Over Wim Brands in De Volkskrant, 6 april 2016:
Op zondag 19 juli 2015 was een speciale uitzending van VPRO Boeken te zien met schrijver en dichter Rogi Wieg. Die woensdag had hij euthanasie gepleegd, omdat het lijden hem teveel werd. Brands had hem een paar maanden eerder thuis opgezocht. Wieg zat in zijn Playboy-badjas op de bank en vertelde over zijn depressies, zelfmoordpogingen en angst voor de dood. Zachtjes huilend zei hij: ‘Ik heb het twee keer geprobeerd, maar het is niks voor mij, je eigen lichaam verwoesten.’ Wim Brands luisterde en zweeg.
Lees hier het artikel
Klik hier voor de verkorte versie van de documentaire ‘Rogi Wieg (1962 – …)’ van Wim Brands en Peter Gielissen die de VPRO op 19 juli 2105 uitzond
Meer over Wim Brands op deze site
Meer over Rogi Wieg op deze site
Categorie: Auteurs
« * * * * * Overtuigend en intens.» – Eppie Dam
Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije in Dagblad van het Noorden, 8 april 2016:
In vijf afdelingen leidt Freije ons door haar leven, de film terugspoelend, kijkend in de spiegel van de tijd. Meer dan eens met de ervaring dat herinneringen verspringen, beelden vaag en weerbarstig zijn. Maar wat weet ze, met loepzuivere taal, veel naar boven te halen. (…) Voor de Groninger versie van de afdeling ‘In lichtbundels danst het stof’ kreeg ze al eerder de Freudenthal-prijs. In de laudatio verwees de jury naar ‘Fern Hill’ van Dylan Thomas. Wie de serie aan den lijve ondergaat, begrijpt die lof.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Door het vanggat’
Clyde R. Lo A Njoe – Parelmoerpoeder
Clyde R. Lo A Njoe
Parelmoerpoeder
roman
paperback, 678 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-909-8
eerste druk april 2016
alleen nog rechtstreeks bij de uitgever te koop
De kennismaking in de zomer van 1977 met de aantrekkelijke Esther Anders is doodgewoon. Dird, een kunstenaar, ziet haar op een broeierige dag met twee zware boodschappentassen lopen. Als gevolg van een ongeluk sleept ze met een been. Hij kan het niet aanzien en biedt zijn hulp aan. Al snel noemt ze hem ‘haar lieve jongen’ en nodigt ze hem uit vaker bij haar langs te komen. Er ontstaat een romance en naarmate de verhouding meer diepgang krijgt, begint Esther over haar Duitse, Joodse ouders te vertellen. Het bijzondere verhaal over hoe haar ouders de oorlog in Amsterdam overleefden, roept veel emoties op. Het komt er dan ook bij haar slechts mondjesmaat uit. Dird moet voor het vervolg steeds wachten tot het volgende bezoek.
Tegelijkertijd raakt hij bekend met haar vrienden, kennissen en de lucratieve handel in parelmoerpoeder. Naarmate hij haar langer kent, begrijpt hij dat het verleden doorklinkt tot in alles wat ze doet. Soms zijn het de mensen waarmee ze te maken heeft, soms de gebeurtenissen van toen, met hun blijvende gevolgen. Dird, die het op zich genomen heeft het verhaal van de familie Anders vast te leggen, komt erachter hoe gecompliceerd het leven tijdens de bezetting was. Collaboratie, zwarthandel en verzet lagen soms in elkaars verlengde. Met name voor Esthers vader, die met een nieuwe identiteit, als slager gewoon door bleef werken, was dit alles behalve eenvoudig. Zijn daden betekenden letterlijk leven of dood voor anderen… Maar met de net geboren Esther en zijn gebroken Nederlands sprekende vrouw had hij weinig keus.
Los van hun levensverhaal moet Dird wennen aan de Bourgondische levensstijl van zijn geliefde. Naast haar parelmoerpoeder heeft ze nog andere zaken waar ze verantwoordelijk voor is. Langzaam maar zeker raakt de kunstenaar ongewild betrokken bij dramatische ontwikkelingen die voortkomen uit beslissingen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn genomen. Dird krijgt zicht op de heroïsche daden van een kleine groep anoniem gebleven helden. Ze zijn nauw betrokken bij het levensverhaal van zijn geliefde. En terwijl hij die verhalen in schriften noteert en ze zo voor de vergetelheid behoedt, is hij getuige van een drama waar niemand iets aan kan veranderen.
Clyde Roël Lo A Njoe (in 1948 op Aruba geboren uit Surinaamse ouders) debuteert in 1982 als dichter met de bundel ‘Dansen / Baliamentu’, twee jaar later gevolgd door gedichten in ‘Doodverf’. Zijn derde poëziepublicatie ‘Echolood’ dateert van 1989. Ondanks dit bescheiden oeuvre wordt Clyde R. Lo A Njoe als dichter alom gewaardeerd in het Nederlandse taalgebied, m.n. in Vlaanderen, Suriname en de Nederlandse Antillen. Sindsdien verwerft hij wereldwijde bekendheid als beeldend kunstenaar, o.a. als medeontwerper en schilder van het Orakelkunstuurwerk van Holland-Nagasaki Village in Nagasaki, Japan én van het monument van de nieuwe basiliek van de Virgen de Guadalupe (met het contemporaine Aztekencalendarium) in Mexico City. Toch is hij al die jaren ook blijven dichten. In 2015 verschijnt een eerste resultaat daarvan, de bundel ‘Mijn lief mijn leed’. ‘Parelmoerpoeder’ (2016) is zijn eerste roman.
Theo Monkhorst – De blijmoedige leugenaar
Theo Monkhorst
De blijmoedige leugenaar
Roman
Paperback met flappen,
262 blz., € 18,50
ISBN 978-90-6265-914-2
Eerste druk april 2016
In ‘De blijmoedige leugenaar’, beschrijft Theo Monkhorst de confrontatie tussen een populaire bewust liegende wethouder en een wereldberoemde narcistische kunstschilder die nooit liegt. Een strijd tussen populisme en idealisme. De wethouder overleeft het niet en beschrijft in de hemel zijn geschiedenis. In een ironische stijl schrijft de auteur prachtige dialogen over waarheid en onwaarheid, over liefde en ontrouw, over vileine politieke opzetjes en meedogenloze politici, uitlopend in een menselijk drama. Tot het einde blijft de vraag wie de moord pleegde onbeantwoord: het volk of de elite?
Het verhaal speelt zich af in Den Haag, waar een heftige publieke discussie ontbrandt over de bouw van een kostbaar cultuurpaleis. ‘De blijmoedige leugenaar’ is een klassieke literaire satire ingebed in een zeer herkenbare actuele politieke wereld, waarin bestaande en fictieve personen elkaar kruisen. De wethouder wordt vermoord en schrijft in de hemel zijn herinneringen aan deze tumultueuze periode, terwijl de minnares van zowel de wethouder als de kunstenaar haar kant van de geschiedenis beschrijft. Een hemel waarin hij ook gesprekken over liegen voert met Couperus.
De Haagse schrijver Theo Monkhorst publiceerde vier romans, vier bundels poëzie en twee toneelstukken. Zijn werk verscheen in literaire tijdschriften zoals Hollands Maandblad, De Poëziekrant (Gent), Meander Magazine en tijdens de Poëziedagen in Watou (België). Hij was columnist van de Haagse Courant.
Over ‘Vuil bloed’ schreef Anne Versloot in Vrij Nederland: ‘Monkhorst weet je nieuwsgierig te houden door zijn schrijver de regie over zijn personage te laten verliezen.’
Over ‘De Paradox van Tinguely’ schreef Thijs Kramer in Den Haag Centraal: ‘Stoort een surrealistisch verhaal met een hoog wensdroomgehalte u niet, koop dan dit boek. U zult er veel aan hebben.’
Cabaretier en schrijver Vincent Bijlo zei over ‘Blinde perfectie’: ‘Dit boek inspireert mij om weer te gaan schrijven.’
Wim Verbei en Dirk W. de Jong te gast bij Jaap Boots in Q-Factory
RockBooks met Jaap Boots live in Q-Café op zondagmiddag 10 april 2016 om 16.00 uur:
’s Lands enige echte rock-talkshow ‘RockBooks’ waarin gastheer en ex-VPRO-dj Jaap Boots zich dit keer buigt over de oerbron van de popmuziek: de blues. Blueskenner Wim Verbei is sinds jaar en dag het geweten van de Nederlandse bluesvorsers, en zette een kroon op zijn werk met het schitterende ‘Boom’s Blues’, dat niet alleen een geschiedenis van de blues is, maar ook en vooral van het tragische leven van Frans Boom, een Nederlandse bluesfanaat die zich in oorlogstijd als eerste ter wereld (!) systematisch bekwaamde in de blueskunde. Het manuscript van Boom’s studie ‘De Blues – Satirische Liederen van de Noord Amerikaanse Neger’ werd dankzij de noeste arbeid van Wim eindelijk uitgegeven. Fotograaf Dirk W. De Jong reisde de afgelopen 25 jaar zo vaak naar de Verenigde Staten om er de ziel van de blues, soul en rock ‘n’ roll vast te leggen dat hij er zelf als een halve bluesrockboy begint uit te zien. Zijn mooiste foto’s verzamelde hij met bijbehorende sterke verhalen in het boek ‘American Blues’, dat glanst als een stoplicht op een kruispunt in Nashville bij avondschemering. Met livemuziek van Abel De Lange en Edo Donkers.
Locatie: Q-Factory, Atlantisplein 1, 1093 NE Amsterdam. Toegang gratis.
Meer over ‘Boom’s Blues’ van Wim Verbei
Meer over ‘American Blues’ van Dirk W. de Jong
«‘De Barones’ kunnen u en ik niet ongelezen laten!» – Piet Kaptein
Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Cultuurmix CRP, 4 april 2016:
Het geschiedde een paar weken terug: ik nam de editie AD De Drechtsteden tot mij en werd getroffen door de kop boven een bericht. ‘Boek over leven NSB-dochter’. In het stuk stond dat de dag erna het eerste exemplaar van een biografische roman ‘De Barones’ geschreven door Janny de Heer, in het Ambachtse in Den Brommert aan burgervader Jan Heijkoop overhandigd zou worden. Het ging om een 270 bladzijden tellende publicatie van uitgeverij In de Knipscheer, waarvan ik later zou traceren dat zij een pracht van een foto op de omslag levert: de Grote Kerk in Dordrecht gezien vanaf het water. Het opschrift met NSB-dochter wierp mij terug in de tijd. Mijn vader zaliger had het ook lang na 1945 nog over zijn dorpsgenoten die fout in de oorlog zouden zijn geweest. Een schoenmaker, een olieboer, dochters van een bakker, een buurmeisje behoorden tot deze ‘chronique scandaleuse’. Ik begreep dat hun dorpsgenoten ook na hun berechting het heulen met de Duitsers kwalijk bleven nemen. Mijn eerste kennismaking met ‘De Barones’ leerde mij dat ook de hoofdpersoon uit Zwijndrecht van verraad beticht bleef worden. Ook al was ze in de oorlog nog maar een kind. (…) Mijn voorstel aan u is ‘De Barones’ tot u te nemen, opdat wij later over de roman gebaseerd op het leven van Mijnsje Bezemer van gedachten kunnen wisselen.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Cor Gout herdenkt Wim Brands op Extaze
Wim Brands, 31 januari 2013, Extaze in Pulchri. Foto: Annemieke Vink
Cor Gout is (onder andere) redacteur van het literaire tijdschrift Extaze en nam werk op van Wim Brands in Extaze 5 en Extaze 12. Brands zegde toe ook een bijdrage te leveren aan Extaze 17/18 welk nummer op 14 april 2016 wordt gepresenteerd.
Lees het artikel van Cor Gout op het digitale supplement van Extaze
Meer over Wim Brands op deze site
Presentatie ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp
Op dinsdagavond 19 april 2016 wordt om 18.00 uur in Gallery Vriend van Bavink de journalistieke roman De bushsoldaat van Edith Tulp gepresenteerd.
‘De bushsoldaat’ is een roman spelend in Oeganda, een land van flagrante tegenstellingen. De strijd tegen schaamteloze corruptie door een Nederlander en een voormalig kindsoldaat stelt hun vriendschap op de proef. Na afloop signeert Edith Tulp voor belangstellenden haar debuutroman. U bent van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn! Meld uw komst aan op indeknipscheer@planet.nl, opdat u op de gastenlijst geplaatst kunt worden.
Locatie: Gallery Vriend van Bavink, Geldersekade 30, 1012 BK Amsterdam. Toegang vrij. Inloop vanaf 17.30 uur.
Meer over ‘De bushsoldaat’
«**** Een geslaagde comeback. Dit belooft nog wat. » – Arjan Peters
Over ‘Het loopt het ademt het leeft’ van Helen Knopper in De Volkskrant, 2 april 2016:
Tien jaar geleden maakte de ‘vergeten schrijfster’ Helen Knopper deel uit van de reeks portretten die journalist Joris van Casteren bundelde in ‘Zeg mijn lezers dat ik doorschrijf’. Die titel klonk vastberaden en triest, want het was twijfelachtig of we ooit iets van die noeste arbeid te zien zouden krijgen. Maar zie. Een paar maanden voor haar 82ste verjaardag viert Helen Knopper haar comeback met ‘Het loopt het ademt het leeft’, de ‘biografie van een vriendschap’, een terugblik op de jaren 1979-1995, toen de schrijfster optrok met Roos Bonheur, een dierbaar drankorgel in de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt. (…) Beschamende situaties, tot vechten aan toe, kenmerkten deze vriendinnenschap. Maar ook diepgewortelde verbondenheid. Knopper overziet alles, tot en met jeugdfoto’s van Roos waarop haar lach ontwapenend scheve tandjes blootgeeft, vergelijkbaar met Audrey Hepburn toen die achter op de scooter zat bij Gregory Peck, in de film Roman Holiday. (…) Later had Hepbum ineens kaarsrechte krijtwitte rijtjes in haar mond. Een stuk minder, vindt Knopper, die in haar portret van Roos de flair van de tragiek laat winnen en de tuthola in zichzelf eronder krijgt. Het heeft even geduurd. Maar dit belooft nog wat.
Lees hier de recensie
Meer over ’Het loopt het ademt het leeft’
«Weerbarstig en spontaan» – Jann Ruyters
Over ‘Het loopt het ademt het leeft’ van Helen Knopper in Trouw, 2 april 2016:
Beeldend kunstenares Helen Knopper schreef na haar debuut in 1965 diverse korte verhalen, poëzie en romans en werkte als vertaalster. Sinds 1998 verscheen er niets meer van haar hand. Tot nu. ‘Het loopt het ademt het leeft’ is de ‘biografie’ van de tumultueuze, decennialange vriendschap tussen de auteur en Roos Bonheur. Die werd door Roos’ alcoholverslaving verpest; het verhaal wordt drie jaar na haar dood opgetekend. Weerbarstig en spontaan is dit dagboekachtige verslag, geschreven recht van de lever: ‘Haar dood heeft niemand onberoerd gelaten. Dat is wat zwak uitgedrukt. Ik heb er wat zien huilen!”
Meer over ’Het loopt het ademt het leeft’