«Ernst Jansz treedt weer op met Doe Maar en speelt in het Concertgebouw.» – Jan Vollaard

Ernst1Foto Roger Cremers

Over zijn leven en het artiestenbestaan aan de hand van tien nummers, NRC Next, 21 april 2016:
Thuis in zijn boerderij in De Peel, dezelfde waar hij in 1969 neerstreek met de band CCC Inc. om er een hippiecommune te stichten, bespreekt Ernst Jansz (67) de liedjes die zijn muzikantenleven vormgaven. De zanger, pianist en gitarist die naast de muziek vier autobiografische boeken schreef, vertelt aan de hand van tien songs over zijn artiestenbestaan. (…) ‘Mijn liefde voor reggae had ik meegenomen uit de band Rumbones. Bij de Slumberlandband was ik steeldrum gaan spelen. Dat had melodie en ritme in één. Toen we met Doe Maar op tournee gingen naar de Antillen, nam ik mijn steeldrum mee. Antillianen begonnen te lachen toen ze me dat ding zagen uitpakken. Ze konden het niet geloven. Totdat ik er een van mijn razendsnelle riedeltjes op speelde. Toen wilden ze me meteen op de schouders tillen.’ (…) ‘Het was mijn droom om concertpianist te worden. Dat is me nooit gelukt. Nu speel ik mijn eigen muziek in het Concertgebouw. Een deel van mijn jongensdroom komt uit.’ (…) ‘Opeens hadden we bodyguards nodig. Als je een muzikant ongelukkig wilt maken, moet je hem een bodyguard geven. We dachten dat we nooit meer bij elkaar zouden komen.’ (…) ‘Maar het publiek komt nog steeds. Dat is ons grootste cadeau.’
[Ernst Jansz speelt zaterdagavond 23 april in Concertgebouw Amsterdam]
Lees hier het interview
Kijk hier vanaf 3:27 tot 3:58 op de tijdlijn naar Ernst Jansz op steeldrum (Curaçao 1983). Een betere weergave is te vinden op dvd nr. 3 in ‘De doos van Doe Maar
Meer over Ernst Jansz op deze site

«Wat mij, naast het verhaal, beviel aan dit boek, is het engagement waarmee het geschreven is.» – Willeke van der Vlist

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Leestafel, 21 april 2016:
Wat mij, naast het verhaal, beviel aan dit boek, is het engagement waarmee het geschreven is. Niet alleen ageert het tegen de manier waarop in Oeganda tegen homoseksualiteit wordt aangekeken en tegen de Amerikaans-evangelische invloed op dat gebied, maar tussen de regels door klinkt ook ferme kritiek op de corruptie bij ontwikkelingsprojecten en vooral ook op de Nederlandse donateurs, die bij aan het licht gebracht onrecht, veel liever de andere kant op kijken dan het aan de kaak stellen, omdat dat wel eens van invloed zou kunnen zijn op de gulle gaven van hun achterban.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Een oeuvre vol afscheid. En toch nergens echt zwaar op de hand.» – Ernst Jan Peters

wieg1Over Rogi Wieg op Het Rijmrijk, 17 april 2016:
De zelfgekozen dood. Afgelopen jaar besloten drie dichters om te stoppen met hun gevecht tegen hun demonen. Wim Brands, deze maand, en Joost Zwagerman in september van vorig jaar, gingen onverwacht. Hun dood kwam als een schok. Natuurlijk vooral voor de naaste familie en vrienden, met in hun kielzog de stoet van poëzieliefhebbers, lezers. Die schok was minder groot bij Rogi Wieg die eindelijk toestemming had gekregen om een einde te maken aan zijn ‘ondraaglijk geestelijk lijden’ en op 15 juli 2015 daadwerkelijk afscheid nam. De schok was minder groot omdat hij al zo lang aankondigde dat het voor hem allemaal niet meer nodig was. Wim Brands interviewde Rogi Wieg over Rogi’s ziekte in het voorjaar van 2015, o ironie…
[Een uitgebreide keuze uit ‘Toverdraad van dagverdrijf’ is opgenomen in de na de dood van Rogi Wieg verschenen bloemlezing ‘Even zuiver als de ongeschreven brief
Lees hier het artikel
Meer over Rogi Wieg op deze site
Meer over Wim Brands op deze site
Meer over Joost Zwagerman op deze site

Edith Tulp met haar roman ‘De bushsoldaat’ op Amsterdam FM-Radio

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Amsterdam FM-Radio, 18 april 2016:
Edith Tulp debuteert met de journalistieke roman ‘De bushsoldaat’, spelend in Oeganda, een land van flagrante tegenstellingen. De strijd tegen schaamteloze corruptie door een Nederlander en een voormalig kindsoldaat stelt hun vriendschap op de proef. In dit gesprek van Peter de Rijk en sidekicks Bert van Galen en Rob Zwetsloot met de auteur komen haar reizen als journaliste naar en in Afrika – en Oeganda in het bijzonder – ter sprake. Haar ervaringen vormen de stof voor haar literaire werk. Het gesprek vond plaats in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM. Rob Zwetsloot maakte het tweeminutenfilmpje ‘Edith Tulp over Afrika’.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘De bushsoldaat’

«De muziek is heel dynamisch gebleven.» – Walter van der Zwaan

VoorplatSuriname75Over ‘40 jaar Surinaamse muziek’ voor NBD Biblion, 14 april 2016:
Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk. In de maanden daarvoor kwamen honderden Surinamers naar Nederland. Zij namen hun muziek met zich mee. Bovendien zaten er veel musici tussen de immigranten. Hun muziek is in de volgende veertig jaar geëvolueerd en de volgende generaties hebben er steeds weer wat nieuws aan toegevoegd. Deze muziek is niet eenduidig: de afkomst van de musici is nog steeds herkenbaar en door de veelheid aan stijlen en de vermenging daarvan is de muziek heel dynamisch gebleven. Dit boekje en de muziek op de twee cd’s bieden een globaal historisch overzicht aan de hand van veertig hoogtepunten door veertig artiesten en groepen zoals Lieve Hugo, Fra Fra Sound, Gerda Havertong, Stan Lokhin, Ronald Snijders en Trafassi. De opzet van het boek is eenvoudig: veertig paginagrote artiestenfoto’s en daarnaast veertig biografische schetsen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘40 jaar Surinaamse muziek’

«Het is een boek geworden.»

Janny de Heer300CMYKkleinInterview met Janny de Heer door Moon Kager n.a.v. ‘De Barones’ op Mustreads or not!, 14 april 2016:
Als beroep heb ik ‘schrijfster’ vroeger nooit durven kiezen. Ik dacht er zijn er al zoveel die schrijven… ik weet nog de verbazing toen iemand publiceerde die jonger was dan ik. Het kon dus toch… Hoe je je zelf in de weg kunt zitten, he? Het verlangen naar ooit een boek te publiceren is gebleven. Toen wij als gezin aanvankelijk voor drie jaar naar Curaçao (werd later vier jaar) uitgezonden werden door de KM, dacht ik, ik ga niet drie jaar in de zon zitten. Ik kom met iets terug: een diploma of een boek. Het is een boek geworden.
Lees hier het interview
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie De blijmoedige leugenaar van Theo Monkhorst

VoorplatMonkhorst-72Op zondagmiddag 24 april 2016 vindt van 15.00 tot 16.30 uur in de foyer van Theater aan het Spui de presentatie plaats van De blijmoedige leugenaar van Theo Monkhorst.
‘De blijmoedige leugenaar’ speelt in Den Haag waar een heftige publieke discussie ontbrandt over de bouw van een kostbaar cultuurpaleis. De wethouder wordt vermoord en schrijft in de hemel zijn herinneringen aan deze tumultueuze periode. Tot het einde blijft de vraag wie de moord pleegde onbeantwoord: het volk of de elite? Het eerste exemplaar zal worden uitgereikt aan wethouder Joris Wijsmuller. Theo Monkhorst vertelt over het ontstaan en de inhoud van de roman en acteur Piet van der Pas leest enkele fragmenten uit ‘De blijmoedige leugenaar’. Na afloop signeert Theo Monkhorst voor belangstellenden zijn boek. U bent van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn! Aanmelden vooraf t.b.v. gastenlijst wordt op prijs gesteld: indeknipscheer@planet.nl .
Locatie: Theater aan het Spui, Spui 187, 2511 BN Den Haag. Toegang vrij.
Meer over ‘De blijmoedige leugenaar’

Aly Freije op Amsterdam FM-Radio over haar poëziedebuut

Opmaak 1Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije op Amsterdam FM-Radio, 11 april 2016:
Aly Freije dichtte al heel lang, gaf uit in het Nedersaksisch, won een prijs, werd gepubliceerd in literaire tijdschriften, maar van een Nederlandse gedichtenbundel kwam het maar niet. Tot nu. ‘Door het vanggat’ is meteen opgemerkt als een opmerkelijk debuut. Peter de Rijk praat met haar over bundel en dichterschap in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM. Aansluitend leest Aly Freije het gedicht ‘Gouden Bocht’ voor de camera van Rob Zwetsloot.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Door het vanggat’

«Een belangrijk boek voor de Antilliaanse literatuur.» – Ezra de Haan

VoorplatSchutkleur_Opmaak 1.qxdOver ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers op Literatuurplein, 12 april 2016:
‘Schutkleur’ is de eerste roman van Bernadette Heiligers. Het boek begint met de simpele vraag of Corine een vriendenboek voor Harold wil schrijven. (…) Langzamerhand wordt duidelijk dat het zoeken naar materiaal voor het vriendenboek voor Harold een beerput opent die beter gesloten had kunnen blijven. En Corine wordt zich daar steeds meer van bewust. Bernadette Heiligers weet het zoeken naar de waarheid achter de verandering van Harold tot de laatste pagina te rekken. Daarmee wordt zijn verhaal het verhaal van velen. Verhalen die je het beste kunt laten rusten, beweert men in het boek. Kleur speelt daarbij een belangrijke rol, net zoals de taal. Maar dat wat tussen mensen speelt misschien nog wel veel meer. Reden te meer om het vriendenboek te sluiten. Het blijkt een doos van Pandora. (…) Bernadette Heiligers bewijst met haar roman ‘Schutkleur’ meer te kunnen schrijven dan een voorbeeldige biografie. De taal in ‘Schutkleur’ kenmerkt zich door echtheid. De roman legt veel pijnpunten van Curaçao bloot en laat zien waar ze vandaan komen. Door dat in dialogen aan de lezer voor te schotelen komen diverse standpunten aan bod. ‘Schutkleur’ is, na de biografie over Pierre Lauffer, een belangrijk boek voor de Antilliaanse literatuur. Laten we hopen dat Heiligers meer romans van dit kaliber in gedachten heeft.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schutkleur’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een schitterende en rijke roman.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Kaapse goudbessen. Kroniek van een illusionaire vrede’ van Mala Kishoendajal op Ansiel, 10 april 2016:
Mala Kishoendajal heeft een schitterende en rijke roman geschreven waarin we uitgebreid kunnen dwalen in het verleden en heden van de gemeenschap van de Nederlandse Hindostaanse gemeenschap in hun thuislanden en daarna in Nederland ondersteund door de twee hoofdpersonen met hun schijnbaar afzonderlijke levens die elkaar raken. Mala Kishoendajal heeft een gevoel voor taal en stijl waardoor ze met overvloed aan kracht van de verbeelding de lezer laat genieten van een uiterst mooie leeservaring.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Kaapse goudbessen’
Meer over Mala Kishoendajal bij Uitgeverij In de Knipscheer