Hans Plomp over Gerard Reve in 1961 en 1962 in Argus, jrg. 1 nr. 8, 13 juni 2017:
“Met Xaviera Hollander, destijds nog Vera de Vries, zat ik in de redactie van de schoolkrant. Het was 1961 en we hadden Gerard Reve uitgenodigd voor een lezing op onze school. Hij was in het nieuws door de rechtszaak tegen hem, omdat hij geschreven had hoe hij de liefde bedreef met god. Deze had zich gemanifesteerd als een zachte ezel (…). Xaviera en ik hoopten op een schandaal, maar helaas hield hij een saaie voordracht over de catharsis in de Griekse tragedie. ‘Opdat jullie weten dat ik niet van de straat ben,’ verklaarde Reve zijn keuze voor dit onderwerp. Na afloop gaf ik hem enkele van mijn verhalen, waarin ik op puberaal-wrede wijze afrekende met mijn ouders. Reve vond dat prachtig en nodigde mij uit om eens langs te komen. We togen naar de Oudezijds Achterburgwal, waar hij indertijd woonde, om hem voor onze krant (‘sansjene’ geheten) te interviewen. (…) In 1962, kort nadat de Muur was gebouwd, vond er in Berlijn een congres van schoolkrantredacteuren uit heel Europa plaats. Ik was uitgenodigd, samen met collega’s als Jan Donkers en Martin Hartkamp. Jongens van een jaar of zeventien. Het was best ‘eng’, daar in Berlijn. Onze ouders vonden het geen goed idee, tenzij er een volwassene mee zou gaan. We zaten met de handen in het haar. Een volwassene om op ons te letten, dat leek ons vreselijk. Ik dacht aan Gerard, een echte vrijbuiter. Dat het alleen jongens waren die meegingen, vond hij zeer aantrekkelijk. Hij ging dus mee. Daar heeft hij zijn eerste reisbrief geschreven, de vrijwel onbekende ‘Brief uit Berlijn’. Deze werd gepubliceerd in een blad dat we naar aanleiding van onze avontuurlijke reis samenstelden.” Deze periode wordt ook door Peter de Rijk beschreven in ‘Een levensschets van Hans Plomp’ in ‘Dit is de beste aller tijden’, een bloemlezing uit vijftig jaar dichtwerk.
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Meer over Hans Plomp bij Uitgeverij In de Knipscheer