Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in De Volkskrant, 5 november 2016:
Niets uit dit overvolle, lange leven lijkt biograaf Michiel van Kempen, bijzonder hoogleraar Nederlands-Caraïbische literatuur, te zijn ontgaan. Hij weet bewonderenswaardig veel over zijn onderwerp. (…) Albert Helman werd vooral bekend door De stille plantage, een roman over kolonialisme en slavernij. Maar hij deed zoveel meer, blijkt uit dit boek. Hij was componist, muziekrecensent, theatermaker, amateurwiskundige, taalkundige, vertaler, literair criticus en journalist voor alle mogelijke kranten en bladen. Zijn leven lang reisde Lichtveld de wereld rond. Hij woonde in Barcelona en deed verslag van de Spaanse Burgeroorlog. In Suriname was hij minister en hoofd van de Rekenkamer, daarna was hij jarenlang diplomaat. Vanaf de jaren twintig was hij actief in het Nederlandse literaire leven. Hij kende Slauerhoff, Ter Braak, Du Perron, Vestdijk, Roland Holst en Marsman, werkte met Joris Ivens en was bevriend met George Orwell en Frida Kahlo. Het interessantst aan deze biografie is dat het een internationale (cultuur)geschiedenis is van de 20ste eeuw. (…) Van Kempen uit zijn kritiek en bewondering terloops, in beschrijvingen en ironische terzijdes. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
Categorie: Boeken
Henk Egbers – Priester tussen kruis en hakenkruis
Henk Egbers
Priester tussen kruis en hakenkruis
Mozaïek van een leven tussen twee fascistische utopieën
Geschiedenis
Nederland
Gebrocheerd, royaal formaat, 478 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-929-6
2016
De Rooms-Katholieke Kerk heeft als geestelijk instituut vooral in Europa veel van haar macht en kracht moeten inleveren onder invloed van evoluties binnen de maatschappelijke cultuur. Ook haar dogmatische leer is op de beurs van geestelijke invloeden in diskrediet geraakt. Talrijke ‘gelovigen’ hebben deze kerk de rug toegekeerd. Haar keurkorps met priesters als behoeders van dit tijdgebonden geestelijke erfgoed is danig geslonken.
Henk Egbers (1928) was bijna tien jaren kapelaan in een drietal parochies van het aartsbisdom Utrecht. Hij nam al in de jaren zestig van de vorige eeuw het besluit om niet langer in dienst te blijven van deze geestelijke onderneming.
Egbers beschrijft in Priester tussen kruis en hakenkruis deze periode waarbij kernvragen over het geloof, de verlossingsleer, kerkelijke wetgeving en geestelijke machtsuitoefening zijn groeiende twijfels voedden. Hij ervoer daarbij sterke parallellen tussen de, zijns inziens, kenmerkende utopieën van het christendom en het nationaal socialisme.
De filosoof Peter Sloterdijk, die vraagtekens zette bij godsdiensten en verlossingsconstructies, inspireerde hem daarbij ook. Hij ziet zijn cultuurhistorische terugblik niet als een omkijken in wrok, maar als een verwondering op afstand over dit sociologische feit in de wereldgeschiedenis.
Boekpresentatie ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven.
‘Fiets onder de waterspiegel’, het nieuwe boek van Ilona Verhoeven, verfrist de lezer opnieuw met foto’s en verhalen en wordt 10 november gepresenteerd in Paradiso (kelderfoyer open vanaf 17.00 uur). Komt allen! En vertel het door!
Het eerste boek van Ilona Verhoeven ‘Voor de eerlijke vinder’ werd genomineerd voor de Academica Literatuurprijs voor het beste literaire debuut. Over ‘Voor de eerlijke vinder’ schreef de pers: ‘Nieuwe speelsheid’ (Leeuwarder Courant), ‘Ze creëert dat het een lieve lust is.’ (Nederlands Dagblad), ‘Proza dat een onthutsend inzicht biedt in de ongerijmdheid van het leven’ (Literatuurplein), ‘Een bizarre collectie tekstflarden maar het beste wat ik in lange tijd las’ (Goodreads).
De meeste van de in ‘Fiets onder de waterspiegel’ opgenomen 45 stukken stonden wekelijks als ‘gevonden situaties’ in nrc.next en zijn voor deze uitgave aangevuld met een aantal niet eerder gepubliceerde teksten en beelden.
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Met elk nieuw boek wordt zijn eigenheid duidelijker én verrassender.» – Bart Vervaeck
Over ‘Maskerade’ van Harry Vaandrager op De Reactor.org, Platform voor literaire kritiek, 3 november 2016:
Als je de appendix buiten beschouwing laat, zie je een haast symmetrisch opgebouwd bolwerk. Aan de buitenkant daarvan zit het verhaal van Ada Brink. Zij zorgt voor een voor- en een nawoord. Aan de binnenkant wisselen twee verhalen elkaar af: dat van Bob en dat van zijn ongeboren tweelingbroer, de dode en versteende foetus Ben Boëtius. Bob is zelf nog eens opgesplitst in twee stemmen: in romein is hij de verteller, cursief is hij het vertelde personage dat zich beklaagt over alle leugens, verzinsels en ‘verzwijgsels’ van zijn verteller. Die laatste blijkt Vaandrager te heten, waardoor de drie traditionele instanties van het verhaal in het kluwen opgenomen worden: auteur, verteller en personage. Wie de achtergrond en de vroegere versies van deze stemmen wil leren kennen, kan het feuilleton lezen dat Vaandrager op de site van het Rob Scholtemuseum plaatste. Daar heet Ben Boëthius nog Bob Scholte en is Bob Boëthius Rob Scholte. De gedaanteverwisseling kent geen einde. (…) Aan het woord is de ongekuiste taal. In haar nawoord zegt Ada ‘dat mijn woorden vieze nagelriemen hebben vanwege het pulken aan mijn eenzaamheid’. Maar zelfs ongekuist blijft de taal ontoereikend: ze kan het leed en de dood niet vatten, ze kan ze niet voelen of iets invoelbaar maken en ze kan ze al evenmin verzachten. De taal kan niet zwijgen, maar evengoed kan ze niet anders dan verzwijgen. Alle beelden, vloeken en ongecensureerde vertellingen blijven verhullingen. ‘Maskerade’ is een meesterlijke oefening in het verhullen en onthullen van de dood die – om het einde van een vitalistisch epos te perverteren – ‘ons allen boeien blijft in dit aardse leven’.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Maskerade’
Meer over Harry Vaandrager op deze site
«Els Launspach is er in geslaagd de vrouw tot leven te wekken.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Maîtresse van Oranje’ van Els Launspach op Leestafel, 3 november 2016:
(…) Margaretha valt voor een prins van Oranje: voor Maurits, die stadhouder van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën zal zijn. Vanaf 1601 zal zij tien jaar lang zijn maîtresse zijn, en hem drie zonen schenken. Een huwelijk behoort niet tot de mogelijkheden: zij is katholiek, Maurits protestant. (…) Maurits sloot ook geen huwelijk met een ander, zodat Margaretha door de omgeving eigenlijk wel gezien werd als zijn vrouw. (…) Els Launspach schreef dit boek over Margaretha, als over een vrouw die tegen beter weten in bleef hopen op een huwelijk. (…) Vanuit het gezichtspunt van de vrouw beschrijft ze een liefdesrelatie, die in het begin nog erg hoopvol is. (…) Margaretha. Ze probeert haar en zijn motieven te achterhalen, te ordenen en denkt terug aan bepaalde situaties waar zij via Maurits bij betrokken was. Vooral aan de politiek: hoe Maurits en Johan van Oldenbarnevelt met elkaar overhoop lagen, hetgeen leidde tot de terechtstelling van de laatste. (…) Interessant is het absoluut, en nieuwsgierigmakend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Maîtresse van Oranje’
Meer over Els Launspach op deze site
«Een boeiend en leerzaam verhaal.»
Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer op WelkBoek, 3 november 2016:
Dieterich, plantagehouder, heeft een kind verwekt bij een slavin. Nobel van hem om het vrij te willen kopen, maar de moeder wordt wanhopig omdat een vrije niet mag wonen bij slaven en de familie uiteen zou vallen. De levens van slavenhouder en slaven zijn verweven, maar het is schrijnend om te zien hoe weinig besef blanken hebben van het slavenbestaan. (…) Wil je meer weten van de koloniale geschiedenis van Suriname, dan is het een boeiend en leerzaam verhaal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een buitengewoon boeiende biografie van een indrukwekkende figuur.» – Ko van Geemert
Over ‘Rusteloos en overal. Het leven van Albert Helman’ van Michiel van Kempen in Parbode, 2 november 2016:
Van Kempen schetst het leven van deze ‘Renaissance-mens’, deze ‘eerste schrijver uit de Nederlandse West’, zoals biograaf Van Kempen Helman noemt. Het moet voor Van Kempen een enorme opgave zijn geweest dit leven te beschrijven, waarmee hij in 1989 voorzichtig begon: Helman publiceerde circa 130 boeken, schreef onder zo’n vijftig pseudoniemen. Maar dat niet alleen: Lichtveld/Helman was ook prominent katholiek, componist, wetenschapper, journalist, diplomaat, politicus, minister, verzetsman. Hij nam deel aan de Spaanse Burgeroorlog, het revolutionaire Mexico van Cárdenas en maakte enkele Latijns-Amerikaanse coups van nabij mee. Hij speelde een rol in het verzet tegen de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog, maakte deel uit van het Nederlandse Noodparlement en was betrokken bij het naoorlogse dekolonisatieproces van Suriname. Een zeer veelzijdig mens dus. Hij sloot vriendschap met vele kunstenaars, onder wie Marsman, Slauerhoff, Béla Bártok, Joris Ivens, George Orwell, Pablo Casals, Frida Kahlo, Yehudi Menuhin. (…) Van Kempen laat ook Lichtvelds privéleven niet onbesproken: zijn twijfels, zijn verhouding met vrienden, vrouwen, kinderen. Kortom, we hebben hier een buitengewoon boeiende biografie in handen van een indrukwekkende figuur. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rusteloos en overal’
Meer over Michiel van Kempen op deze site
Meer over Albert Helman op deze site
«Veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit.»
Over ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart op WelkBoek, 1 november 2016:
In deze politieke thriller vind je bepaald niet het Curaçao van de vakantiefolders. Wel geeft het je een veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit in alle lagen van de samenleving. Door in de politiek te gaan wil hoofdpersoon Matthew de vicieuze cirkel van armoede, corruptie en geweld doorbreken. Je zit als lezer zo dicht op zijn huid, dat je je niet aan zijn strijd kunt en wilt onttrekken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Verkiezingsdans’
Meer over Joseph Hart op deze site
Bob Dylan Nobelprijs 2016 Literatuur
‘Kleine biografie’ over Dylans liefdesleven: de liefjes in zijn liedjes.
In ‘Dromen van Johanna’ gaat Ernst Jansz op zoek naar de verhalen achter de mooiste liefdesliedjes van Bob Dylan. Over wie gaat Boots of Spanish leather? Wie gaat schuil achter Just like a woman? Gaandeweg komt hij bij elk lied telkens iets meer te weten over Dylan en over de geliefden Suze Rotolo, Sara Lownds en Edie Sedgwick. Uiteindelijk doet hij tijdens het vertalen van deze liedjes een opzienbarende ontdekking en komt hij erachter wie de ware liefde is in Red River Shore (Het meisje van de Rode Rivier) waarin Dylan terugblikt op het liefste dat hij in zijn leven is kwijtgeraakt. De 12 hoofdstukken over evenzoveel door Ernst Jansz in het Nederlandse vertaalde liedjes vormen samen een ‘kleine biografie’ over Dylans liefdesleven.
Lees hier wat de pers vindt van ‘Dromen van Johanna’
Meer over ‘Dromen van Johanna’
Margarita Molina – Schaduwvrouw. Biografische roman
Margarita Molina
Schaduwvrouw
Biografische roman
Nederland – Curaçao
Gebrocheerd in omslag met flappen,
278 blz., € 18,90
ISBN 978-90-6265-933-3
Presentatie 20 november 2016
De auteur van Schaduwvrouw is reeds een halve eeuw met de Antillen verbonden. Ondanks haar Nederlandse roots hebben de Antillen haar leven zodanig beïnvloed dat zeker gesproken kan worden van een gespleten leven. De grote liefde die zij daar vindt en die zo hartstochtelijk beantwoord wordt heeft een bijzondere poëtische waarde. Vanaf het eerste moment dat de hoofdpersonages Ma en Roy elkaar ontmoeten ontstaat een verterende liefde die onontkoombaar is en zo hevig dat haat soms de overhand krijgt. Ze zijn elkaars muze en kunnen elkaar niet loslaten.
De gedichten in Schaduwvrouw beslaan twee aparte perioden met een tussenfase waarin Ma met haar Nederlandse partner Sven op de Antillen woont. Een betrouwbare en rustige persoon bij wie haar antropologische drang om de cultuur van de volkeren te leren kennen weerklank vindt, en die haar een gelukkige tijd bezorgt waarin veel gereisd wordt. Roy, de Antilliaanse geliefde op de achtergrond, vormt geen enkel gevaar, men komt elkaar tegen en respecteert elkaar. De dood van Sven brengt daar verandering in. De tsunami die daarna losbarst vormt het laatste deel van dit boek en heeft een bijna pornografische klank die niettemin poëtisch blijft.
Margarita Molina begint na de Tweede Wereldoorlog haar loopbaan als journalist bij een krant zonder de tegenwoordig daartoe vereiste opleiding. Ze moet zichzelf bewijzen, en slaagt daarin. Schrijven zit haar in het bloed. De journalistiek en de Cariben hebben haar leven bepaald, dat uitzonderlijk, veelzijdig, spannend, opwindend, avontuurlijk en kosmopolitisch genoemd mag worden. Na de dood van haar verschillende geliefden zet ze zich aan het schrijven van deze biografische roman, haar literaire debuut.
Meer over Margarita Molina op deze site