Candani – Huis van as

CANDANI
Huis van as

Nederlands / Surinaams Roman
Paperback, 108 blz., 12,95
ISBN 90-6265-534-3
Eerste druk 2002

Najaar 2002 werd in Amsterdam Huis van as, de tweede roman van Cándani gepresenteerd. Over haar debuutroman Oude onbekenden uit 2001 zei Hella Haasse: “Zij heeft én het talent én de ambitie én de verhaalstof om een van de groten van de Surinaamse literatuur te worden.”

Cándani (1965, Surinaamse van Hindoestaanse komaf en pas sinds 1990 in Nederland) maakte in eerste instantie grote indruk als dichteres, met name met Een zoetwaterlied, haar bundel uit 2000. Haar proza kenmerkt zich dan ook door een poëtische stijl. In Huis van as bezoekt Amelia haar geboorteland na het overlijden van haar vader. Ze ontmoet er ook haar jeugdvriendin, inmiddels een jonge moeder. Amelia is jaloers op haar hartstocht die zin aan het leven geeft. Hun sterk verschillende levens blijken veel inniger verbonden te zijn dan Amelia vermoedt. Ze ontdekt een rauwe waarheid. Wat Huis van as tot een subtiel en rijk boek maakt, is dat Amelia niet van plan is te blijven steken in ontgoocheling over het bedrog.

De pers over Huis van As
Met Huis van as van de Hindoestaans-Surinaamse schrijfster Cándani komen we terecht in het mijnenveld van amoureuze en familiale relaties dat zo kenmerkend is voor het leven in en de literatuur uit het Caribisch gebied. In Huis van as wordt een heel register van gevoelens subtiel bespeeld. De totale verwarring van Amelia wordt overtuigend in beeld gebracht. Hier en daar is Cándani – van huis uit dichteres – mij wat te lyrisch en onbestemd, maar dat doet aan de kracht van haar vertelling geen afbreuk. – uit: Leeuwarder Courant

Huis van as maakt ook duidelijk hoe groot de mentale afstand is tussen Surinamers in Nederland en in Suriname. Bij terugkeer in Suriname vinden zij een andere werkelijkheid dan ze vermoedden. De ontreddering die dat meebrengt roept Cándani op met een opeenstapeling van zeer korte zinnen. Dit staccato-effect wordt nog eens versterkt door de tegenwoordige tijd die ze gebruikt. Zo ontstaat ook bij de lezer het onrustige gevoel dat alle samenhang ontbreekt. Opnieuw toont Cándani haar gedrevenheid om te onderzoeken wat je met taal kunt doen. – uit: Trouw