Over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ van Pim Wiersinga op Leestafel.info, 28 april 2015:
China eind 18de eeuw. In deze roman in brieven lezen we het verhaal van de vrouwelijke keizerlijke tolk tweede klasse genaamd Cao Baoquin. Zij verblijft in het Paviljoen van de Vergeten Concubines, in feite is het een fraaie naam voor het afgesloten verblijf na verbanning van het keizerlijke hof. […] In haar brieven aan de keizer vraagt ze om vrijlating en vertelt ze hoe het meesterwerk van Xequin Droom van de Rode Kamer tot stand kwam en welke rol zij in dat boek speelt. […] De brieven van Cao Baoquin zijn met veel omzichtigheid geschreven, Zij probeert zoveel mogelijk de keizer te eren maar evengoed zegt zij in alle voorzichtigheid en met veel egards wat zij op haar hart heeft. De taal die zij gebruikt is voorzien van vele bijzinnen en uitweidingen om vooral de keizer niet te ontrieven. Het is verbluffend hoe Pim Wiersinga zich heeft weten te verplaatsen in de taal, tijd en omstandigheden van Cao Baoquin.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’