Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in Jazzmozaïek, nr. 2, t/m augustus 2017:
Terugkijken, zien hoe tijdperken bij toeval in- en elkaar schuiven: ‘Ik speelde ook een tijd met Theo Loevendie in de Caramella op het Leidseplein. […] Het heette het Barbados-quintet, met afwisselend Pim Jacobs en Misha Mengelberg op piano. Misha speelde in die tijd heel normaal, Monk-achtig, niet te vergelijken met de kant die hij later is opgegaan.’ Aan het woord is de nu vijfennegentigjarige trompettist Ado Broodboom wiens levensverhaal werd opgetekend door Bert Vuijsje en onlangs in het goed verzorgde boek Ado Broodboom trompet gepubliceerd. (…) Ook bij Broodboom gaat over het speels vinden van een vorm en de onmogelijkheid die te zien eer die er is. Je leest dat in de vlot door Broodboom en Vuijsje vertelde geschiedenis. Het zoeken, de miskleunen, de successen. Gaandeweg het boek besef je wat je eigenlijk altijd vergeet, namelijk dat de pionier werkelijk onontgonnen gebied betreedt en dat hetgeen wat je uiteindelijk herkent zijn of haar verdienste is. Je weet het wel, maar realiseert het je niet; een traditie was ooit nieuw en is natuurlijk in zichzelf een manier van zien. Wat het boek en passant ook duidelijk maakt, is hoe verstrekkend en ontwrichtend de komst van avant-gardisten à la Mengelberg in de jaren zestig is geweest.(…)
Lees hier het artikel waarin deze uitgave besproken wordt
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’