«Leerzame en ontroerende herinneringen met vaardige pen opgehaald.» – Prof. dr. P.J.A. Nissen

voorplategbers75Over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’ van Henk Egbers op NBD | Biblion, 9 maart 2017:
De schrijver werkte negen jaar als rooms-katholiek priester in drie parochies in Nederland en assisteerde bovendien enkele maanden in Duitse parochies. Na het priesterschap te hebben neergelegd, werkte hij als kunstredacteur van een regionaal dagblad. Met vaardige pen haalt hij in dit boek herinneringen op aan zijn priesterjaren tussen 1957 en 1966 en aan zijn jeugd en vormingsjaren in het seminarie. Hij doet dit in de wetenschap dat het om een kwetsbaar verhaal gaat en in de hoop dat generatiegenoten er troost uit kunnen putten. Verbittering is de grondtoon in zijn herinneringen. Het katholieke geloof was van een totalitair en collectivistisch karakter, dat de schrijver doet denken aan het nationaalsocialisme. Vandaar de titel van het boek. Intussen krijgt de lezer een leerzame en soms ontroerende inkijk in het alledaagse leven van een priester in de nadagen van het ‘rijke roomse leven’ en in zijn worsteling met ‘een kerk die op de troon van God was gaan zitten’. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Priester tussen kruis en hakenkruis’

«Het middeleeuwse hofleven is knap neergezet.» – Livia Visser-Fuchs

voorplateleonora-75Over ‘Eleonora en de liefde’ van Pim Wiersinga op NBD | Biblion, 8 maart 2017:
Thomas de Blondel, hoofdpersoon van deze dikke roman, was volgens de legende de minstreel die met zijn gezang ontdekte waar Richard I Leeuwenhart van Engeland (1157-1199) gevangen zat. Richards moeder, de beroemde Eleonora van Aquitanië, de tweede hoofdpersoon, presideerde over een hof vol kunst en literatuur, liefde en seks. Het boek is voor een groot deel goed historisch onderlegd, de ontdekkingsscène en het hofleven worden knap neergezet. (…) De vele en gevarieerde lichamelijke relaties (…) suggereren dat koningen, prinsessen en hun dienaren niets anders te doen hadden dan in steeds verschillende combinaties het bed of het mos te delen. Het wat geaffecteerde taalgebruik maakt het lange relaas aantrekkelijk. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Eleonora en de liefde’

«Vlotte soms sprookjesachtige roman.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Duizend leugens bruidstaart’ van Diana Lebacs op Ansiel, 9 maart 2017:
‘Sinds zijn reis over de grens had hij – tot zijn verbazing – gezien dat mensen met een blanke of lichte huid net zo arm, werkloos en hulpbehoevend konden zijn als zijn eigen mensen. Ook zij maakten wc’s schoon, zwoegden voor een mager loontje in restaurants, op treinstations en bij de vuilophaaldienst. Ook zij leefden soms tegen wil en dank van een uitkering.’ (…) Diana Lebacs confronteert in ‘Duizend leugens bruidstaart’ de lezer met een denkbeeldige wereld, die naarmate de pagina’s vorderen echter ook een heel herkenbare wereld wordt. (…) Het is een coming of ageverhaal over een jonge illegale immigrant en ook tegelijkertijd het verhaal van zijn moeder. (…) Dat resulteert in een vlotte soms sprookjesachtige roman. (…)
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Duizend leugens bruidstaart’
Meer over Diana Lebacs op deze site

«Waarom de plaat in 1967 totaal werd genegeerd door de muziekpers.»

VelvetUnderground-96Over ‘De plaat die rock volwassen maakte’ van Peter Bruyn in Wonderland (VRT-Radio 1), 8 maart 2017:
Het is een van de meest legendarische platenhoezen ooit, de banaan van Andy Warhol. Maar de muziek op het schijfje binnenin, hoe smaakt die? Peter Bruyn, muziekjournalist, schreef net het boek ‘De plaat die rock volwassen maakte’ over deze plaat. Hij vertelt in deze special over The Velvet Underground & Nico waarom de plaat in 1967 totaal werd genegeerd door de muziekpers, of hoe Andy Warhol zijn rol als bandmanager vervulde.
Luister hier naar de special ( 1:22:48)
Bekijk ook de website van het boek
Meer over ‘De plaat die rock volwassen maakte’
Meer over Peter Bruyn op deze site

Bert Vuijsje presenteert boek over jazzheld Ado Broodboom

Over ‘Ado Broodboom trompet’ door Bert Vuijsje op RTV NH, 7 maart 2017:
Aanstaande zaterdag 11 maart presenteert journalist Bert Vuijsje in het Bimhuis in Amsterdam zijn boek over jazzheld Ado Broodboom. Ado werd in de jaren vijftig en zestig beschouwd als dé Nederlandse jazztrompetist. Ado is nu de negentig gepasseerd maar nog altijd een glasheldere verteller, vol sterke anekdotes uit het muzikantenleven. Samen met journalist en jazzkenner Bert Vuijsje heeft hij een biografie, genaamd ‘Ado Broodboom Trompet’, in de ik-vorm geschreven.
Lees hier verder
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’

«Heerlijke bron van informatie en inspiratie.» – Peter de Rijk

VelvetUnderground-96Peter Bruyn over The Velvet Underground op Amsterdam FM-Radio, 6 maart 2017:
Muziekjournalist Peter Bruyn schrijft al decennia (o.a. Haarlems Dagblad, Het Parool, Lust for Life, Gonzo) over allerlei genres muziek. Presentator Peter de Rijk gaat met hem in gesprek over Bruyns nieuwste boek ‘De plaat die rock volwassen maakte’ over 50 jaar The Velvet Underground & Nico, het eerste album van The Velvet Underground, de groep waarbinnen een aantal markante persoonlijkheden korte tijd samenwerkte, met name Lou Reed, John Cale, Nico, Sterling Morrison, Moe Tucker, Andy Warhol…
Luister hier naar de uitzending [klik ‘Beluister 2e uur’ en schuif de brede donkergrijze tijdbalk onderin op 03:00] Als u de uitzending wilt bewaren kunt u hem downloaden door op het kleine logo te klikken links onder ‘Beluister 2e uur’.
Meer over ‘De plaat die rock volwassen maakte’
Meer over Peter Bruyn op deze site

«Een bijzonder spannend boek.» – C.H. Gajadin

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach voor NBD Biblion, 6 maart 2017:
In het leven van hoogleraar Ricardo gaat er veel mis. Zijn huwelijk strandt, een nieuwe relatie verloopt moeizaam. Terugkeren naar Curaçao waar hij geboren is, bleef hij altijd uitstellen. Wanneer hij gevraagd wordt om als adviseur mee te gaan voor filmopnames over het carnaval, komt hij voor het eerst weer ‘thuis’. Dan openbaren zich verdrongen jeugdtrauma’s waar hij zich geen raad mee weet. De betovering van een occulte zaak speelt mede een rol. Schuldgevoel, vervreemding en de zoektocht naar zichzelf levert een bijzonder spannend boek op. De directe schrijfstijl van Rach (1952) met veel oog voor details zorgt voor een bijzondere kennismaking met het eiland in de zon.
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Roman als eerbetoon aan een groot dichter.» – Fred de Haas (2)

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina in Antilliaans Dagblad, 2 maart 2017:
De auteur heeft het verstandig geacht haar ware naam voorlopig schuil te laten gaan achter een welluidend pseudoniem: Margarita Molina (MM). Haar minnaar is ‘Roy’, waarvan de activiteiten zo duidelijk beschreven worden dat het voor elke volwassen Curaçaoënaar een fluitje van een cent is om te raden wie met ‘Roy’ wordt bedoeld. Roy’ is niemand minder dan de bekende Curaçaose kunstenaar EJ. (…). Zelf zouden MM en haar latere – Nederlandse – partner Sven volledig worden geaccepteerd door de bevolking van het eiland, waar zij zich metterwoon hadden gevestigd. Zij en Sven zouden al snel samen met de ‘landskinderen’ dansen op de inheemse, Caraïbische ritmes. Sven danste en trommelde niet alleen in een lokale band, maar bouwde zelfs inheemse muziekinstrumenten volgens de maten die hij had gevonden in een geschrift van EJ. De zoon van MM bespeelt virtuoos de metalen wiri en is een graag geziene begeleider op feesten die werden opgeluisterd door het Ca’i-orgel. De Schaduwvrouw en haar gezin hoorden bij het eiland en hadden, volgens de mensen daar, een ‘zwarte ziel’. Een onzichtbare scheidslijn zou, jammer genoeg, toch voelbaar blijven. Ze waren nu eenmaal blank. (…) Het eiland brengt hen vreugde. Dans, muziek. Acceptatie en waardering van de kant van de Curaçaose bevolking. De tijd verstrijkt. Sven zal eerder heengaan. Sluit in Nederland zijn ogen. Op Curaçao brengt de kunstenaar in zijn moedertaal een dichterlijk eerbetoon aan de verdwenen man die zo voortreffelijk muziek kon maken met de plaatselijke muzikanten. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«In alle verhaaltjes telt het luchtige concrete nu.» – Drs. H. Griffioen

voorplatfiets-75Over ‘Fiets onder de waterspiegel’ van Ilona Verhoeven voor NBD | Biblion, 3 maart 2017:
Kunstenares Ilona Verhoeven (1974) werkt in Berlijn en Amsterdam. In deze schetsjes en momentopnamen – zoals een omheinde hoop bladeren, een vlinder tegen een portiekraam of op straat weggeworpen cassettebandjes – laat ze zich inspireren door het dagelijkse. (…) ‘In voor een avontuurtje’ verhaalt over verweesde matrassen, compleet met de oogopslag van dr. Phil. ‘Koe in de grill’ gaat over een ruzie over een barbecue, het verhaal ‘Een boom om in te verdwijnen’ over een boom als schuilhut. (…) schetsjes ademen verbazing over de stadsjungle. Wishful thinking in ‘Even de benen strekken’: het mannetje in de geldautomaat stopt je een extra flapje toe. In alle verhaaltjes telt het luchtige concrete nu, de dingen zoals ze zich voordoen aan het oog van de waarnemer. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Fiets onder de waterspiegel’
Meer over Ilona Verhoeven op deze site

«‘Veelbelovend’ zou een ongepast cliché zijn bij dit debuut.» – Jan-Hendrik Bakker

CoverStromenvoorDef.inddOver ‘Stromen die de zee niet vinden’ van Rob Verschuren in Den Haag Centraal, 23 februari 2017:
(…) Wie slechts één verhaal gelezen heeft weet al direct dat de man zijn hele leven lang geschreven moet hebben, zo trefzeker van stijl, sfeertekening en compositie zijn deze verhalen. (…) Wat Verschuren tot een verhalenverteller pur sang maakt, is de volkomen natuurlijke, ongekunstelde setting in combinatie met het vermogen de zintuigen van de lezer direct te raken. In het eerste verhaal ‘Schroeven’ bij voorbeeld drinkt een man een borrel. Hij zit ‘met hoge rug over zijn glaasje gebogen, dat hij tussen zijn handen houdt alsof hij bang is voor diefstal’. Zo’n man zie je onmiddellijk voor je. Zijn verhalen staan vol met dit soort zinnen en nooit lijken ze bedacht of opgelegd. (…) ‘Veelbelovend’ zou een ongepast cliché zijn bij dit debuut. Iemand die de zestig ruim gepasseerd is heeft al een heel schrijverschap achter zich. Ging het met Frits Hotz niet net zo? Ik hoop van harte dat Verschurens talent dezelfde weg zal gaan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site