Leon de Winter – La Place de la Bastille. Vertelling

LEON DE WINTER
La Place de la Bastille

Nederland, Vertelling
Gebonden, 160 blz., 14,75
ISBN 90-6265-404-5
Achtste druk 2001

Op 1 november 1976, debuteerde In de Knipscheer als uitgever en Leon de Winter als auteur met de bundel ‘prozateksten’ Over de leegte in de wereld met, inderdaad, als ISBN 90 6265 001 5. Al met al een mooie aanleiding om zijn uit de voorraad gelopen romantitels te herdrukken in de gebonden edities.

Heeft de mens een geschiedenis, en als hij die heeft, waaruit bestaat die dan? Met dergelijke vragen worstelt Paul de Wit, de hoofdpersoon van La Place de La Bastille. Daar, op dat plein in Parijs, heeft hij een drietal foto’s gemaakt van zijn vriendin Pauline. Als hij de foto’s later bekijkt, ziet hij dat naast Pauline iemand staat die sprekend op hem lijkt. Hij brengt zichzelf in de waan dat dit zijn tweelingbroer Philip is, die dus leeft en niet, zoals waarschijnlijk leek, in de oorlog is omgekomen. Het vinden van zijn ‘dubbelganger’ wordt de drijfveer van Pauls leven.

Leon de Winter is uitgegroeid tot een van de belangrijkste schrijvers van Nederland. Van La Place de la Bastille zijn inmiddels bijna 90.000 exemplaren verkocht in de diverse edities. Het boek werd verfilmd door Rudolf van den Berg in een productie van George Sluizer.

La Place de la Bastille is een beklemmende en toch ook tedere vertelling, omdat het verdriet en het isolement van de hoofdpersoon bestreden worden met verlangens en verwachtingen.

De pers over La Place de la Bastille
«Het boeiende bij De Winter zit hem niet alleen in de thematiek, maar ook en vooral. in de vertelstructuur – het experiment zo je wil – die perfect past op de voorgestelde levensvisie. Hij is nogal sceptisch over de geldigheid van verhalen, zelfs en in de eerste plaats over de geldigheid van het verhaal bij uitstek, de geschiedenis. Dit scepticisme zoekt naar thema’s en structuren die telkens weer de geldigheid van het vertelden in vraag stellen. Dat wordt bij deze auteur geen steriel taalspelletje, geen experiment in het luchtledige, maar het staat direct in verband met bijvoorbeeld de jodenuitroeiing. La Place de la Bastille is daarvan een uitmuntend voorbeeld. Geschreven in de sierlijke, welhaast klassieke stijl van de betere literatuur, doorbreekt het de eigen grenzen, waarbinnen het zich nochtans moet bewegen. De grenzen zijn: de zoektocht van een historicus van joodse origine naar zijn herkomst… Hoe moet de man erachter komen tijdens zijn crisisjaren als mens, als man én als geschiedenisleraar, waar hij eigenlijk vandaan komt? La Place de la Bastille is de mooiste Nederlandse novelle sinds heel lang.» – De Nieuwe, Leo Geerts

«De zeer persoonlijke verwerking van het thema, en het verband dat wordt gelegd met het bankroet van de westerse cultuur, maken La Place de la Bastille tot het meest opmerkelijk boek van wat er de laatste tijd in Neder land verscheen.» – Haagse Post, Jaap Goedegebuure

«Een fascinerende vertelling, waarin de hoop het durft op te nemen tegen de berusting, waarin verdriet en eenzaamheid daadwerkelijk bestreden worden.» – Haarlems Dagblad, Wim Vogel

«De Winter weet het verloop van de gebeurtenissen zo te presenteren, dat er een spannend verhaal ontstaat… Een rijk en vol boek.» – Het Parool, Robert Anker