«Ik waag het het een van zijn beste boeken te noemen.» – Herman Jacobs

Over ‘Het nooit geschreven verhaal’ van Ton van Reen, 10 juli 2022:
(…) Prachtig boek, eigenlijk, met een zweem van nostalgie, maar ook niet meer dan een zweem, daar is de toon te nuchter en te direct voor. Een alles bij elkaar niettemin liefdevol portret van enkele mensen, én van een hele gemeenschap, in zekere zin. Wis en waarachter heeft de Kerk destijds óók een verstikkende deken over het Limburgse land gelegd, de tachtigjarige schrijver Anton Rijkers, een van de hoofdpersonages, is al een jaar of zestig jaar een overtuigd ongelovige en antiklerikaal, wat hij niet bepaald verbergt, en zijn vriend van weleer Harrie, na zekere dramatische gebeurtenissen Amsterdammer geworden, moet er ook niets van hebben, maar dat Gesticht Sint-Jozef, ‘het tehuis’ waar die broeders zorgden voor ‘de op de wereld verdwaalde mensen’ en dat dus meer dan een bijrol in dit verhaal speelt, daar is gewoon ook echt wel veel goeds verricht voor de minder fortuinlijke medemens. Een streekroman — waar tegelijk nog best wel wat Grote Wereld doorheen waait. Terloops, maar toch. De oorlog in Korea, of hoe door het Wirtschaftswunder Duitse bouwvakkers in de jaren vijftig driemaal zoveel verdienden als hun Nederlandse, of in ieder geval hun Limburgse collega’s. En Harrie is niet de enige die in de loop van het verhaal verklaart dat hij weg wil of wilde uit ‘deze negorij’ — nee, ‘Het nooit geschreven verhaal’ zit niet onder een muffe stolp van heemschut en heimwee naar vroeger. (…) Ik waag het ‘Het nooit geschreven verhaal’ (waar voor wie daar aardigheid in heeft ook nog eens een bescheiden metaniveau in zit; nee, ‘simpel’ is het echt niet) (…) een van zijn beste te noemen.
Herman Jacobs is een Vlaamse literair criticus.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het nooit geschreven verhaal’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer