Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje in De Volkskrant, 17 maart 2017:
(…) De beste trompettist uit de jaren vijftig zit muisstil in zijn stoel, zijn ogen naar beneden gericht. In zijn gestreepte trui en zwarte trainingsbroek, en amper gekreukelde gezicht, lijkt hij op te gaan in de muziek. ‘Hier kan ik wel naar luisteren’, zegt hij wanneer het nummer is afgelopen. ‘Ik ben milder geworden in de beoordeling van mezelf. Normaal erger ik me dood aan mezelf, aan fouten en mindere prestaties. Ik hoor nu het verhaal van de trompettist. Dit bedoel ik met praten met het instrument. Je hoort ‘m zeggen: dit is het leven.’ Dat converseren middels zijn toeter, zegt hij te hebben geleerd van Miles Davis. ‘Het zijn de blue notes, de tonen tussen noten, die het hem doen, en daarin was Miles geweldig. Als muzikant kon ik hem hogelijk waarderen (…), maar hij was een vervelende praatjesmaker.’ (…) Hij zegt het maar zoals het is. Zo zag hij het ook met het boek dat nu verschenen is, Ado Broodboom trompet van jazzauteur Bert Vuijsje. Het moest een eerlijk boek worden en niet om de hete brij heen draaien, over wat hij allemaal heeft uitgehaald als beroepsmuzikant, veertig jaar lang. Op z’n 90ste stond dat voor hem vast, nadat hij een zware operatie had overleefd: nu gaat-ie niks meer verhullen, weg met de geheimen. (…)
Lees hier verder
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’