Op 12 maart 2016 werd in de Haarlemse Vishal de bundel ‘Haarlem Nocturne’ van Djordje Matic gepresenteerd. Het geheel werd gefilmd en op YouTube geplaatst door Rob Brakel. Na het welkom van uitgever Franc Knipscheer, leest Peter de Rijk (tijdbalk 06:00) een gesproken recensie van de bundel. Op 16:45 volgt de aankondiging van Djordje Matic (voor deze keer ‘de nachtburgemeester van Haarlem’). Vanaf 19:30 leest Matic enkele gedichten (‘Ik heb niet meer één naam’) met vanaf 25:00 saxofoniste Roos Manshanden het gedicht ‘Amsterdam after Dark’ en vanaf 30:45 met saxofonist Ilia Lumbroso ‘Haarlem Nocturne’. De uitreiking van het eerste exemplaar aan Joost Swarte gevolgd door zijn dankwoordje begint op 36:20.
Meer over ‘Haarlem nocturne’
Categorie: Recensies
«In de roman heeft uiteindelijk de literaire kwaliteit het laatste woord.» – Wim Rutgers
Over ‘Kruispunt’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, 22 maart 2016:
De roman ‘Kruispunt’ (2015) van Joseph Hart is sterk op het eiland betrokken met zijn scherpe tegenstellingen aan de vooravond van 10 oktober 2010. Via de opgevoerde personages krijgen lezers een caleidoscopisch beeld van het eiland dat met zijn inwoners voor scherpe politieke keuzes staat: onafhankelijk en autonoom zijn zonder inmenging van buitenaf (lees: Nederland) of samenwerken en met die samenwerking sterk te staan. De meningen zijn in het dagelijkse leven sterk verdeeld, zo ook via de opgevoerde personages in de roman. (…) Ezra de Haan schreef in zijn reactie na een uitgebreide inhoudsanalyse over de ‘listige opbouw’ van het verhaal, maar er is meer dat aantoont dat de auteur de twee eerder verschenen romans (…) evenaart zo niet overtreft. Allereerst is er de zorgvuldige opbouw van het verhaal in drie ongeveer even lange delen (Curaçao – Nederland – Curaçao), die weer worden opgesplitst in respectievelijk 16, 13 en opnieuw 16 korte hoofdstukken. Zo’n strak schema vergt planning en discipline bij het schrijven. (…) ‘Kruispunt’ is een hard boek dat misstanden klip en klaar benoemt, maar aan het slot ook een optimistisch boek dat perspectief op een open en positieve toekomst biedt. (…) Joseph Hart heeft met ‘Kruispunt’ niet alleen een inhoudelijk rijke roman geschreven die tot veel maatschappelijke discussie kan leiden, maar heeft voor dat sociaal-politieke engagement ook een literaire vorm gekozen die de inhoud niet alleen verdiept maar ook op een hoger literair plan brengt. In de roman heeft uiteindelijk de literaire kwaliteit het laatste woord.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Deze bundel moet men lezen en herlezen, een meesterlijk werkstuk.» – Richard Foqué
Over ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt in De Auteur, 22 maart 2016:
Het lezen (…) wordt ruimschoots beloond door de krachtige verzen van een lyrische schoonheid en onthutsende beeldspraak. (…)Uit elk vers straalt de maitrise van een gerijpt dichter, een doorleefde kennis van de teksten, die aanleiding zijn en context vormen, maar die in elk gedicht getranscendeerd worden, waardoor een nieuw origineel werkstuk ontstaat. Van den Bremt hanteert geen gratuite stijlfiguren. Alles is afgemeten, weldoordacht met respect voor de refererende tekst. Zo ontstaat een eigen poëtica, een eigen idioom, die doorheen de bundel consequent wordt aangehouden. Het lange slotgedicht ‘Cantus firmus’ is de aangrijpende bekroning van het intertekstuele dichten van Van den Bremt. (…) Hier wordt opnieuw het engagement en afkeer voor onrecht van de dichter vertaald in een meeslepend en aangrijpend gedicht. Deze bundel moet men lezen en herlezen, een meesterlijk werkstuk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Je begint de vluchtelingencrisis beter te begrijpen.» – André Oyen
Over ‘Nuttige Idioten. Voor, na en door de Muur’ van Els de Groen op Ansiel, 22 maart 2016:
Els de Groen is een Nederlandse schrijfster, publiciste en journaliste. Ze was van 2004 tot 2009 lid van het Europees Parlement en maakte deel uit van de fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie. De naam ‘Nuttige idioten’ werd begin jaren ’80 in Nederland gegeven aan mensen zoals schrijfster Els de Groen, die veel naar het Oostblok reisden. (…) ‘Nuttige idioten’ beslaat ruim dertig jaar, waarin de rode draad de chronologie is én een pleidooi voor verkenning en volledige opening van zaken. In het oosten is het de staatspropaganda, in het westen kleuren zakelijke belangen veel informatie. (…) Door de vluchtelingenstroom, de rol van Rusland in Syrië en het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne, staat de Oost-West relatie nog hoger op de agenda. Maar ook de rol van Europa roept herhaaldelijk vragen op. (…) Els de Groen beschrijft ook de veranderingen in 1989-1990, de eis van de deelrepublieken om autonomie, het pijnlijke uiteenvallen van de SU in Rusland en 14 kleinere landen. (…) Het uiteenvallen van Joegoslavië, het nationalisme, de etnische schoonmaak (lees: de genocide op Albanezen, moslims en Roma) na het overlijden van Tito vindt ze een regelrechte ramp.
Ze vertelt ook over Bulgarije (…): een heel grote corruptie, een genadeloos vervuilde natuur, getto’s, armoede, massaal misbruik van Westers geld na de toetreding tot de E.U. Ze meldde dat allemaal aan het Europees Parlement, maar haar meldingen bleven zonder gevolg. Als je deze essays aandachtig leest begin je de reactie van de Oost-Europese leiders op de vluchtelingencrisis beter te begrijpen.
Lees de recensie hier en hier
Meer over ‘Nuttige idioten’
De zoektocht van twee tieners naar hun afkomst.
Walter Palm over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo voor Biblion, 21 maart 2016:
Een verliefd koppel, de tieners Elroy en Silvana, is op zoek naar hun afkomst. Elroy twijfelt over de vraag wie zijn biologische vader is en Silvana, die geadopteerd is, is op zoek naar haar biologische ouders. De waarheid blijkt heel anders te zijn dan ze konden vermoeden. Tweede roman van de Curaçaose auteur en architect Ronny Lobo, het vervolg op zijn debuut ‘Bouwen op drijfzand’*. Een vlot geschreven roman met een verrassend slot.
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Foto’s en verhalen recht uit het hart.» – Chris Bernasco
Over ‘American Blues’ van Dirk W. de Jong op Blues Magazine, 16 maart 2016:
De Jong kreeg talloze Amerikaanse blues- en rootsartiesten in hun eigen habitat voor zijn lens: beroemdheden als Buddy Guy, Willie Nelson en Willy DeVille, maar ook vele waarvan maar weinig mensen hier gehoord zullen hebben. Het mooie is dat De Jong zo laat zien hoe de traditionele Amerikaanse muziek op verschillende niveaus voortleeft. Niet alleen gespeeld door beroepsmuzikanten in clubs en podia in de stad, maar ook door amateurs en semi-profs in aftandse juke joints, in kerken en gewoon thuis in de beschutting van de veranda. (…) Als je je net als een reiziger openstelt voor wat er maar op je pad komt, dan word je rijkelijk beloond. Dan krijg je prachtige verhalen en quotes, opgetekend uit de mond van zulke uiteenlopende muzikanten als Corey Harris, Buddy Miller, Jesse Dayton, T Model Ford en Zachary Richard. De grofkorrelige kleurenfoto’s geven ondertussen een indrukwekkend beeld van het leven in het zuiden van de VS: heet, rauw en meedogenloos.
Lees hier de recensie
Meer over ‘American Blues’
«Prachtige bundel.» – Paul Lips
Over bundelpresentatie ‘Haarlem Nocturne’ van Djordje Matic in De Vishal (Haarlem) op 12 maart 2016 op Spaarnestroom, 14 maart 2016:
Het is een prachtige bundel, waarin de dichter zijn belevenissen als Kroatisch banneling, zwerver door steden, en liefhebber van jazzmuziek op poëtische wijze tot uitdrukking brengt. (…) Deze avond was geheel gewijd aan Djordje, een oorspronkelijk uit Kroatië afkomstige, en van een klassiek keizerlijk hoofd voorziene dichter, vertaler, criticus en muzikant. Hij verdient zulks. Ik heb hem leren kennen als een scherpzinnig en buitengewoon vriendelijke man. Hij zette mij opnieuw op het spoor van Nescio, volgens Matic ‘de beste Nederlandse schrijver’. (…)
Lees hier ‘De stad, ontheemding, jazz. Bundelpresentatie Haarlem nocturne’
Klik hier voor de foto’s van Harry van Kesteren
Meer over ‘Haarlem nocturne’
«Haar zang is juist helder, licht en hoog. Kate Bush bijna.» – Peter Bruyn
![LAKSHMI - Come Sin with Me [Front]](http://www.indeknipscheer.com/wp-content/uploads/2016/03/LAKSHMI-Come-Sin-with-Me-Front-300x300.jpg)
Over ‘Come Sin With Me’ van LAKSHMI in Haarlems Dagblad, 9 maart 2016:
Een belangrijk moment voor Lakshmi, want na een finaleplek bij de Grote (pop)Prijs van Nederland in 2014 en veel succes in de landelijke Popronde moet dit het opstapje zijn naar de serieuze doorbraak. Dat de groep inmiddels al is geboekt voor Paradiso en festivals als Paaspop en Mundial is een beloftevol teken. Zelf omschrijft Lakshmi haar muziek als ‘donkere elektronische pop’, maar dat geldt eigenlijk vooral voor de teksten, licht ze desgevraagd toe. Haar zang is juist helder, licht en hoog. Kate Bush bijna. En haar wentelende en kronkelende melodieën herinneren ook aan de Engelse. Vier van de vijf liedjes op de EP hebben die sfeer, al haast de zangeres zich om te zeggen dat haar muziek ook een andere, meer rauwe kant heeft.
Lees hier en hier het artikel
Meer over LAKSHMI
«Een vernieuwde proeve van zijn gerijpt dichterschap.» – Jooris van Hulle
Over ‘Kromzang‘ van Stefaan van den Bremt in Kunsttijdschrift Vlaanderen, 5 maart 2016:
Een aantal gedichten uit de bundel ‘Kromzang’ beweegt zich tussen licht en donker, tussen vergeten en herinnerd worden. Dit is zeker het geval wanneer Stefaan van den Bremt zijn literaire voorbeelden memoreert: Bertold Brecht, Apollinaire, Emile Verhaeren, Maurice Materlinck en door hem vertaalde Latijns-Amerikaanse dichters als José Luis Sierra en Octavio Paz. In ‘Cantus firmus’, het slotdeel van zijn bundel dat geënt is op het kunstlied ‘L’homme armé’ dat geschreven werd in de kringen van Karel de Stoute en dat opriep tot een nieuwe kruistocht, roept Van den Bremt met subtiele verschuivingen de wreedheden op van Simon de Montfort tegenover de Katharen. (…) Intrigerend in ‘Kromzang’ is de cyclus ‘De meester en de menigte’ waarin de dichter op zoek gaat naar wat kunstenaars van weleer bezighield. Zo is er de sterke reeks van tien kwatrijnen waarin wordt gefocust op het licht in het werk van de Vlaamse Primitieven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
«***** Een spetterend muzikaal en visueel spektakel.» – Rabin Gangadin
Over ‘Chris Hinze. Een biografie’ van Kees Ruys op Hebban, 7 maart 2016:
Zijn avonturen bezorgden hem een magazijn aan werkbare handvatten die voor hem zeer leerzaam bleken te zijn. De exclusief bij het boek uitgebrachte cd illustreert de veelzijdigheid van Chris Hinze als grote muzikale aanwinst. (…) De componist die even vaak van muziekstijl wisselde als een slang van haar huid is een ongekende virtuoos gebleken. (…) Het boeiende van deze uitgave is de muzikale wisselwerking tussen de adembenemende beelden en de indringende muziek, afgewisseld met persoonlijke verhalen en anekdotes. (…) Kees Ruys laat ook zien dat Hinze’s carrière een pleidooi is voor zijn eigen composities. (…) Dat waarmee hij zich verrijkte uit de vreemde culturen werd voor hem het uiteindelijke concept voor zijn muzikale expressie en improvisatie. De opgevangen exotische geluiden werden uitgedrukt in een nieuw soort intermezzo. Kees Ruys is er absoluut in geslaagd om middels dit 608 pagina’s tellend werk op een niet mis te verstane wijze een overzicht te bieden van het leven en werk van Chris Hinze.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer