De verhalen van Joost Belinfante uit ‘Doe Maar Lijf aan lijf’ [4]

Henny Vrienten: “De scherpste schets die ooit van ons gemaakt is.”
Ernst Jansz: “Ontroerend, geestig, indrukwekkend.”

DoeMaar4-1

[4] ‘Talent’ door Joost Belinfante:
Met Henny lag het anders. Niet dat hij geen idealen had. Hij was rock-and-roller geweest, en hippie. Hij wist alles van Indianen. Hij kon helemaal niet tegen onrecht. Maar uiteindelijk werd Henny geleid door een brandend talent. Een talent dat eisen stelde. Aan Henny zelf. Altijd aan het werk. Van negen tot vijf. Vaak ’s avonds ook. Aan zijn omgeving. Het talent moest zich ontplooien. Er de gelegenheid voor krijgen. En niet op tochtige zolderkamertjes maar een beetje comfortabel. Daar had het recht op. Het stelde ook eisen aan Henny’s medemuzikanten. Hij wist precies hoe muziek moest klinken. Ook andermans muziek. Medemuzikanten namen dat niet altijd voetstoots aan. Het talent had op die manier al minstens twee bandjes laten ontploffen.
Lees hier het hele verhaal met meer foto’s uit het boek.

Topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak legden in 1983 de meest succesvolle tournee van Doe Maar vast. Toch zou dit hoogtepunt de groep uiteindelijk doen besluiten te stoppen. Joost Belinfante levert anno 2008 met acht verhalen een prachtig commentaar op dat onvergetelijke jaar. Werden destijds uit hun duizenden foto’s vooral de foto’s van de bandleden gepubliceerd, vijfentwintig jaar later komen in dit boek juist ook de foto’s aan bod die toen niét afgedrukt werden: het wachten en het inspelen voor het concert, de spanning en het dollen in de geïmproviseerde kleedkamers in veehallen, veilinghallen en sporthallen – en vooral het publiek, dat massale publiek dat gaandeweg de tournee almaar jonger leek te worden. Je kunt niet anders dan deze foto’s met dubbelfocus bekijken: 1983 vanuit 2008 en het plezier, de ontroering en later ook de verbijstering meebeleven met Ernst, Henny, Jan H. en Jan P. Onlosmakelijk bij dit boek hoort het dubbelalbum Lijf aan lijf dat tijdens déze gefotografeerde concerten in Loosbroek, Goes, Assen, Tiel en Joure werd opgenomen en – in 2008 perfect geremasterd – aan het boek is toegevoegd. Op de cd’s hoor je letterlijk het publiek dat in dit boek met de prachtige foto’s een onuitwisbaar gezicht gekregen heeft.
Klik voor de optredens in 2016
Lees hier de vorige verhalen
Meer over DoeMaar op deze site

«Bijzonder goed geschreven verhalen.» – André Oyen

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura op Ansiel, 7 juni 2016:
De kleurrijke verhalen van Ulises Segura hebben stuk voor stuk een universeel karakter en situeren zich in verschillende uithoeken van de aardbol en evenzeer in fictieve plaatsen. Van de duinen van Oostende, naamloze dorpen in Noord-Afrika, Londense parken en appartementen, een woestijnversie van Andalusië en de cabine van de eerste bemande Marsraket. Zijn personages dwalen allen in een wereld die hen kwetst, maar die hen ook immuun maakt voor harde en soms zelfs genadeloze klappen. Ondanks hun confrontaties met de eindigheid der dingen raken ze hun levenslust niet kwijt, want ze hebben jeugdherinneringen in hun hoofd, en oude vrienden, films, onsterfelijke liedjes, voorgoed opbloeiende liefdes en ze putten troost uit herinneringen en visioenen. Deze verhalenbundel is een veelkleurig snoer van bijzonder goed geschreven verhalen.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’

«Over het boerenbedrijf en hoe agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.» – G.P. Schuring

Opmaak 1Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt voor NBD Biblion, 7 juni 2016:
Het is 2024 en het gaat slecht op het platteland. Het boerenbedrijf de Emmahoeve kan ondanks modernisering, schaalvergroting en diversifiëring nauwelijks het hoofd boven water houden. Alette ziet het somber in, Adriaan wil investeren in nieuwe ideeën en dochter Emma moet met haar Wageningen-achtergrond de toekomst verzekeren. Maar dan worden er aanslagen gepleegd door cybercriminelen, waardoor alle elektronische apparaten op slag nutteloos zijn en de mensen worden teruggeworpen op zichzelf en op wat er in de omgeving geproduceerd wordt. Dankzij de chaos floreren boerenbedrijven als nooit tevoren. (…) Het zijn veelal verhandelingen over het boerenbedrijf, telen van gewassen, druivenoogst, kweken van vis en de manier waarop agrariërs door multinationals worden uitgeknepen.
Meer over ‘De ontwrichting’

«Intrigerend, vaak knap geschreven.» – Mark Cloostermans

SlachtvlindersOmslag2_Opmaak 1.qxdOver ‘Slachtvlinders’ van Peter De Voecht in Staalkaart, 7 juni 2016:
Alles in het leven is binair. Elke ervaring is tegelijk haar tegendeel. ‘Er zijn te veel momenten waarop een ervaring aanvoelt als haar tegengestelde en het lijkt er dan op dat de twee zich op hetzelfde moment manifesteren.’ (…) Die binariteiten zijn overal in de roman, zodra je erop begint te letten. De twee helften van de hersenen zijn ‘twee vlinderhemisferen’. De kapotte stad bestaat uit een linker- en rechteroever, verbonden door een brug. En vermoedelijk heeft De Voecht die binariteiten zelfs opgezocht in de compositie van zijn roman. (…) Ze hebben wel, allebei en ontegenzeglijk, hun sterke moment. In de essayistische uitweiding (…) [en] In de beschrijving van een diner met vrienden, waar Döppeler compleet door de lint gaat, elke mogelijke sociale overtreding begaat en uiteindelijk tóch zijn vrouw gelukkig maakt. Dat is een memorabele passage, afgesloten met deze even bittere als hilarische zin: ‘“Ik ben niets dan liefde,” zegt hij hardop, en voegt er in stilte aan toe: en ik hoop op oorlog.’ Een gewaagd, ambitieus boek. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’

«Wie zo vaak een lezer op het puntje van zijn stoel krijgt, is met recht een grote belofte.» – Ezra de Haan

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura op Literatuurplein, 6 juni 2016:
‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ is het debuut van Ulises Segura (1973), het pseudoniem waarvoor een in Aalst geboren jurist en verhalenverteller koos. Zijn ouders hebben Franse en Spaanse roots en wellicht is dat mede de reden dat zijn proza allesbehalve Vlaams overkomt. (…) De wereld die Segura je in zijn korte verhalen voorschotelt is uniek. (…) Zo merkt iemand dat ze, wanneer ze honger heeft of weinig heeft geslapen, makkelijker verdwijnt. Op zich al bijzonder genoeg zou je zo denken. Maar Segura kan het niet laten om ook nog eens te beschrijven wat de gevolgen daarvan zijn. (…) Knap aan Segura’s schrijven is dat je het accepteert. (…) Het verhaal ‘Winter van ongenoegen’ sprak mij het meest aan. (…) In dit verhaal struikel je over mooie zinnen en passages. (…) Kwalitatief is dit verhaal vergelijkbaar met de roman Lord of the Flies (Heer van de vliegen) van Golding. Zelden zie je kindertaal- en gedachten zo goed weergegeven. (…) Ulises Segura weet wat spannend schrijven is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’

«Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen stad’ een prachtig boek geschreven.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Ansiel, 5 juni 2016:
Ton van Reens nieuwste roman ‘De verdwenen stad’ neemt ons mee in een Kafkaïaanse wereld. Timo Wolters, advocaat in Roermond maar woonachtig in Horn, wordt wakker na een nare droom. (…) Maar gelukkig was het maar een droom en is hij nu wakker en lijkt alles weer het oude. (…) Dit verhaal werkt langzaam maar zeker naar een rampzalige onthulling toe. De lezer wordt net als de protagonist geconfronteerd met allerhande verontrustende gebeurtenissen. De grens tussen fictie en waarheid begint bedrieglijk vaag te worden. Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen’ stad een prachtig boek geschreven over een man die letterlijk en figuurlijk het Noorden kwijt is door de druk van een veeleisende en corrupte wereld. Een druk die hem tenslotte fataal wordt.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De verdwenen stad’

«’De Barones’: Totaal verbijsterend boek.»

VoorplatBarones72Over ‘De Barones’ van Janny de Heer op Amsterdam FM-Radio, 6 juni 2016:
‘Dit boek laat beter dan andere boeken zien wat de gevolgen zijn van kind te zijn van NSB’ers.’ Presentatoren Bert van Galen en Peter de Rijk in gesprek met schrijfster Janny de Heer over haar biografische roman ‘De Barones’ over het na-oorlogse leven van een NSB-meisje dat 5 jaar was toen de oorlog voorbij was. Het fout-zijn van haar ouders wordt haar een leven lang nagedragen en draagt er toe bij dat ze in een liefdeloos huwelijk belandt van armoede, onderdrukking en huiselijk geweld. ‘Tegelijk toont het boek ons hoe Nederland na die oorlog opklautert uit het dal: zo veel verborgen verhalen.’
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mooie poëzie.» – Ezra de Haan

VoorplatNicolaas75Over ‘Als de aloë sluimert’ van Quito Nicolaas in Antilliaans Dagblad, 6 juni 2016:
(…) Quito Nicolaas refereert in het gedicht ‘Golven’ naar zijn jeugd op Aruba, de aankomst in Nederland en de Caribische gewoonte om de navelstreng na de geboorte van een kind te begraven. Daarmee is het een heel persoonlijk gedicht dat menig Antilliaan zal aanspreken. Tegelijkertijd is dit een gedicht dat mij nu, en het gedicht werd in 1995 geschreven, sterk doet denken aan al die vluchtelingen die per boot naar het westen zijn gevlucht. (…) Daarmee reikt dit gedicht van Nicolaas verder dan zijn eigen verhaal. Hij heeft het daarvan losgezongen en tot een gedicht voor velen gemaakt. Regelmatig stelt Nicolaas iets aan de kaak of wordt zijn mening, ook als die in mooie poëzie is verpakt, aan de lezer duidelijk gemaakt. Zijn gedicht ‘Afro-Arubaan’ windt er ook geen doekjes om. Het gaat hem in dit gedicht om de migrant en de discriminatie die hij op Aruba ervaart. (…) Het gedicht ‘Afro-Arubaan’ is bijtend van toon en je merkt dat de dichter bij het schrijven ervan woedend maar ook moedeloos was.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de aloë sluimert’

«Armando probeert er de moed in te houden.»

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura in De Volkskrant, 28 mei 2016:
De gescheiden Armando die ook zijn baan kwijt is, rijdt met de 16-jarige Naomi in een gestolen Saab in enkele dagen naar Cadis en dan wellicht Marokko. ‘Laten we niet somber zijn,’ probeert Armando er de moed in te houden, maar de tekenen zijn zo ongunstig, in het verhaal ‘De eindeloze zomer’ van debutant Ulises Sigura opgenomen in ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’. Achter de exotische schrijversnaam zit een Vlaamse jurist met als geboortejaar 1973.
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’

«De opzet van het boek maakt dat je door blijft lezen.» – Albert Heller

Opmaak 1Over ‘De ontwrichting’ van Hans van Hartevelt in Nederlands Dagblad, 3 juni 2016:
Een lofzang op de boer. (…) Het is een ode aan de mensen die er dagelijks voor zorgen dat iedereen voldoende eten op zijn bord krijgt. Zijn verhaal speelt zich in de toekomst af, zo’n vijftien jaar vooruit. Van Hartevelt schetst een land dat steeds meer vertrouwt op technologie. (…) Totdat terroristen toeslaan en in één klap de elektriciteitsvoorziening en alle telecommunicatie onmogelijk maken. Het hele land ligt plat, ook de boerderij. Maar, in een mum van tijd blijken ‘ouderwetse’ trekkers en andere landbouwvoertuigen goud waard. De boerderij wordt de enige hoop voor velen. (…) Het idee voor het boek is origineel. (…) Het is de opzet van het boek die maakt dat je door blijft lezen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De ontwrichting’