Over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’ van Walter Palm op Literatuurplein.nl, 4 februari 2015:
Liefde doet vreemde dingen met een mens. En wellicht nog meer wanneer het een dichter betreft. Walter Palm nam zich voor om zijn geliefde voor iedere week van het jaar een gedicht, een ode, te schenken. Zijn uitgangspunt was het verhaal van Shéhérazade, de vrouw die haar dood wist uit te stellen door verhalen te vertellen en dat net zolang deed tot de sprookjes van 1001 nacht er waren. Palm draait het om, hij bekoort zijn lief met woorden, wekelijkse woorden vol vuur. Niet de vrouw, nee, deze keer is het de man die een jaar lang de ander weet te boeien. Het levert een bundel op die tijdloos is en soms eerder aan de hoofse liefde doet denken. (…) En natuurlijk had Palm het bij een, twee of drie liefdesbetuigingen kunnen laten. Maar het mooie is juist dat hij dat niet deed. Hij gaat verder dan normaal, put zich uit en schrijft gedichten, die steeds weer zijn liefde voor de vrouw van zijn leven bejubelen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een serenade voor mijn Shéhérazade’
«Trailer Porto Marie» – Mathilde de Jonge
Boektrailer over ‘Porto Marie’ van Els Langenfeld op YouTube, 2 februari 2015:
Op 29 mei 2013 vond op Curaçao de presentatie plaats van Porto Marie, de eerste roman van historica Els Langenfeld. Op 9 juni van dat jaar overleed ze op Curaçao. Op 22 mei 2014 maakte de Nederlandse Taalunie de Caribische nominatie voor ‘De Inktaap 2015’ bekend: Porto Marie van Els Langenfeld. Mathilde de Jonge geeft met deze visualisatie een huldeblijk aan boek en auteur.
Meer over Els Langenfeld en Porto Marie
«Het boek gaf me rillingen van verbouwereerdheid toen ik las over hoe de verantwoordelijken faalden.» – Ton Dietz
Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in OneWorld, 1 februari 2015:
Een ‘ontheiligde bibliotheek’, een ‘geplunderde graftombe’, laat Hans van Hartevelt Ismael Serageldin (‘de Egyptenaar’ van de bibliotheek van Alexandrië) verzuchten aan het eind van ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’. De roman, die leest als een thriller, kwam enkele maanden geleden uit na Van Hartevelts ontslag als directeur van de bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT). Ik heb het proces van die ontheiliging gevolgd met ongeloof, maar het boek gaf me rillingen van verbouwereerdheid toen ik las over hoe de verantwoordelijken faalden bij het behoeden van cultureel erfgoed en, erger, geen waarde meer leken te hechten aan de eigen geschiedenis. (…) Ik vermoed dat toekomstige historici toch een zweem van verbijstering zullen ervaren bij de namen Ben Knapen, Jan Donner, Peter Groenenboom, Rudy Rabbinge, Joost Ruitenberg en Derk Vermeer, politici en bestuurders in deze kwestie. Zij figureren onder pseudoniem rond bibliotheekdirecteur Jeroen van Helferen, zoals de schrijver zichzelf noemt in zijn horrorboek. Verplicht leesvoer voor bestuurders, lijkt me.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer
Ernst Jansz met ‘Gideons droom en andere Indische sprookjes’ in Rabotheater Hengelo
Op vrijdag 6 februari 2015 treedt Ernst Jansz op met ‘Gideons droom en andere Indische sprookjes’ in de Eijsinkzaal van het Rabotheater Hengelo :
In dit nieuwe theaterprogramma brengt Ernst Jansz het repertoire dat hij heeft gekozen ter gelegenheid van de recente heruitgave van zijn debuutroman Gideons droom uit 1983. Het zijn krontjongversies van een aantal van zijn mooiste liedjes. Daaronder ‘Rumah saya’ en ‘Tijd genoeg’ (uit de Doe Maar-tijd waarin Gideons droom is geschreven), liedjes van zijn soloalbums De Overkant en Molenbeekstraat en enkele van zijn Dylan-vertalingen uit Dromen van Johanna. Hij wisselt de liedjes af met korte intermezzi waarin hij fragmenten voorleest uit het boek Gideons droom en zijn Indische sprookjes uit Molenbeekstraat. Hij wordt daarin ondersteund door Guus Paat (gitaren), Richard Wallenburg (bas), Aili Deiwiks (viool) en Shelly Lapré (dans, licht- en schaduwspel).
Aanvang: 20.30uur. Locatie: Rabotheater Hengelo, Beursstraat 44, 7551 HV Hengelo, 074-255 67 89
Kijk naar concerttrailer ‘Gideons droom’
Kijk ook naar ‘Tessa’ uit hetzelfde programma
Lees hier de recensie (2014) van Ezra de Haan over de heruitgave van Gideons droom
Meer over Gideons droom
Meer over Ernst Jansz bij In de Knipscheer
Glenn Pennock speelt Could it be love? voor de soundtrack van zijn novelle Als in gangen en stegen
Glenn Pennock baseerde op een oude Guthrie-song een gitaarsolo-bewerking, die hij opnam voor de soundtrack bij zijn novelle ‘Als in gangen en stegen’.Presentatie ‘Krijgskunst’ van Brigitte Spiegeler in Poëzieweek
In de Poëzieweek wordt op zondag 1 februari om 16.00 uur de dichtbundel ‘Krijgskunst. Verluierde gedichten en andere vuurpauzes’ van Brigitte Spiegeler gepresenteerd in A Gallery Named Sue (Den Haag). Aan het programma werken mee Ezra de Haan, Walter Palm en Ruth van Rossum. Voorafgaand aan de boekpresentatie wordt op dezelfde locatie om 14.00 uur de tentoonstelling ‘Vuurpauze’ van Brigitte Spiegeler geopend. Meld uw komst s.v.p. vooraf aan op info@agns.nl .
A Gallery Named Sue, Noordeinde 18A (1e etage), 2514 GH Den Haag, 06-12362110
Meer over ‘Krijgskunst’
«De trots en kracht die uit de taal spreken weerspiegelen die van een natie, een volk.» – Mark Weenink
Over ‘De stilte van het ongesproken woord/ Tiri fu den wortu… di no taki’ op La Chispa, het Latijns Amerika Magazine, 29 januari 2015:
Goede poëzie kan klinken als muziek. En klanken zijn universeel. In De stilte van het ongesproken woord (Tiri fu den wortu… di no taki/Silence of the Unspoken Word), een initiatief van de Surinaamse gitarist en songwriter Dave MacDonald, worden beide gecombineerd. In deze mooi vormgegeven dichtbundel lees je een aantal gedichten van Trefossa , Dobru en Shrinivási. Deze drie poëten hebben aan de wieg gestaan van de Surinaamse literatuur. (…) Het boek en de dvd, die elkaar aanvullen, zijn een eerbetoon aan de grondleggers van de Surinaamse cultuur en identiteit. Naast de gedichten schittert het boek met smaakvolle tekeningen, oude handgeschreven teksten en zwart-witfoto’s die je in de tijd mee terug nemen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stilte van het ongesproken woord’
«Een verbazingwekkende reis door deze voormalige kolonie.» – André Oyen
Over ‘Zoeken naar Slory. Een reis door verrassend Suriname’ van E. de Haan op Ansiel, 26 januari 2015:
Langzaam komt de Haan tot het besef dat de gedichten van Slory het hele land en zijn geschiedenis tot in ieder detail beschrijven. Maar hoe ver gaat Slory’s dichterlijke vrijheid en hoeveel waarheid bevatten alle anekdotes die de mensen De Haan vertellen? Waar komt die voortdurende discriminatie vandaan in deze smeltkroes van rassen en religies? Pas als hij de dichter zelf ontmoet zal de waarheid boven tafel komen. Voor zover er een waarheid over Suriname te vertellen valt. ‘Zoeken naar Slory’ is een verbazingwekkende reis door deze voormalige kolonie van Nederland, een land dat van vallen en opstaan weet en fantastische dichters, schrijvers en vertellers kent.
Lees hier de recensie en hier op Ansiel
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Dichter-schrijver Rogi Wieg neemt afscheid van zijn lezers.» – Arjan Peters
foto: Stephan Raaijmakers
Over ‘Rogi Wieg: De kleine schepper’ expositie in Arti et Amicitae, in de Volkskrant, 24 januari 2015:
‘Toen ik doorkreeg dat ik geen grote tennisser zou worden, ben ik gestopt. Klassiek piano heb ik gespeeld, jazzpianist geprobeerd, blues is mijn grote liefde, is ook niet gelukt. Je kunt zeggen dat ik rond mijn twintigste ben gaan schrijven omdat ik nergens anders voor deugde. Ineens was het er.’ (…) ‘Je kunt me uitbehandeld noemen. Ik ben een oude man van 52. Moe, morfinist geworden en doodziek. Mijn hele lichaam schokt van binnen. Het lijkt wel science-fiction.’ Ondraaglijk lijden, hebben de artsen die hem in de gaten houden bevestigd. (…) Afscheid van het schrijven heeft hij al genomen. De voorbode daarvan was af te lezen aan het gedicht ‘Good times’ in Afgekapt dichtwerk, met de slotregels: Lang geleden dat ik zo was,/ dat ik opstond, koffie zette en me boog over het heelal.(…) Het gekke is: de gedachte dat het leven niet lang meer duurt, is rustgevend. Het is snel gegaan, het leven. Veel sneller dan ik dacht. Het hele concept van leven en dood deugt niet. Het is zo idioot dat je verdwijnt. Ik deugde nergens voor en heb toen hopelijk een paar mooie dingen gemaakt die mijn signatuur tonen. Als ik ergens voor had gedeugd, zouden ze niet gemaakt zijn.
Lees hier het interview
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Gebiologeerd door de verscheurdheid tussen oud en nieuw.» – Bart Vonck
Over ‘De oude wereld moe. Over vernieuwers en voortzetters in de literatuur’ van Stefaan van den Bremt in Poëziekrant (2015-1), 24 januari 2015:
Wie een inleiding wil in vele aspecten van de Frans-Belgische, de Spaanse, maar vooral de Latijns-Amerikaanse poëzie, vindt hier zijn gading. De essays stoelen bovendien op een grondige kennis van de geschiedenis van de poëzie en van de behandelde dichters en hun poëtica. (…) Een thematisch uitwaaierend boek dat vele jaren vertaalarbeid overspant en aan de hand van een vaak herhaald dilemma zowel ingaat op de teksten en hun auteurs zelf als op hun artistieke, maatschappelijke en filosofische context. Is trouw aan ‘zijn’ dichters niet het diepste engagement van de vertaler?
Meer over ‘De oude wereld moe’
Meer over Stefaan van den Bremt bij Uitgeverij In de Knipscheer