«Ook stilstaande herinneringen van een verrassende eenvoud.» – T. van Deel

Over ‘Khazarenbloed’ van Rogi Wieg voor NBD Biblion, 27 november 2012:
‘Ik ben een khazar, / eet mijn eigen verzen / als het moet. Zo ook maak / ik gedichten aan en maak / ik nieuw papier.’ Hier kiest iemand het gedicht als zijn (voorlopige) redding. Dat hij nog de keus heeft, laat zien dat nog niet alles verloren is, vandaar dat wanhoop en depressie en radeloosheid bij hem toch ook nog distantie en het zoeken naar een vorm en een formulering ervan tot gevolg heeft. Zelfs galgenhumor.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Khazarenbloed’