Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op LeesKost, 10 augustus 2024:
(…) Waar het ene verhaal trilt van woede, beeft het andere van emotie. Eén ding is zeker, schrijver Rob Verschuren moet het niet hebben van de doorsnee mens, maar vindt de inspiratie voor zijn geschiedenissen in het onalledaagse. In het langste verhaal, De stem van de roos, komt een stoet vreemde mensen voorbij, de drieënzestig volgelingen van Chokhamela, een beenloze man die zich voortbeweegt op een plank, die mij het meest deed denken aan de vreemde figuren die schilder Jeroen Bosch op het doek wist te zetten. (…) Lees [ook] het verhaal van Annabel Clutterbuck in Rumbonen. (…) Haar eetprobleem vult haar leven. Ze wil afvallen, zeker, maar hoe? (…) Pas als de rumbonen op zijn kan zij écht gaan lijnen… (…) Bij een verhalenbundel is het verleidelijk te kiezen welk verhaal je als recensent het mooist vindt. Wat mij betreft is dat De Abrikozenbloesem. Het is het mooiste, liefste, meest verstilde en ontroerendste verhaal uit het boek. Hoe schildert een man zijn geliefde? Ik zou zeggen lees het zelf maar. Rob Verschuren schrijft mooi zonder een mooischrijver te zijn, een kunst die slechts weinigen beheersen. (…)
Lees hier de recensie ‘Zwerftocht langs vreemde mensen’
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer