«Roman als eerbetoon aan een groot dichter.» – Fred de Haas (2)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 2 maart 2017:
De auteur heeft het verstandig geacht haar ware naam voorlopig schuil te laten gaan achter een welluidend pseudoniem: Margarita Molina (MM). Haar minnaar is ‘Roy’, waarvan de activiteiten zo duidelijk beschreven worden dat het voor elke volwassen Curaçaoënaar een fluitje van een cent is om te raden wie met ‘Roy’ wordt bedoeld. Roy’ is niemand minder dan de bekende Curaçaose kunstenaar EJ. (…). Zelf zouden MM en haar latere – Nederlandse – partner Sven volledig worden geaccepteerd door de bevolking van het eiland, waar zij zich metterwoon hadden gevestigd. Zij en Sven zouden al snel samen met de ‘landskinderen’ dansen op de inheemse, Caraïbische ritmes. Sven danste en trommelde niet alleen in een lokale band, maar bouwde zelfs inheemse muziekinstrumenten volgens de maten die hij had gevonden in een geschrift van EJ. De zoon van MM bespeelt virtuoos de metalen wiri en is een graag geziene begeleider op feesten die werden opgeluisterd door het Ca’i-orgel. De Schaduwvrouw en haar gezin hoorden bij het eiland en hadden, volgens de mensen daar, een ‘zwarte ziel’. Een onzichtbare scheidslijn zou, jammer genoeg, toch voelbaar blijven. Ze waren nu eenmaal blank. (…) Het eiland brengt hen vreugde. Dans, muziek. Acceptatie en waardering van de kant van de Curaçaose bevolking. De tijd verstrijkt. Sven zal eerder heengaan. Sluit in Nederland zijn ogen. Op Curaçao brengt de kunstenaar in zijn moedertaal een dichterlijk eerbetoon aan de verdwenen man die zo voortreffelijk muziek kon maken met de plaatselijke muzikanten. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«In alle verhaaltjes telt het luchtige concrete nu.» – Drs. H. Griffioen

voorplatfiets-75Over ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven voor NBD | Biblion, 3 maart 2017:
Kunstenares Ilona Verhoeven (1974) werkt in Berlijn en Amsterdam. In deze schetsjes en momentopnamen – zoals een omheinde hoop bladeren, een vlinder tegen een portiekraam of op straat weggeworpen cassettebandjes – laat ze zich inspireren door het dagelijkse. (…) ‘In voor een avontuurtje’ verhaalt over verweesde matrassen, compleet met de oogopslag van dr. Phil. ‘Koe in de grill’ gaat over een ruzie over een barbecue, het verhaal ‘Een boom om in te verdwijnen’ over een boom als schuilhut. (…) schetsjes ademen verbazing over de stadsjungle. Wishful thinking in ‘Even de benen strekken’: het mannetje in de geldautomaat stopt je een extra flapje toe. In alle verhaaltjes telt het luchtige concrete nu, de dingen zoals ze zich voordoen aan het oog van de waarnemer. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven op deze site

«‘Veelbelovend’ zou een ongepast cliché zijn bij dit debuut.» – Jan-Hendrik Bakker

CoverStromenvoorDef.inddOver ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren in Den Haag Centraal, 23 februari 2017:
(…) Wie slechts één verhaal gelezen heeft weet al direct dat de man zijn hele leven lang geschreven moet hebben, zo trefzeker van stijl, sfeertekening en compositie zijn deze verhalen. (…) Wat Verschuren tot een verhalenverteller pur sang maakt, is de volkomen natuurlijke, ongekunstelde setting in combinatie met het vermogen de zintuigen van de lezer direct te raken. In het eerste verhaal ‘Schroeven’ bij voorbeeld drinkt een man een borrel. Hij zit ‘met hoge rug over zijn glaasje gebogen, dat hij tussen zijn handen houdt alsof hij bang is voor diefstal’. Zo’n man zie je onmiddellijk voor je. Zijn verhalen staan vol met dit soort zinnen en nooit lijken ze bedacht of opgelegd. (…) ‘Veelbelovend’ zou een ongepast cliché zijn bij dit debuut. Iemand die de zestig ruim gepasseerd is heeft al een heel schrijverschap achter zich. Ging het met Frits Hotz niet net zo? Ik hoop van harte dat Verschurens talent dezelfde weg zal gaan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site

«Sublieme balans.» – Odile Schmidt

CoverGM1.inddOver ‘Grote meisjes’ van Annette van ’t Hull op Korte verhalen schrijven voor wedstrijden, 19 februari 2017:
(…) Het eerste dat opvalt bij deze bundel is de sublieme balans tussen beschrijving, intern monoloog en handeling. Annette schrijft evenwichtig en haar schrijfstem is door de hele bundel gelijk. De toon is licht ironisch, kalm. De verhalen zijn licht absurd maar komen geloofwaardig over, worden verteld als waar gebeurd met details waardoor je het voor je ziet alsof je er bij bent. (…) De verhalen haperen nergens, ze zijn origineel met goed gevonden details. (…) Voor schrijvers van korte verhalen een aanrader, vooral als je je afvraagt hoe balans in je verhaal te vinden op een subtiele manier.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Grote meisjes’
Meer over Annette van ’t Hull op deze site

«Zouden de gedichten in het boek van een bekende Curaçaose dichter zijn?» – Linda van Eekeres

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Ñapa Literatuur, 25 februari 2017:
(…) Zouden de gedichten die in het boek staan werkelijk van de hand van een bekende Curaçaose dichter zijn? Tot nu toe onbekend gebleven liefdesgedichten? Liefdesgedichten aan een baisait, een schaduwvrouw! (…) Het is na de Tweede Wereldoorlog, we hebben het dus over eind jaren veertig, begin jaren vijftig wanneer Ma als journalist bij een krant in Amsterdam werkt. Toch een tijd van huisje-boompje-beestje, toen in Nederland bij bedrijven een vrouw werd ontslagen zodra zij ging trouwen en een vrouw niet zelfstandig een bankrekening mocht openen. Maar Ma is een vrijgevochten vrouw die kostwinner is en er bij de krant een minnaar op nahoudt. (…) Via deze minnaar brengt ze een bezoek aan het eiland Curaçao waar ze de bekende dichter Roy ontmoet waarmee ze een langdurige affaire krijgt. (…) Met Roy blijft ze tot zijn dood verbonden. (…)
Lees hier het ‘verslag van een zoektocht’
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Boeiend verhaal, prima geschreven, uitstekend debuut.» – Ko van Geemert

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach in Parbode, maart 2017:
(…) Chesley Rach vetelt het verhaal van Ricardo Bonifacio, een eenzame, gescheiden hoogleraar sociologie. Hij woont in Nederland, maar zijn roots liggen op Curaçao. Op zeker moment neemt ene Marlies van der Velde contact met hem op. Ze is scenariste en wil een film over carnaval maken; Bonifacio heeft daarover een artikel geschreven. (…) Hij wordt verliefd op haar en zij ook wel op hem, maar de relatie verloopt uiterst moeizaam. Zeker op Curaçao. Bonifacio gaat namelijk samen met Marlies en de rest van de filmcrew naar zijn geboorte-eiland om de film te draaien. (…) Een verhaal dat je onmogelijk los kunt zien van de Curaçaose context: de cultuur, magische krachten (brua), omgangsvormen, levensomstandigheden, en niet te vergeten het carnaval, met alle emoties, broeierigheid, muziek en seks die daarbij horen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

Doe Maar doet de festivals in 2017

lijf-aan-lijf-voor-en-achterplatDoe Maar Live 2017:

Paaspop zaterdag 15 april, Schijndel
Dauwpop donderdag 25 mei, Hellendoorn
Retropop zaterdag 10 juni, Emmen
Concert at Sea vrijdag 30 juni, Brouwersdam
Live in Hoorn zaterdag 1 juli, Hoorn
Royal Park vrijdag 7 juli, Soestdijk
Bospop zaterdag 8 juli, Weert
Dicky Woodstock donderdag 3 augustus, Steenwijkerwold
Festival Dranouter vrijdag 4 augustus, Dranouter (B)
Lokerse Feesten zaterdag 5 augustus, Lokeren (B)
Live on the Beach zaterdag 9 september, Scheveningen

Z I N   I N   V O O R P R E T ?   B E L E E F   1 9 8 3   O P N I E U W !
Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”

Doe Maar Lijf aan Lijf + 2 CD
Gebonden, 22,6 x 22,6 cm
132 blz, met verhalen van Joost Belinfante
met meer dan 100 paginagrote foto’s van Bert Nienhuis, Kees Tabak
Plus: dubbel-CD in 2008 geremasterd
Normale prijs € 29,50
Nu t/m september 2017 verlaagd in prijs tot € 25,00 !
ISBN 978-906265-634-9
Meer over DoeMaar op deze site

«Stilistisch prachtig (…) volkomen eigen geluid.» – Jos Radstake

CoverStromenvoorDef.inddOver ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren voor NBD | Biblion, 28 februari 2017:
(…) De verhalen die hier verzameld zijn (…) spelen zich overal op de wereld af. Ze trekken zich niets aan van grenzen, maar telkens is er een zacht gevoel van melancholie, waar ook ter wereld. Vroegere illusies moeten in deze verhalen overboord gegooid worden, verwachtingen komen niet uit en ook is er het ouder worden waardoor de dingen niet langer zijn wat ze leken. Er zijn zoektochten naar geluk. Soms hebben de verhalen de structuur van een raamvertelling; iemand vertelt een verhaal, er is een ontmoeting of iemand wordt aan een ander opgedrongen. Soms wordt er tegen ‘de’ werkelijkheid aangeschopt, maar altijd is er de milde melancholie vanwege verwachtingen die niet waargemaakt zijn. Een mooie bundel, stilistisch prachtig, vol rusteloze verhalen. Niet voor niets wordt Slauerhoff genoemd op het omslag, maar ook andere grote schrijvers worden in herinnering gebracht. Toch heeft deze bundel goede verhalen een volkomen eigen geluid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site

«Onder invloed van het carnaval versnelt het tempo, ook in de stijl.» – Marjo van Turnhout

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach op Leestafel, 27 februari 2017:
‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ is een broeierige roman over de tweedeling waar veel Antillianen mee te maken krijgen. Geboren en getogen op een van de eilanden, komen zij naar Nederland om zich verder te ontwikkelen en ontgroeien zo hun verleden. Denken ze. Maar je kan het verleden niet negeren, je moet er mee om leren gaan. Het kost Ricardo heel wat kruim en bijna zijn leven voor hij ontdekt wie hij is. Ontmoetingen met mensen uit zijn verleden en nieuwe kennismakingen versnellen onder invloed van het carnaval het tempo, wat ook in de stijl terug te vinden is. (…) ‘Misschien is juist die nacht van carnaval de enige echte werkelijkheid, omdat wij achter de maskers pas onszelf kunnen zijn en juist achter deze façade al onze remmingen los kunnen laten? Spelen wij normaliter niet een rol binnen de conventies van onze omgeving en de noodzaak om ons te conformeren aan mores van de heersende cultuur?’ Dit is precies het dilemma van Ricardo: moet hij conformeren, een rol spelen, of moet hij zijn gevoel, zijn hart volgen? Maar wat zegt dat hart dan? Echt duidelijk is het niet. Heeft dat te maken met magie? Met de brua, de toverij en het bijgeloof dat het volk van Curaçao nog lang niet achter zich gelaten heeft?
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Intrigerend boek over een intelligent vrouwenleven.» – Fred de Haas (1)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 23 februari 2017:
(…) Wij zijn in deze literaire en in alle opzichten ware autobiografie getuige van een intelligent vrouwenleven dat één grote zoektocht was naar het emotionele ‘geluk’, naar het diepste gevoel van lichamelijke en geestelijke verwantschap. De moed die voor die zoektocht nodig zou zijn lag al besloten in haar karakter: de onstuitbare ‘drang om steeds tot het einde te gaan, te verkennen, te ontdekken, het onverwachte op te zoeken, elke hoek te ronden’. (p. 178). Die drang zal haar echter ook vaak een doodlopende weg doen inslaan. (…) Het lot zou haar een halve eeuw lang doen belanden in de fysieke en spirituele armen van een Curaçaose kunstenaar. Een getourmenteerde geschiedenis die zich zou kleuren met het patina van het voortdurend afscheid nemen. (…) Waarschijnlijk zouden de vele gedichten die in het boek op de daartoe geëigende plaatsen zijn opgenomen aan kracht winnen als ze in het Papiaments zouden worden vertaald. (…) Ze vormen een onlosmakelijk deel van de ‘Schaduwvrouw’ en kunnen daarin niet worden gemist. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’