Boeken – Pagina 341 – Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie dubbelnummer Extaze op 14 april in de Houtrustkerk

ExtazeinHoutrustkerk17-18Def.indd Vormgeving affiche Els Kort, schilderij Ronnie Krepel

Extaze17/18 heeft als thema ‘Water-Zee’. De presentatie van dit dubbelnummer op donderdagavond 14 april in de Houtrustkerk te Den Haag wordt een multidisciplinair programma met voordracht door René ten Bos (geofilosoof, auteur van ‘Water’), met Laurence Fish (solo piano en begeleidend bij een film van Pieter van den Broeke), met Frans Friederich: trompet bij de film ‘De zee die neemt’ (Ada Fesevur beeld, Frans Friederich geluid), met een kort verhaal van en gelezen door Wim Noordhoek en met gedichten door Miek Zwamborn. Voorts een muzikaal optreden door Trespassers W (Frank van den Bos, Ronnie Krepel, Frans Friederich, Cor Gout). De presentatie is in handen van Cor Gout, het licht en geluid wordt verzorgd door Harold Verra.
Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Gratis parkeren op het erf van de school schuin tegenover de kerk. Aanvang 20.15 uur precies, deur open om 19.45 uur. Entree: € 10,00. Reserveren: redactie@extaze.nl
Meer over het ‘Water-Zee’-nummer van Extaze
Meer over de presentaties van eerder verschenen Extaze-nummers

«In een afgeladen ‘Den Brommert’ presenteerde Janny de Heer ‘De Barones’.» – Wim Uithol

VoorplatBarones72 Over ‘De Barones’ van Janny de Heer in Weekblad De Brug, 23 maart 2016:
In het gebouw waar Het Historisch Genootschap in Hendrik-Ido-Ambacht is gevestigd, vond op donderdag 17 maart de presentatie plaats van het nieuwste boek van Janny de Heer. Een biografische roman die zich afspeelt in en rondom Zwijndrecht, met een tijdlijn die begint rond en in de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal is gebaseerd op het leven van Mijnsje (Mien) Bezemer, die tijdens de presentatie van het boek ook zelf aanwezig was. (…) In een afgeladen ‘Den Brommert’ presenteerde Janny de Heer ‘De Barones’, het verhaal van een kind dat in de oorlogsjaren een stempel ‘kind van’ meekreeg en van een vrouw die erfelijk belast door het leven moest gaan.
Lees hier het artikel in De Brug
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Deze biografie leest als een trein. Kees Ruys heeft uitstekend werk geleverd.» – Roger Nupie

Over ‘Chris Hinze, Een biografie’ van Kees Ruys, in De Auteur en op De Boekhouding, 24 maart 2016:
Chris Hinze was een pionier: hij zette world music en new age op de kaart lang voor deze termen waren ingeburgerd. Hij richtte een eigen label op, Keystone Music, waarop hij eigen werk en door hem geproducete platen uitbracht. En alsof muziek alleen nog niet voldoende is, toert hij heden ten dage met visuele concertprojecten. Net zoals Chris Hinze met een onvermoeibare vaart doorheen het leven, de wereld en muzikale genres raast, leest deze biografie als een trein. Kees Ruys heeft uitstekend werk geleverd met deze aaneenschakeling van anekdotes, getuigenissen van personen die Hinze van nabij meemaakten en diepgaande gesprekken met Hinze zelf, die zichzelf niet ontziet (zijn controledrift, niet onderhouden contacten).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer

Literair tijdschrift Extaze 17/18 ‘Water-Zee’ [Jrg. 5, nr. 1/2]

VoorplatExtaze17-18-75 Extaze 17/18 – Water-Zee
vijfde jaargang nr. 1/2
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 168 blz.
€ 29,50
Presentatie 14 april 2016
ISBN 978-90-6265-912-8

‘Water-Zee’ is een dubbelnummer, gedrapeerd rond ‘Een (on)mogelijke reisgenoot’, een poème fleuve van Theo van der Wacht. Als altijd bevat ‘Extaze’ een aantal essays. René ten Bos volgt Peter Trawney en François Jullien in hun visie dat het water zich op bijzondere wijze tot intimiteit verhoudt en dat de ervaring van intimiteit bij twee mensen er een van indifferentie is, dat wil zeggen dat in hun relatie de verschillen doorlatend (vloeiend) zijn geworden. Gedwee volgt hij hun theorieën echter niet. Marcel Poorthuis onderzoekt de stelling van de voorsocratische denker Thales van Milete dat water aan alles ten grondslag ligt. De verbondenheid van de mens met de wereld vanuit een soort oerprincipe impliceert een deelname aan de geschiedenis vanuit verantwoordelijkheid. Ad Zuiderent toont aan hoe belangrijk de rol van de zee en het strand is in het werk van Gerrit Krol, hoe ze de motor van zijn gedachten vormen, concreet en abstract. Arie Pos maakt in zijn essay over J. Slauerhoff duidelijk dat een groot deel van diens werk onverbrekelijk verbonden is met zijn zwerflust en zijn fascinatie voor de zee. In de rubriek ‘archief’ gedichten van Bernardo Ashetu, ingeleid door Klaas de Groot en gedichten van J. Slauerhoff. Verder korte verhalen van Kolja Aertgeest, Mark Baltser, Tim Dankers, Bram Esser, Hein van der Hoeven, Wim Hofman, Christien Kok, Felix Monter, Wim Noordhoek, Christian Oerlemans en Rob Verschuren. Gedichten van Felix Monter, Herman Rohaert, Brigitte Spiegeler, Harry Vaandrager, Gerrit Vennema, Theo van der Wacht en Miek Zwamborn. Het beeld in dit nummer is van Ronnie Krepel.
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over Extaze
Meer over de presentatie

‘21.11.2012’ van Djordje Matić ‘gedicht van de dag’

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. Het blog Laurens Jz. Coster koos op 23 maart 2016 als ‘Gedicht van de dag’ het gedicht ‘21.11.2012’ van Djordje Matić uit zijn bundel ‘Haarlem nocturne’ (2016).

21.11.2012

(een reactionair gedicht)
Voor Martijn Buijs

Gisteren in Groot-Brittannië
werd de laatste typemachine gemaakt.
De twee antieke, Chinese vazen
delicaat, van keramiek
zijn teruggetrokken van de veiling –
Peking heeft geprotesteerd
dat ze gestolen werden
uit het Zomerpaleis
tijdens de Brits-Franse plundering.

Een ding ga ik niet doen nu:
mij uit misère aansluiten
bij het steeds grotere leger
de massa geuniformeerde
pestende monden
aan die grimas, waar alles opinie is
en niets kennis.

In plaats daarvan, het moeilijkste –
de vraag, net als toen
met de Afrikaanse maskers
en het marmer van Elgin:
niet het makkelijke ‘van wie is het?’ maar

‘wat heb je er tot nu toe mee gedaan?’

Lees hier het gedicht op Laurens Jz. Coster
Meer over ‘Haarlem nocturne’

‘Haarlem Nocturne’ van Djordje Matic op YouTube

Op 12 maart 2016 werd in de Haarlemse Vishal de bundel ‘Haarlem Nocturne’ van Djordje Matic gepresenteerd. Het geheel werd gefilmd en op YouTube geplaatst door Rob Brakel. Na het welkom van uitgever Franc Knipscheer, leest Peter de Rijk (tijdbalk 06:00) een gesproken recensie van de bundel. Op 16:45 volgt de aankondiging van Djordje Matic (voor deze keer ‘de nachtburgemeester van Haarlem’). Vanaf 19:30 leest Matic enkele gedichten (‘Ik heb niet meer één naam’) met vanaf 25:00 saxofoniste Roos Manshanden het gedicht ‘Amsterdam after Dark’ en vanaf 30:45 met saxofonist Ilia Lumbroso ‘Haarlem Nocturne’. De uitreiking van het eerste exemplaar aan Joost Swarte gevolgd door zijn dankwoordje begint op 36:20.
Meer over ‘Haarlem nocturne’

«In de roman heeft uiteindelijk de literaire kwaliteit het laatste woord.» – Wim Rutgers

Over ‘Kruispunt’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, 22 maart 2016:
De roman ‘Kruispunt’ (2015) van Joseph Hart is sterk op het eiland betrokken met zijn scherpe tegenstellingen aan de vooravond van 10 oktober 2010. Via de opgevoerde personages krijgen lezers een caleidoscopisch beeld van het eiland dat met zijn inwoners voor scherpe politieke keuzes staat: onafhankelijk en autonoom zijn zonder inmenging van buitenaf (lees: Nederland) of samenwerken en met die samenwerking sterk te staan. De meningen zijn in het dagelijkse leven sterk verdeeld, zo ook via de opgevoerde personages in de roman. (…) Ezra de Haan schreef in zijn reactie na een uitgebreide inhoudsanalyse over de ‘listige opbouw’ van het verhaal, maar er is meer dat aantoont dat de auteur de twee eerder verschenen romans (…) evenaart zo niet overtreft. Allereerst is er de zorgvuldige opbouw van het verhaal in drie ongeveer even lange delen (Curaçao – Nederland – Curaçao), die weer worden opgesplitst in respectievelijk 16, 13 en opnieuw 16 korte hoofdstukken. Zo’n strak schema vergt planning en discipline bij het schrijven. (…) ‘Kruispunt’ is een hard boek dat misstanden klip en klaar benoemt, maar aan het slot ook een optimistisch boek dat perspectief op een open en positieve toekomst biedt. (…) Joseph Hart heeft met ‘Kruispunt’ niet alleen een inhoudelijk rijke roman geschreven die tot veel maatschappelijke discussie kan leiden, maar heeft voor dat sociaal-politieke engagement ook een literaire vorm gekozen die de inhoud niet alleen verdiept maar ook op een hoger literair plan brengt. In de roman heeft uiteindelijk de literaire kwaliteit het laatste woord.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Deze bundel moet men lezen en herlezen, een meesterlijk werkstuk.» – Richard Foqué

Over ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt in De Auteur, 22 maart 2016:
Het lezen (…) wordt ruimschoots beloond door de krachtige verzen van een lyrische schoonheid en onthutsende beeldspraak. (…)Uit elk vers straalt de maitrise van een gerijpt dichter, een doorleefde kennis van de teksten, die aanleiding zijn en context vormen, maar die in elk gedicht getranscendeerd worden, waardoor een nieuw origineel werkstuk ontstaat. Van den Bremt hanteert geen gratuite stijlfiguren. Alles is afgemeten, weldoordacht met respect voor de refererende tekst. Zo ontstaat een eigen poëtica, een eigen idioom, die doorheen de bundel consequent wordt aangehouden. Het lange slotgedicht ‘Cantus firmus’ is de aangrijpende bekroning van het intertekstuele dichten van Van den Bremt. (…) Hier wordt opnieuw het engagement en afkeer voor onrecht van de dichter vertaald in een meeslepend en aangrijpend gedicht. Deze bundel moet men lezen en herlezen, een meesterlijk werkstuk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Je begint de vluchtelingencrisis beter te begrijpen.» – André Oyen

Over ‘Nuttige Idioten. Voor, na en door de Muur’ van Els de Groen op Ansiel, 22 maart 2016:
Els de Groen is een Nederlandse schrijfster, publiciste en journaliste. Ze was van 2004 tot 2009 lid van het Europees Parlement en maakte deel uit van de fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie. De naam ‘Nuttige idioten’ werd begin jaren ’80 in Nederland gegeven aan mensen zoals schrijfster Els de Groen, die veel naar het Oostblok reisden. (…) ‘Nuttige idioten’ beslaat ruim dertig jaar, waarin de rode draad de chronologie is én een pleidooi voor verkenning en volledige opening van zaken. In het oosten is het de staatspropaganda, in het westen kleuren zakelijke belangen veel informatie. (…) Door de vluchtelingenstroom, de rol van Rusland in Syrië en het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne, staat de Oost-West relatie nog hoger op de agenda. Maar ook de rol van Europa roept herhaaldelijk vragen op. (…) Els de Groen beschrijft ook de veranderingen in 1989-1990, de eis van de deelrepublieken om autonomie, het pijnlijke uiteenvallen van de SU in Rusland en 14 kleinere landen. (…) Het uiteenvallen van Joegoslavië, het nationalisme, de etnische schoonmaak (lees: de genocide op Albanezen, moslims en Roma) na het overlijden van Tito vindt ze een regelrechte ramp.
Ze vertelt ook over Bulgarije (…): een heel grote corruptie, een genadeloos vervuilde natuur, getto’s, armoede, massaal misbruik van Westers geld na de toetreding tot de E.U. Ze meldde dat allemaal aan het Europees Parlement, maar haar meldingen bleven zonder gevolg. Als je deze essays aandachtig leest begin je de reactie van de Oost-Europese leiders op de vluchtelingencrisis beter te begrijpen.
Lees de recensie hier en hier
Meer over ‘Nuttige idioten’

De zoektocht van twee tieners naar hun afkomst.

Walter Palm over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo voor Biblion, 21 maart 2016:
Een verliefd koppel, de tieners Elroy en Silvana, is op zoek naar hun afkomst. Elroy twijfelt over de vraag wie zijn biologische vader is en Silvana, die geadopteerd is, is op zoek naar haar biologische ouders. De waarheid blijkt heel anders te zijn dan ze konden vermoeden. Tweede roman van de Curaçaose auteur en architect Ronny Lobo, het vervolg op zijn debuut ‘Bouwen op drijfzand’*. Een vlot geschreven roman met een verrassend slot.
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer