Over ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht in Staalkaart, 7 juni 2016:
Alles in het leven is binair. Elke ervaring is tegelijk haar tegendeel. ‘Er zijn te veel momenten waarop een ervaring aanvoelt als haar tegengestelde en het lijkt er dan op dat de twee zich op hetzelfde moment manifesteren.’ (…) Die binariteiten zijn overal in de roman, zodra je erop begint te letten. De twee helften van de hersenen zijn ‘twee vlinderhemisferen’. De kapotte stad bestaat uit een linker- en rechteroever, verbonden door een brug. En vermoedelijk heeft De Voecht die binariteiten zelfs opgezocht in de compositie van zijn roman. (…) Ze hebben wel, allebei en ontegenzeglijk, hun sterke moment. In de essayistische uitweiding (…) [en] In de beschrijving van een diner met vrienden, waar Döppeler compleet door de lint gaat, elke mogelijke sociale overtreding begaat en uiteindelijk tóch zijn vrouw gelukkig maakt. Dat is een memorabele passage, afgesloten met deze even bittere als hilarische zin: ‘“Ik ben niets dan liefde,” zegt hij hardop, en voegt er in stilte aan toe: en ik hoop op oorlog.’ Een gewaagd, ambitieus boek. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’