Over ‘De overmaat van ontbreken’ van Margreet Schouwenaar in De Volkskrant, 15 februari 2020:
In haar bundel ‘De overmaat van ontbreken’ van Margreet Schouwenaar staat het gedicht ‘Mijn moeder’, dat eindigt met een vraag. Geen echte, want haar moeder is overleden, zo vertelt de eerste strofe. De dichter denkt daarna terug aan een moment van lang geleden. (…) Met haar woorden legt ze een lus in de tijd, zodat de moeder weer leeft en de dichter weer dochter is. Door uit te komen bij het woord ‘uitkomen’, is haar bede eigenlijk al verhoord. Goede vraag.
Lees hier de column
Meer over ‘De overmaat van ontbreken’
Meer over Margreet Schouwenaar bij Uitgeverij In de Knipscheer
Ga naar de inhoud
kleurrijkste uitgever van Nederland voor avontuurlijke lezers