Over ‘In het licht’ van Ilona Verhoeven op Extaze, 31 januari 2019:
In het verhaal ‘De abstracte werkelijkheid’ roert Ilona Verhoeven het verschijnsel aan van schrijvers die altijd hetzelfde boek schrijven. ‘Niet in de zin van exact dezelfde regels, geen overschrijven, maar een overnieuw schrijven’. Dan veralgemeniseert ze dit fenomeen naar kunstenaars die hetzelfde maken, elke dag, elke week opnieuw – terugkerende motieven, vormen en kleuren, elke keer weer. Als voorbeeld noemt ze Giorgio Morandi’s vage, in pastelkleuren opgezette stillevens. Kaarsrecht opgestelde potjes, kannetjes en vaasjes op een rij. Voor Ilona valt de naam Morandi samen met ‘stilleven’: schilderijen waarop je stilte als het ware kunt zien. De dingen als de verwezenlijking van een prachtige onhoorbaarheid. Ook van Ilona Verhoeven zou je kunnen zeggen dat ze altijd dezelfde verhalen schrijft. Niet in exact dezelfde regels, maar in veel gevallen uitgaand van een foto, een moment van stilte dat voor het oog een abstractie is. Maar de abstractie wordt weer concreet wanneer die teruggaat naar de het centrum dat deze ervaring mogelijk heeft gemaakt: de hersenen. Het beeld doorbreekt zijn stilte en spreekt. Vertelt verhalen.
Lees hier verder
Meer over ‘In het licht’
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Alja Spaan is bijzonder taalvaardig.» – Ko van Geemert
Over ‘Tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid’ van Alja Spaan voor NBD / Biblion, 31 januari 2019:
(…) Alja Spaan (1957) publiceerde al hier en daar poëzie, maar dit is haar eerste (‘officiële’) bundel (bij In de Knipscheer). De titel is terug te vinden in het vers ‘uit een van de vensters’: ‘De nacht laat mij liggen. Het dunne laagje wit dat tegen / de ochtend verschijnt, tegen het vergeten // en voor de behoedzaamheid.’ Ondertitel: ‘selectie rond de liefde’: ‘Zo rook het toen ik van je hield: hooiland, olie, / bochten in waterwegen, thuis.’ De bundel bestaat uit 69 rijmloze gedichten van zes, zeven of acht coupletten van twee of drie regels. Spaan is bijzonder taalvaardig (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid’
«Discussie over kolonisatie en verlies van identiteit boeit.» – Eric de Brabander
Over ‘Pom’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 30 januari 2019:
(…) Een discussie over kolonisatie en het verlies van eigen identiteit boeide me omdat deze discussie zo universeel is en net als in álle voormalige koloniën ook op Curaçao had kunnen plaatsvinden. Gekoloniseerd zijn betekent behalve uitbuiting ook beroofd zijn van je eigen geschiedenis. Zonder geschiedenis geen identiteit. Mensen met een koloniaal verleden zijn mensen die snappen dat zij zichzelf niet kunnen kennen. Koloniaal geperverteerd, zo noemt Broere het. Broere laat in zijn boek zien hoe de Afrikaanse mens waarheden die diametraal tegenover elkaar staan, toch naast elkaar kan accepteren. (…) ‘Pom’ gaat niet uitsluitend over identiteit in een razendsnel veranderend Afrika, het gaat ook over de waarde van het leven, of beter gezegd: de afwezigheid daarvan. (…) Op een vrijdagochtend, in augustus 1998, knalden de ramen uit het kantoorgebouw van de Nederlandse ambassade in Nairobi. (…) De naam Osama Bin Laden gonsde toen al rond binnen de Keniaanse geheime dienst, en niet veel later daarbuiten. Peter Flinck was erbij. Hij werd door de Nederlandse geheime dienst geronseld om bij zijn moslimkennissen zijn oor te luisteren te leggen, op zoek naar subversieve elementen. Maar Peters sympathie lag niet eenduidig bij de voormalige westerse kolonisatoren. Hij was gefascineerd door de islamitische cultuur. Niet alleen vanwege het onbekende daarin. En Peter was dichter bij terrorisme dan hij vermoedde, door zijn vriendschap met de radicaliserende Saida. (…)
Lees hier en hier de recensie
Lees hier meer
Meer over ‘Pom’
«Topprestatie met doorleefde en boeiende historische roman.» – André Oyen
Over ‘Amandelen voor Franciscus’ van Hans van Hartevelt op Lezers tippen lezers, 29 januari 2019:
Franciscus overleed op 3 oktober 1226 in Assisi. Vandaag de dag heeft hij wereldwijd miljoenen volgers. Twee jaar na zijn dood, op 16 juli 1228, werd hij door paus Gregorius IX heilig verklaard. Zeven eeuwen later, in 1929, wordt de sterfdag van de heilige uitgeroepen tot internationale dag van het dier. Dit komt vooral door de beroemde verhalen over Franciscus waarbij zijn liefde voor de natuur en de dieren duidelijk wordt. Door zijn toewijding aan Jezus en zijn manier van leven in armoede is Franciscus een heel belangrijk persoon geworden voor de katholieke kerk. Door zijn liefde voor dieren en de natuur is hij ook tegenwoordig nog een voorbeeld voor ecologen en natuurliefhebbers. (…) Hans van Hartevelt kijkt in zijn roman ‘Amandelen voor Franciscus’ met hedendaagse ogen naar Franciscus en belicht zo diverse kanten van de heilige die men niet direct in vrome schrijfsels zal terugvinden. Heel boeiend zijn de passages over de missie van Franciscus tijdens de vijfde kruistocht. (…) Hans van Hartevelt heeft andermaal een topprestatie afgeleverd met deze doorleefde en boeiende historische roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Amandelen voor Franciscus’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie van ‘De Weinigen’ van Lucas Hirsch bij Athenaeum Haarlem
Boekpresentatie van De Weinigen, het romandebuut van Lucas Hirsch op zondag 10 februari 2019:
Plaats van handeling is Athenaeum Boekhandel Haarlem, Gedempte Oude gracht 70, 2011 GT Haarlem. De roman heeft als ondertitel ‘Of de bankier in de buik van het beest’ en speelt zich af in de verleidelijke wereld van het grote geld. ‘Het zwijgen van Pieter vertelde me dat de bank van mening was dat het de ware toedracht achter de splitsing succesvol onder het tapijt had weten te vegen, en dat ik de drang om er onder te willen kijken moest laten varen. Kijken zou voor niemand goed zijn. Er over praten al helemaal niet.’ In Athenaeum wordt er wél over gepraat door boekhandelaar Jessica Kroskinski, auteur Jan van Mersbergen, uitgever Franc Knipscheer en door Lucas Hirsch. U bent uitgenodigd aanwezig te zijn bij deze boekdoop (inloop vanaf 15.00, aanvang om 15.30 uur) en het glas te heffen op dit romandebuut! Toegang is gratis, wel vooraf reserveren via haarlem@athenaeum.nl Komt allen!
Meer over ‘De Weinigen’
«Mooie verhalen over herkenbare situaties.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Olifanten warm houden’ van Dieuwke van Turenhout op Leestafel, 28 januari 2019:
In ‘De duvel en de dood’ moeten twee meisjes op vrijdag hun vader ophalen in het café, Ze hebben er een hekel aan, omdat ze nooit weten in welke staat hun vader zal zijn. Hoe dronken is hij? Heeft hij een goede of een kwade dronk? ‘De vrijdagen zijn het ergst. Het ergste begint al meteen wanneer de kerkklok middernacht slaat. Vader slaat meestal mee. Moeder schreeuwt hoe dan ook. Amélie en Cécile luisteren. Elke dreun nagalmend over St. Germain tot de stilte koud wordt en hun handen warm.’ Mooi is hier hoe Dieuwke van Turenhout het beeld vasthoudt: een galmende kerkklok aan het begin en een juichend carillon aan het einde. (…) Pas aan het einde van het titelverhaal weet je wie de ik-verteller is, wie de ‘jij’ die hij aanspreekt en wat er met die olifanten is. Het is vaak zo dat het verhaal een beetje geheimzinnig in elkaar zit. Is de ik een man of een vrouw? Wat moeten we als lezer met de situatie die geschetst wordt? En dan volgt een verhelderende wending, die soms oplucht, maar vaak ook niet. De afloop van de verhalen is niet altijd even vrolijk of zelfs maar positief, en toch is de toon niet somber. (…) Mooie verhalen over herkenbare situaties, over mensen die gewoon zijn, ook al hebben zij een andere cultuur of leven ze in een andere tijd. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Olifanten warm houden’
Meer over Extazereeks
«Geraffineerde combinatie van fictie en non-fictie, waarin een eeuw wereldgeschiedenis verweven zit.» – André Oyen
Over ‘De vergankelijkheid der dingen’ van Eric de Brabander op Lezers tippen lezers, 27 januari 2019:
‘De vergankelijkheid der dingen’ is de vijfde roman van Eric de Brabander. (…) De Brabander combineert op een heel geraffineerde manier fictie en non-fictie, waarin een eeuw wereldgeschiedenis verweven zit. Het verhaal [langs de wisselende eigenaars van een horloge, een Favre Leuba], wordt verteld in twaalf hoofdstukken die alle worden voorafgegaan door een motto van bekende, minder bekende en onbekende auteurs: Gabriel Garcia Márquez, Gerrit Krol, Frederik van Eeden, J.C. Bloem, Cola Debrot, Martien Beversluis, Daan F. Boens, Dirk Rosier, Cuervo, Michiel Ziet, Jean-Jacques Rousseau, Willem Tijssen en uit de film Kiki van Sara Jordeno. ‘De vergankelijkheid der dingen’ neemt de lezer mee op een hele intense en originele manier.
Lees hier de beschrijving
Meer over ‘De vergankelijkheid der dingen’
Meer over Eric de Brabander op deze site
«Uitmuntend observator met spontane ingevingen.» – Brede Kristensen
Over ‘Met lege handen ging ik slapen, met een gedicht werd ik wakker’ van Walter Palm in Amigoe/Napa, 26 januari 2019:
(…) Palm is een uitmuntend observator die zich laat treffen door kleine dingen waarover hij dan besluit te dichten. (…) Het in mijn ogen mooiste gedicht van de bundel is, een ode aan Oda Blinder. ‘Sombere, geknakte orchideeën / in haar kanten hart / Tortelduiven en dromen / in haar wuivende ogen. / Wassende, zwangere maan / spiegel van haar poëzie’. Uiteindelijk gaat de reeks via een knallend onweer, waarbij de moe geworden doelloos drijvende wolken naar beneden vallen en een laatste saluutschot klinkt, naar de definitieve apocalypse. Eigenlijk een a-typisch gedicht. Want Palm wekt de indruk iemand te zijn die weliswaar oog heeft voor het aardse tranendal maar anderzijds ook met volle teugen van het leven kan genieten. (…) In bijvoorbeeld Make-up komt zijn observatievermogen weer mooi om de hoek kijken: ‘zeemeeuw danst / met zijn spiegelbeeld in het water / wat een verschil / met de verwaande dame / die zelfs opgemaakt / ontevreden / is met haar spiegelbeeld’. Het is Walter Palm op zijn best en ten voeten uit. Alhoewel expliciet, toch geen woord teveel. Zou ik denken. Verrassend ook, met een stevige vleug ironie. (…) Nog een opvallend kenmerk van zijn poëzie: (…) de spontane ingeving. Het met lege handen gaan slapen en wakker worden met een onverwacht gedicht. Het toont de charme van Walter Palm.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Met lege handen ging ik slapen, met een gedicht werd ik wakker’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lezing door Janny de Heer in Goes
Janny de Heer over ‘Gentleman in slavernij’ in De Koperen Tuin in Goes, zondag 3 februari 2019 vanaf 14:00 uur:
Janny de Heer debuteerde in 1999 met ‘Landskinderen van Curaçao’. In Suriname verrichtte zij uitgebreid historisch onderzoek voor het schrijven van ‘Gentleman in slavernij’, een roman over een Duitse immigrant in het 19de eeuwse Suriname. ‘Gentleman in slavernij’ is een meeslepende geschiedenis over het koloniale Suriname in de 19de eeuw, een tijd van grote veranderingen in de verhoudingen tussen de bevolkingsgroepen. Meeslepend omdat de roman vertelt over hoe het dagelijks leven op en om de plantages werkelijk was. Janny de Heer ontraadselt daarbij knap de familiegeheimen die rond Johann Dieterich Horst zijn ontstaan tot aan zijn dood op 72-jarige leeftijd op een wel heel dramatisch moment. Locatie: Boekhandel De Koperen Tuin, Keizersdijk 16, 4461KA Goes. Toegang gratis. Reserveren gewenst: info@koperentuin.nl
Meer over de lezing
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Van harte aanbevolen.
Over ‘Amandelen voor Franciscus’ van Hans van Hartevelt op Franciscanen [ jrg. 14, nr.1], februari 2019:
8 Eeuwen geleden verlaat Franciscus van Assisi Italië om deel te nemen aan de vijfde kruistocht, niet om te strijden maar om strijders geestelijk bij te staan en om het Woord te brengen. Samen met één medebroeder loopt hij in Egypte af op de stadsmuren van Damiate om de tijdelijke residentie van de als wreed bekend staande sultan al-Kamil te bezoeken. De broeders, die de naam van de sultan roepen, worden opgepakt en voorgeleid aan de sultan. In het hol van de leeuw laat de sultan de broeders niet onthoofden, maar hij gaat een gesprek met hen aan over het geloof. Volgens Egyptische bronnen ontstaat er een vriendschappelijke band tussen de machtige heerser over Egypte en de eenvoudige minderbroeder. Franciscus’ vredesmissie mislukt – de sultan laat zich niet bekeren, Franciscus evenmin –, de kruisvaarders slaan een vredesvoorstel van de sultan af en richten bij de verovering van Damiate een bloedbad aan. Sindsdien is Franciscus spoorloos. Niemand weet waar hij is totdat hij in de zomer van 1219 opduikt in het Heilige Land. Ook al wordt Franciscus bepaald niet als heilig boontje opgevoerd, in het tijdschrift van de franciscanen wordt Amandelen voor Franciscus van harte aanbevolen als “een spannende pageturner”.
Bekijk hier het tijdschrift met op blz. 8 de vermelding
Meer over ‘Amandelen voor Franciscus’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer