«En er is nog iets waar hij goed in is.» – Howard Krol

Hans PlompDeBesteOver ‘De beste aller tijden’ van Hans Plomp op Facebook, 6 juni 2017:
Gisteren werd in de afgeladen kerk van kunstenaarskolonie Ruigoord een nieuw boek van schrijver, dichter en cultfenomeen Hans Plomp ten doop gehouden: een bloemlezing uit zijn poëzie onder de titel ‘Dit is de beste aller tijden’. Hans Plomp (1944) is een bijzonderheid. Al op jonge leeftijd denderde hij de literatuur binnen en werd vrijwel meteen als groot talent herkend. Hij was in de jaren zestig van de vorige eeuw betrokken bij de provobeweging en bij het kraken van een kerk in Amsterdam, die daarna Paradiso zou gaan heten. Ook behoorde hij tot de avonturiers die begin jaren zeventig Ruigoord kraakten en er een kunstenaarskolonie vestigden. Hans geldt als een van de ‘hippieopperhoofden’ van Ruigoord, dat nog steeds een bloeiende kunstenaarsenclave is. Al sinds jaar en dag organiseert Hans er literaire events, waarbij hij zijn oude literaire strijdmakkers, maar vooral ook een nieuwe generatie dichters een podium biedt. Daar is Hans namelijk heel goed in: jonge, aanstormende auteurs verwelkomen. En er is nog iets waar hij goed in is. Ik citeer een fragment uit de bundel:

‘Neem mij over, stort je in me,
knijp me, kietel me, streel me,
slorp me op en spuug me uit,
lik mijn ruige apensnuit,
kus mijn bloeddoorlopen ogen,
laat me aan jouw tepels zuigen.
Liefste, tem mijn wilde beest,
boei mijn hart en boei mijn geest.’
(…)
Klik hier voor het facebook-bericht
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Maar bijna niemand weet het.» – Hans Plomp

Hans PlompDeBesteFrénk van der Linden praat met Hans Plomp over zijn boek ‘Dit is de beste aller tijden’ in Kunststof op NPO Radio 1, 7 juni 2017:
Deze week is de bloemlezing ‘Dit is de beste aller tijden’ verschenen. Het is een ruime selectie uit het poëtische oeuvre van Hans Plomp. Van dichtwerk uit de provo en Beatgeneration-periode tot latere meer introspectieve, erotische en surrealistische gedichten: alles komt aan bod. De lezer gaat terug in de tijd en beleeft de ontwikkeling van dichter en levenskunstenaar Hans Plomp achterstevoren. Over zijn psychose in 1972 die zo’n 4. 5 maanden zou duren en die begon op zijn 28ste verjaardag met een visioen over de dood van zijn vrouw precies 1 jaar later. Over de culturele vrijhaven Ruigoord, het al voor tweederde gesloopte en net op tijd gekraakte dorp-met kerk, waar kunststromingen met voormannen als Frank Lodeizen, Peter Vos en Aat Veldhoen zich konden voortzetten in een ‘buiten-Paradiso’. Over de zin van het leven: ‘Ik wil niet bijdragen aan de haatenergie. Ik leef om waardig te sterven.’
Luister hier naar de uitzending
Lees meer over ‘Dit is de beste aller tijden’

«Waar bronnen elkaar tegenspreken trekt Peter Bruyn de logische conclusies.» – René van Kaam

VelvetUnderground-96Over ‘De plaat die rock volwassen maakte’ van Peter Bruyn in Platenblad [nr. 228], 3 juni 2017:
(…) Dat de debuut-lp van The Velvet Underground in de loop der jaren tot die platen is gaan behoren die tot op de dag van vandaag zeer invloedrijk blijken te zijn, staat als een paal boven water. Voor muziekjournalist Peter Bruyn reden genoeg om er een heel boek over vol te schrijven. 300 pagina’s waarin één lp centraal staat duidt al op een grondige aanpak. (…) Als een heuse onderzoeksjournalist graaft hij in de vele bronnen, vergelijkt uitspraken van betrokkenen met elkaar en reconstrueert hoe het gegaan moet zijn. (…) Waar bronnen elkaar tegenspreken trekt Peter Bruyn de logische conclusies. (…) Leuk is natuurlijk ook te lezen over alle, standaard kort durende, affaires die de bandleden in en om Andy Warhol’s Factory hebben, waarbij ook nog de naam van Jan Cremer opduikt die iets gehad zou hebben met Nico. Zie de foto’s op 50jaarvelvetunderground.nl. Inderdaad, bij het boek is ook een complete website opgetuigd waarop foto’s, filmpjes en documentaires te zien zijn, netjes ingedeeld naar de hoofdstukken in het boek. De site vormt een prima aanvulling op een heerlijk boek voor iedere muziekliefhebber die graag wat dieper graaft.
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘De plaat die rock volwassen maakte’

«Zijn levensschets; die was te mooi om te laten liggen.» – Hans van der Beek

Hans PlompDeBesteOver (de presentatie van) ‘Dit is de mooiste aller tijden’ van Hans Plomp in Het Parool, 6 juni 2017:
(…) Tijdens het festival Vurige Tongen wordt de nieuwe dichtbundel gepresenteerd van Hans Plomp, ¬coryfee op vele terreinen, kraker van Paradiso en de Melkweg, – founding father van Ruigoord en auteur van het standaardwerk ‘Uit Je Bol’, met de voor- en nadelen van zowat elke denkbare drug. En nu is er dan ‘Dit is de beste aller tijden’, een bloemlezing van zijn oeuvre. Van Plomp hoefde het aanvankelijk niet, die bundel. ‘Zonde van al die bomen. Al die stapels van mijn laatste vijftien bundels in het magazijn van mijn favoriete uitgeverij.’ (…)
Lees hier het verslag
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

Pim Wiersinga te gast in De zondvloed in Mechelen.

voorplateleonora-75Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga in De Zondvloed, 29 juni 2017, 20.00 uur:
Op donderdagavond 29 juni (20.00 uur) neemt Kathy Van Crombruggen de biecht af van de twee schrijvers over waarheid en illusie. Aleksandr Skorobogatov heeft na het romantische ‘Portret van een onbekend meisje’ een boek geschreven van een heel ander kaliber genaamd ‘Cocaïne’. ‘Cocaïne’ is een hallucinante trip waarbij alle grenzen vervagen. Pim Wiersinga komt helemaal uit Nederland. Hij schreef eerder de bewierookte historische romans ‘De Gracchanten’ en ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’. In zijn laatste werk ‘Eleonora en de liefde’ (2016) neemt hij ons mee naar het middeleeuwse hofleven en haar bijzondere minnekunst. Wiersinga betovert de lezer met zijn woorden. Enkele vragen die de auteurs zullen bespreken: In hoeverre verkondigen schrijvers waarheden? Wat is hun persoonlijke relatie met de werkelijkheid? Beide schrijvers leggen elkaar vriendschappelijk het vuur aan de schenen, lezen voor uit hun werk en zullen een eerlijk, waarachtig antwoord geven op vragen uit het publiek.
Locatie: Onze-Lieve-Vrouwestraat 70, B-2800 Mechelen. Toegang: gratis. Verzoeke uw komst vooraf te melden op: bestelling@dezondvloed.be
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’
Meer over ‘Eleonora en de liefde’

«Johan Polak leefde in een eindtijd, terwijl ik een nieuwe tijd zag gloren.» – Hans Plomp

Hans PlompRGB3N.a.v. de biografie J.B.W.P., het leven van Johan Polak van Koen Hilberdink halen Jan Siebelink en Hans Plomp in Argus herinneringen op aan deze legendarische uitgever, classicus en mecenas.

Hans Plomp (1944) over 1962, zijn periode met uitgever Johan Polak, in Argus [jrg. 1 nr.7], 30 mei 2017:
(…) Zijn vriendschap toonde Johan Polak op veel manieren. Hij vond woningen voor mij, kocht auto’s en schonk mij een maandelijkse toelage. Bovendien bedacht hij bijzonder moeilijke opdrachten voor mij, zoals het vertalen van ‘Language and Silence’, van de pessimistische filosoof George Steiner. Ook ‘Color of Darkness’ van James Purdy, schepper van een zwartgallig, genadeloos homo-erotisch universum, vertaalde ik in zijn opdracht. (…) Samen bezochten we George Steiner, Roland Holst en J.C. Bloem. (…) Intussen schreef ik aan mijn eerste roman ‘De ondertrouw’, een somber herenboek. Deze ging voornamelijk over mijn relatie met Johan. Ik las de nieuwe stukken steeds aan hem voor. Hij vond het erg goed, maar wilde het niet uitgeven. Hij zei: ‘Dan denkt iedereen dat het vriendjespolitiek is.’ Ik debuteerde in België bij Manteau, in de Vijfde Meridiaanreeks van Julien Weverbergh. (…) Duidelijk is de cynische invloed van Reve, Purdy en Heere Heeresma, een andere literaire vriend. Ik dweepte met Gustav Mahler, Hölderlin, Lautréamont. Mijn wereld was een duistere. (…) Daar kwam verandering in toen ik kennismaakte met leeftijdgenoten in de provobeweging. (…)
Lees hier ‘Bewonderaar van mijn ranke knapenlijf’ door Hans Plomp
Lees hier de auteursversie (‘Johan Polak, mecenas’) van het Argus-verhaal, inclusief een 7-tal alinea’s (met name over Gerard Reve) dat wegens ruimtegebrek geschrapt werd
Lees hier ‘Hoe Johan Polak mij bij de hand nam’ door Jan Siebelink
Lees meer over Hans Plomp in ‘Een levensschets van Hans Plomp’ door Peter de Rijk in ‘Dit is de beste aller tijden’

«Jullie generatie heeft een belangrijke blauwdruk achtergelaten voor latere generaties.» – Oscar Bouwhuis

Hans PlompRGB3Interview met Hans Plomp over Ruigoord op Vice, 2 juni 2017:
Hans Plomp (73) en zijn vrienden behoorden tot de culturele voorhoede. Zij waren de dappere pioniers, vredelievende idealisten, die eind jaren zestig hun eigen plek opeisten in Amsterdam. Een plek voor de jeugd. Een plek die tot stand kwam eerder ondanks dan dankzij de gemeente. Een plek waar hard voor werd gestreden. Zij maakten de blauwdruk voor de generaties na hen en legden de fundering voor het Amsterdamse nachtleven zoals we dat nu kennen. In de jaren zeventig trokken veel van hen naar de pittoreske spookstad annex kunstenaars-idylle Ruigoord. In 1973 werd Hans de eerste bewoner van het dorp. Inmiddels naderen veel van zijn vrienden uit die tijd de tachtig. “Toen we dat dorp kraakten, had ik niet gedacht dat we daar op ons tachtigste nog steeds zouden zitten,” zegt hij lachend. Zijn haar is even wit als zijn tanden. Hij straalt. (…) “Persoonlijk heb ik nog nooit zo’n leuke tijd meegemaakt als nu. [Wat grappig. Je hoort namelijk vaak…] … dat de sixties zo leuk en vrij waren en dat het nu niet meer het geval is? [Precies.] Ik merk er niks van. Je zou zelfs kunnen stellen dat haast alles waar we toen voor geknokt hebben, nu bereikt is. Homoseksualiteit is veel meer geaccepteerd, je kunt ongehuwd samenwonen, je kunt Greenpeace steunen, je kunt naar Indiase concerten gaan, je kunt vegetariër zijn. Dat bestond vroeger allemaal niet, alleen weet niemand dat meer. Geloof me: het is tien keer zo vrij als toen. Zwarte mensen werden op straat uitgescholden, homo’s werden in elkaar gebeukt. Het was zo rechts als de pest.”(…)
Lees hier (inclusief foto’s) of hier het interview
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hans Plomp revival.» – John Jansen van Galen

Hans PlompDeBesteOver ‘Dit is de beste aller tijden’ van Hans Plomp in Met Het Oog Op Morgen [NPO Radio 1], 4 juni 2017:
In deze aflevering van Johns Poëzierubriek aandacht voor een bloemlezing uit vijftig jaar dichtwerk van Hans Plomp. Jansen van Galen noemt drie punten die kenmerkend zijn voor de poëzie van Hans Plomp: 1. ritme; de gedichten moeten het vaak hebben van zijn voordracht. 2. begrijpelijkheid, d.w.z. met simpele woorden moeilijke dingen zeggen en 3. geïnspireerd door Dada en surrealisme en Paul van Ostaijen. “Heel toegankelijk, heel begrijpelijk. … Eigenlijk is het tamelijk klassiek wat ie schrijft, rijmend, het loopt goed en het is vaak tamelijk lieflijk. Het deed mij soms heel erg denken aan de zachtmoedige Vlaamse dichter Bart Moeyaert.” Het item over Hans Plomp op Vurige Tongen in Ruigoord begint op 49:50 op de tijdbalk van de uitzending. Op 52:34 leest Hans Plomp het gedicht ‘Ruigoord’ en op 57:44 leest John Jansen van Galen het gedicht ‘Je bent de spiegel’.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer

« ***** Intrigerende verhalen en prachtige songs.» – Robin Austen

voorplatharmanOver ‘Harmanized’ van Robby Harman in Parbode [nr. 134], juni 2017:
(…) Robby Harman helpt de luisteraar met dit cd in boekproject een handje door aan elke compositie een persoonlijk verhaal te verbinden. Het eerste nummer op de cd is ‘Mi Kondre’. Het stuk gaat over de emotionele relatie die migranten met hun moederland hebben. Tegelijkertijd is het een scherpzinnige verwijzing naar de mooie compositie van John Helstone. “Er is een emotionele band met het moederland waaruit mensen migreerden. Sommigen leven zelfs met de droom dat ze eens teruggaan naar de grond waar hun navelstreng begraven ligt,” aldus de artiest. Hij beschrijft in het hoofdstuk ‘Mi Kondre’ o.a. de periode waarin hij voor stage en onderzoek bijna een jaar in Suriname verbleef, hoe hij zichzelf onderdompelde in de verschillende Surinaamse subculturen, maar ook hoe hij zijn dierbaren aan de andere kant van de oceaan miste. Dit is een van de vele voorbeelden die de luisteraar en lezer een mooie, soms ontroerende kijk geven in het persoonlijke leven van Robby Harman. De cd bestaat uit 13 tracks, die op 2 na allemaal door hem zelf gecomponeerd zijn en door de in Londen woonachtige Iwan VanHetten geproduceerd. (…) Harman heeft bij zijn keuze van musici en vocalisten die meedoen op de cd flink uitgepakt. Behalve uit de vijver van de jazz en improvisatie muziek, viste hij ook uit die van de pop, de kaseko en kawina. (…) Dit alles maakt van ‘Harmanized’ een mooie Cd – boek, met intrigerende verhalen en prachtige songs. Voor iedere liefhebber van (Surinaamse) kunst en cultuur is het daarom een must om ze op z’n minst gehoord en gelezen te hebben.
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Harmanized’
Meer over Robert Harman Sordam op deze site

«Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook.» – Marjo van Turnhout

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Leestafel, 4 juni 2017:
Niet alleen de liefde tussen man en vrouw is onderwerp van deze biografische roman. De liefde voor het koude natte Nederland enerzijds en de warme Antillen anderzijds vormt eveneens een belangrijk onderdeel.
Margarita Molina heeft de reis tussen beide werelden zeer vaak afgelegd. In beide landen, beide culturen heeft ze liefdes beleefd en geluk en verdriet gekend. Heen en weer, hoe moest ze kiezen? In de Antillen vond ze haar grote liefde, maar meer dan een schaduwvrouw werd ze niet. (…) Haar grote liefde, Roy, stuurde haar brieven, gedichten vooral ook, maar op enkele korte gelukkige episodes na, deelden zij nooit elkaars leven. Hij is de ware liefde, maar Margarita deelde haar leven met diverse mannen: Janus, haar echtgenoot tot twee keer toe; Karel, haar minnaar met wie ze een zoon deelde, Roderick; en Sven, de man met wie ze tenslotte toch op de eilanden neerstreek en een bestaan opbouwde. (…) Als het noodlot overal een einde aan maakt, keert de rust terug in haar leven. Dan schrijft Margarita Molina haar verhaal op: haar debuut. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’