«Overtuigende en natuurlijk klinkende dialogen.» – Herman Rohaert

DEF_Omslag_Peter_WJ_Brouwer_Het_Siamees_Moment_indd.inddOver ‘Het Siamees moment’ van Peter WJ Brouwer in Kasteel Geldrop, 22 september 2017:
Een kei in het schrijven van overtuigende en natuurlijk klinkende dialogen, één van de moeilijkste disciplines die er bestaan bij het schrijven van een roman zoals algemeen bekend. Dat is alvast één kwaliteit van deze roman. Ook genoot ik van de heerlijke taal. (…) Alles wat je poëzie zo waardevol maakt blijft ook overeind in je proza. Je talent voor het onuitgesprokene, voor de suggestie! Je uiterst voorzichtig taalgebruik, je verlegenheid en verborgenheid, hoe omfloerst en tegelijk precies je verwoordt.
Lees hier de toespraak bij de presentatie
Meer over ‘Het Siamees moment’
Meer over Peter WJ Brouwer op deze site

Peter Bruyn met The Velvet Underground & Nico op tournee

VoorplatVelvetTweede druk-75Dit najaar gaat een handvol vooraanstaande Nederlandse popmuzikanten in tien Nederlandse rockclubs het album ‘The Velvet Underground & Nico’ integraal uitvoeren. Bij de meeste van deze concerten verzorgt Peter Bruyn het voorprogramma met een korte inleiding over de plaat naar aanleiding van zijn boek ‘De plaat die rock volwassen maakte’. De groep die het album gaat spelen bestaat uit Carol van Dyk (Bettie Serveert), Henk Koorn (frontman Hallo Venray), Maurits Westerik (zanger Bewilder), Jerry Hormone en de groep The Tambles. Bij de concerten met Peter Bruyn in het voorprogramma vertelt Peter Bruyn over de achtergronden van de plaat aan de hand van veel bijzondere clipjes, foto’s, muziekfragmenten (die nog veel extremer zijn dan op de plaat) en andere wetenswaardigheden.
Tournee:
do 5 okt Zwolle (Hedon) met voorprogramma Peter Bruyn
za 7 okt Eindhoven (Effenaar) met voorprogramma Peter Bruyn
do 12 okt Hengelo (Metropool)
za 14 okt Alkmaar (Victorie) met voorprogramma Peter Bruyn
do 19 okt Deventer (Burgerweeshuis)
vr 27 okt Bergen op Zoom (Gebouw-T) met voorprogramma Peter Bruyn
za 4 november Amersfoort (Fluor) met voorprogramma Peter Bruyn
za 11 nov Den Haag (Paard) met voorprogramma Peter Bruyn
vr 17 november Amstelveen (P60)
vr 24 november Maastricht (Muziekgieterij)
Meer over ‘De plaat die rock volwassen maakte’

«Lezenswaardig arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen.» – Henk van Gelder

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in Ons Amsterdam, juni 2017:
Op valse bescheidenheid is Ado Broodboom niet te betrappen. Hij staat bekend als de beste Nederlandse jazztrompettist van de jaren vijftig en zestig, maar in het laatste oorlogsjaar speelde hij bas bij een orkestje van accordeonist Johnny Meijer in een café in de bocht van de Nieuwendijk, naast bioscoop Parisien. Terwijl het veel logischer was geweest als Meijer zijn zwager Manke Nelis had gevraagd, zou je zeggen. Niet waar, zegt Broodboom: ‘Manke Nelis was een nog slechtere bassist dan ik, dus had hij liever mij.’ Het is maar één voorbeeldje uit het lezenswaardige arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen in het royaal geïllustreerde boek Ado Broodboom trompet, waarin ’s mans levensverhaal door jazzjournalist Bert Vuijsje in geuren en kleuren is opgetekend. Een lange historie, want de held is intussen 94 jaar oud, maar gezegend met een beeldend geheugen. We volgen hem van zijn jeugdjaren in Amsterdam-Noord (de Distelweg), als zoon van een uit Suriname afkomstige vader en een Nederlandse moeder, tot aan zijn pensionering, toen hij moest concluderen dat zijn embouchure niet meer in orde was. Toch te hard geblazen, al die jaren. Behalve schilderachtige uitstapjes naar Zweden, New York en Tanger (waar Broodboom nog een handje hielp met de marihuanasmokkel) vertelt het boek ook veel over de Amsterdamse jazzgeschiedenis in de jaren dat in elk café levende muziek opklonk. Casablanca, Caramella, Sheherezade – legendarische namen.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Hun stemmen klinken authentiek.» – Lex Bijlsma

VoorplatMonkhorst-72Over ‘De blijmoedige leugenaar’ van Theo Monkhorst op Tzum, 25 september 2017:
Het verhaal wordt verteld door Tiddo Helpman, wethouder en lijsttrekker van de liberale partij. Al meteen in de eerste zin van het boek legt hij uit te zijn vermoord. Zijn teksten produceert hij in het hiernamaals. (…) Behalve de schrijver Louis Couperus komt hij nooit iemand uit Den Haag tegen, en niemand kan hem vertellen waarom hij is vermoord. (…) De roman is niet een brievenroman in de klassieke zin, waarin de personages brieven aan elkaar schrijven en reageren op de woorden van de ander: alle brieven zijn gericht aan de nog onmondige volgende generatie, en de briefschrijvers zijn zich van elkaars activiteit evenmin bewust. (…) Het gaat steeds om een relaas door personen die de afloop al kennen en wier intenties minder op levendige beschrijving dan op psychologische analyse en zelfrechtvaardiging zijn gericht. Hun stemmen klinken authentiek: zulke mensen kom je vaak tegen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’

«Het mooiste blijft hoe dit gedicht met klanken en ritme de transitie (…) tastbaar maakt.» – Jeroen van den Heuvel

Over het gedicht ‘Ochtend’ uit ‘De schoonheid van blauw / The Beauty of Blue’ van Aletta Beaujon op Ooteoote.nl, 25 september 2017:
Er zijn gedichten waarbij je het gevoel krijgt: “het klopt”, nog voordat je hebt nagedacht over wat het zou kunnen betekenen. De klanken rijgen de woorden en versregels aan elkaar. De meeste van de klanken doen onnadrukkelijk hun werk. (…) Hoe je er ook tegenaan kijkt, voor mij blijft het mooiste hoe dit gedicht met klanken en ritme de transitie die zich aan het begin van een nieuwe dag voltrekt weet vorm te geven. Nee, sterker: tastbaar maakt.
Lees hier het gedicht en ‘het verslag van een close reading’
Meer over ‘De schoonheid van blauw’

Arjen van Meijgaard – We hebben alles bij ons. Roman

VoorplatWHAB-75Arjen van Meijgaard
We hebben alles bij ons

Roman
Nederland
Extazereeks (4)
Gebrocheerd in omslag met flappen,
182 blz., € 18,50
ISBN 978-90-6265-964-7
oktober 2017

De roman We hebben alles bij ons is het prozadebuut van Arjen van Meijgaard en verschijnt als vierde uitgave in de Extazereeks van het literair tijdschrift Extaze, uitgegeven door Uitgeverij In de Knipscheer.

De relatie tussen Victor, de ik-figuur in We hebben alles bij ons, en zijn vader is problematisch. Na de scheiding van zijn ouders is de afstand tussen hem en zijn vader in dubbel opzicht groot geworden. Vader en zoon ontmoeten elkaar sporadisch, maar na een toevallige ontmoeting bij de tandarts worden de banden, zij het moeizaam, weer aangetrokken. Wanneer Victor zijn vader helpt verhuizen naar Portugal, komt de fragiele relatie tussen hen op scherp te staan. Drie dagen zijn ze aan elkaar overgeleverd in de benauwde cabine van een gammel busje. Victor kent de verhalen over zijn vader, veelal vrouwengeschiedenissen. Maar wie is die man werkelijk? En wat weet die man van hem? Langzaam wordt duidelijk dat ze meer op elkaar lijken dan Victor had gehoopt. Niet alleen door de gesprekken met zijn vader verliest hij grip op het leven, ook door zijn eigen buitenechtelijke affaire met Valerie, ooit zijn jeugdliefde. In een luchtige stijl worden de levens van beide mannen beschreven en reist de lezer mee op de zoektocht naar houvast en verklaringen.

Arjen van Meijgaard (1973) is docent Nederlands in Den Haag. Na zijn middelbare school woonde en werkte hij een jaar in Parijs als au pair en als straatmuzikant. Tijdens zijn studie verbleef hij een half jaar in Coimbra (Portugal). Voor zijn docentschap werkte hij aan de Universiteit Leiden en was hij boekverkoper in Den Haag. Al met zijn eerste bijdrage aan het literair tijdschrift Extaze maakte hij indruk met zijn precieze beschrijvingen en zijn economisch taalgebruik, zoals in het verhaal ‘De zwemmer’: Een vrouw bekijkt vanuit haar huis aan de zeekant een zwemmer die elke dag op hetzelfde tijdstip naar het strand komt.
‘De zwemmer loopt langzaam naar de vloedlijn, zijn rug recht, zijn armen losjes langs zijn lichaam. Tussen de witte schuimkoppen in de branding bukt hij zich, maakt zijn polsen en borst nat en loopt vertraagd verder tot het water om zijn middel golft.’ We zien deze bewegingen door de verrekijker van de vrouw, die van verre het gebeuren nabij en intiem maakt.
Behalve aan Extaze leverde Van Meijgaard literaire bijdragen aan o.a. Deus Ex Machina, De Tweede Ronde en De beste verhalen uit duizend woorden, (Nieuw Amsterdam, 2008). Hij schrijft recensies en houdt een eigen weblog bij met korte impressies van literaire fictie en non-fictie.

De Extazereeks, een gezamenlijk initiatief van het literair tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer, biedt schrijvers die eerder in Extaze hebben gepubliceerd de mogelijkheid hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De vormgeving van omslag en binnenwerk is van Els Kort.

Meer over Arjen van Meijgaard op deze site
Meer over de Extazereeks

«Getuigenissen van verwoeste levens, schrijnend in hun eenvoud.» – Fred de Haas

Omslag_Buitenbeentjes_HR.inddOver ‘Buitenbeentjes’ van Janny de Heer n.a.v. presentatie tijdens The Twain Shall Meet, 20 september 2017:
(…) In haar boek laat de auteur een tiental verhalen de revue passeren van individuen en families die op een of andere wijze aan het eind van de Tweede Wereldoorlog vastzaten in ‘Indië’. Die mensen waren blanke Nederlanders of Nederlanders van gemengd bloed, de zogenaamde ‘Indo’s, een oneerbiedig woord, maar niet als zodanig gevoeld in die tijd. Ze hadden tijdens de oorlog vaak onder erbarmelijke omstandigheden vastgezeten in de ‘Jappenkampen’ en, als ze geluk hadden, hun gevangenschap in geestelijk en lichamelijk gehavende toestand overleefd. Na hun verblijf in Japanse gevangenschap riskeerden zij de dodelijke wraak van Indonesische nationalisten die het met geslepen bamboesperen voorzien hadden op de koloniale overheersers uit Nederland en hun ‘meelopers’ die nu beschermd moesten worden door de Japanners, de voormalige vijand die zich aan de geallieerden had moeten overgeven. Wie geluk had kon met veel moeite het voor hen eens zo idyllische Indië verlaten door op een boot naar Nederland te stappen om daar vervolgens ontredderd aan te komen, al of niet overgeleverd aan de genade van familie en vrienden. Hun verhalen, getuigenissen van verwoeste levens, zijn schrijnend in hun eenvoud. Die eenvoud en directheid worden ook weerspiegeld door de schrijftrant van de auteur die niet heeft geprobeerd om het ‘mooier’ te maken door er een pseudo-literair tintje aan te geven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenbeentjes’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Fred de Haas op deze site
Meer over The Twain Shall Meet op 3 september 2017 in Podium Mozaïek

Annel de Noré genomineerd voor Halewijnprijs 2017 en Reinaerttrofee 2017

VoorplatVersVleesMede naar aanleiding van haar laatste werk Vers vlees oud bloed (2017) is de in Suriname woonachtige schrijfster Annel de Noré genomineerd voor de Halewijnprijs 2017. De Halewijnprijs wordt jaarlijks, dit jaar voor de 31ste keer, uitgereikt aan auteurs die al voorbij hun debuut zijn, maar bij het grote publiek nog niet voldoende bekend. Prijswinnaars uit het recente verleden zijn o.a.: Tommy Wieringa, Esther Jansma, Fred Papenhove en Ton van Reen. De andere genomineerden zijn: Murat Isik, Eva Meijer, David Nolens, Christine Otten en Chris de Stoop. De prijsuitreiking vindt plaats op zondag 11 maart 2018 in Roermond tijdens de Boekenweek 2018. De genomineerden dingen tevens mee naar de Reinaerttrofee die voor de vierde maal zal worden toegekend door een jongeren-schaduwjury. De Halewijnprijs is een auteursprijs. Ook van Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer: ‘De bruine zeemeermin’, ‘Het kind met de grijze ogen’ en ‘Stem uit duizenden’. Uit het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer werden eerder Alfred Birney (2012) en Helen Knopper (2016) genomineerd voor de Halewijnprijs.
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over de Halewijnprijs 2017

Molly Mackenzie – CCC Inc.

VoorplatCCCINC3-75WebsiteKNipMolly Mackenzie
CCC Inc.
+ cd The Best Of

met bijdragen van Joost Belinfante, Jaap van Beusekom en Ernst Jansz
Fotoboek
Nederland
Gebonden, 120 blz., 22,6 x 22,6 cm,
geïll. met 100 foto’s in zwartwit en in vierkleuren
voor het merendeel paginagroot
cd-duur 63.14
€ 29,50
oktober 2017
ISBN 978-90-6265-979-1
Presentatie 14 oktober 2017

«Als CCC Inc. een festivalterrein opreed, of voor een dorpszaal parkeerde, en wij rolden naar buiten – mannen, vrouwen, kinderen, honden – dan gonsde er een gerucht door de gemeenschap: ‘Kijk, het nieuwe leven, daar is het!’ Het straalde ook af van onze muziek. Het móest wel de muziek van het nieuwe leven zijn.» – Joost Belinfante

De band bestaat actief tot ongeveer 1974. Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de groep zijn deze hoogtijdagen van weleer vastgelegd in CCC Inc. met sfeervolle foto’s (nu voor het eerst ook in kleur) van Molly Mackenzie, die de band veelvuldig fotografeerde tussen 1967 en 1974. Behalve popband was CCC Inc. ook een commune. De van oorsprong Amsterdamse band vestigde zich in Neerkant in Brabant op de grens met Limburg. CCC Inc. bevat verder tekstbijdragen van Joost Belinfante, Jaap van Beusekom en samensteller Ernst Jansz.

CCC Inc. is, als een popgroep van hippies met een voorliefde voor wat nu Americana heet, eind jaren zestig en begin jaren zeventig uitermate succesvol in het clubcircuit. Lennaert Nijgh is hun manager en de eerste albums worden opgenomen in de Bovema Studio’s in Heemstede. Ze spelen op het hoofdpodium van het Kralingenfestival, naast bands als Jefferson Airplane, The Byrds en Pink Floyd. Hoewel ‘legendarisch’ is de ‘tragiek’ van de groep dat zij nooit een hitsingle had. CCC Inc. is nooit officieel ontbonden en gaat vanaf 1974 min of meer ondergronds (hippies en communes zijn passé). Toch blijft de groep ook in de jaren tachtig en negentig en in de 21ste eeuw incidenteel albums uitbrengen en nummers opnemen.

Naar aanleiding van de uitgave van het boek CCC Inc. Een band 1967-2007, dat hun 40-jarig jubileum markeerde, schreef De Recensent: «Prachtige zwart-witfoto’s met veel instrumenten, mannen met baarden, vrouwen met bloemenjurken, grote versterkers en weilanden. Sommige van die foto’s zouden niet uit de toon vallen in een overzichtsboek van The Allman Brothers Band of een andere ’70’s band uit de USA.» En in de Volkskrant: «En zo word je al bladerend getransporteerd naar de hoogtijdagen van het Nederlandse hippiedom.»

Gelijktijdig verschijnt het 5de boek van Ernst Jansz, De Neerkant, een autobiografische roman die de roerige jaren zeventig en de hippietijd beschrijft, vanaf het aanvankelijke commune-leven met CCC op de Boerderij tot en met de eerste jaren van Doe Maar van 1978 tot 1980.
Meer over CCC Inc.
Meer over ‘De Neerkant’

Ton van Reen – Dochters. Roman

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_DefTon van Reen
Dochters

Nederland – Afrika
Roman
Gebrocheerd in omslag met flappen,
340 blz., € 19,50
ISBN 978 90 6265 963 0
Presentatie 3 november 2017

Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw, op weg naar haar ouders in Zwitserland. Al vlug blijkt dat ze belangstelling hebben voor dezelfde dingen, ondanks het grote leeftijdsverschil. Door een urenlang oponthoud in Keulen verkennen ze de nachtelijke stad en reizen daarna samen tot Freiburg. Daar aangekomen besluiten ze er een dag te blijven. Speelde Lennert even met het idee dat een relatie met haar mogelijk zou zijn, nog net op tijd begrijpt hij dat zij geen minnaar zoekt, maar iemand die haar begrijpt. Langzamerhand onthult zij het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. En het verhaal van haar vader die zijn best doet zijn Joodse verleden te verhullen en een authentieke Zwitser probeert te zijn. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen.

Hij viel in slaap en droomde dat hij een jongen was die samen met een man een lange weg afliep. Beiden waren ze naakt, maar de man droeg een rugzak.
‘Wat zit er in die rugzak?’ vroeg hij.
‘Mijn herinneringen,’ zei de man. ‘Later zijn ze voor jou.’
‘Kan ik dat dan allemaal onthouden?’
‘Je moet wel, zeker als je wilt weten wie je zelf bent. Je weet toch dat ik je vader ben?’
Toen pas herkende hij de man die hij zo vaak op foto’s had gezien.
Plotseling liep zijn vader naar de rand van een ravijn, gooide hem de rugzak toe en sprong naar beneden.
‘Ik wil hem niet!’ riep hij. ‘Kom terug!’
Hij durfde de zak niet op te rapen. Er kwam een spelend kind aan. Het opende de zak.

Ton van Reen schreef onder meer romans, kinder- en jeugdboeken en journalistiek werk. Bekend zijn de romans Het winterjaar, Roomse meisjes en Concert voor de Führer. Hij schreef vaak over Afrika, in kranten zoals de Volkskrant en de GPD-kranten. Een aantal verhalen over de cultuurshock in Afrika werd gebundeld in Weense walsen in Mombassa. Ook schreef hij Een ochtend in Cairo, een inleiding bij het werk van de Egyptische schrijver en nobelprijswinnaar Naguib Mahfoez. Bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn van zijn hand verschenen de romans De verdwenen stad, Geen oorlog, Katapult – Oproer in Amsterdam.

Meer over het werk van Ton van Reen
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer