Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt in MeanderMagazine, 24 december 2013:
Bloeiende seringen, witte, lila, paarse / trossen waarvan de bloei de lucht / in hinkelbanen doet verspringen (Uit: ‘Winteruitdrijving’). Ik zie het beeld dat de dichter schiep; de gaten die tussen de dansende trossen vallen, weer dichtvallen, open, enz. Maar iets verder in het gedicht maakt hij me weer verlegen met iets dat ik niet ken: irissen die door / het dolle van geur en kleur / de neus doen krullen . En daar ben ik dan weer blij mee.
Meer over ‘Blauw slik’
Meer over Stefaan van den Bremt