Over ‘Dochters’ van Ton van Reen voor Ansiel, 27 maart 2018:
Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist en correspondent voor De Volkskrant in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw die verpleegster is in Amsterdam, op weg naar haar ouders in Zwitserland. (…) Lennert heeft een trauma overgehouden aan het feit dat zijn vader een NSB-er was en zijn moeder een joodse. Nena onthult het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen en ook nog eens een Afrikaanse dochter te adopteren. Zo worden Lennert en Nena de beste maatjes, terwijl hij zich met de schrik om het hart voorbereidt op de confrontatie met zijn dochter Miriam en zijn ex-vrouw praat hij honderduit met Nena en werkt hij aan artikels over Afrika. (…) Ton Van Reen geeft heel veel buitengewoon interessante informatie over Afrika, de jodenvervolging en dergelijke meer, maar weet ondertussen ook nog een heel boeiend boek af te leveren. Een aangename leeservaring.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Categorie: Auteurs
«Een verademing in de popwereld.» – André Oyen
Over ‘Kaz Lux. Rock-adel verplicht’ van Lutgard Mutsaers op Ansiel, 13 maart 2018:
Een uniek verhaal op vanwege de keuzes die Kaz Lux heeft gemaakt. Hij is een verademing in de popwereld. (…) De gevechten en obstakels in zijn levensverhaal zitten voor de goede verstaanders in zijn muziek. (…) Een mooi vormgegeven biografie, rijk geïllustreerd met complete Kaz Lux discografie.
Lees hier en hier verder
Meer over ‘Kaz Lux – Rock-adel verplicht’
Meer over Lutgard Mutsaers bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een verrassende bundel!» – Miel Vanstreels
Over ‘De schoonspringer’ van Jos van Daanen voor NBD | Biblion, 29 maart 2018:
Jos van Daanen (1959) presenteert ‘De schoonspringer’, zijn officiële debuut, als ‘een gedicht’ waarin alles (poëzie en proza, waarheid en leugen) in elkaar overloopt, hybride wordt. In het eerste deel volgen we een schoonspringer in zijn val: ‘Tenslotte vloog hij éénmaal echt, niet lang / en niet langer dan drieëntwintig verdiepingen’. In zijn ‘verlangen om te aarden’ kijkt hij op iedere verdieping naar binnen, hoewel: ‘Dertien is er niet / daar zit een leegte / waar niemand aan wilde bouwen’. Zijn coach geeft íntussen commentaar: ‘Eigenlijk ben ik zo ook wel, beetje pielen op de achtergrond, beetje onzichtbaar zijn.’ Een merkwaardige reis die typografisch wordt ondersteund. Het tweede deel bestaat uit schijnbaar losse gedichten; ze verwijzen ook naar fragmenten uit het eerste deel. Een citaat uit ‘Laatste avondmaal’: ‘Brood gebroken, wijn smaakt naar lood / woord verraden, er wordt bitter gekust. // De dood woekert als iets vreemds / dat niet in je lichaam hoort / nauwe tunnels boort in lever, hart en darmen. // De tuin bracht vreemder vruchten voort.’ Een verrassende bundel!
Meer over ‘De schoonspringer’
Meer over Jos van Daanen op deze site
«In kleine boekjes zijn schatten te vinden.» – Johannes van der Sluis
Over ‘De vrouw met de rode boodschappenkar’ van Ilona Verhoeven op Tzum (Column, Underground), 28 maart 2018:
De Boekenweek is voorbij, maar de natuur komt tot leven. Ilona Verhoeven stuurde me in het kader van de Boekenweek De vrouw met de rode boodschappenkar toe, het Nijmeegs Boekenweekgeschenk. Het is een kort, surrealistisch verhaal dat zich afspeelt in Nijmegen, uitgegeven door het Besiendershuis in een minuscuul boekje – een ‘zine’ wordt het genoemd door de makers. Het heeft een fraaie fotomontage als omslag. Een must voor liefhebbers van Nescio, want er zitten verwijzingen in – onbewust of bewust; ik denk eigenlijk het laatste – naar Nescio’s werk. Zo begint het verhaal met een bespiegeling over de zon door een ‘eenmans-observatiestation’ en de Waalbrug, waar zoals bekend Japi vanaf sprong, ‘schitterde in een almachtig licht, als een indrukwekkende poort naar de stad. Een schip met de naam SUNRISE voer met zacht motorgeronk stroomopwaarts’, waaraan Verhoeven toevoegt: ‘Een beloftevolle naam voor een schip; altijd met het begin van de dag onderweg.’
Lees hier verder
Ontdek meer ‘schatten’ van Ilona Verhoeven in ‘Voor de eerlijke vinder’ en ‘Fiets onder de waterspiegel’
«Aangrijpend verhaal van zijn moeder en haar homoseksuele adoptievader.» – Adri Gorissen
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink in De Limburger, 28 maart 2018:
(…) Theo Stokkink wil al langer iets doen met het verhaal van zijn moeder. Dat komt er kort samengevat op neer dat haar Vlaamse familie haar tijdens de vlucht voor de Duitsers in 1914 kwijtraakt en dat ze als Belgische vondeling in Amsterdam terechtkomt. Ze wordt daar geadopteerd door notaris Theo Borret en diens vrouw Sophie. Theo is homoseksueel en is een schijnhuwelijk aangegaan met de ex-prostituee Sophie, die na een abortus geen kinderen meer kan krijgen. (…) Stokkink vertelt niet alleen over de tragiek van zijn moeder, maar laat ook en bovenal de verscheurdheid van de notaris zien, die echt worstelt met zijn geaardheid en die, om aan alle verleidingen te ontsnappen, verhuist naar Breda. Zijn moeder Hélène heeft het altijd geweten, vertrouwt ze hem later toe. Wat het echt voor hem heeft betekend, beseft ze pas later in haar leven. (…)
Lees hier het artikel ‘De homo en de vondeling’
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Onopgesmukte taal.» – Erick Kila
Over ‘Een warme oostenwind’ van Barney Agerbeek in De Auteur (De Boekhouding), 27 maart 2018:
(…) In ‘Een warme oostenwind’ brengt Barney Agerbeek zaken samen die geschiedenis zijn, maar die tegelijk een actuele waarde hebben. Uiteindelijk verandert er toch niet veel wezenlijks aan de belevingsmogelijkheden van de mens. Agerbeek tipt deze sluimerende waarheid in onopgesmukte taal aan. De wind die Agerbeeks herinneringen met zich mee voert, komt uit het oosten. Het oosten staat in het leven van de dichter in dubbele zin centraal: echo’s van de geschiedenis van Indonesië krijgen een plek in een poëtisch verband waarin we ook herinneringsbeelden van Polen aantreffen. (…) De werkelijke kracht van deze bundel is niet zo zeer de evocatie van het oosten (Europees dan wel Aziatisch), maar vooral het gevoel dat met deze evocatie verbonden is. Het gaat om het, uit alle ervaringen geboren, besef dat de ziel zich niet laat onteigenen, dat dromen, liefde en vriendschap de waarde van het bestaan uitmaken. Dit alles wordt verpakt in gewone taal, met hier en daar wat humor. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een warme oostenwind’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Goed beeld van het sprankelend en turbulent leven.» – Roger Nupie
Over ‘Dit is de beste aller tijden’ van Hans Plomp in De Auteur (De Boekhouding), 27 maart 2018:
(…) ‘Dit is de beste aller tijden’ is een ruime bloemlezing uit het poëtische oeuvre van Hans Plomp. Tevens is er een selectie van zijn vertalingen van gedichten van o.a. Yvan en Claire Goll, Samuel Taylor Coleridge, T. S. Eliot en Artur Rimbaud opgenomen en – beslist even interessant – poëzie uit India en Iran. (…) De levensschets van Peter de Rijk, in de vorm van een monoloog van Plomp zelf, geeft een goed beeld van het sprankelend en turbulent leven van de dichter, die stelt deze behoorlijk afschuwelijke tijd toch te ervaren als de beste aller tijden. (…) Een pluim voor samensteller Peter de Rijk, die al eerder een bloemlezing van Rogi Wieg bezorgde, ‘Even zuiver als de ongeschreven brief’ (2015), gevolgd door ‘In de kring van menselijke warmte. Hommage aan Rogi Wieg’ (2017), met meer dan 100 gedichten van voormalige uitgevers, vrienden en collega’s van Rogi Wieg. (…)
Lees hier de recensie
Lees meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer
Interview met Karin Lachmising over ‘Ademhalen’
Puwema Podcast (Paramaribo), 11 februari 2018:
In deze aflevering een gesprek met Karin Lachmising over haar boek ‘Ademhalen’. Haar jongste werk gaat over de kwetsbare tweederangspositie die vrouwen vaak bekleden in de samenleving.
Luister hiernaar de podcast
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over Karin Lachmising op deze site
«Hier heerst de pure taal.» – Hajo Doorn
Over ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager in WORM, 22 maart 2018:
(…) Gaat het ergens over? Hoorde ik dat iemand vragen? Waar gaat het over? Wat is het verhaal? Is het mooi? Waar kan ik het mee vergelijken? Is het een pageturner? Blijft het hangen? Wint het een prijs? Al deze vragen zijn inert als het gaat om het werk van Harry Vaandrager. Het is geen oerHollandsche literatuur, van schitterende maar oeverloze beschrijvingen van personages, van koudwaterpsychologie, van doorgewinterde oninteressantie, van bloedeloze onderwerparmoede, van geëxalteerde schoonschrijverij, van opgeklopte niksigheid. Daaraan laaft zich het werk van Vaandrager niet. Het refereert er niet naar, het haakt niet aan of af, het reikt niet uit tot de zoete vernedering van het boekenbal. De pure uitgeklede armoede van geprojecteerd elitisme en wanhopige bestijging van de gedroomde tronen in fictieve medialandschappen. Nee, van dit alles kleeft niets aan dit werk. We hoeven ons geen zorgen te maken over would be buitenissigheden, heldenverering en celebrale treurigheden. Hier heerst de pure taal. De spitsvondigheden en banalismen, de ingedikte stroperigheid van gestapelde importanties en onsignificantie. wat het is, is het. En het wordt niks. Hoezeer de titel ons dit ook wil doen geloven. (…) Het boek wordt. Wellicht slaat de titel dus op de lezer van Harry Vaandrager. Niet hij wordt maar ik.
Hajo Doorn was artistiek leider van WORM en is stadsdramaturg bij Theater Rotterdam.
Lees hier de inleiding
Meer over ‘Ik wordt’
Meer over Harry Vaandrager bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie ‘Tien muziekmomenten die mijn leven veranderden’
van o.a. Cor Gout in OCCII Amsterdam op 15 april 2018, 15.00-18.00 uur:
Het programma omvat een forum over muziektijdschriften en fanzines van toen en van nu o.l.v. Peter Bruyn, met: Gé Huismans (ex-Gonzo), Wim van de Herik (ex-Opscene en -Fake), Oscar Smit (ex-Vinyl, -Disco Dance en -Gonzo), Cor Gout (ex-Vinyl, -Trespassers W, -Mondain den Haag). Daarnaast wordt één van de tien muziekmomenten uitgelegd en uitgevoerd die het leven veranderden van: Rob H. Bekker (Zimihc), Frank van den Bos (o.a. De Ideale Schoonzonen, Trespassers W), Peter Bos (idem), Cor Gout (o.a. Trespassers W), Dolf Planteijdt (o.a. Morzelpronk), Lukas Simonis (o.a. Dull Schicksal, Trespassers W), G.W. Sok (o.a. The Ex), Bert Vissers (Bender). Het programma maakt onderdeel uit van het (7de) Sotu Festival 2018, een vijfdaags underground muziekfestival dat van 10 t/m 15 april in Amsterdam wordt gehouden. Locatie:
OCCII, Amstelveenseweg 134, Amsterdam (020-6717778).
Klik hier voor affiche (Els Kort)
Meer over het festival
Meer over het programma en hier
Meer over het boek
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer