Over ‘Dubbelbloed’ van Ethica Voorn op Goodreads, 29 september 2018:
De eerste ontmoeting, live, in Paramaribo, voelde al meteen goed. Wanneer ik eindelijk in haar boek duik wordt dat alleen maar bevestigd. Wat een ontwapenende vrouw, Etchica Voorn. Haar debuut roept bij mij een gevoel van herkenning op. Waarover ik dan meteen weer aarzel: mag ik wel herkenning voelen? Zij groeit op met haar Drentse moeder in een heel Nederlandse omgeving. Dat deel van haarzelf dat bij haar Surinaamse vader hoort krijgt pas later in haar leven meer ruimte. En gaandeweg wordt Etchica steeds vaker geconfronteerd met die Kafkaëske situatie: waar hoort zij bij? Nergens? Een beetje van alles, maar nergens helemaal? Of lukt het haar beide culturen te omarmen, als dubbelbloed? Ik ben heel blij met deze nieuwe ster aan het literair firmament. Dit is een stukje hemel waaronder ik mij thuis voel. Een prachtige uitgave dus, van Uitgeverij In de Knipscheer.
Meer over ‘Dubbelbloed’
Meer van Marieke Visser op deze site
Categorie: Recensies
«Een thema dat om een gesprek schreeuwt.» – Peter de Rijk
Over ‘Ademhalen’ van Karin Lachmising op Paperback Radio, 26 september 2018:
Op 26 september was Karin Lachmising te gast bij Paperback Radio, deze keer voor het eerst live op woensdag vanuit boekhandel Scheltema (Rokin 9, 1012 KK Amsterdam). Ze heeft het over haar poëzie in de bundel ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ en haar in Suriname zeer succesvolle toneelstuk ‘Ademhalen’. In het stuk ontmoeten drie vrouwen in het district Nickerie elkaar na de mislukte poging tot zelfdoding van een vriendin. Ze laten hun leven de revue passeren en maken zo de benauwenis van een kleine gemeenschap pijnlijk duidelijk. Lachmising doorbreekt de stilte rond zelfdoding in de Surinaamse en Caraïbische samenleving , een thema dat om een gesprek schreeuwt.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Ademhalen’
Meer over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’
Meer over Karin Lachmising op deze site
«IJzig mooie verzen.» – Ton van ’t Hof
Over ‘Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee’ van Edwin de Groot op Dingen & structuur, 29 juli 2018:
Ik heb de afgelopen dagen ‘Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee’ van Edwin de Groot gelezen. (…) Mijn korte recensie over zijn eerder uit het Fries naar het Nederlands overgebrachte derde bundel eindigde destijds als volgt: ‘De Groots Nederlandstalige debuut is buiten Friesland vrijwel onopgemerkt gebleven. Wat maar één ding betekenen kan: zijn bundel is niet door recensenten gelezen, want anders zouden er loftrompetten zijn gestoken en hadden meer mensen van deze prachtige aardse poëzie kennis kunnen nemen. Edwin de Groot bezit de gave.’ Ook in ‘Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee’ staan weer enkele ijzig mooie verzen en ook nu weer vormen natuur en vergankelijkheid de voornaamste thema’s. (…) Verwacht (…) een natuurmens die zichzelf en de wereld om hem heen in beproefde lyriek, en zo nu en dan op begaafde wijze, gestalte geeft. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zelfs een Tibetaan belandt uiteindelijk in zee’
«Ik was ontzettend onder de indruk was van dit stukje vergeten geschiedenis.» – Marije Strobos
Over ‘Het geheim van Mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Plus een beetje, 18 september 2018:
Soms kies ik een boek op basis van de cover en lees ik de achterflap niet eens. Zo ook met het boek van vandaag. De cover [van Nikki Ritmeijer] vond ik iets betoverends hebben en ik besloot de gok te nemen. Tot ik erachter kwam dat het een historische roman is en ik zal eerlijk toegeven dat historische romans niet een van mijn favoriete boeken zijn. (…) Er is maar heel weinig geschreven over de geschiedenis van mensen met een Duitse nationaliteit die in Suriname leefden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze mensen werden als ‘staatsgevaarlijk’ beschouwd en werden opgesloten in kampen. Het verhaal van Diana Tjin (…) is in kleine hoofdstukjes geschreven uit de verschillende oogpunten van de hoofdpersonen en dat leest lekker snel weg. Het is een boeiend verhaal over een stukje geschiedenis waar ik zelf niet zo heel veel van wist. Dat maakt ook dat ik (…) ontzettend onder de indruk was van dit stukje vergeten geschiedenis. (…) Een aanrader. (…)
Lees hier het blog
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Coming of age-roman over een dertiger.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp op Leestafel, 22 september 2018:
Dertiger Simone Jastein doet haar werk, een vragenrubriek bijhouden in een meidenblad, met tegenzin. (…) Relaties met mannen lopen fout, en het contact met haar ouders is slecht. De psychiater zegt dat ze depressief is, en als dan een lid van de groep met wie ze gesprekstherapie doet – ook al met tegenzin – het heeft over een reis van drie maanden, naar Afrika, dan neemt ze een besluit. (…) De groep bestaat uit de twee reisleiders/chauffeurs Koen en Thijs, en de medereizigers zijn een echtpaar en twee vrouwen. En Simone. (…) Simone, die in het begin het liefst naar huis zou zijn gegaan, blijkt zich evenwel na een traumatische ervaring goed te kunnen aanpassen. Ze geniet steeds meer van de omgeving, de bevolking, en eh, ja, van die ene reisleider, Koen. Maar drie maanden in een groep, dat stelt de onderlinge verhoudingen op scherp. Het loopt maar net goed af als ze in Liberia komen, een land in oorlog. De reis eindigt, en zowaar: Koen bekent haar zijn liefde. Maar dat het nu koek en ei wordt, dat is niet het geval. Er volgt nog een hele moeilijke tijd voor Simone eindelijk weet wie ze is. Misschien vreemd om dit boek over een dertiger een coming of age te noemen, maar het is het wél, zoals het ook een reisverslag is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
Etchica Voorn in Linnaeus Live
Etchica Voorn te gast in Linnaeus Live, 25 oktober 2018, 19:00-20:00:
Linnaeus Live is de maandelijkse literaire talkshow in bibliotheek Linnaeus. Deze komt tot stand in nauwe samenwerking met Schrijvers uit Oost. Boeken met soep! Steeds gaan twee auteurs van wie net een nieuw boek is verschenen met elkaar in gesprek o.l.v. Maaike Bergstra of Teuntje Klinkenberg (van Schrijvers uit Oost) Met de vaste rubriek ‘Uit de kast’ en boekverkoop en signeren na afloop. In deze editie is o.m. Etchica Voorn te gast die met haar debuutroman ‘Dubbelbloed’ de OPZIJ Literatuurprijs 2018 won.
Locatie: OBA Linnaeus, Linnaeusstraat 44 1092 CL Amsterdam.
Meer over ‘Dubbelbloed’
«Hartverscheurende roman.»
Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen op Afrika Nieuws, 2 februari 2017:
Een jaar na zijn overlijden verscheen de roman ‘Anbessa’s dochter’ van de schrijver, fotograaf, schilder en Ethiopiëkenner David van Reen. De hartverscheurende roman speelt zich af in het land waar de schrijver zich thuis voelde: Ethiopië. De dochter van Anbessa is veertien en woont in het Ethiopische stadje Lalibela. Haar vader moest vluchten voor het moorddadige regime, dat ook haar moeder vermoordde. Zelf wordt ze uitgebuit en belandt vervolgens op straat. (…) David van Reen (…) richtte de Stichting Lalibela op die al vijftien jaar de armoede bestrijdt in de Ethiopische stad Lalibela.
Bron
Meer over ‘Anbessa’s dochter’
«Zijn zinnen blijven maar door mijn hoofd spoken.» – Hans Puper
Over ‘Ik wordt’ van Harry Vaandrager op Meander Magazine, 19 september 2018:
(…) Het boek gaat over een poging de grenzen van de individualiteit en tijd te overschrijden met taal en fictie als middelen. Dat er geen auteur op het voorplat wordt vermeld, lijkt nu duidelijk: er is alleen een serie ‘ikken’ die elkaar opvolgen – wordende ‘ikken’. Een ik wordt, is niet stabiel. Hoe kan taal helpen dat te bereiken? Een belangrijk pleidooi blijkt alleen in poëzie te kunnen worden uitgesproken. En dan nog is het de vraag of dat toereikend is: ‘Leg mijzelf op rustig te zullen spreken. (…) Kon het maar in witregels. Kon ik maar pleisteren en verschuilen op een blanco pagina.’ (…) De ik, of liever een van de ikken, moet voor de rechter verschijnen (of voor de lezer, zo je wilt: ook die velt een oordeel). Hij wil per se schuldig verklaard worden. (De reden noem ik hier niet, dat zou een spoiler betekenen). Eén van de dingen die hij in zijn slotpleidooi noemt, zal nu niet meer verbazen: ‘Ben zelf door de mazen van de natuurwetten geglipt. / Wie de wet kent, wil ze overtreden, nietwaar?’ (…) ‘Misschien is het hoogst haalbare voor mij een personage te zijn in een roman. (…) Vaag ken ik een schrijver, ik zal hem bij gelegenheid eens consulteren.’ Een mooie gelaagdheid: hangt de ik aan de touwtjes van een andere verteller? Eentje die verdacht veel op Vaandrager lijkt, zonder geheel met hem samen te vallen? (…) Verhaaltechnisch is een rechtszaak een vondst. Een rechter is gehouden aan juridische, conventionele taal. Hij is een waarheidszoeker die zich wil baseren op feiten. De ik uiteraard niet: hij oreert over het stompzinnige ‘carnaval van afgesproken waarheden’. (…) Wat betreft ‘Ik wordt’: de ik is op zijn minst schuldig aan huisvredebreuk. Zijn zinnen blijven maar door mijn hoofd spoken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Ik wordt’
Meer over Harry Vaandrager bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Eindelijk iemand die buiten de grenzen denkt.» – Peter de Rijk
Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp op Paperback Radio, 12 september 2018:
Paperback Radio is het boekenprogramma van Amsterdam FM dat dagelijks van 14.00 uur tot 15.00 uur is te beluisteren. Op die woensdagen is Peter de Rijk de vaste gesprekspartner/presentator. Afgelopen week verscheen haar tweede roman ‘Alleen dapper te zijn’. Edith Tulp reisde als journalist regelmatig af naar het donkere continent, schreef voor publieks- en vakbladen maar koos uiteindelijk toch voor de vrijheid van de literatuur. De boeken die ze schreef doen eerder aan Engelse of Amerikaanse auteurs denken, zo vlot, zijn ze, humoristisch maar ook aan aangrijpend. Tulp is een nieuwe stem in de Nederlandse literatuur. Eindelijk iemand die buiten de grenzen denkt. Haar debuutroman ‘De Bushsoldaat’ (2016) beleeft inmiddels een tweede druk. Edith Tulp leest in de uitzending enkele passages uit ‘Alleen dapper te zijn’.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.» – Jeroen van den Heuvel
Menigte
Verward geroep.
Mijn stem
die niet wil opgaan
in dat rumoer,
maar blinken wil,
een zon
op stille paden.
Een zoektocht
naar meer eerbied
en meer vrede.
Over het gedicht ‘Menigte’ uit ‘Alsof men alles loslaat’ van Michaël Slory op Ooteoote, 10 september 2018:
Als je iets zegt over een gedicht, gebruik je dan de woorden die in het gedicht staan? Die inhoudelijk op elkaar lijken, zoals ‘geroep’ en ‘rumoer’, ‘pad-‘ en ‘-tocht’, ‘blinken’ en ‘zon’. Of juist tegengesteld zijn, zoals ‘rumoer’ en ‘stille’. (…) Waar speelt het gedicht zich af? Er is blijkbaar een ‘menigte’ en ‘verward geroep’. Je kunt dus denken aan een ramp, maar ook aan een popconcert of ander groot evenement. En ook aan een demonstratie. Op die manier zit er inderdaad een politieke ondertoon in het gedicht. Ook het laatste woord van het gedicht wijst in die richting. (…) Zo is het gedicht de uiting van ‘een zoektocht’ waarvan het zelf ook onderdeel is.
Lees hier verder
Meer over ‘Alsof men alles loslaat’
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer van Ooteoote over In de Knipscheer-uitgaven