Tweede verhaalfragment uit ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van Ulises Segura:
«Ik leerde Donald kennen tijdens een strandfeest op Long Island: een zwarte achtentwintigjarige man die extatisch danste op Martha and the Vandellas en The Shangri-Las en werkte voor een opkomend bedrijf dat betaalbare polshorloges maakte. De sambuca vloeide rijkelijk en voor we het beseften zaten we tot diep in de nacht rond het kampvuur, deelden mezcal en onze fascinatie voor Pollock en straatkunst en bespraken hoe we New York van een drekhol tot een iets meer aantrekkelijk krocht konden opsmukken. Donald nam me mee naar de pier en daar lieten we de fles mezcal van mond tot mond gaan, althans zo doet mijn geheugen het me in ieder geval geloven. Toen ik, schijtlaars die ik was, te lang wachtte om initiatief te nemen, verloor hij zijn geduld en trok me tegen zich aan. Ik deed het verdomme in mijn broek. Een eerste kus vergeet je nooit. En zulke ogen liet je niet zomaar aan je voorbijgaan als je de kans kreeg.»
Lees hier verder
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’