Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Boekenbijlage, 18 augustus 2024:
(…) In de vier romans en de verhalenbundel die Rob Verschuren (1953) tot nu toe publiceerde, was het de specifieke setting die zijn werk bijzonder maakte. Een niet-westerse setting – Verschuren woont zelf al jaren in Vietnam – met niet-westerse personages, niet-westerse thematieken en niet-westerse manieren waarop mensen zich door het leven slaan. (…) In ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’, de tweede verhalenbundel van Rob Verschuren, wordt die exotische eenheid van plaats doorbroken. Vijf van de tien verhalen spelen zich af in Vietnam of in andere niet-westerse landen, maar de andere helft heeft als decor bijvoorbeeld een penthouse in New York of een Van der Valkhotel in Nederland midden in de winter. (…) Dan is er De stem van Roos, veruit het langste verhaal van de bundel. In een naamloos, niet-westers land wordt de oude dichter Basel ontslagen uit de gevangenis, juist op het moment dat er een bijzondere, Jeroen Bosch-achtige optocht voorbijkomt. Die wordt aangevoerd door Chokhamela, een man op een plank wiens benen zijn afgereden door een sneltrein. Basel sluit zich aan, en hij is niet de enige. (…) Dit is waarom ik zo van Verschurens werk houdt, en dat niveau houdt hij vast in de andere vier niet-westerse verhalen. (…) Misschien wel het mooiste van allemaal is De abrikozenbloesem, een fijnzinnig, perfect verteld relaas over de liefde tussen een amateurschilder en Abrikozenbloesem. Zij is het meisje van zijn dromen en hij schildert haar portret. En wat er daarna gebeurt… (…)
Lees hier de recensie ‘Opiumvelden, derwisjen, dansmeisjes’
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer