Op vrijdag 7 september 2018 in Kapitein Zeppos Amsterdam vanaf 17.30 uur:
In zaal Claire’s Ballroom wordt het uitkomen gevierd van de tweede roman van Edith Tulp. Peter de Rijk interviewt Edith Tulp over haar nieuwe boek ‘Alleen dapper te zijn’. Edith Tulp leest een fragment uit deze in de Sahara en West-Afrika spelende roman. Aan het programma op vrijdag 7 september 2018 werken verder mee publicist Ralf Bodelier en Franc Knipscheer. Na afloop signeert de auteur voor de liefhebbers haar nieuwe boek. Einde 19.30 uur. Locatie: Kapitein Zeppos, Gebed zonder End 5, 1012 HS Amsterdam (OV: tramhalte Rokin)
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
Categorie: Boeken
Kees Broere – Pom. Roman
Kees Broere
Pom
roman
Nederland – Afrika
gebrocheerd in omslag met flappen,
298 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-506-9
Eerste druk oktober 2018
Terugbladerend in het gastenboek, dat bol stond van even obligate als welgemeende complimenten, kwam hij geen bekende namen tegen. Tot in december 1990.
Hij schrok. Hij keek nog eens. Het stond er echt. ‘Peter Flinck.’ Hij was zichzelf tegengekomen.
Peter Flinck verruilt op zijn 35ste zijn baan in Amsterdam voor een in Nairobi, de hoofdstad van Kenia. Hij is nieuw in de stad. Maar de mensen die hij er ontmoet, lijken meer van hem af te weten dan hij van zichzelf, en houden hem voortdurend een spiegel voor. Flinck wil alles meemaken, ook al is er weinig dat hij meent te begrijpen. Een moslimvrouw uit het zuiden van Kenia zet hem op een spoor. Het spoor van de ondergang.
‘Ik weet wie je bent.’
‘Nou, Ton, vertel me dat dan maar eens.’
‘Ik wil je eerst iets vragen.’
‘Ga je gang.’
‘Kan onze ontmoeting strikt vertrouwelijk blijven? Je hebt mij nooit ontmoet.’
‘Ik heb je nooit ontmoet?’
‘Je kent me niet.’
‘Ik ken je niet.’
‘Goed, dankjewel. Zullen we eerst even door de menukaart gaan?’
Kees Broere is correspondent van de Volkskrant. In 2017 verhuisde hij naar Curaçao, na bijna twintig jaar in Afrika en vijf jaar in Zuid-Azië gewoond en gewerkt te hebben. Pom is zijn derde roman. Eerder publiceerde hij, onder de auteursnaam Kees Asten, twee romans bij Contact.
«Lezenswaardig en onderhoudend.» – Herman Ahaus
Over ‘Schertsfiguur’ van Joost Pollmann voor NBD / Biblion, 3 augustus 2018:
Joost Pollmann – ook wel bekend als de stripprofessor – vertelt over de jongen die hij was en over de man die hij werd. De autobiografisch getinte verhaaltjes zijn tragisch, komisch en iets ertussenin. Tragisch door de omstandigheden uit Pollmanns jeugd (geboren in een oer-katholiek nest met Duitse roots, dat ‘fout’ was in en na de oorlog). Komisch door de wijze van vertellen, met de nodige relativerende zelfspot. Hoewel de vijftien korte verhalen in principe chronologisch zijn gerangschikt, vormen ze toch geen echte autobiografie, omdat door de flinke sprongen in plaats en tijd slechts fragmentarische delen van Pollmanns leven in beeld komen. Als sfeertekening zijn de beschreven persoonlijke herinneringen echter zeker geslaagd en geven ze een aardig tijdsbeeld. Al met al een lezenswaardig en onderhoudend boekje, goed voor een redelijke lezerskring. De auteur (1957) organiseerde tien edities van de Stripdagen Haarlem, recenseert sinds 1998 voor de Volkskrant, publiceerde meerdere essaybundels en geeft lezingen over beeldcultuur in binnen- en buitenland. Met karakteristieke zwart-wittekeningen van de bekende illustrator Paul van der Steen. Hij is illustrator voor onder meer Het Parool en publiceert elke vrijdag een literair portret in NRC Boeken.
Meer over ‘Schertsfiguur’
«Hecht doortimmerde roman in fraai gebeeldhouwde Nederlandse taal.» – Job ter Steege
Over ‘Mallura’ van Clyde Lo A Njoe op LeesKost, 2 augustus 2018:
(…) Deze historische roman is een monumentaal werk waarin niet alleen het mysterie rond de dood van Edgar Allen Poe centraal staat. Het is ook een breed gedragen epos waarin de maatschappelijke situatie van blank en zwart in zowel het Caraïbische gebied als Noord Amerika aan de orde komt. (…) Manos Mallura is een planter uit Santiago de los Caballeros op het eiland Haïti. Hij was in 1849 voor zaken in Baltimore en raakte op 24 september zeer bevriend met Edgar Allen Poe. Tot zijn schrik werd de dichter van The Raven en de schrijver van The Fall of the House of Usher tien dagen later op 3 oktober onder erbarmelijke omstandigheden doodziek op straat aangetroffen. Enkele dagen later zou hij op 7 oktober in een ziekenhuis overlijden. (…) Nader onderzoek wijst uit dat Poe zojuist allerlei forse voorschotten had ontvangen en rondliep met een groot bedrag aan contanten. Dit geld is spoorloos. Werd de schrijver misschien vergiftigd en beroofd? Er zijn verschillende verdachten. (…) Het grootste raadsel is dat Poe tussen 28 september en 3 oktober spoorloos was. Niemand weet waar hij die dagen verbleef. Een hecht doortimmerde roman geschreven in fraai gebeeldhouwde Nederlandse taal. Mede hierdoor komt de situering van het verhaal rond 1850 prachtig tot haar recht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mallura’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer
«**** Slory verdient deze bloemlezing ten volle.» – Ko van Geemert
Over ‘Alsof men alles loslaat’ van Michaël Slory in Parbode (Surinaams magazine, nr. 148), 1 augustus 2018:
(…) Slory (1935) laat zich duidelijk door van alles inspireren. (…) Zijn poëzie valt op door haar eenvoud. Het lijkt erop dat hij, net als bijvoorbeeld de Nederlandse dichter Adriaan Morriën (1912-2002), wil ‘onderzoeken’ hoe eenvoudig je kunt schrijven zonder dat het simpel wordt. (…) Van Kempen, natuurlijk dé kenner van de Surinaamse literatuur, tekent voor de samenstelling van de bundel, het nawoord en de verantwoording. Slory (…) verdient deze nieuwe bloemlezing ten volle. Boeiende en authentieke poëzie.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alsof men alles loslaat’
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Onverwachte wending past mooi bij het verhaal.» – André Oyen
Over ‘Jongen met rood vest’ van Hein van der Hoeven op Ansiel, 31 juli 2018:
(…) ‘Jongen met rood vest’ hangt in het Rijksmuseum, maar bij de beschrijving staat niet duidelijk hoe het museum in het bezit ervan is gekomen. Het is niet aangekocht, noch geschonken, terwijl het wel in 1946 is ‘verworven’. Dit is reden genoeg voor de advocaat om het verhaal achter het schilderij te willen uitzoeken. (…) Hij vermoedt dat het meesterwerk van Frans Hals roofkunst is. (…) De auteur heeft ervoor gekozen het verhaal te vertellen vanuit Heleen, een vrouw op leeftijd. Het is weliswaar niet vanuit het ik-perspectief, maar de lezer krijgt meestal haar gedachten en ideeën mee. Dat is een interessante invalshoek, zij staat immers min of meer aan de zijlijn. Ze heeft zo haar gedachten over de advocaat, in het begin moet ze niets van hem hebben – vast een man die alleen aan geld en eigen gewin denkt –, maar langzaam aan waardeert ze hem meer en meer. (…) Naar het einde toe is er een onverwachte wending die mooi past bij het verhaal. Een mooi en boeiend boek waarin het zoeken naar een identiteit bijzonder knap is uitgewerkt.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Jongen met rood vest’
Meer over Hein van der Hoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
«‘De Neerkant’ is ingenieus in elkaar gezet o.a. met de roman ‘De witte kamer’.» – Bart Gielen
Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Barts BoekenClub op Youtube, 8 juni 2018:
Ernst Jansz vertelt op 30 mei 2018 in Barts BoekenClub over zijn boek ‘De Neerkant’. Het is een tijd vol idealen waarin hij met de bandleden van CCC Inc. (+ aanhang) neerstreek in een klein dorpje in de Peel en daar samen met muziek de wereld een stukje beter wilden maken. Ernst zingt verder enkele nummers van zijn gelijknamige album ‘De Neerkant’: ‘Ik was een hippie’, het protestlied ‘Meester van het geld’, en een geheel nieuwe versie van ‘Belle Hélène’. Bart Gielen: (…) De roman ‘De Neerkant’ leest deels als een vervolg op het boek ‘Molenbeekstraat’ over je jeugd in Amsterdam. Maar het is méér: het is ingenieus in elkaar gezet met meer verhaallijnen zoals de roman ‘De witte kamer’ geschreven direct na het uitkomen van ‘De Overkant’ in 1985. (…)
Kijk hier naar het gesprek met solo-optreden
Meer over ‘De Neerkant’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een ongelooflijk aanstekelijk gevoel voor humor.» – André Oyen
Over ‘Een onfatsoenlijk afscheid’ van Helen Knopper op Ansiel, 24-07-2018:
(…). Een ontroerende autobiografische roman waarin Helen Knopper (1934) de invloed van de Tweede Wereldoorlog onderzoekt op haar ontwikkeling van meisje tot jonge vrouw. Haar vader wordt in die oorlogsjaren voorgoed weggevoerd. Tientallen jaren later probeert ze als volwassen vrouw te achterhalen wat het gezinsleven in Amsterdam en de onderduikperiode in Friesland voor haar innerlijke groei hebben betekend. Haar hele verdere leven en relatie worden hevig beïnvloed door dat onfatsoenlijk afscheid dat ze gedwongen werd te nemen. Tenslotte zoekt ze de plaats van zijn dood op, Bützow in de Oostzône, waar een goederentransport en een ijzeren regime haar vader in gedachten terugbrengt. De gereformeerde Knopper heeft een ongelooflijk aanstekelijk gevoel voor humor dat af en toe wat sarcastisch overkomt! Deze bijzondere roman die heel veel filmische momenten bezit en ook gevoelig verteld is, heeft dat ‘onfatsoenlijk afscheid’ in de ogen van de lezer zeker gefatsoeneerd.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Een onfatsoenlijk afscheid’
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Avant-garde is not dead. Vaandrager bewijst het.» – Jan van Bergen en Henegouwen
Over ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager voor NBD / Biblion, 23 juli 2018:
(…) In 2011 publiceerde Harry Vaandrager zijn eerste roman ‘Aan Barrels’, in 2013 volgde ‘Koprot’ en in 2016 ‘Maskerade’. En nu ‘Ik wordt’. (…) In de traditie van de jonge Deelder, (familielid) C. Vaandrager en anderen in Rotterdam geborenen. Associatief, staccato, chaotisch, met branie verteld. Humor om te lachen. (…) Avant-garde is not dead. Vaandrager bewijst het. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ik wordt’
Meer over Harry Vaandrager bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een oude gebeurtenis als verrassend actueel thema geromantiseerd.» – Wim Rutgers
Over ‘Mallura’ van Clyde Lo A Njoe in Antilliaans Dagblad, 21 juli 2018:
(…) Clyde Lo A Njoe speelt met de begrippen ‘imagination’ – de ontdekking van een wereld buiten de onze – en ‘fantasy’ – een vervorming van de werkelijkheid – die van zo groot belang zijn voor de interpretatie van het werk van de grote meester Poe zélf. (…) De ruim veertig jarige Dominicaanse planter Mallura is bezeten van het idee op zoek te gaan naar de definitieve opheldering over het levenseinde van Edgar Allen Poe en reist naar de VS. Hij komt daarbij in contact met een meer dan tien jaar jongere journalist, Robert Q. Dempsey, die beroepsmatig op zoek is naar de oplossing van hetzelfde raadsel. (…) Deze queeste naar dé waarheid voert de twee langs een diversiteit van familieleden, liefdes en kennissen van de auteur, personen die Poe gekend en ontmoet hebben zoals artsen, hoteleigenaren en kroegbazen en allerlei instanties die bij een van de talrijke lezingen die Poe verzorgde, aanwezig waren. Ze geven allemaal hun eigen versie van wat er gebeurd zou kúnnen zijn waarbij ze hun persoonlijke verhaal als dé enige waarheid omarmen, zoals ook in de talrijke speculatieve artikelen in de media. (…) Zo gelezen is de roman ‘Mallura’ ook een verhaal over grenzen van de journalistiek en mogelijkheden van literatuur. (…) Degenen die lezen om een verrassende en originele uitwerking van een actueel thema als alle commotie rond nepnieuws en alternatieve feiten komen volledig aan hun trekken. Clyde Lo A Njoe heeft in ‘Mallura’ met de verbeelding die aan fictie eigen is een – vergeefse – zoektocht naar een definitieve werkelijkheid en waarheid aan de hand van een oude gebeurtenis een verrassend actueel thema geromantiseerd.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mallura’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer