart Wijlaars in De Telegraaf

«Het vertalen van twaalf Bob Dylan liedjes naar het Nederlands; je moet het maar durven. Ernst Jansz durfde het. Dromen van Johanna heet het project dat naast een cd en een boek ook een theatertour heeft voortgebracht. Het zijn mooie en bij vlagen ook ontroerende verhalen, die niet alleen inzicht geven in het vertaalproces, maar ook in Bob Dylan en de vrouwen voor wie Dylan de nummers schreef. Verhalen met daarin de brieven die Jansz tijdens het vertalen schreef aan zijn ‘vriend H.’ Diezelfde vriend H. was van mening dat een goede songtekst 1001 verschillende interpretaties moet hebben en mede daarom heeft het vertaalproces behoorlijk wat tijd gekost. Zo ging Jansz een legio aan straatnamen af om een goede vervanging te vinden voor Desolation Row. Het werd uiteindelijk De Verlorenstraat.» – Stefan Sjoers in Revolver’s Lust for Life

«Dat Jansz een duidelijke visie op Dylan heeft ontwikkeld, en jaren bezig is geweest met zijn teksten, wil niet zeggen dat hij Dylan nu volledig doorgrondt. Dylans teksten zijn vaak associatieve, poëtische koortsdromen, waarin allerlei zinsbegoochelende beelden en mysterieuze personages over elkaar heen buitelen. Maar dat mysterie, waarmee de teksten omhuld zijn, dat is juist een van de aantrekkelijkste kanten van de muziek van Dylan.» – Seije Slager in Trouw

«Wie wil vertalen, moet een groot talent hebben om te twijfelen aan de nieuwe woorden. En dat heeft Jansz. Dylans teksten zijn niet altijd naar de letter vertaald, maar wel, en dat is belangrijker, naar het geweten. Liefdevol ook. Achterin Dromen van Johanna zit het echte werk. De cd waartoe al die twijfel geleid heeft, de uitvoeringen. Dan hoor je alleen nog maar prachtig uitgevoerde zekerheid.» – Ed Schilders in de Volkskrant

Meer over ‘Dromen van Johanna’

Lof van lezers voor ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren

CoverStromenvoorDef.indd

Wereldliteratuur.
«Het lezen van ‘Stromen die de zee niet vinden’ is een bijzondere ervaring, in elf verhalen raak je verzeild in uiteenlopende werelden. (…) Veelkantig, gelaagd proza dat het bijzondere van onbekende mensen, de magie van het alledaagse tot leven brengt. Universeel.» – Timbel
Lees hier de recensie

Ongekende schrijfkunst.
«Verschuren voert je mee naar vreemde plekken en exotische oorden, hij laat je mensen ontmoeten uit andere culturen. Je bent er nooit geweest, maar je kunt de geuren ruiken, de armoede voelen. Zijn werk druipt van de sfeer. Hij is echt een meester in vertellen.» – F. Fijten
Lees hier de recensie

Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site