Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink in Brabant Cultureel, 4 januari 2018:
‘Zwijgplicht’ is het verhaal van Stokkinks moeder, die er pas lang na het overlijden van haar vader achter komt dat zij geadopteerd (…). Voor zijn boek heeft de auteur zich volstrekt ingeleefd in de problemen van de één miljoen Belgische vluchtelingen die Nederland overstroomden aan het begin van de Eerste Wereldoorlog. Hij beschrijft die met veel meegevoel. Waar het gaat over art. 248bis (dat toen homoseksueel contact met minderjarigen onder de eenentwintig strafbaar stelde) is zijn toon echter feller en directer. Met een deskundigheid die een uitgebreide research verraadt, vertelt hij hoe in 1911 de Limburgse, katholieke minister van justitie Robert Regout volstrekt onverwacht, ineens een nieuw artikel in het wetboek van strafrecht wist te smokkelen. (…) De angst en ellende die de hieruit voortvloeiende homojacht veroorzaakt heeft, wordt in ‘Zwijgplicht’ navoelbaar. (…) ‘Zwijgplicht’ is niet alleen een goed geschreven familieroman, maar tegelijk een welsprekend pleidooi voor tolerantie. Daarmee is dit boek een actuele ‘Tendenzroman’; bij uitstek een genre dat een verhaal vereist dat niet uit fictie bestaat, maar op feiten teruggaat. Zo’n roman stelt maatschappelijke misstanden aan de kaak en probeert de lezer er met literaire middelen van te overtuigen eventuele vooroordelen te herzien. Het is een boek dat meer is dan een verzonnen verhaaltje en dat de werkelijkheid wil veranderen. Stokkinks nieuwste boek ‘Zwijgplicht’ voldoet voor de volle honderd procent aan de eisen die het genre stelt. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
Helen Knopper – Een onfatsoenlijk afscheid. Roman
Helen Knopper
Een onfatsoenlijk afscheid
roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
212 blz., € 18,50
Heruitgave 2018
ISBN 978-90-6265-968-5
In 2016 verrast Helen Knopper bijna twee decennia na haar vorige boek met haar twintigste titel ‘Het loopt het ademt het leeft’, een biografie van een vriendschap. De roman wordt meteen genomineerd voor de Halewijnprijs 2016 en de Reinaerttrofee 2016. In 1977 verscheen van Helen Knopper Een onfatsoenlijk afscheid, een psychologische roman over een vader-dochterrelatie en de zoektocht van de dochter naar wie haar vader was. Een ontroerende roman van onmiskenbaar literaire kwaliteit door de directe en sobere taal, een heruitgave meer dan waard.
Want de laatste keer dat ik hem zag was in Scheveningen en toen ben ik me zo rot geschrokken dat je dat ook geen fatsoenlijk afscheid kunt noemen.
In deze autobiografische roman onderzoekt Helen Knopper (1934) de invloed van de Tweede Wereldoorlog op haar ontwikkeling van meisje tot jonge vrouw. Haar vader wordt in die oorlogsjaren voorgoed weggevoerd. Tientallen jaren later probeert ze als volwassen vrouw te achterhalen wat het gezinsleven in Amsterdam en de onderduikperiode in Friesland voor haar innerlijke groei hebben betekend. Tenslotte zoekt ze de plaats van zijn dood op, Bützow in de Oostzône, waar een goederentransport de film van haar leven voltooit en hem in gedachten terugbrengt.
«Interessant en gevoelig verteld.» – Biblion
Helen Knopper werkt momenteel aan een essayboek ‘Het brandende huis’, een pleitrede voor het behoud van een geestelijk gezond milieu, als een noodzakelijk goed én aan de nieuwe roman ‘Het onbesproken beeld’ naar aanleiding van haar ziekbed begin 2017.
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Veelbelovend talent in de Nederlandstalige literaire wereld.» – André Oyen
Over ‘Rotgeluk’ van Kristien De Wolf op Ansiel, 31 december 2017:
In haar verhalen geeft Kristien De Wolf (1969) op een meesterlijke wijze een blauwdruk weer van mensen die zichzelf kortwieken door hun eigen begrensde overtuigingen. Hun verbeten zoektocht naar geluk, stoot en vrijwel altijd op een doodlopend pad. (…). In het titelverhaal denkt een man nogal vrij egocentrisch zijn toekomst veilig te stellen als het bedrijf waar hij werkt wordt overgenomen en moet afslanken, maar uiteindelijk blijkt dat hij een pijnlijke vergissing gemaakt heeft. De tien verhalen verschillen inhoudelijk zeer, maar (…) het geluk blijkt onvindbaar door domme pech of tekortkoming. Toch blijven steeds sprankels hoop gloren. Een tante bezit een door haar familie felbegeerde ring die moeder krijgt, maar die wordt haar aan het eind van tantes leven weer ontnomen om aan een verre nicht te schenken. In een ander verhaal vindt een vrouw een lot, waarna haar ongebreidelde fantasie en hebzucht haar overmeesteren. (…) Met een beeldend gevoel voor humor die soms een ranzig of bitter smaakje heeft, bekijkt de auteur haar personages die verzand raken in hun eigen onmacht. (…) Kristien De Wolf is vast en zeker een veelbelovend talent in de Nederlandstalige literaire wereld.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Kristien De Wolf op deze site
Michaël Slory – Alsof men alles loslaat. Bloemlezing
Michaël Slory
Alsof men alles loslaat
bloemlezing poëzie en kort proza
Suriname / Nederland
samenstelling en Nawoord Michiel van Kempen
vertalingen uit het Sranantongo i.s.m. Ed Hart
gebrocheerd in omslag met flappen,
94 blz., € 17,50
Eerste uitgave 2018
ISBN 978-90-6265-993-7
Er zijn maar weinig dichters voor wie leven, werkelijkheid en taal zo’n naadloos continuüm vormen als Michaël Slory. Al wat de in 1935 in het Surinaamse district Coronie geboren dichter meemaakt, ziet, voelt, ruikt, leest of bedenkt zet zich om in poëtische taal. Het heeft geen zin een opsomming te geven van wat Slory kan inspireren: het kan alles zijn, van een palmboom tot een vuilniston. En elk nieuw gedicht is een geboortemoment, een aftasten van wat de vorm wil prijsgeven. Dat kan in elke traditionele versvorm zijn – haiku, kwatrijn, sonnet en ga zo maar door – of in elke vrije vorm. En het kan zijn in het Nederlands, in Slory’s moedertaal het Sranantongo, in het Spaans waarmee hij in de jaren ’80 van de 20ste eeuw begon te experimenteren of in het Engels dat hij na 2000 beproefde als poëzietaal. Proza schreef hij maar heel weinig: sinds hij in 1987 medewerker werd van het Surinaamse dagblad de Ware Tijd heeft hij een aantal korte prozaschetsen aan de krant bijgedragen. Daaruit is in Alsof men alles loslaat een kleine selectie opgenomen. Op vijf na werd geen van de bijna 50 gedichten in deze bundel eerder gepubliceerd. De eerste versies van de gedichten werden geschreven tussen ongeveer 1986 en 2016; zo goed als alle gedichten werden later door Slory herzien, bijgeschaafd of soms grondig omgewerkt. Geen enkele dichter is zo’n conservator van de enorm uitgebreide taalschat van het Sranantongo als Michaël Slory. Een tiental gedichten geschreven in het Sranantongo werd door Michiel van Kempen in samenwerking met Ed Hart vertaald naar het Nederlands en is vóór publicatie ter autorisatie voorgelegd aan de dichter.
Alsof men alles loslaat is na Ik zal zingen om de zon te laten opkomen (1991) en Torent een man hoog met zijn poëzie (2012) de derde bloemlezing uit het werk van Michaël Slory die bij Uitgeverij In de Knipscheer verschijnt.
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Prima roman van Curaçaose schrijver Ronny Lobo.» – Mark Weenink
Over ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo op La Chispa – Het Latijns Amerika Magazine, 12 november 2017:
De titel van de debuutroman ‘Bouwen op drijfzand’ van de Antilliaanse auteur Ronny Lobo (1954) geeft weinig hoop voor een goede afloop van het verhaal. De vraag is hoe en wat er gaat gebeuren.
Hoofdpersoon Kenzo is architect. (…) Op bouwen heeft hij een klimaatbewuste en esthetische visie, vanuit overtuiging bouwt hij huizen zo veel mogelijk in harmonie met de natuur. (…) Kenzo’s smaak komt lang niet altijd overeen met die van zijn klanten, maar hij beheerst de kunst van het opdrachten krijgen en kan zo nodig een compromis sluiten met opdrachtgevers. (…) Het verhaal is onderhoudend en bovendien helder, boeiend en met spanning geschreven. (…) ‘Bouwen op drijfzand’ is een roman met liefde voor het Caribisch gebied, gecombineerd met passie voor architectuur. Lobo houdt van het eiland, waarvan hij de couleur locale goed meegeeft maar ook problemen als armoede en criminaliteit aanstipt. Een prima setting voor een verhaal over universele emoties als liefde, jaloezie en achterdocht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’
Meer over Ronny Lobo
Inge Crul (eindredactie) – Over en weer
Over en weer
25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare
Nederland / Zimbabwe
eindredactie Inge Crul
omslagontwerp Friso Blankevoort
genaaid gebrocheerd in omslag met flappen
groot formaat 17 x 24 cm staand, 224 blz.
geïll. met tientallen kleurenfoto’s
incl. extra katern Engelstalige samenvattingen
€ 17,50
Eerste uitgave 2018
ISBN 978-90-6265-981-4
Eind jaren tachtig ontstaat in Haarlem het besef dat mondiale vraagstukken als immigratie, milieu en vrede ook op lokaal niveau spelen. Think global, act local is de slogan. Een rijpe voedingsbodem voor een stedenband. De gemeente kiest voor Mutare in de jonge staat Zimbabwe. Anno 2018 zijn we een kwart eeuw verder. Het regime in Zimbabwe veranderde, het karakter van stedenbanden veranderde. Gemeentelijke steun en donaties zijn niet meer vanzelfsprekend. De Stedenband Haarlem-Mutare overleefde. Over en weer zijn vriendschapsbanden aangeknoopt die zich niet laten verstoren. Je vrienden laat je niet in de steek.
Het gaat al vijfentwintig jaar over wederkerigheid, over en weer. Mooier kan het niet worden verzinnebeeld dan in het symbool voor de Stedenband, de gierzwaluw. Jaar in jaar uit vliegt hij over en weer, van Afrika naar Europa, om hier te nestelen, ook in Haarlem. Hij laat zich niet tegenhouden, hij komt en gaat. Al eeuwen. Een vliegende wereldburger die continenten met elkaar verbindt. Zoals de Stedenband dat ook doet. Over en weer.
Over en weer is een boek dat terugblikt op die 25 jaar wederzijdse vriendschap. Ruim dertig mensen uit beide steden en uit diverse organisaties vertellen over de vele kleinschalige projecten op het gebied van volkshuisvesting, sport, cultuur, gezondheid, onderwijs en milieu. Het is echter meer dan alleen een terugblik. Tegelijk kijkt Over en weer vooruit, naar de toekomst.
Meer over de Afrikaanse Bibliotheek en Afrika bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het ongelooflijke levensverhaal van zijn moeder.» – Hijlco Span
Over ‘Zwijgplicht’ van Theo Stokkink op Volgspot (NPO Radio 5), 29 december 2017:
Op maandag 18 december was Theo Stokkink de gast van Hijlco Span in het tweede uur van Volgspot over zijn nieuwe roman ‘Zwijgplicht’. Vlak daarvoor (vanaf 52.45 en vanaf 1.08.49 op de tijdbalk) wordt al even teruggeblikt op zijn carrière als radio- en televisiemaker, met name op zijn legendarische Theo Stokkink Show op wat toen nog Hilversum 3 heette. Vanaf 1.20.00 op de tijdbalk gaat het gesprek over de op historische feiten gebaseerde familieroman ‘Zwijgplicht’, over de kidnapping van zijn moeder als baby in 1913, over haar 34-jarige zoektocht naar haar Belgische ouders en over het taboe op homoseksualiteit in die jaren.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Zwijgplicht’
Meer over Theo Stokkink bij Uitgeverij In de Knipscheer
Peter Lenssen – Pleisterplaats Belleville. Roman
Peter Lenssen
Pleisterplaats Belleville
Roman
Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
332 blz, € 19,50
ISBN 978-90-6265-991-3
De roman Pleisterplaats Belleville verschijnt drie jaar na de aanslag op Charlie Hebdo. Peter Lenssen stond een hommage voor ogen aan Charlie Hebdo, een monument voor de vrijheid van meningsuiting, gedreven door ‘Je suis Charlie’, de schreeuw om solidariteit die opklonk meteen na het bloedbad in Parijs. Want zijn we niet allemaal verknocht aan onze vrijheid? Het pakte anders uit. Pleisterplaats Belleville is het testimonium geworden van een mensenrechtenactivist die voelt dat de grond onder zijn voeten wegzakt en dat mensenrechten en de vrijheid van het woord steeds meer onder druk komen te staan. Pleisterplaats Belleville symboliseert het einde van een tijdperk. Peter Lenssen schrijft over de hartstochtelijke liefde tussen twee mannen, de bloedig neergeslagen opstand in 2013 op het Taksimplein in Istanbul en de laffe aanslag op Charlie Hebdo, over hoop en tegenspoed en de plicht tot bescherming van menselijke waardigheid. Een hoogst actueel boek.
Mijn god, wat was hij mooi met die robuuste, ongeschoren kop, die strakke, verweerde spijkerbroek om zijn stevige billen en dan dat soepele, bruine bovenlijf dat door het zijwaartse licht, gelijk Michelangelo’s David, uit het donker tevoorschijn werd gebeiteld. De lakens op het bed leken zich vanzelf te openen.
Jarenlang reist Paul Goedemond gepassioneerd de wereld af om mensenrechtenactivisten te interviewen. Hij schrijft over hen en biedt hun een podium. Paul gelooft hartgrondig in de kracht van democratie en het vrije woord. Totdat in Istanbul de Turkse activiste Aysel waarmee hij zich sterk emotioneel verbonden voelt, wordt opgepakt en verdwijnt. Pogingen haar terug te vinden, lopen op niets uit. Ook in zijn persoonlijk leven blijven tegenslagen niet uit. John, zijn grote liefde, sterft na een ellendig ziekbed aan kanker. De treurnis om het verlies van zijn geliefde wordt verhevigd door de aanslag op Charlie Hebdo. Hij twijfelt aan het werk waar hij zich altijd met ziel en zaligheid voor heeft ingezet, en aan het belang van de strijd voor mensenrechten. Paul raakt in een diepe depressie. Hij krijgt geen woord meer op papier. Op aandringen van zijn zus Martha vertrekt hij naar Parijs om weer op te krabbelen en zichzelf te hervinden. Dat lukt in eerste instantie nauwelijks. De spoken uit het verleden blijven hem achtervolgen. In een café ontmoet hij Barry, een Iraans-Amerikaanse fotograaf, die een dubbelleven leidt. Zijn aanwezigheid brengt nieuwe hoop. Maar niet voor lang.
In 2017 verscheen van Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn monumentale roman Bitterdagen: ‘Een draaikolk van verhalen’, ‘een warreling van hallucinaties, dromen, herinneringen en flashbacks’, ‘een geweldig, ontroerend boek’.
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Aly Freije – De vloeivelden in. Novelle
Aly Freije
De vloeivelden in
novelle
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen
120 blz., € 17,50
2018
ISBN 978-90-6265-982-1
‘Oude vetes over erfscheidingen borrelden op in donker veenwater, gistend als het afvalwater op de vloeivelden bij de fabriek. Tijdens de campagne draaide de fabriek op volle toeren en lag er een ingedikte grauwe deken over de kanalen.’
Anna, een boerendochter, groeit op in een Gronings veenkoloniaal dorp ergens aan de grens met Duitsland, maar vertrekt daar abrupt als ze begin twintig is. Jaren later gaat ze terug in de hoop iets van zichzelf te hervinden. Op zoek naar dat meisje, dat daar als buitenstaander een weg probeerde te vinden in haar verwarrende gevoelens over liefde en identiteit, wordt ze opnieuw geconfronteerd met de dood.
‘Ze denkt met afgrijzen terug aan de winkel van de dames Baas in Winschoten, waar ze met moeder haar eerste beha ging kopen. Ze wilde zo eentje als Lammie had, maar nee, het werd cup C, een net-beha met een beugel onderlangs. De dames stonden met zijn tweeën met moeder in het pashokje over haar heen gebogen, vreemde handen propten haar borsten in de beha. DISCREET EN ZORGVULDIG PASSEN OP MAAT stond er op de etalageruit.’
Aly Freije debuteerde in 2008 met de Groningstalige dichtbundel ‘Wondpoeier’. Haar Nederlandstalige debuutbundel ‘Door het vanggat’ verscheen in 2016.
Over ‘Door het vanggat’:
«Het afgelopen jaar waren er heerlijke eerstgeborenen [zoals] het romantisch-zwarte ‘Door het vanggat’ van Aly Freije.» – Ellen Deckwitz, De Morgen
«Misschien is het geheim van deze intens lijfelijke, muzikale gedichten, die gaan over grond, over huid, over oeverwallen, over vogels, vlinders en over gasboringen in Noord-Groningen, dat het landschap telkens aan een ander aspect van het bestaan wordt gekoppeld.» – Nels Fahner, Friesch Dagblad
«Een top 7 had zo gekund in dit uitgelezen poëziejaar. Toch haalde geen bundel het bij Freijes fonkelende egodocument, het Nederlandse debuut van de Groningse.»- Eppie Dam, Dagblad van het Noorden
Meer over Aly Freije bij Uitgeverij In de Knipscheer
Jos van Daanen – De schoonspringer
Jos van Daanen
De schoonspringer
poëzie
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen
20 x 17 cm staand
72 blz., € 18,50
2018
ISBN 978-90-6265-986-9
Met De schoonspringer levert Jos van Daanen een bijzondere bundel af. Poëzie is hybride geworden. Net als de wereld. Niets is nog zoals het was. Poëzie en proza, goed en kwaad, vorm en inhoud, ding en idee, feiten en hun alternatieven. Ze bestaan niet meer naast elkaar, maar zijn nauw met elkaar vermengd geraakt. Wie kan in die mix nog een waarheid onderscheiden? Iets als een houvast om vat te krijgen op zijn leven? Het samengaan van poëzie en proza, vorm en inhoud, wordt ook visueel zichtbaar in de vormgeving van Jet Westbroek.
Het liefst kijken ze Disney of Pixar, dat kalmeert
verhalen met een goede afloop en projectie
op hoe hun eigen leven was, vroeger
toen er nog sprookjes bestonden.
Jos van Daanen (Kerkrade, 1959) studeerde Nederlands en Algemene Literatuurwetenschap. In 1988 debuteerde hij als dichter in Maatstaf en er volgden tot 1992 meer publicaties in De Tweede Ronde, Preludium en Letterlik. Vanaf 2011 publiceerde hij vele gedichten in tijdschriften zoals Op Ruwe Planken, Gierik/NVT, Meandermagazine, Deus ex Machina, Krakatau. Een deel van die gedichten werd in 2016 door uitgeverij Kleinood & Grootzeer gebundeld in de bibliofiele uitgave Tot er woorden waren, waren we niets. De Schoonspringer beschouwt hij als zijn officiële debuut.