Tweede ep LAKSHMI in aantocht

Lakshmi3In maart 2016 verscheen van LAKSHMI de debuut-ep ‘Come Sin With Me’. Inmiddels is de mix af van de tweede ep. In afwachting daarvan hieronder de links naar enkele (extra) live-uitvoeringen van de single ‘Champagne’ die van de eerste ep getrokken werd: akoestisch in de muziekkoepel Haarlemmerhout, met band op Radio2 en in DWDD

LAKSHMI = Lakshmi Swami Persaud (zang, toetsen), Sonya Vos (bas), Kasper de Boer (drums), Pascal Voorbraak (gitaar).
Klik hier voor de songteksten/lyrics van ‘Come Sin With Me’
Meer over LAKSHMI
Meer over LAKSHMI op deze site

JP den Tex genomineerd voor de Rabobank Cultuurprijs 2016

Nominatie categorie Letteren Rabobank Cultuurprijs 2016 voor ‘Morgen Wordt Het Beter’ van JP den Tex:
Tijdens een feestelijke bijeenkomst op het Alkmaarse stadhuis heeft juryvoorzitter burgemeester Piet Bruinooge de genomineerden voor de Rabobank Cultuurprijs 2016 bekendgemaakt in de categorieën Letteren, Visuele Kunsten en Podiumkunsten. De prijs wordt eens in de twee jaar toegekend. Een vakjury, bestaande uit 7 mensen die dagelijks in hun werk met kunst en cultuur bezig zijn, kwam unaniem tot haar voordracht. De genomineerden in de categorie Letteren (literatuur, proza, poëzie, songteksten, toneelteksten) zijn: dichter Pieter Boskma en schrijvers Amir Chitzan en JP den Tex. De jury noemt JP den Tex een boeiende ‘outsider’ door de combinatie van proza met muziek in zijn debuutbundel met cd ‘Morgen Wordt Het Beter’. Hij bracht een groot deel van zijn jeugd door in Bergen, waar een aanzienlijk aantal verhalen zich afspelen. De categorieprijzen worden in de periode augustus – oktober op drie aparte bijeenkomsten bekendgemaakt en uitgereikt. De hoofdprijs, de Rabobank Cultuurprijs, de Jong Talentprijs en de Alkmaarsche Courant publieksprijs volgen op 20 november 2016 tijdens een feestelijke slotbijeenkomst in de Cultuurkoepel in Heiloo.
Meer over Rabobank Cultuurprijs 2016
Meer over ‘Morgen Wordt Het Beter’

«Een aangrijpend boek dat je bij je nekvel grijpt.» – André Oyen

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Ansiel, 24 juni 2016:
Thomas en Mozes bundelen hun krachten, trekken na waar het geld van de goede doelen blijft en of het ook aan nuttige projecten besteed wordt. Mozes doorziet iedere vorm van oplichting en Thomas speelt zijn chauffeur wanneer ze weeshuizen, scholen, klinieken en dorpsgemeenschappen controleren. En zo worden Thomas en Mozes onafscheidelijk. (…) Hun onorthodoxe aanpak blijkt opvallend succesvol. Het verleden van Mozes als kindsoldaat blijkt een internationale aandachtstrekker te zijn om fondsen te werven. (…) Tijdens een tournee in Amerika komt Mozes in aanraking met een evangelische kerkleider met vedettestatus, die in hem een perfect boegbeeld ziet tegen homoseksualiteit. (…) De personages in dit boek zijn fictief, maar de anti-homowetgeving zoals in dit boek beschreven is inderdaad eind 2013 door het Oegandese parlement geloodst en begin 2014 in werking gesteld. (…) ‘De bushsoldaat’ is een sterk en vlot geschreven boek dat ons niet alleen meeneemt in de traumatische wereld van de kindsoldaten maar ook een intrigerende inkijk gunt op Amerikaans-evangelische invloed op de Afrikaanse homofobie en op de corruptie bij ontwikkelingsprojecten.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Zo treffend en precies tot in de details.» – Paul Roelofsen

Opmaak 1Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije op MeanderMagazine, 23 juni 2016:
Herinneringen; hoe een vrouw het landschap van haar jeugd probeert op te roepen, en daarbij de wereld van het kind in zich terug te halen. Daar gaat deze debuutbundel van Aly Freije (1944) over. (…) Het moet een moeilijke opgave zijn geweest, immers zowel het landschap als de dichter en haar vermogen te herinneren, zijn met de jaren veranderd. Het heden kleurt en vertekent per definitie het verleden. Maar toch. Marcel Proust overkwam het een deel van zijn jeugd haarscherp voor de geest te zien door als volwassene dezelfde soort in lindebloesemthee gedoopte gebakjes (Petites Madeleines) te nuttigen als die hij in zijn kinderjaren had gegeten. Kennelijk kunnen smaak en geur deze plotselinge reminiscenties teweeg brengen. Ik weet niet of er zoiets bij Aly Freije is gebeurd, maar je zou het bijna denken. Haar dichterlijke beschrijving van de belevingswereld van haar jeugd in de vroegere Oost-Groningse Veenkoloniën is soms zo treffend en precies tot in de details, dat het moeilijk is dit alleen aan haar verbeeldingskracht toe te schrijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Door het vanggat’
Meer over Aly Freije op deze site

«Satire over de strijd tussen idealisme en populisme en de vuige politiek.» – Mirjam Scholten

VoorplatMonkhorst-72Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst voor NBD Biblion, 22 juni 2016:
De populaire wethouder Tiggo Helpman promoot een duur cultuurpaleis in Den Haag, al vindt hij het zelf niks en liegt hij daarover. Niemand die er doorheen prikt. De idealistische kunstschilder Lux doorziet zijn vriend wél. Lux zoekt in hem de plattelandsjongen van weleer die in de stad zijn onschuld verloor. De vriendschap taant, terwijl het volk in opstand komt tegen het cultuurpaleis. Dan wordt Tiggo vermoord. Op zich zou dit stof genoeg zijn voor deze satire over de strijd tussen idealisme en populisme en de vuige politiek. Maar er is meer: Kasja, vriendin van Lux, wordt zwanger van Tiggo, wiens vrouw Trudy eerder haar kindje verloor. Tussen de vrouwen ontstaat strijd. Vanuit de hemel vertelt Tiggo zijn zoon Sax zijn geschiedenis; Kasja vertelt de jongen háár verhaal. En dan komt in de hemel ook nog eens de Haagse schrijver Louis Couperus voorbij die met Tiggo over liegen spreekt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’

De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [8]

Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”

DoeMaar8-1

[8] ‘Na de toegiften’ door Joost Belinfante:
Om toch bij het podium te komen was er een zeer geheime operatie voorbereid waaraan ik dus ook deel moest nemen. We kwamen allemaal samen bij een eenzame opslagloods in het buitengebied. Iedereen had aanwijzingen gekregen hoe daar te komen, dat kon dus uitlekken. Bij de loods stonden luxewagens klaar. We stapten over, en hup, daar gingen we, met onbekende bestemming.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek

Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site

«Bizar, avontuurlijk beeld van de Hongerwinter.» – Dr. Theo Hoogbergen

VoorplatParelmoer-72Over ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde Lo A Njoe voor NBD Biblion, 21 juni 2016:
In dertien kloeke hoofdstukken staat de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam centraal. Beide hoofdpersonen hebben deze periode niet bewust meegemaakt. Esther is geboren op 25-12-1944. In 1977 ontmoet zij Diederik, Dird, die haar, gehandicapt, helpt. Een eindeloze reeks figuren uit het oorlogs- en handelsverleden rijen zich aaneen, van wie velen ernstig zijn getraumatiseerd door de merkwaardige handel in parelmoerpoeder, een balsem die in het verre Oosten gretig aftrek vond. Ouders en grootouders van Esther zijn Duitse Joden, naar Amsterdam gevlucht en ondergedoken. Esther wordt obsessief beheerst door de zoektocht naar de bizarre avonturen van haar voorouders, die ten dele in documenten is vastgelegd. Deels moet Dird haar verhalen tot een boek maken. De onstuimige relatie tussen beiden, uitvoerig en intiem beschreven, mondt uit in een bizar, avontuurlijk beeld van de Hongerwinter. Een reis naar Zwitserland en een operatie moet een einde maken aan Esthers oorlogstrauma. Oorlogsroman, nogal uitvoerig en avontuurlijk verteld, over de getraumatiseerde en lichamelijk gehandicapte Esther die een obsessie heeft voor de Tweede Wereldoorlog. Debuutroman van auteur die eerder verschillende dichtbundels publiceerde.
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site

De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [7]

Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”

DoeMaar 7-1

[7] ‘Doorgebroken’ door Joost Belinfante:
Het was een natuurverschijnsel. Ergens was een dijk doorgebroken, en nu kolkte een zee van meisjes de zalen in waar Doe Maar speelde. Natuurlijk, elke band, elk concert, de muziek zelf, is ook een erotische machine. Dat maakt een band spannend en aantrekkelijk voor muzikanten én publiek. Maar dit was gewoon teveel. (…) Naarmate de zee aanzwol werden de meisjes jonger. Dit waren nog maar tieners. Ze stonden lijf aan lijf. Ze zongen alles mee. Ze waren in verrukking. Oog in oog met de oplossing van alles. Ze waren buiten zinnen. Ze verdrukten elkaar. Brancards met flauwgevallen meisjes dobberden als reddingsbootjes op de meisjeszee, voeren voorlangs het podium en verdwenen door een zijdeur.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek

Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site

De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [6]

Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”

DoeMaar6-1
[6] ‘Handtekening’ door Joost Belinfante:
Ik was erbij toen het gebeurde. Doe Maar had de derde LP – Doris Day & andere stukken – uitgebracht. Mijn soloplaat kwam uit. We gingen signeren bij de opening van een spijkerbroeken- annex platenwinkel in Eindhoven. Een soort van vriendendienst. Die afspraak stond al een tijdje. (…) De baas van de winkel opende glunderend zijn deuren. Daarna ging het snel.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek

Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site ]

Lezing Wim Verbei over ‘Boom’s Blues’

978-90-6265-667-7Wim Verbei is blueskenner, -promotor en -publicist. Verbei geeft op zaterdag 18 juni van 2016 15.00 tot 16.30 uur een blueslezing in café De Amer in Amen in het kader van het programma ‘Zomerzinnen’. Wim Verbei werkte voor Holland Blues Festivals, Blues-Teach-In, Mr. Blues, Hitweek, Jazzwereld en Muziek-krant Oor. Hij schreef onder meer ‘Boom’s Blues’ (2011), een opmerkelijke biografie waarin wordt verteld hoe en wanneer Nederland kennis maakte met Afrikaans-Amerikaanse bluesmuziek. Uitgangspunt voor ‘Boom’s Blues’ is de eerste volwaardige maar nooit uitgegeven bluesstudie, geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Nederlandse student kunstgeschiedenis Frans Boom. Verbei heeft niet alleen het verloren gewaande manuscript van ‘De Blues – Satirische Liederen van de Noord-Amerikaanse Neger’ opgespoord, maar het ook van een historische context voorzien.
Lees hier meer over het programma en de locatie
Meer over Boom’s Blues