Ik zou het moeten nakijken, en dat kan ik niet want ik zit net een weekje in Frankrijk op adem te komen, maar ik denk dat het eind 1986 begin 1987 geweest moet zijn dat mijn broer Jos Knipscheer († 1997) vanuit Amsterdam met Howard Krol de uitgeverij in Haarlem binnenstapte. Howard, tien jaar jonger dan Jos, lang, knap, energiek. Zijn bruinverbrande kop stak af tegen het immer bleke gelaat van Jos, die het toen al moest redden met een energieschaal van 6% vanwege falende nieren. Hij zou zeker voor vijf jaar de rechterhand worden van Jos – en gezamenlijk zouden zij een nieuwe generatie jonge schrijvers aan de uitgeverij binden, niet alleen een aantal Maximalen (als Arthur Lava), maar ook bijvoorbeeld Diana Ozon en Adriaan Bontebal († 2012). Howard was behalve een goed redacteur, een goed organisator, een man met contacten en daardoor een promotioneel uithangbord van de uitgeverij. Hij voelde zich thuis op het podium, bracht het tijdschrift De Held bij ons binnen, hielp de uitgeverij eind 1988 begin 1989 verhuizen naar het Singel 450 in Amsterdam en een paar jaar later het 15-jarig bestaan van de uitgeverij daar vormgeven. Het klikte tussen hem en de in die tijd gezichtsbepalende vormgever van de uitgeverij Henrik Barends, een samenwerking die zich ook nadien zou voortzetten bij Uitgeverij Voetnoot, een initiatief van Henrik en zijn partner, vertaalster Anneke Pijnappel. En natuurlijk kwamen we elkaar in recenter jaren tegen bij het afscheid van zoveel gezamenlijke dierbaren. En die regelmatige ‘weerzienen’ waren altijd een warm genoegen en deden ons ieder in gedachten terugdenken aan die tijd dat de uitgeverij als een jonge puber te groot was voor servet en te klein voor tafellaken. En nu zit ik hier te proberen ook eens een bruinverbrande kop te krijgen en moet ik veel te vroeg achter jouw naam een jaartal zetten met een kruisje; †2020. Howard, bedankt voor je commitment aan en inzet voor de uitgeverij.
franc knipscheer, Vaux, 16 september 2020
[Door omstandigheden vindt de boekpresentatie een week later plaats dan eerder aangekondigd.]
Ton van Reen
Michiel van Kempen
Els de Groen
Sakoentela Hoebba
De reizende tentoonstelling ‘Trouwportretten, Surinaamse voorouders in beeld’ – die vanaf najaar 2018 op diverse locaties (bibliotheken) te zien was (o.a. in Amsterdam en Paramaribo) – is neergestreken in Arnhem. Vanaf maandag 7 september 2020 is de tentoonstelling te bezichtigen in Rozet Centrum, Kortestraat 16, 6811 EP Arnhem. Hierin staan Surinaamse bruidsparen centraal, of echtparen waarvan een van de partners een Surinaamse achtergrond heeft. De foto’s laten niet alleen een treffend tijdsbeeld zien van de periode waarin het huwelijk werd gesloten, maar ze maken ook inzichtelijk hoezeer Surinamers onder Nederlands bestuur naar alle windstreken zijn afgereisd. De collectie is uitgebreid met meer trouwfoto’s en audio-opnamen. De tentoonstelling is een initiatief van Lucia Nankoe, curator van de expositie. Zij is samen met Jean Jacques Vrij auteur van de gelijknamige boekuitgave die in 2019 uitkwam. Benieuwd naar de tentoonstelling? 
Henry Toré