Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo in Antilliaans Dagblad, 5 november 2015, en op Caraïbisch Uitzicht, 6 november 2015:
De vraag naar de biologische vader is een terugkerend thema in Antilliaanse romans. In Tirami sù van Ronny Lobo staat opnieuw dit thema centraal. Even lijkt het erop dat Tirami sù de kant uitgaat van Mijn zuster de negerin van Cola Debrot, maar in tegenstelling tot Mijn zuster de negerin, dat druipt van zwaarmoedigheid, blijft de toon in Tirami sù licht en luchtig als een Curaçaose wals. Drama’s over vaderschap worden weggewuifd onder het genot van een tiramisù. (…) Tirami sù is te beschouwen als een vervolg op de roman Bouwen op drijfzand dat van dezelfde auteur is verschenen in 2013. Hoofdpersoon in Bouwen op drijfzand is de architect Kenzo Schmidt. (…) Een belangrijk verschil tussen Tirami sù en Bouwen op drijfzand is dat in Tirami sù Elroy en Silvana de hoofdpersonen zijn en niet Kenzo. Dat heeft ook als consequentie dat er geen architectonische uitweidingen plaatsvinden zoals in Bouwen op drijfzand. Architectuur komt in Tirami sù wel op een andere manier tot uitdrukking namelijk in de knappe constructie van deze roman.
Lees hier en hier de recensie + hier
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’
«Deze auteur weet aan ieder verhaal spanning mee te geven.» – Ezra de Haan
Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Literatuurplein, 4 november 2015:
Sakoentela Hoebba is een auteur die het schrijven van korte verhalen verbluffend goed beheerst. Soms zijn ze melancholisch, soms schrijnend, hier en daar zelfs komisch. Verhalen als het titelverhaal ‘De lottowinnaar’, maar ook het verhaal ‘Mijn zesde’, doen aan Roald Dahl denken. De elf verhalen die deze bundel telt, leveren een leeservaring op die je niet snel zal vergeten. Vaak hoop je dat een verhalenschrijver zich ook eens aan een roman zal gaan wagen. Bij Sakoentela Hoebba komt die vraag niet bij mij op. Haar verhalen zijn romans in een notendop. Ieder verhaal is precies lang genoeg, met aandacht voor details geschreven en telkens verrassend. Wat wil je nog meer? Hoogstens nog zo’n prachtbundel!
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘De lottowinnaar’
«Mooi maar ook messcherp proza.» – André Oyen
Over ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers op Ansiel, 4 november 2015:
Het hoofdpersonage Corine wordt gevraagd om een vriendenboek samen te stellen voor haar neef Harold, die met pensioen gaat en met wie ze nooit de beste vriendjes was. (…) Corine tracht zich neutraal op te stellen tegenover de gevoeligheden van mensen van verschillende achtergronden, die ze voor het vriendenboek gaat interviewen, maar wordt wel buiten haar wil in pijnlijke zaken betrokken. Door dat vriendenboek komen er ook dingen aan het licht die het leven van Harold en de hele aanverwante familie wel in een ander daglicht stelt. Het opzoekwerk van Corine laat schaduwen van het verleden herleven ook al had ze die voorgoed achter zich willen laten. In mooi maar ook messcherp proza schetst de auteur de (…) gemeenschappen van Curaçao.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schutkleur’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer
Gedicht van Rogi Wieg vertaald in het Indonesisch
Over het gedicht ‘Droom‘ van Rogi Wieg op Suara Suara Dari Utara, 4 november 2015:
Op het digitale platform ‘Suara Suara Dari Utara’, een initiatief van Albert Hagenaars, wordt sinds 2013 met regelmaat (inmiddels 114 gedichten) Nederlandstalige poëzie in Indonesische vertaling gepresenteerd. Onlangs werd uit de vroege dichtbundel ‘Dagen in Budapest’ (1985) van Rogi Wieg het gedicht ‘Droom’ gekozen voor een vertaling door Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars met de titel ‘Mimpi‘.
Lees hier het gedicht in het Nederlands en in Indonesische vertaling
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een sterke tweetalige bundel.» – André Oyen
Over ‘Als de aloë sluimert / Cucuisa cabisha’ van Quito Nicolaas op Ansiel, 4 november 2015:
In deze mooie selectie bruist de geschiedenis, cultuur en levensstijl van een Caribisch volk. Het is een sterke tweetalige bundel waarin de lezer ook wordt vertrouwd gemaakt met termen als ‘landskind’ en ‘creolisering’. De woorden doordesemd van nostalgie en verlangen nemen je mee naar de spirit en schoonheid van Aruba!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de aloë sluimert’
The Gourds: Derde voorproef uit de bonusfilm bij ‘American Blues’
Fragment The Gourds (‘Stadium Blitzer’, Austin 1999) uit de bonusfilm bij ‘American Blues’ van Dirk W. de Jong, 3 november 2015:
The Gourds are rehearsing in the living room. On the wall song texts are scribbled down. It’s humid and almost too hot without ac. Kevin Russell is front man. Russell plays the guitar and sings with the Gourds, a progressive country rock based band. He truly believes literature is important in music. He’s joking about a crazy gig in Belgium where the audience started square dancing carrying fake pistols in their holsters.
Klik hier voor het eerste filmpje
Klik hier voor het tweede filmpje
Meer over ‘American Blues’
«Ik las de gedichten uit ‘Krassen’, blad na blad en elk blad een eenheid, onderweg naar de samenhang van een bundel.» – Andreas Oosthoek
Dankwoord, ingebed in een kort verhaal, bij de ontvangst van het eerste exemplaar van ‘Krassen’ van Chawwa Wijnberg in De Drvkkery, 1 november 2015:
Dat is het woord, dát is het begrip, Chawwa Wijnberg: overlevingspoëzie te midden van de dreigingen. Daarmee is, denk ik, veel gezegd. Die poëzie stelt vast: ‘we hebben het grote kwaad overleefd, nu grimmig óp naar het kleine ongerief, onkruidbestrijding’. Diezelfde poëzie vraagt zich tegelijkertijd af: ‘hebben we het grote kwaad wel écht overleefd?’ We zijn alert, we blijven alert en we durven het gisterwoord vergeten en al aan morgen denken, een mooie lucht vol ranke vogels, de open lucht, adem.
Andreas Oosthoek, voormalig hoofdredacteur van de PZC, debuteert in 2015 als romanschrijver met ‘Het relaas van Solle’. Het manuscript uit 1974 vond hij in 2013 weer terug.
Lees hier de tekst van Andreas Oosthoek
Meer over ‘Krassen’
Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Ze hoort tegelijk tot de grappigste dichters die ik ken.» – Mario Molegraaf
Over ‘Krassen’ van Chawwa Wijnberg bij de presentatie in De Drvkkery (Middelburg), 1 november 2015:
Ze is een van de weerbaarste dichters die we hebben, en zich daarvan ook bewust. Voortdurend levert ze varianten op ‘vechten tegen de bierkaai’. Ze wil, zegt ze, ‘schreeuwen tegen dove oren/ zingen in de tegenwind’. En toch is de toon nooit wanhopig, met al haar bewogenheid hoort ze tegelijk tot de grappigste dichters die ik ken. ‘Slijp de messen/ dichters,’ schrijft ze. Maar ze schrijft het zonder uitroepteken, zonder hoofdletters. Het is een mes dat niet gemeen steekt, dictatoriaal dwingt, maar vriendelijk prikkelt.
Mario Molegraaf is een Nederlandse auteur en vertaler. Vanaf 1978 deelde hij het leven met de eind 2001 overleden schrijver Hans Warren. Momenteel werkt hij aan de biografie van Hans Warren.
Lees hier de tekst van Mario Molegraaf
Meer over ‘Krassen’
Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Jeugdcriminaliteit keihard beschreven.»
Over ‘Kruispunt’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, donderdag 29 oktober 2015:
Joseph Hart laat de problematiek daadwerkelijk ‘voelen’ en maakt de verschillende thema’s duidelijk: seksueel misbruik, lichamelijke mishandeling, discriminatie in Nederland, gevoel van onmacht, woede en inferioriteit dat zich uit in het gebruik van disproportioneel geweld. (…) Voor iedereen die niet begrijpt hoe het zo ver kan komen met de jeugdcriminaliteit is het boek van Joseph Hart een aanrader.
Lees hier het artikel in Antilliaans Dagblad
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer
Gedicht van Michaël Slory vertaald in het Indonesisch
Om Nederlandstalige poëzie in Bahasa Indonesia en dus in Indonesië en feitelijk ook in Maleisië te introduceren (het gaat om een aaneengesloten taalgebied van 270 miljoen mensen) en, zo mogelijk, populair te helpen maken, begonnen Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars in maart 2013 een speciaal met dit doel opgezet weblog. De naam hiervan is: ‘Suara suara dari utara’, wat zoveel betekent als ‘Stemmen uit het noorden’. Het is de bedoeling dat zowel Nederlandse als Vlaamse poëzie door hen vertaald en gepubliceerd wordt. Eventueel kunnen later ook gedichten uit Suriname en de Antillen kunnen een plaats krijgen. Zo is als 113de gedicht op 25 oktober 2015 op het weblog geplaatst het gedicht ‘Gods Aanwezigheid’ uit de bundel ‘Torent een man hoog met zijn poëzie’ van de Surinaamse dichter Michaël Slory. In het Indonesisch luidt de titel van het gedicht ‘Kehadiran Tuhan’. De vertaling is van Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars.
Lees hier het origineel en de vertaling in het Nederlands
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer