Wim Verbei is blueskenner, -promotor en -publicist. Verbei geeft op zaterdag 18 juni van 2016 15.00 tot 16.30 uur een blueslezing in café De Amer in Amen in het kader van het programma ‘Zomerzinnen’. Wim Verbei werkte voor Holland Blues Festivals, Blues-Teach-In, Mr. Blues, Hitweek, Jazzwereld en Muziek-krant Oor. Hij schreef onder meer ‘Boom’s Blues’ (2011), een opmerkelijke biografie waarin wordt verteld hoe en wanneer Nederland kennis maakte met Afrikaans-Amerikaanse bluesmuziek. Uitgangspunt voor ‘Boom’s Blues’ is de eerste volwaardige maar nooit uitgegeven bluesstudie, geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Nederlandse student kunstgeschiedenis Frans Boom. Verbei heeft niet alleen het verloren gewaande manuscript van ‘De Blues – Satirische Liederen van de Noord-Amerikaanse Neger’ opgespoord, maar het ook van een historische context voorzien.
Lees hier meer over het programma en de locatie
Meer over Boom’s Blues
Categorie: Auteurs
«Een buitengewoon schrijfster.» – André Oyen
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Ansiel, 14 juni 2016:
Haar nieuwe boek ‘De Barones’ vertelt het echte levensverhaal van Mijnsje (Mien) Bezemer het kind van NSB’ers, dat door buitenstaanders altijd als besmet, bezoedeld, fout en onbetrouwbaar wordt beschouwd, op school, op het werk en in heel haar latere leven. (…) Door haar werken ‘Yu di tera / Landskinderen’ en ‘Gentleman in slavernij’ wist ik al dat Janny de Heer een buitengewoon schrijfster was, en door dit werk bevestigt ze dat nogmaals. Haar personage Mien Bezemer is zo sterk neergezet dat je haar verschrikkelijk verhaal niet kwijt raakt. Het is goed dat dit verhaal geschreven werd omdat nog altijd de daden van ouders ook aan kinderen aangerekend worden. Ondanks alle ellende die in ‘De Barones’ verwerkt wordt kan je het zeer zeker geen tranerig boek noemen, want Mien Bezemer, ze zouden haar echt barones voor mijn part mogen maken, is een vrouw die respect afdwingt en een rolmodel voor velen kan zijn.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het persoonlijke brengt een verfijnde klank in de verzen.» – André van Dijk
Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije op 8Weekly.nl, 15 juni 2016:
Aly Freije gebruikt haar persoonlijke verleden in de Oost-Groninger Veenkoloniën als decor voor deze reeks uit de klei getrokken gedichten. Met ieder curieus woord maakt ze kenbaar hoezeer die betrokkenheid haar werk heeft gevormd: zichtmachine, hokkelingen, wendakker, moorland. Alles uit de eerste hand opgetekend en tot een robuust geheel gemaakt. (…) Veel over het boerenbedrijf, de terugkerende oogst, de zwartbonte koeien en de omgang met paarden. Daar voert ze ook zichzelf op als personage, alsof de paarden een speciale plek in haar eigen wereld innemen. Het persoonlijke brengt een verfijnde klank in de verzen. De vergezichten over het uitgestrekte land worden minder afstandelijk en de dichter krijgt een duidelijke positie als vertolker.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Door het vanggat’
Meer over Aly Freije op deze site
De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [5]
Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”
[5] ‘Icoon’ door Joost Belinfante:
Ik zei nog, jongens, zijn jullie nu niet wat èrg veel op tv? Is dat wel verstandig? Alsof het nog bijgestuurd kon worden. Maar er was al geen houden meer aan.
Het beeld van Doe Maar, die vier jongensmannen, was te aantrekkelijk. Het werd overal verspreid. De bladen, de tv, de merchandising. Het beeld werd alleen al door vermenigvuldiging een icoon. Het hing op alle meisjeskamers en deed zijn werk.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek
Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site
Impressie boekpresentatie ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp
Vlak voor het vertrek van Edith Tulp naar Zuid-Afrika werd haar debuutroman ‘De Bushsoldaat’ gepresenteerd in Gallery Vriend van Bavink op 19 april 2016. Na haar terugkomst volgde op 4 juni 2016 nog een kleine thuispresentatie in de Amsterdamse De Pijp bij Ratatouille. Metje Blaak was er op beide gelegenheden bij met haar camera en monteerde deze impressie. Edith Tulp overhandigde het eerste exemplaar aan Sander van Zanten, ondernemer in Oeganda. Verder met bijdragen van singer-songwriter Lakshmi, uitgeverijredacteur Peter de Rijk, eigenaar Ratatouille en actrice Ernie Nauta, journalist Marco Bakker.
Meer over ‘De bushsoldaat’
Clyde Lo A Njoe met ‘Parelmoerpoeder’ op 25 juni bij Boekhandel Donner
Schrijvers rondom het thema vrijheid, geïnspireerd door Keti Koti, op Donner Podium van 13:00 tot 17:00 uur:
Keti Koti is de feestdag ter viering van de afschaffing van de slavernij in Suriname en op de Nederlandse Antillen op 1 juli 1863. De naam stamt uit het Sranantongo en betekent ‘Ketenen Gebroken’. Donner Podium presenteert geschiedenis (non-fictie), proza en poëzie uit Nederland, Suriname, Caraïben en Afrika met Astrid H. Roemer (PC Hooftprijs 2016), geïnterviewd door Marcel Möring. Verder met Djehuti Ankh-Kheru, Reinier Artist, Paul Faber, Vinije Haabo, Michiel van Kempen, Clyde Lo-A-Njoe, Vamba Sheriff en met muziek van Freestyle Party Machine. Er is een uitgebreide boekentafel en de auteurs signeren hun boeken voor de liefhebbers. Aanvang programma 13:00 uur. Locatie Coolsingel 119, 3012 AG Rotterdam.
Meer over Astrid H. Roemer op deze site
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site
Meer over Michiel van Kempen op deze site
«Van een ontroerende schoonheid.» – Dick van Herrikhuyzen
Over ‘American Blues’ van Dirk W. de Jong in Doctor Jazz Magazine, jrg. 52, nr. 231, 2016:
‘American Blues’ is ingedeeld in vier hoofdstukken. (…) On the road toont foto’s van blanke countryzangers en hun leefomgeving. (…) Mississippi brengt onder mee portretten van Otha Turner, Jesse Mae Hemphill en R.L. Burnside, (…) Chicago, Memphis, Muscle Shoals van grootheden als Buddy Guy en B.B. King (…) en tot slot New Orleans & Louisiana. (…) Een QR code geeft toegang tot private tapes van de auteur. (…) De zanger/gitaristen Corey Harris en Super Chikan spelen prachtige blues (…) en ook naar de countrymuziek van het echtpaar Donna & Lewis Lamb moet u beslist luisteren en kijken. (…) Een prachtig foto-album over in hoofdzaak blues (…) voorzien van een boeiend en informatief verhaal (…) soms van een ontroerende schoonheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘American Blues’
Ton van Reen – Geen oorlog
Ton van Reen
Geen oorlog
Roman
Nederland
Paperback, 160 blz., € 8,90
ISBN 978-90-6265-922-7
Heruitgave (6de druk) augustus 2016
Ton van Reen schreef de roman Geen Oorlog toen hij 23 jaar oud was. Overtuigend beschrijft hij het leven van Jarde, een joodse jongen, in drie verschillende levensfasen. ‘Geen Oorlog’ is naast een roman over vervreemding, een scherpe kritiek op de moderne maatschappij, waarin iedereen langs elkaar heen leeft en waarin geen plaats is voor dromers. Dagblad De Limburger: ‘Een dichterlijke aanklacht tegen de oorlog en de vernietiging van het individu, geschreven in heldere beeldende taal, door een fascinerend natuurtalent.’ De Volkskrant: ‘Van Reen schrijft in een heel mooi Nederlands met een zuidelijk taalgebruik, dat randstedelingen soms vreemd zal voorkomen maar dat een warme klankkleur geeft aan zijn werk.’ Deze uitgave van ‘Geen Oorlog’, met het oorspronkelijke omslag en in de originele vormgeving, verschijnt vijftig jaar na de eerste uitgave, ter gelegenheid van de vijfenzeventigste verjaardag van de schrijver.
Ton van Reen is schrijver en journalist. Hij schrijft romans, jeugdromans en kinderboeken. Hij is oprichter van de Stichting Lalibela in Ethiopië die vooral gehandicapte kinderen en dakloze ouderen helpt. Hij verblijft vaak in Afrika. Zijn bekendste boek voor de jeugd is ‘De bende van de bokkenrijders’ dat verfilmd werd tot een tv-serie. Zijn verzameld prozawerk, zeventien romans, novellen en verhalenbundels, verscheen in 2010 in twee delen, samen 1800 bladzijden, bij Uitgeverij De Geus. Bij Uitgeverij De Contrabas verschenen zijn verzamelde gedichten met de titel ‘Blijvend vers’. In voorjaar 2016 verscheen zijn nieuwe roman ‘De verdwenen stad’ bij Uitgeverij In de Knipscheer.
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over Ton van Reen
Meer over Stichting Lalibela
«Hans van Hartevelt schetst de wereld over tien jaar.» – Maarten Baanders
Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt in Leidsch Dagblad, 8 juni 2016:
‘Omdat ik me wel eens erger aan de onderwaardering voor het boerenbedrijf, heb ik dit boek geschreven. (…) Halverwege het boek valt alles uit: elektriciteit, internet, machines. De maatschappij loopt vast. Gelukkig zijn er een paar boeren van 70+ die nog weten hoe je zonder geavanceerde machines landbouw moet bedrijven. (…) In Midden-Amerika hield ik me bezig met voedselzekerheid: gebrek aan brood kan leiden tot opstand. (…) De personages zijn gefingeerd, maar ik “kende” ze, de boer, de boerin, hun dochter. En ook hun vee. Ik verdiepte me in de grondsoorten in de regio en wat erop verbouwd kan worden.’
Lees hier
Meer over ‘De ontwrichting’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [4]
Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”
[4] ‘Talent’ door Joost Belinfante:
Met Henny lag het anders. Niet dat hij geen idealen had. Hij was rock-and-roller geweest, en hippie. Hij wist alles van Indianen. Hij kon helemaal niet tegen onrecht. Maar uiteindelijk werd Henny geleid door een brandend talent. Een talent dat eisen stelde. Aan Henny zelf. Altijd aan het werk. Van negen tot vijf. Vaak ’s avonds ook. Aan zijn omgeving. Het talent moest zich ontplooien. Er de gelegenheid voor krijgen. En niet op tochtige zolderkamertjes maar een beetje comfortabel. Daar had het recht op. Het stelde ook eisen aan Henny’s medemuzikanten. Hij wist precies hoe muziek moest klinken. Ook andermans muziek. Medemuzikanten namen dat niet altijd voetstoots aan. Het talent had op die manier al minstens twee bandjes laten ontploffen.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek.
Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site