Uit ‘De overmaat van ontbreken’ van Margreet Schouwenaar op Laurens Jz. Coster, 28 januari 2020:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 28ste januari Margreet Schouwenaar (1955) van wie op 25 januari jl. ‘De overmaat van ontbreken’, haar tweede dichtbundel verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Het gekozen gedicht ‘Een minuut’ is ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.
Een minuut
Zestig slagen om de hemel te zien, de neerkomende
regen, die steeds lichter tikt; onregelmatig tikt.
Het is tekort. Nog niet licht. Nog niets ruikt, het gras
zwijgt. Ik spreek opnieuw de tijd aan en kijk. Het
heden reikt naar het dun gesloten gordijn, rekt naar
het vel op straat dat glinstert als scherven glas hoog
in de nacht. Ook nu is het wederom laat. De laatste slag,
weer een dag een minuut kleiner. Ik herpak en zie gestaag
neerslag over het hele oppervlak. Soms valt een druppel
met de slag van een knikker. Hard. Droppels als noppen
betegelen een doorbuigend blad. Nu pas hoor ik het lied
van de neerslag. Het ruisen, het nauwelijks merkbare
geklap, de klokken in de goten. Nu pas zie ik de kleur
van het zompig gras, ruik ik de frisse geur van het blad.
Weer een minuut. O vertraag je slag. Verlangzaam de
dag tot het mechaniek verdampt. Het uurwerk van
de stroom stapvoets verzacht, zoetjesaan stilstand brengt
en alles in wasem laat. Ik heb de tijd gehad, dat kleine
strookje tijd, drie minuten waarvan alleen de woorden
resten en het sterfelijk licht dat zich terugtrekt in het hart
van het gras waar het zich genadig en onhoorbaar hervat.
Meer over ‘De overmaat van ontbreken’
Meer over Margreet Schouwenaar bij Uitgeverij In de Knipscheer