«Blinde vlek van historici.» – Theo Toebosch

Marieke OprelHistorica Marieke Oprel over het manco van het koloniaal verleden in de Nederlandse historiografie over de Tweede Wereldoorlog op NRC.nl, 31 juli 2020:

Marieke Oprel promoveerde eind juni aan de Vrije Universiteit in Amsterdam is op onderzoek naar het NBI en de staatsburgerschapspolitiek die Nederland de eerste jaren na de oorlog heeft gevoerd jegens Duitse onderdanen. (…) Een steekproef van 237 beheersdossiers heeft Oprel uitgebreid bestudeerd. Enkele daarvan beschrijft Oprel in detail, zoals de zaak van Joachim Zickmantel en Elisabeth Jellema. Zickmantel, geboren in 1900 in Oost-Afrika, toentertijd Duits territorium, was in 1918 naar Suriname gegaan en was daar twaalf jaar later getrouwd met de uit Groningen afkomstige lerares Elisabeth Jellema. In mei 1940 was het echtpaar, dat twee plantages bewerkte, net als iedereen met een Duitse achtergrond geïnterneerd, onder andere in kamp Copieweg bij Paramaribo. Pas in februari 1947 waren ze vrijgelaten, maar ook gedwongen het land te verlaten. Het echtpaar trok naar Venezuela. (…) Voor Oprel is het geval-Zickmantel ook belangrijk omdat het een blinde vlek toont van veel Nederlandse historici. „De Nederlandse historiografie van de Tweede Wereldoorlog beperkt zich meestal tot Nederland zelf en verwaarloost het koloniale verleden van Nederlands-Indië, Suriname en de Antillen uit die tijd. In Suriname en op de Antillen werden bijvoorbeeld ook Duitse Joodse vluchtelingen gearresteerd en geïnterneerd.”

Lees hier het hele artikel
Het Surinaamse (internerings-) Kamp Copieweg komt uitgebreid aan de orde in de roman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin