Presentatie Extaze nr. 24 in de Houtrustkerk.

ExtazeinHoutrustkerk24B.inddExtaze 24 over ‘Fotografie’ in de Houtrustkerk, donderdagavond 2 november 2017:
De presentatie van Extaze 24 in de Houtrustkerk op 2 november a.s. gaat over fotografie. En foto’s zullen er te zien zijn: bij de lezing van Daan Rutten over W.F. Hermans en diens opvattingen over fotografie; bij de performance van het trio Boonyi, bestaand uit Jonas Bruyneel (muziek), zijn broer Hannes (foto’s) en Hans Depelchin (voordracht); verwerkt in Eric de Vries’ meeslepende korte film Photographies en aan de wanden van de kerk waar Eric de Vries een selectie uit zijn fotowerk heeft opgehangen. De gedichten die Hester van Beers voordraagt, laten zich lezen en beluisteren alsof het foto’s zijn – haar ogen die waarnemen en het moment kiezen om ‘af te drukken’. Ook in de voordracht van Peter WJ Brouwer zullen foto’s een belangrijke plaats innemen. Een bijzonderheid van deze avond is verder dat de veelzijdigheid van enkele optredenden aan het licht zal komen. Schrijver en journalist Jonas Bruyneel en schrijver en dichter Peter WJ Brouwer zullen hun kwaliteiten als pianist tonen, en fotograaf Eric de Vries zullen we leren kennen als filmmaker. Anton Simonis zal het geluid verzorgen en extra aandacht besteden aan het licht, zonder welke er geen fotografie is.

Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, deuren sluiten om 20.10 uur. Entree: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl
Presentatie: Cor Gout, licht en geluid: Anton Simonis (Adesign)
Meer over ‘Extaze 24’

Literair tijdschrift Extaze 24 ‘Fotografie’ [Jrg. 6, nr. 4]

coverE24voorDef.inddExtaze 24 – Fotografie
zesde jaargang nr. 4, november 2017
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
Presentatie 2 november 2017
ISBN 978-90-6265-984-5

Daan Rutten schrijft in De chaos en het beeld over Willem Frederik Hermans als fotograaf. ‘De zekerheid die een foto biedt als weergave van de werkelijkheid kan een literator nooit bereiken.’ Het is een verrassende uitspraak van de zeker niet realistische schrijver W.F. Hermans. Hij hield van de foto’s van Eugène Atget: winkeletalages, deuropeningen, cafés. Atget maakte de werkelijkheid niet mooier dan hij was. Maar is Hermans’ eigen fotografie wel zo objectief? Literatuurwetenschapper Ernst van Alphen betwijfelt dat. Zijn Hermans’ foto’s niet Man Ray-achtig surrealistisch? En anders zijn fotocollages wel?

Uitgaand van Walter Benjamin’s essay Het Kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid toetst Onno Schilstra in Koud, gulzig, ongenadig, onbetrouwbaar, betoverend diens stelling dat ‘de foto een spiegel van de werkelijkheid is die ons bewust maakt van onze omstandigheden’ aan zijn omgang met het fotokopieerapparaat, de fotostencilmachine, de computergestuurde stencilmachine (Risograph) en de digitale camera. In digitaal fotograferen ziet hij een duidelijke weerlegging van Benjamin’s stelling. De digitale fotografie is een subjectieve, manipuleerbare vorm van visuele bevrediging geworden, waarvan we het waarheidsgehalte fundamenteel moeten betwijfelen.

Wie over fotografie praat, praat over het moment, schrijft Wim Noordhoek in De foto en de dood. Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.

Korte verhalen van Ine Boermans, San Bos, Mischa van den Brandhof, Jonas Bruyneel, Heidi Koren, Arjen van Meijgaard, Hans Muiderman, Michel Ramaker, Dieuwke van Turenhout, Ilona Verhoeven, Pim Wiersinga, Jan Wijnen. Gedichten van Naomi Duveen, Romain John van de Maele, Marcel de Roos, Fred de Vries, Meliza de Vries. Beeld van Eric de Vries.

De presentatie van ‘Extaze 24’ zal plaatsvinden op donderdag 2 november 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

Atheneaum Boekhandel kiest leesfragment uit ‘We hebben alles bij ons’.

VoorplatWHAB-75Uit ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard op Athenaeum Boekhandel, 19 oktober 2017:
De redactie van website Athenaeum Boekhandel koos uit het nieuwe aanbod van boeken voor haar rubriek Leesfragment een passage uit het romandebuut ‘We hebben alles bij ons’ van Arjen van Meijgaard. «Ik sta op een betonnen muurtje en steun op de schouder van papa. Hij fluit het deuntje dat hij altijd fluit. Het heeft nog het meeste weg van het vage suizen van de wind, niet met zijn lippen getuit, zoals de meester op school ons heeft geprobeerd te leren, hij doet iets met zijn tong binnensmonds. Verschillende keren heeft hij het voorgedaan, maar mij lukt het niet. De seconden tussen het afremmen van de trein en het opengaan van de deuren duren eindeloos. ‘Welke deur denk jij?’ vraag ik.»
Lees hier verder
Meer over ‘We hebben alles bij ons’
Meer over Arjen van Meijgaard bij Uitgeverij In de Knipscheer

Lezing schrijfster Janny de Heer bibliotheek Delfzijl.

In de maand van de geschiedenis geeft schrijfster Janny de Heer op zondag 22 oktober 2017 van 15.00 tot 17.00 uur een lezing in de bibliotheek van Delfzijl. Op uitnodiging van de leesclub komt Janny de Heer vertellen over het boek ‘Gentleman in slavernij’. Ze verlevendigt haar verhaal over de plantages in Suriname met beeldmateriaal, o.a. nog foto’s van de hoofdpersonen uit 1850. Foto’s van de monumentale graven die nog steeds de mooiste zijn op het kerkhof in Paramaribo. Uiteraard vertelt ze over hoe het leven op de plantages er aan toe ging in Suriname ten tijde van onze zwarte bladzijde. Het was een maatschappij waarin veel geweld voorkwam maar waarin men ook gewoon liefhad, werkte, at, leerde, kortom leefde. Locatie: Oude Schans 23, 9934 CM Delfzijl.
Meer over ‘Gentleman in slavernij’

«‘Dubbelbloed’ leest als een trein.» – Pim de la Parra

Dubbelbloed_01Over ‘Dubbelbloed’ van Etchica Voorn in De Ware Tijd , 14/15 oktober 2017:
(…) ‘Dubbelbloed’ is de titel van een onlangs verschenen autobiografische roman van Etchica Voorn, die zekere verwantschap vertoont met mijn levensverhaal, zoals opgetekend in ‘Prins Pim’. Ook zij heeft haar boek aan haar moeder opgedragen. (…) ‘Dubbelbloed’ leest als een trein en ik vertrouw er op dat we nog veel van deze auteur zullen horen.
Lees hier de column ‘Mi kumba blaka’ van Pim de la Parra
Meer over ‘Dubbelbloed’

Kristien De Wolf – Rotgeluk. Verhalen

CovervoorRotgelukDef.inddKristien de Wolf
Rotgeluk
Extazereeks (5)
Verhalen
Nederland België
Gebrocheerd in omslag met flappen,
116 blz., € 16,50
ISBN 979-90-76265-965-4
Presentatie 26 oktober 2017

In haar verhalen volgt Kristien De Wolf (1969) het vruchteloze streven van de mens naar geluk dat hij buiten zichzelf hoopt aan te treffen. Het zou zo gemakkelijk kunnen zijn, maar blijkt dat in de praktijk toch niet.

Met veel ironie ontleedt De Wolf hoe haar personages verstrikt raken in hun eigen beperkende overtuigingen. Ze zoeken wanhopig naar geluk, onophoudelijk en vrijwel blind. Maar wat is geluk? Ze verwachten het te vinden in hun werk, hun lichaam, de liefde, geld, de natuur, God. Als het geluk zich dan eindelijk aandient, bescheiden en kortstondig, missen ze het moment jammerlijk en laten het voorbij gaan. Toch gloort er ook hoop in Rotgeluk. Het laat ons glimlachen en werpt tegelijk een niets verhullend licht op de wereld die we rondom ons hebben opgetrokken. De hel zijn niet de anderen. De hel ben je gewoonlijk zelf.

Kristien De Wolf is life coach. Sinds 2014 schrijft ze een veel gelezen blog. Ze publiceerde eerder enkele verhalen in Extaze. Rotgeluk is haar eerste verhalenbundel. Deze titel was tevens de benaming van het eerste verhaal dat Kristien in Extaze publiceerde. Het was meteen een schot in de roos. In luttele alinea’s bracht zij de lezers binnen in een kantoorgebouw en maakte ze hen bekend met de groepsdynamiek van de werknemers van het bedrijf. Het verhaal gaat op de eerste plaats over overleven op de werkvloer, maar er is meer, het stelt ook vragen over de zin van dat werk. ‘Als bij toverslag keerden de normale geluiden terug. Iedereen die niet zijn bureau leegmaakte, schoot als een raket aan het werk, alsof daarin nog steeds de redding lag en de zin van alles.’

De Extazereeks, een gezamenlijk initiatief van het literair tijdschrift Extaze en Uitgeverij In de Knipscheer, biedt schrijvers die eerder in Extaze hebben gepubliceerd de mogelijkheid hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De vormgeving van omslag en binnenwerk is van Els Kort.

Meer over Kristien De Wolf op deze site
Meer over de Extazereeks

«Ernst Jansz is altijd in Neerkant blijven wonen.» – Peter van Brummelen

NeerkantVoorplat1_Opmaak 1.qxdOver ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Het Parool, 9 oktober 2017:
Voor hij de band Doe Maar oprichtte, was Ernst Jansz (69) lid van CCC Inc. De groep leefde in een commune. Op zijn nieuwe album en in het boek De Neerkant blikt Jansz terug. (…) In 1969 verhuisde Jansz van de hoofdstad naar Neerkant. Met de andere leden van de groep CCC Inc. plus aanhang betrok hij er een oude boerderij. De commune die ze met zijn allen vormden, hield stand tot 1974. De anderen keerden weer terug naar Amsterdam. Ernst Jansz is altijd in Neerkant blijven wonen, in diezelfde boerderij ook. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘De Neerkant’

«In ‘De Neerkant’ beschrijft Ernst Jansz de jaren vóór Doe Maar.» – Alexander van Eenennaam

NeerkantVoorplat1_Opmaak 1.qxdOver ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in AD (interview), 9 oktober 2017:
Vijftig jaar zit Ernst Jansz (69) in het vak. In een boek beschrijft hij de jaren vóór Doe Maar, de band die hem beroemd, maar niet gelukkig maakte. Een gesprek over zijn leven, een zoektocht naar zichzelf. (…) Jansz heeft een flink deel van zijn leven beschreven in boeken en liedjes. Het nieuw verschenen De Neerkant, een combinatie van een boek en een album, sluit chronologisch aan op Molenbeekstraat (2006), dat ging over zijn jeugd in Amsterdam. De Neerkant eindigt als Henny Vrienten zich aansluit bij het twee jaar eerder opgerichte Doe Maar. (…) Jansz beschrijft en bezingt in zijn nieuwste werk de jaren 70, die hij met zijn band CCC Inc. deels doorbracht in een commune in een zelf opgeknapte boerderij in het Brabantse Neerkant. De woongroep viel uiteen, maar Jansz huist er nog steeds, met zijn vrouw (actrice Jaloe Maat) en jongste dochter Luna (22). (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘De Neerkant’

Presentatie vierde en vijfde deel Extazereeks

VoorplatMeijgaard-WolfOp donderdagavond 26 oktober 2017 om 19.30 uur presenteren Uitgeverij In de Knipscheer en Literair Tijdschrift Extaze twee nieuwe debuten in de ‘Extazereeks’ in Boekhandel Douwes in Den Haag. Van Arjen van Meijgaard Wij hebben alles bij ons, een roman over disharmoni. En van Kristien De Wolf Rotgeluk, een bundel korte verhalen met schrille boventonen. Met gesprekken met de auteurs en met Portugese liederen ten gehore gebracht door Lia de Ruiter (zang) en Anton Hoexum (piano).
Locatie: Boekhandel Douwes Herengracht 60, 2511 EJ Den Haag. Toegang vrij. Voor informatie en reserveringen tel. 070-7371126.
Meer over Arjen van Meijgaard op deze site
Meer over Kristien De Wolf op deze site
Meer over Extazereeks

«Groots en beklemmend.» – Job ter Steege

VoorplatBitterdagen-72Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Leeskost, 6 oktober 2017:
(…) Alcoholisme is nog het minste. Seksuele repressie. Kinderen worden mishandeld of sterven aan kanker. Jonge meisjes verhangen zich bij ongewenste zwangerschap. Inlanders worden door Indische Nederlanders gemarteld. Om te voorkomen dat hun kinderen hetzelfde lot treft worden de eigen kampongkinderen gedood. Joden worden verraden en vermoord. Kinderen worden van hun moeders afgepakt. Mijnwerkers worden niet alleen de mijnen, maar ook de dood ingejaagd. Voor Sjefs ogen worden van een accordeonist twee vingers afgehakt. Hij mag van zijn vader de vingers oprapen en in zijn broekzak stoppen. De muziek is gestopt. Sjef is een gruwelijke kinderervaring rijker. Auschwitz. Atjeh. Repatriëring. Onmenselijke discriminatie. Nederlands racisme op de troon. Eén van de Nederlandse slachters heet Colijn. Hij kreeg uit Indië een bak medailles mee en zal vijf kabinetten leiden. De Nederlandse wreedheid. (…) Het is een stroom treurige gebeurtenissen uit het leven van Sjef Sonnenschein die culmineren in gebeurtenissen gedurende de Tweede Wereldoorlog wanneer het kwaad de dienst uitmaakt. De auteur bouwt rustig aan een smartelijke spanningsboog met een onvermijdelijk dramatisch einde in onze tijd. Groots en beklemmend.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site