«Het leven is niet altijd maakbaar.»

EdithTulp2Edith Tulp over Edith Tulp in Volkskrant Magazine, 11 februari 2017:
(…) Nee, alleen zijn is niet altijd leuk. (…) Het geeft ook vrijheid om alleen te zijn, en ongekende mogelijkheden. (…) Juist omdat ik met niemand rekening hoef te houden, heb ik alle gelegenheid het leven ten volle te leven en mezelf te ontplooien. Ik heb gewoond en gewerkt in Afrika, zette er een ontwikkelingsproject op en ik schrijf romans. Ik reis door risicogebieden waar je nooit naar toe zou gaan als je thuis bloedjes van kinderen hebt zitten wachten. Een half jaar lang woonde ik diep in een oerwoud, waar ik even iets had met een ranger in een stoer uniform met een kalasjnikov over zijn schouder waarmee hij mij beschermde tegen de wilde beesten in het bos. Hij was smoorverliefd. Ik twijfelde – de cultuurkloof leek me onoverbrugbaar. Hoe kon ik deze man, die alleen de jungle kende en ervan schrok als ik mijn contactlenzen uitdeed, uitleggen waar ik vandaan kwam? In alle opzichten – intellectueel, materieel, emotioneel – kwam ik van een andere planeet. Ik had geen idee hoe ik die met hem kon delen en delen lijkt me een eerste vereiste in een relatie. (…) Hoe dan ook: alleenstaand zijn is niet voor watjes. Niet als je iets van het leven wil maken. Ik ben er een sterke en stoere vrouw van geworden en ik wil me niet meer schamen voor het feit dat ik een ouwe vrijster ben. Liegen erover doe ik niet meer. Zelfs niet in Afrika. Edith Tulp is o.a. auteur van de vorig jaar verschenen roman ‘De bushsoldaat’.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De bushsoldaat’

«RIP Tjeerd Ybeles Smit.» – André Oyen

Tjeerd2Tjeerd Ybeles Smit is overleden’ op Ansiel, 13 februari 2017:
Donderdag 9 februari 2017 is Tjeerd Ybeles Smit overleden. (…) ‘Sterven doe je zo’ was het literaire debuut van Tjeerd Ybeles Smit. Het is een novelle over de dood, maar het is echt geen triest boek, want het is een stukje filosofie gekoppeld aan een bitterzoet verhaal met een droge humoristische ondergrond. Tjeerd Ybeles Smit speelt met het thema dood en de angst en het taboe daarrond. (…) Een heel apart boekje dat ik heel graag gelezen heb. (…) In ‘Bijverschijnselen’ maakt de auteur zijn lezers deelgenoot van een buitengewoon goed geschreven en sterk verhaal over ziekte, verval en dood. Er zit een dusdanige beklemmende sfeer in het boek dat een ietwat overgevoelige lezer er zelf paranoïde van zou worden. Een ware literaire krachttoer. (…)
Lees hier verder
Meer over Tjeerd Ybeles Smit op deze site

I.M. Tjeerd Ybeles Smit

TjeerdDonderdag 9 februari 2017 bereikte mij het bericht dat Tjeerd Ybeles Smit die dag is overleden:
Gérard Bed, vriend van de uitgeverij, attendeerde me op 7 april 2011 tijdens de Haarlemse presentatie van Frank Kraaijeveld’s Bintangsboek Fifty fifty op het schrijverschap van Tjeerd. Hij gaf me kort daarna een vroege versie te lezen van Bijverschijnselen, een roman die uiteindelijk in 2014 het licht zag, voorafgegaan door zijn late debuut in 2012 Sterven doe je zo. Wat direct opviel was zijn gemakkelijke en ook humorvolle manier van schrijven over onderwerpen die niet zo gemakkelijk zijn: lijden, sterven en dood, waarbij humor over het algemeen niet zo’n gangbaar stijlmiddel is. Het duurde even voordat de eerste persoonlijke kennismaking met Tjeerd op de uitgeverij plaatshad. Tjeerd was toen al koorddanser op een levenslijn die op knappen stond, en keer op keer moesten afspraken vanwege ziekenhuisopnamen worden doorgeschoven. Maar keer op keer wist hij de crises door de jaren heen te doorstaan en deed hij zijn (ook medische) omgeving versteld staan van wonderbaarlijke oplevingen, waarvoor hij toch de kracht in zichzelf gevonden moet hebben want in hogere krachten geloofde hij al lang niet meer en dat ongeloof maakte hij zelfs tot thema van zijn gepubliceerd literair werk. Gelukkig heeft hij in die kleine zes jaar dat hij met de uitgeverij optrok heel wat keren de weg naar Haarlem weten te vinden. Wie zijn website opzoekt leest: ‘Ik ben geboren in 1944, in een streng gereformeerd gezin. Dat betekende dat ik voorbeschikt was voor een leven lang oorlog. Een niet aflatende strijd tussen mezelf en mijn omgeving. Van alle scholen ben ik afgetrapt, mijn militaire diensttijd eindigde in S-5, mijn opvoeders haalde ik het bloed onder de nagels vandaan, ik brak luidruchtig met de kerk waar mijn vader ouderling was. Zelfs mijn eerste liefde en mijn dochtertje liet ik in de steek. Vrij wilde ik zijn. Als een vogel zo vrij, voor zover een krijgsgevangene dat kan zijn.’ Maar ook aan krijgsgevangenschap komt een eind. Wees vrij. – franc knipscheer
Meer over Tjeerd Ybeles Smit op deze site

Bijverschijnselen, Nederlandse literatuur, Sterven doe je zo, Tjeerd Ybeles Smit,

«‘Schaduwvrouw’ stelt de lezer voor grote raadsels.» – Michiel van Kempen

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 26 januari 2017: ‘Schaduwvrouw’ gaat om de heftige relatie tussen de ik-vertelster (‘Ma’) en de dichter ‘Roy’, die de ik-figuur overlaadt met gedichten die in het verhaal worden afgedrukt. Het is een sleutelroman. (…) Het is tamelijk gemakkelijk voor wie ook maar een beetje in de Curaçaose dichtkunst is ingevoerd, om te zien welke dichter hier wordt bedoeld. (…) ‘Roy’ is een figuur die mooi genuanceerd wordt neergezet als iemand die hartstochtelijk is, krachtig, energiek, eilandelijk maar niet benepen. (…) Maar die gedichten zijn maar heel soms tweetalig, bijna altijd in het Nederlands en dus niet in de moedertaal van de opgevoerde dichter, het Papiaments. (…) Als de roman enkel een verbeelding is van wat een buitenvrouw van een groot dichter zou kunnen meemaken, dan is de vertelonderneming niet overtuigend. Juist het autobiografisch gehalte maakt het boek belangwekkend, maakt het authentiek. (…) De documentaire-journaliste heeft de romanschrijfster in de weg gezeten, wat niet wegneemt dat er wel degelijk geslaagde pagina’s en zelfs aangrijpende bladzijden in het boek staan. (…) Ze zet zichzelf dan wel in de schaduw, maar vraagt ook nadrukkelijk aandacht voor de rol van de buitenvrouw in het bestaan van de grote Antilliaanse dichter. (…) Het is in ieder geval iemand die het gewend is vlot te kunnen vertellen – als dat een vertelkwaliteit voor een roman is, dan bezit ‘Schaduwvrouw’ die.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

Boekpresentatie ‘Ado Broodboom trompet’, biografie m.m.v. Bert Vuysje in Bimhuis

AdoBroodboom_VP_2Komt allen naar Bimhuis op zaterdag 11 maart 2017 voor de boek- en cd-presentatie ‘Ado Broodboom trompet’.
Ado Broodboom was in de jaren vijftig en zestig dé Nederlandse jazztrompettist, als stersolist bij de Ramblers en mede-oprichter van Boy’s Big Band. Hij maakte platen met Amerikaanse grootheden zoals Herbie Mann en Lucky Thompson. Met combo’s en big bands toert hij vanaf de bevrijding tot in de jaren zeventig door Europa en daarbuiten: van Zweden tot Tanger en van Zwitserland tot Carnegie Hall in New York. Ado Broodboom is nu de negentig gepasseerd maar nog altijd een glashelder verteller. Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje componeerde hij een biografie in de ik-vorm. Een leven, met sjeu, in spreektaal verteld. Het rijk geïllustreerde boek gaat vergezeld van een cd met muzikale hoogtepunten. In het Bimhuis gaat de trompettist in dialoog met auteur Vuijsje. Voorafgaand aan deze boekpresentatie wordt de aflevering van de serie Jazzportretten vertoond over Ado Broodboom. Toegang gratis, maar reserveren verplicht via accreditatie@bimhuis.nl
Meer over de presentatie
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

Peter Bruyn – De plaat die rock volwassen maakte

VelvetUnderground-96Peter Bruyn
De plaat die rock volwassen maakte
The Velvet Underground & Nico

Muziekgeschiedenis
Paperback met flappen, met ‘buikbandje’,
ca. 328 blz., geïllustreerd, € 19,50
Eerste druk maart 2017
ISBN 978-90-6265-951-7

Op 12 maart 2017, vijftig jaar na het uitkomen van het legendarische album The Velvet Underground & Nico, verschijnt De plaat die rock volwassen maakte, het boek van journalist Peter Bruyn. Hij beschrijft alle ins en outs rond de één van de invloedrijkste platen uit de rockhistorie en de bandleden van het eerste uur. Men beweert dat iedereen die één van die eerste dertigduizend platen kocht zelf een band zou hebben opgericht. Weinig albums in de geschiedenis van de popmuziek zijn meer iconisch gebleken dan The Velvet Underground & Nico. Het is een kruispunt in de culturele tijdruimte waarin pop en serieuze muziek, beeldende kunst, literatuur, film, seks, drugs en moraal bij elkaar komen. Een plaat waarbij de mislukking en de miskenning kiem werden van het uiteindelijk succes.

The Velvet Underground & Nico was het resultaat van de unieke chemie tussen een handvol uiteenlopende karakters en talenten: Literatuurstudent Lou Reed, de in de klassieke avant-garde geschoolde John Cale, het koele en oogverblindende fotomodel Nico, de basaal spelende androgyne drumster Moe Tucker en de onverstoorbare gitarist Sterling Morrison. En dan was er nog popart-kunstenaar Andy Warhol die als ‘manager’ en katalysator de groep onderdeel liet zijn van zijn met veel publiciteit omgeven multimediashows. In eerste instantie was The Velvet Underground & Nico een commerciële flop. Later bleek dat deze terloopse momentopname veranderde in een tijdloos monument. Dit boek vertelt het verhaal van de plaat die rock volwassen maakte.

Peter Bruyn is muziekjournalist voor onder meer Haarlems Dagblad, Het Parool, Lust for Life Magazine, Gonzo (circus) en Frnkfrt. Hij schreef boeken over de muziekgeschiedenis van Haarlem en het Patronaat en publiceerde – samen met fotograaf Lex van Rossen – een bundel portretten van musici als Nick Cave, Thurston Moore, John Cale en Peter Hammill.

Meer over de presentatie

Boekpresentatie ‘De plaat die rock volwassen maakte’ met 50 jaar The Velvet Underground & Nico in Patronaat

Velvet-flyer-opzet-afbeeldingOp 12 maart wordt het boek ‘De plaat die rock volwassen maakte: The Velvet Underground & Nico’ van muziekjournalist Peter Bruyn gepresenteerd. Het verhaal van de ‘moeder aller rockplaten’, vertelt in meer dan driehonderd pagina’s alles wat je ooit over de zwarte ziel van Lou Reed, het genie van John Cale en de ongenaakbare schoonheid van Nico wilde weten, maar nooit durfde te googlen. Deze avond spelen meer dan een half dozijn verschillende bands dit klassieke rockalbum in z’n geheel, van het verraderlijk lieve ‘Sunday Morning’ tot het woeste ‘European Son’. En natuurlijk legendarische songs als ‘I’m Waiting for the Man’, ‘Heroin’, ‘Venus in Furs’, ‘Femme Fatale’ en ‘All Tomorrow’s Parties’. Met op het podium onder meer Deutsche Ashram, ET Explore Me, The Avonden, Zimihc, Those Foreign Kids, Hunter Complex & Merinde, Daniel Roser en Peter Bruyn. Plus de Severin Bells All Star Band feat. The Irrational Library en Peter ‘The Legend’ Stufkens.
Meer over de presentatie
Tickets
Meer over ‘De plaat die rock volwassen maakte’

«Vol humor, zeer beeldend en treffend.» – Corine Gorter

CoverStromenvoorDef.inddOver ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren op Boekenbijlage, 1 februari 2017:
(…) Niet elke schrijver beheerst de kunst om de lezer vanaf de eerste regels het verhaal in te sleuren, maar Verschuren weet dat, ieder verhaal opnieuw weer, voortreffelijk te doen. (…) Alhoewel elk verhaal een open einde heeft, zijn ze toch “af ” en is het verhaal verteld. (…) Er is geen enkel verhaal dat niet boeit en dat je niet achter laat met een honger naar meer. (…) Hij schrijft vol humor, zeer beeldend en treffend. Maar daarnaast is zijn schrijfstijl soms haast poëtisch, net als de titel. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site

«Ook regelrechte leugens – nu ‘nepnieuws’ en ‘alternative facts’ geheten – blijken te werken.»

Opmaak 1Over ‘Nepnieuws, zondebokken en andere bliksemafleiders’ door Aart G. Broek op ManagementSite, 1 februari 2017:
Missers en schandalen in organisaties worden op allerlei manieren verheimelijkt. Individuen, groepen, organisaties, zelfs een samenleving in haar geheel gaan – onder druk van (dreigende) vernedering vanwege fouten, wantoestanden of mislukkingen – tot actie over. (…) Ook regelrechte leugens – nu ‘nepnieuws’ en ‘alternative facts’ geheten – blijken te werken. (…) Vernederende afwijzing en de angst ervoor noemen we ‘schaamte’. (…) In Nederland fungeerden onder anderen Rijkman Groenink (ABN AMRO), Hubert Möllenkamp (Rochdale) en Loek Hermans (Maevita) als publieke prooi. Voor mijn eigen ervaringen in dezen, zie ‘Onder het Katwijkse blauw’ in Dwarsliggers. (…) Er blijken moedige klokkenluiders nodig om gemankeerd handelen boven tafel te krijgen. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Dwarsliggers’
Meer over Aart G. Broek op deze site

Harman Nielsen – Het Verscholen Volk. Fantasyroman (2de druk)

90-6265-560-2Harman Nielsen
Het Verscholen Volk

Boek 1 in de 7-delige romancyclus Het Verscholen Volk
Nederland / Roman
Paperback, royaal formaat, 258 blz., 18,50
ISBN 978 90 6265 560 1
Eerste druk 2003
Tweede, verbeterde druk 2017

Tot nog niet zo lang geleden leek het genre fantasy vooral voorbehouden aan Engelstalige schrijvers en was de fantasyroman een stiefkind van de Nederlandstalige literatuur, in Nederland nog meer dan in België. Uitgeverij In de Knipscheer waagde zich pas in 2001 met een Nederlands auteur aan dit genre, nl. met de debuutroman ‘Ravens Imperium’ van Edith Louw. Harman Nielsen is geen debutant, want heeft bij In de Knipscheer inmiddels vier ‘gewone’ literaire romans op zijn naam staan. Twee daarvan zijn historische romans: ‘Skaldenzang’ speelt zich af in Friesland in 719 en ‘Michelangelo’s Marmer’ ten tijde van de Spaanse Burgeroorlog. ‘Esther’ gaat over een kunstenares die tegelijk een bedreven bergbeklimmer is en ‘Impasto’ over een Nederlandse diplomaat in Sarajevo tijdens de Balkanoorlog.
Laat u nu verrassen door zijn eerste fantasyroman!

In de slavenschepen van de K’zan is de aardse bevolking weggevoerd. Slechts een kleine, kwetsbare groep ontkwam. Voor het eerst overleven niet de sterksten, maar de zwaksten…

‘Hij had zich afgevraagd waarom.
Hij had gezien dat ze in de schaduwen bleven en de stegen verkozen boven de straten. Pleinen meden ze; open ruimte leek voor hen een bron van angst. Hun voedsel verzamelden ze in de sloppen en de kelderruimtes: schimmels, wortels, grassen, en de kleine dieren die er hun eigen voedsel zochten. Ze leefden in de schemer. Maar ze leefden. En ze hadden licht. Toen de tweede nacht was gevallen, had hij zich verwonderd over het schijnsel dat uit hun kelders straalde. Pas in de ochtendschemer van de volgende dag had hij de bron ervan gezien: een kind was uit een deur geglipt, en in een steeg verdwenen, met een bevende blauwe vlam op zijn hand.’

Welke vergeten gaven bezit dit kleine, verscholen volk? Hoe slaagt het erin te blijven bestaan? Ongemerkt wordt het gadegeslagen door dienaren van de K’zan. Maar nu, na drie eeuwen, moeten deze dienaren kiezen tussen hun eigen leven en het broze, stille, andere, dat ze zo lang hebben gespaard. Het Verscholen Volk combineert overtuigend thriller en legende tot originele fantasy in prachtig beeldende taal. Harman Nielsen, als ervaren verteller, heeft een feeërieke wereld geschapen vol vaart en actie waarin de lezer onweerstaanbaar wordt meegezogen.

Mooi Woorden over Het Verscholen Volk
«Nederlandstalige sciencefiction is schaars en het valt deze schrijver, die voorheen vooral historische romans schreef, te prijzen dat hij deze roman heeft geschreven. De wereld is vrijwel ontvolkt omdat eeuwen geleden een buitenaards ras de aarde heeft leeggeroofd. De restanten van de mensheid zijn nu in gevaar omdat een achtergebleven toezichthouder van de K’zan hen terug naar de planeet wil roepen. De post-apocalyptische wereld wordt gedetailleerd beschreven en met name de cultuur van de verschillende stammen wordt treffend verhaald. Wat opvalt, is de fraaie, geheel eigen stijl van de auteur, die niet alleen beeldend is, maar ook verrassend origineel in de bewoordingen. Het plot komt tot een bevredigende conclusie.» – Biblion

«Een fantasieroman spelend in de toekomst als de bewoners van de aarde zijn afgevoerd in de slavenschepen van de K’zan. Slechts enkelen blijven als verscholen volk en kelderbewoners achter, zij het wel onder toezicht van K’zan-vertegenwoordigers die de eeuwen blijken te kunnen weerstaan. Waar leidt dat heen als het contact met de K’zan verbroken lijkt? Een roman met thrillerachtig karakter.» – Het Nederlandse Boek

«Midden in de nacht komt de K’zan met hun slavenschepen. Ver boven de aarde laten zij hun sleepnetten van angst los, energetische velden, om alle bewoners in te vangen. Waarheen de gevangenen gaan, weet niemand. Wat hun lot is? Misschien worden ze slaaf, fokdier of voedsel. De aarde blijft eenzaam achter. Na een aantal eeuwen zijn de steden vervallen en de bossen tot onherbergzame wouden geworden. Vrijwel niemand weet te ontkomen aan de netten van de K’zan. Soms glippen er een aantal bewoners door maar alleen vinden zij al snel de dood. 300 jaar na de komst van de slavendrijvers is er echter nog steeds leven op aarde. In de krochten van de vervallen steden woont het keldervolk en door de graslanden trekt het karavaanvolk. Maar ze zijn niet alleen. Kauw is één van de wachters van K’zan, achtergelaten door zijn bevelhebbers om te waken over de toestand op aarde. Na drie eeuwen is de aarde hun thuis geworden maar worden hun lichamen broos. Ze moeten kiezen tussen hun eigen leven of het aanroepen van de K’zan en het ombrengen van het verscholen volk. Nielsen is filosoof en dat merk je aan zijn beeldende en ritmische taalgebruik. Waar in fantasyromans de zinnen vaak snel en fantasieloos geschreven zijn en het verhaal centraal staat, gaat het hier juist om de poëzie van de woorden. Op een derde van het boek kom je meer te weten over de komst van de K’zan en begint de strijd tussen de wachters die de K’zan willen aanroepen en degenen die het verscholen volk willen redden. Dan leest het verhaal als een trein. Harman Nielsen laat met Het Verscholen Volk zien dat Nederland de fantasymarkt iets bijzonders te bieden heeft.» – Marinka Copier in Elf Fantasy Magazine

‘Het Verscholen Volk’ van Harman Nielsen onderscheidt zich zo wezenlijk van anderen, zowel nationaal als internationaal, dat ik dit juweeltje de trouwe lezer niet wil onthouden. Op een aarde ver in de toekomst heeft het noodlot toegeslagen. De K’zan, een volk van slavenhalers, hebben de aardse bevolking weggehaald. Enkel de zwakken, die niet bevattelijk waren voor elektronische netten, wisten de dans te ontspringen. En nadat de K’zan weer verdwenen, ontwikkelde zich in de honderden jaren erna weer een beschaving. Een beschaving van zwijgende mensen, die zich verschuilen en altijd steelse blikken werpen naar de hemel. Die bovendien telepatische en telekinetische krachten ontwikkelen zoals de mensheid in zijn geschiedenis nog nooit heeft gekend. Een nieuwe dreiging duikt op als blijkt dat de K’zan waarnemers hebben achtergelaten. Een van die waarnemers is op weg naar het baken, dat de K’zan driehonderd jaar geleden hebben achtergelaten. Een baken dat hen zal waarschuwen dat er een nieuwe oogst op hen wacht op aarde. Er is echter onenigheid tussen de waarnemers. Een van hen verbindt zich met enkele aardlingen om de dreiging af te wenden. De centrale vraag is: is er een toekomst?
De Nederlandse schrijver Harman Nielsen heeft in mijn ogen een geweldig boek geschreven. Een oorspronkelijk verhaal, prachtig gestileerd in zijn taal en met een zeer goede spanningsopbouw. Zelfs zodanig dat je met spijt de laatste bladzijde omslaat.» – Uit: Dagblad De Limburger

«Ik krijg regelmatig per mail ontzettend wervende aanbiedingen van boeken van de relatief kleine uitgeverij In de Knipscheer en nu heb ik al een paar keer zon aangeprezen boek gelezen en telkens blijkt dat de moeite waard. Zo las ik ‘Het Verscholen Volk’ van Harman Nielsen, een pseudoniem voor de Friese filosoof Kees Glimmerveen. Hij schreef de afgelopen jaren al een aantal romans en heeft zich nu voor het eerst aan het genre fantasy gewaagd. Daar ben ik helemaal niet dol op en ik lees het ook nooit, behalve dan Harry Potter natuurlijk, maar ‘Het Verscholen Volk’ is echt een boeiend boek! En vooral de stijl van schrijven vond ik erg mooi, heel beeldend en vaak erg origineel: het leest als een trein en neemt je moeiteloos mee in de fantasie. Het verhaal speelt zich af in een verre toekomst als de aarde leeggeplunderd is door buitenaardse wezens. Wat er aan menselijks achterbleef leeft in de spelonken van de verwoeste steden of in kleine groepjes in het veld, zwijgend en steeds hun sporen uitwissend. Langzaamaan zijn zo nieuwe beschavingen ontstaan, die heel andere talenten hebben moeten ontwikkelen. De dreiging nu wordt gevormd door de waarnemers die de buitenaardsen achterlieten. Eén van hen wil het baken ontsteken om hen te waarschuwen dat ze weer een nieuwe oogst aan mensen kunnen ophalen. Anderen sluiten zich juist aan bij de mensen om dat te voorkomen. Bijzonder spannend allemaal. Ik vond het boek echt een ontdekking en een klein wondertje, want hier in Nederland bestaat geen enkele traditie in het fantasygenre.» – Adeline van Lier tipt boeken, KRO-radio Dolce Vita

«Hoewel de literaire critici van tegenwoordig fantasy maar al te graag als lectuur beschouwen, en een fantasyroman in grote nationale dagbladen hooguit in themanummers wordt besproken, kreeg ik onlangs echter een roman onder ogen die zeker tot de literatuur gerekend kan worden. ‘Het Verscholen Volk’ van Harman Nielsen vertelt over de Aarde in de toekomst. Een buitenaards volk, de K’zan’, is naar de Aarde gekomen, heeft de bevolking met behulp van grote netten gevangen en meegenomen als slaven – maar niet de gehele bevolking. In de kelders van oude steden ontwikkelt zich een verborgen volk met bijzondere gaven. Driehonderd jaar na de komst van de K’zan is de aardse bevolking al weer hard gegroeid, hoewel zij zich totaal anders ontwikkelt dan de eerdere aardse bevolking. Dit volk is altijd de angst blijven houden dat de K’zan weer terugkomen. Wanneer een vrouw, achtergelaten door de K’zan om samen met een aantal anderen de Aarde in de gaten te houden, op het punt staat om K’zan weer naar de Aarde te roepen, moet alles op alles gezet worden om dit tegen te houden en toont dit zwakke volk krachtiger te zijn dan het lijkt. Dit boek is werkelijk subliem, niet alleen door de opbouw, die maakt dat je het boek in één ruk uit wilt lezen en die haast de spanning opwekt alsof je een thriller leest, maar ook door het schitterende poëtische taalgebruik waardoor je soms de idee krijgt dat je één groot verhalend gedicht leest. Het originele concept maakt dit boek werkelijk uniek en een aanrader voor iedere Tolkienliefhebber.» – Lembas, tijdschrift van het Tolkien Genootschap Unquendor

«Met ‘Het Verscholen Volk’ pakt Nielsen sciencefiction aan. Het verhaal speelt zich af op Aarde in een verre toekomst. De mens is niet meer het enige wezen op de planeet, en de ontmoeting met een ander ras is slecht afgelopen. Tussen de twee rassen die op Aarde aanwezig zijn, groeit een nieuwe verstandhouding. Nielsen kan de nieuwsgierigheid van de lezer opwekken. Hij schrijft enigszins wijdlopig doordat hij veel aandacht besteedt aan de omgeving, en hij doet dat vanaf de eerste pagina. Voor een roman met heel weinig actiescènes slaagt hij er wel in om de lezer gaande te houden. Zijn stijl is bewogen. ‘Het Verscholen Volk’ is een roman waar velen een goede herinnering aan zullen overhouden. We kijken uit naar ‘De Laatste Jacht’, het vervolg op ‘Het Verscholen Volk’.» – De Tijdlijn

Meer over ‘Het Verscholen Volk Boek 1’
Meer over de Het Verscholen Volk-cyclus