Over ‘In het licht’ van Ilona Verhoeven op Extaze, 31 januari 2019:
In het verhaal ‘De abstracte werkelijkheid’ roert Ilona Verhoeven het verschijnsel aan van schrijvers die altijd hetzelfde boek schrijven. ‘Niet in de zin van exact dezelfde regels, geen overschrijven, maar een overnieuw schrijven’. Dan veralgemeniseert ze dit fenomeen naar kunstenaars die hetzelfde maken, elke dag, elke week opnieuw – terugkerende motieven, vormen en kleuren, elke keer weer. Als voorbeeld noemt ze Giorgio Morandi’s vage, in pastelkleuren opgezette stillevens. Kaarsrecht opgestelde potjes, kannetjes en vaasjes op een rij. Voor Ilona valt de naam Morandi samen met ‘stilleven’: schilderijen waarop je stilte als het ware kunt zien. De dingen als de verwezenlijking van een prachtige onhoorbaarheid. Ook van Ilona Verhoeven zou je kunnen zeggen dat ze altijd dezelfde verhalen schrijft. Niet in exact dezelfde regels, maar in veel gevallen uitgaand van een foto, een moment van stilte dat voor het oog een abstractie is. Maar de abstractie wordt weer concreet wanneer die teruggaat naar de het centrum dat deze ervaring mogelijk heeft gemaakt: de hersenen. Het beeld doorbreekt zijn stilte en spreekt. Vertelt verhalen.
Lees hier verder
Meer over ‘In het licht’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer