Het beste van Ernst Jansz in Klooster Wittem op woensdag 24 juni 2015:
Met Ernst Jansz staat er een brok Nederlandse popgeschiedenis op het podium. Hij maakte in de jaren zestig deel uit van de legendarische hippieband CCC Inc. en hij schreef geschiedenis met het door hem opgerichte Doe Maar. Ook na de opheffing van deze band zat hij niet stil. Hij begeleidde en produceerde andere grootheden als Bram Vermeulen en Boudewijn de Groot en maakte een aantal soloplaten, zoals ‘De Overkant’ en ‘Molenbeekstraat’, met intieme melancholische liedjes. In 2010 kreeg hij een Edison nominatie voor zijn cd ‘Dromen van Johanna’ met in het Nederlands vertaald werk van Bob Dylan, waarmee hij zijn kwaliteiten als singer-songwriter onderstreepte. In 2013 verscheen ‘Gideons droom’ met krontjongversies van een keuze uit zijn repertoire. ‘Ernst Jansz in Concert’ brengt liedjes van deze cd’s, begeleid door Guus Paat (gitaren), Richard Wallenburg (bas) en Aili Deiwiks (viool).
Locatie Klooster Wittem: Wittemer Allee 32, 6286 AB Wittem. Toegang € 15,00.
Kijk en luister hier naar ‘Huiswaarts’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Kant was een man van de rede.» – Peter Bruyn
Over Immanuel Kant op Extaze, 6 juni 2015:
Oorspronkelijk was Immanuel Kant samen met de andere overleden professoren van de universiteit in de kerk begraven. Maar in 1924 kreeg hij zijn eigen graf, ontworpen door architect Friedrich Lahrs en bekostigd door de rijke en omstreden industrieel Hugo Stinnes. Michail, mijn ongevraagde maar daarom niet minder boeiende gids van zesentachtig, wijst naar de dertien zuilen die in carrévorm om de tombe staan. ‘Het moest een open mausoleum worden, opdat zijn ideeën zouden kunnen uitwaaien.’ Het plafond heeft een geblokt patroon met gele sterren op blauwe vlakken. Volgens Michail een verwijzing naar Kants vermaarde woorden uit Kritik der Praktische Vernunft: ‘De sterrenhemel boven mij en de morele wet in mij’. En nee, geen kruis of andere kerkelijke tekens. Alleen zijn naam en geboorte- en sterfjaar. Kant was een man van de rede. Peter Bruyn bezocht onlangs het graf van de filosoof Immanuel Kant in Koningsberg/Kaliningrad. Het reisverslag van dit bezoek werd op 6 juni jl. gepubliceerd op het digitale supplement van het literair tijdschrift Extaze.
Lees hier het reisverslag
«Aangenaam verrast door ‘Cas di biento’.» – Wim Rutgers
Over ‘Cas di biento / Doorwaaiwoning’ van Olga Orman in Antilliaans Dagblad, 11 juni 2015:
(…) Een uitgave met 28 gedichten, verdeeld over vier afdelingen, die in het Nederlands vertaald of misschien beter gezegd ‘hertaald’ werden door Fred de Haas die ook de inleiding en noodzakelijke aantekeningen verzorgde. Wie het werk van Olga Orman de laatste jaren heeft bijgehouden, door middel van de diverse publicaties, zal aangenaam verrast worden door ‘Cas di biento’ waarin het werk van de dichteres zich in de context van een complete bundel vervolledigt en verdiept. (…) De inhoud kan met de modeterm ‘identiteitspoëzie’ gekarakteriseerd worden. In de tien gedichten van Cas di biento / Doorwaaiwoning in de eerste afdeling ‘mijn land, mijn taal’ gaat Olga Orman terug naar haar wortels en geeft ze haar visie en standpunt op taalterrein waarbij ze, terugdenkend aan haar jeugd en haar ouders, haar moedertaal Papiamento en haar eiland in verleden en heden verdedigt en verheerlijkt. In de tweede afdeling ‘Onderweg’ met zes gedichten verinnerlijkt zich haar zoektocht, zoals in het slotgedicht van deze afdeling, in de vertaling van Fred de Haas: ‘Reisverhaal // Ik vertel zoveel verhalen / zing, verzin, vertel verhalen, welk verhaal blijf ik herhalen, / aldoor zingen en verhalen, / rij aan rij? / dat is het reisverhaal / van MIJ!’. (p. 63) In de vijf gedichten in de derde afdeling, zijn ‘Leven en dood’ een onvermijdbare ‘tweelingdracht / van dag en nacht en / tweezaam vormgegeven’, waarna de laatste groep van zeven gedichten verzameld onder de titel ‘bloeiend leven’ harmonie uitdrukt van de mens in de eilandelijke natuur en vooral de mens met zichzelf in zijn bestaan. Zo geeft de hele bundel een compositie waarin de ‘dichter-ik’ een weg zoekt in de ruimte, ten opzichte van het geboorteland en de moedertaal, en de tijd die de mens gegeven is te leven en van dat leven ten volle te genieten.(…)
Lees hierhier de recensie of in Antilliaans Dagblad
Meer over Olga Orman bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Heel aparte poëzie.» – André Oyen
Over ‘Rood en wit met blauw’ van Barney Agerbeek op Iedereenleest.be, 13 juni 2015:
(…) De Indonesische ‘roots’ van de dichter komen in verschillende gedichten duidelijk naar voren en dat merk je voornamelijk in een gedicht als ‘Nooit nerimo, altijd greng’, waarin nerimo staat voor ‘het lot laten beschikken’ en greng voor ‘krachtig nastreven.’ De dichter vraagt zich af waar dat streven goed voor is en of het niet goed zou zijn af en toe het lot te laten beslissen. Is dat niet een gedachte, waar iedereen in zijn leven wel eens mee te maken krijgt? Ook in het gedicht ‘Een koud vermogen’ kijkt de dichter naar een koopman, die in Rotterdam – de stad waar Agerbeek een gedeelte van zijn jeugd woonde – langs de kade slentert en herinneringen heeft aan de tijd dat hij in een bedrijf de baas was. Hoe zwaar valt het hem nu immers om als een ontheemde langs de kranen en kades te moeten zwerven, terwijl zijn status niets meer voorstelt. Agerbeek toont compassie met deze figuur en troost hem bijna, door hem in zijn waarde te laten. (…) Rood en wit met blauw is een prachtig vormgegeven bundel … waar je regelmatig naar terug grijpt om er diepzinnigheid en genegenheid in terug te vinden. Er staan ook twee korte verhaaltjes in dit gedeelte van de bundel, ‘Daar houd ik mij aan’ en ‘Ezelsbrug’, die de indruk van een verhalend geheel nog versterken.
Lees hier en hier de recensie
Meer over Rood en wit met blauw
«Het zijn telkens zéér mooie gedichten.» – André Oyen
Over ‘Mijn lief mijn leed’ van Clyde R. Lo A Njoe op Iedereenleest.be, 12 juni 2015:
Het zijn telkens zéér mooie gedichten waar flarden van bekende liederen in verweven zitten. Een prachtig voorbeeld hiervan is Een tijdloos lied waarin zinnen van La vie en rose van Edith Piaff in terug te vinden zijn. (…) Een juweeltje dat de kunst en het heimwee der jaren verzameld heeft. Uit ‘Ode aan de dode dichter’:
Die meedogenloze plaag sloop in je lijf als een dief
en jij liet ons verzen na – soms geheel uit het gareel –
met ook wel een bezinning op de dingen om ons heen.
Ne me quitte pas, ‘laat me niet alleen’,
wordt nooit meer door jou voor het voetlicht gebracht.
Lees hier en hier de vermelding
Meer over ‘Mijn lief mijn leed’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie van ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt in Gent
Op woensdag 17 juni vindt om 20.00 uur in het statige 18de-eeuwse pand van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde in Gent door mede-uitgever Uitgeverij P de ‘Vlaamse’ presentatie plaats van Kromzang, de nieuwe dichtbundel van Stefaan van den Bremt, alsmede van Tuin van de liefde, Getijdenboek, Van den Bremts (nieuwe) vertaling van Emile Verhaerens trilogie Les Heures.
Kromzang, een reeks waarin stemmen van andere dichters meeklinken, sluit bijna naadloos aan op de in 2013 verschenen essaybundel De oude wereld moe. ‘Oude liedjes zingen krom’ schrijft Stefaan van den Bremt naar aanleiding van ‘La chanson des vieux amants’ van Jacques Brel. Niet zonder zelfkritiek wordt elders teruggeblikt op de weg die door de dichter is afgelegd. Maar het geheel is ook een pleidooi voor ‘de kunst van het kijken’ en zet zich af tegen ‘het wegkijken van andermans lijden’. In het lange slotgedicht ‘Cantus firmus’ krijgt de veldtocht tegen de katharen in Zuidwest-Frankrijk een wrange actualiteit. Stefaan van den Bremt (1941) debuteerde als dichter in 1968 (bekroond met de prijs voor het beste literaire debuut) en publiceerde tot nog toe meer dan twintig eigen poëzietitels en tal van vertalingen uit het Frans, Spaans en Duits. Voor zijn vertaling van de monumentale roman Ségou / De aarden wallen ontving hij de Koopalbeurs voor letterkunde 1988. In Mexico werd hij in 2007 gelauwerd met de Internationale Poëzieprijs van Zacatecas. Stefaan van den Bremt is sinds 2000 lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.
Locatie: Academiegebouw, KANTL, Koningstraat 18, B-9ooo Gent Folder kantl-conferenties 2015
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Els Launspach geeft lezing over Shakespeare
Schrijfster Els Launspach (van haar verscheen in mei 2015 haar tweede roman Jonker) studeerde theaterwetenschap en geeft al twintig jaar les over Shakespeare en de Griekse tragedie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam. Op zondagochtend 21 juni 2015 om 10.30 uur verzorgt zij in De Kapel in Bloemendaal een lezing onder de titel ‘De verborgen Shakespeare’. Wat weten we van Shakespeares overtuigingen? Welke ideeën draagt hij uit in zijn toneelstukken, en vertegenwoordigde hij daarmee de tijdgeest, of juist niet? De titel van de lezing is niet alleen een verwijzing naar het boek van Peter Liefhebber, ook een constatering. Alles wat wij over het oeuvre denken is immers een kwestie van interpretatie, iedere stroming of beweging kan er bevestiging in vinden. Een goede toneelschrijver verbergt zich trouwens letterlijk; hij stelt zich verdekt op in dialoog en in interactie tussen de personages. En toch valt over de religieuze aspecten van Shakespeare het een en ander te zeggen. Hierbij worden tevens dramaturgische en historische achtergronden belicht.
Locatie: De Kapel, Potgieterweg 4, 2061 CT Bloemendaal
Meer over Els Launspach bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Stefaan van den Bremt geeft ‘dode’ dichters nieuwe gedichten.» – Ezra de Haan
Over ‘Kromzang’ van Stefaan van den Bremt op Literatuurplein, 11 juni 2015:
Sommige schrijvers ga je meer waarderen naarmate je meer van hen gelezen hebt. Stefaan van den Bremt is zo’n auteur. Hij werkt aan de vervolmaking van een oeuvre dat inmiddels imposant genoemd mag worden. Wie de sleutel op, een deel van, zijn werk zoekt moet De oude wereld moe (2013) gaan lezen. In deze kloeke essaybundel schrijft Van den Bremt o.a. over de dichters die hij vertaalde en daardoor van haver tot gort leerde kennen. (…) Interessant aan de werkwijze van deze veelkunner is de drie-eenheid van vertalen, essays schrijven en dichten. De liefde van Stefaan van den Bremt voor de auteurs die hij bewondert gaat ver, het dringt zelfs door tot in zijn eigen poëzie. De taal die hij zich eigen heeft weten te maken tijdens het maken van zijn vertalingen wordt hergebruikt, nu in eigen werk. (…) Van den Bremt weet je aan het lezen te zetten, hij maakt je attent op de auteurs die je lezen moet en helpt je daarbij. Hij is de perfecte docent die je nooit had. (…) Geïnspireerd door Verhaerens ‘chansons fous’ (gekkenliederen) schreef Van den Bremt het wonderbaarlijke Gekkenrouwlied. Juist in zo’n gedicht, dat een totaal andere taal vraagt dan de vaak aan Spaanstalige auteurs gewijde gedichten, komt de dichter/vertaler door de meesterproef. Hij wordt Emile Verhaeren in zijn laatste moment, met een dynamiek die bij hem past, maar die alleen Van den Bremt voor hem kon schrijven. (…) Eigenlijk vraagt ieder gedicht in Kromzang om nauwgezet lezen en herlezen. Wat op het eerste oog ‘kromzang’ lijkt, blijkt uiterst helder, zodra je je erin verdiept. Stefaan van den Bremt heeft in deze bundel ‘dode’ dichters nieuwe gedichten gegeven, echter zo eigen als hij maar kon.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kromzang’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie Kellendonknummer van Extaze
Klik op afbeelding voor vergroting
Vormgeving Els Kort
Nummer 14 van het literair tijdschrift Extaze wordt op donderdag 2 juli 2015 gepresenteerd in Sociëteit De Vereeniging in Den Haag. Het programma bestaat uit voordrachten door Jaap Goedegebuure en Tomas Lieske, film door Lisette Erdtsieck, muziek door Eimi Witmar (zang), Klaas Trapman (piano) en Trespassers W met Ronnie Krepel (gitaar). Gerrit Vennema leest gedichten. De presentatie is in handen van Cor Gout, de techniek wordt verzorgd door Harold Verra.
Locatie: Sociëteit de Vereeniging, Kazernestraat 38b, Den Haag. De zaal is open vanaf 19.45 uur (de deuren sluiten om 20.10 uur). Het programma begint om 20.15 uur en loopt door tot 22.00 uur. Entree € 10,00 inclusief pauzedrankje. Reserveren redactie@extaze.nl
Meer over Extaze 14
Roemers Drieling: tentoonstelling in Centrum voor Beeldende Kunst Amsterdam
Foto: Nicolaas Porter
Feestelijke opening van Astrid H. Roemer’s romantrilogie verbeeld door 9 kunstenaars, donderdag 18 juni 2015, 17.00 uur:
Onder de titel ‘Roemers Drieling’ organiseert Stichting Cimaké Foundation een tentoonstelling in samenwerking met het Centrum voor Beeldende Kunst Amsterdam Oost. Aan de tentoonstelling werken mee: . Marlene Dumas, Esiri Erheriene , Farhad Foroutanian, Fabrice Hünd, Iris Kensmil, Christian Nyampeta, Urok Shirhan, Wendela de Vries, Marga Weimans. Roemer gaf met haar romans Gewaagd leven, Lijken op liefde en Was Getekend een literaire verbeelding van een tribunaal dat nooit heeft plaats gevonden: de berechting van de daders van de Decembermoorden. Aan de 9 kunstenaars om rond dit imaginair proces, zoals Roemer dat heeft opgeroepen, hun heel eigen visuele verbeelding te tonen. Cindy Kerseborn zoekt als documentairemaker naar aansprekende visuele elementen en probeert daarmee een brug te slaan tussen literatuur, kunst en haar eigen stiel, in documentaire film, waarin het beeldmateriaal van bovengenoemde kunstenaars van pas zal komen. Gerda Havertong draagt gezongen poëzie voor van Astrid H. Roemer uit haar bundel NoordzeeBlues onder begeleiding van percussioniste Hellen J. Gill. De tentoonstelling zal geopend worden door Astrid H. Roemer. ‘Roemers Drieling’ is een onderdeel van het project ‘Hommage aan Astrid H. Roemer’ dat op 7 december 2015 resulteert in ‘De wereld heeft gezicht verloren’, de derde aflevering in een gefilmd drieluik van regisseur Cindy Kerseborn over Caraïbisch-Nederlandse schrijvers die literair en politiek van betekenis zijn voor hun land van herkomst en hun land van aankomst, Nederland. De vorige projecten waren gewijd aan Edgar Cairo en Frank Martinus Arion.
Locatie: Oranje-Vrijstaatkade 71, 1093 KS Amsterdam
Meer over ‘Roemers Drieling’
Meer over Astrid H. Roemer bij Uitgeverij In de Knipscheer