Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht op Mappalibri [boeken nr. 3], februari 2016:
De symmetrie die we bij de vlinder op de cover zien, is ook doorgedrongen tot de twee hoofdpersonages. De misantroop en schrijver Döppeler probeert lege bladzijden te vullen maar wordt voortdurend gestoord en probeert zich angstvallig volledig af te schermen van de buitenwereld. Het steeds weer proberen en mislukken is een spiraal waaruit ook E. zich niet kan losrukken wanneer hij ’s nachts de straten op gaat om iemand in elkaar te timmeren of zelf klappen te krijgen om dan de volgende dag dwangmatig alles opnieuw in gang te zetten. Döppeler en E. zijn elkaars vertrouwde antipode waarbij de ene overdag leeft en de andere ‘s nachts, de ene met woorden aanvalt en de andere met gebalde vuisten, de ene binnen leeft en de andere buiten. (…) ‘Slachtvlinders’ is met zijn symmetrie en herhaling een boek geworden voor de oplettende lezer. De donkerzwarte wereld is perfect weergegeven en wordt zo nu en dan gecontrasteerd met lichtpunten die des te feller schitteren tegen hun achtergrond.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’