«Een speurtocht naar de overlevingsdrang van de Surinamer. In concrete taal, scherp observerend en op een persoonlijke toon legt De Haan die survival vast.» – Rabin Gangadin

VoorplatZoekennaarSlory75Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op De Boekensalon.nl, 4 november 2014:
De poëzie van Slory als metafoor van de samenhang en het reisverslag als de samenhang zelf zijn hier in elkaar geschoven. (…) De waarnemingen van de Haan lijken zich als brokstukken los te maken. Deze brokstukken zweven vervolgens binnen de door hem bedachte omheining van gevoerde dialogen. Tot slot nemen ze er hun plaats in alsof ze daar altijd bijeen hadden gestaan. De omheining als aanschouwelijk gemaakte allegorie ontwikkelt zich tot een abstracte voorstelling van De Haans bedoeling. Bij lezing van dit reisverslag krijg je het gevoel alsof je door een lachspiegelbuis loopt: de beelden die je worden toegeworpen, worden soms licht, soms grotesk vervormd teruggekaatst, steeds weer een beetje anders, soms dijen ze uit en krimpen ze etc. De door De Haan beschreven beelden van Paramaribo maken kabaal en spartelen op die manier, ze vervloeien en verkeren in een voortdurende staat van onrust terwijl de mensen de hij ontmoet in een voortdurende staat van onrust verkeren, soms aangedaan, roerloos, groots en ijzig overeind staand. (…). In dit boek lijken impressie en rapportage natuurlijke bondgenoten van de functionaliteit te zijn.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer

Literaire avond met Margreet Hofland en Pim Wiersinga

VoorplatBerniniWebsite WiersingaVoorplat2_Opmaak 1.qxdDubbelpresentatie van twee nieuwe historische romans in Boekhandel Verkaaik Gouda:
Op donderdag 20 november vanaf 19:30 uur maakt u een reis door het verleden die u niet snel zult vergeten. Een bijzondere avond met twee auteurs die een historische roman hebben geschreven. Margreet Hofland schrijft over het zeventiende-eeuwse Italië, Pim Wiersinga over het achttiende-eeuwse China. De hoofdpersonen in ‘Bernini’s waanzin’ zijn Bernini en Borromini, twee kunstenaars die uiterlijk en innerlijk zoveel van elkaar verschillen als maar mogelijk is. Zij maken Rome tot de majestueuze stad, die een paus waardig is, maar kunnen niet samenwerken. Biblion juicht: ‘Voortreffelijke, boeiende, ontroerende, in mooi Nederlands geschreven, goed ingeleefde en goed onderbouwde roman met prachtige beschrijvingen.´ In ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ is de tolk Cao het hoofdpersonage. Zij is verbannen naar het paviljoen omdat een Britse gezant waarvoor zij tolkte zich niet aan de etiquette hield. Tradities en etiquette spelen een belangrijke rol. Cao wil graag bij een geliefde van haar zijn, de Nederlandse ambassadeur Isaac Titsingh. Maar wanneer de keizer haar gelast met hem te trouwen weigert zij dit. ‘Een knappe constructie.’

Locatie: Boekhandel Verkaaik, Lange Tiendeweg 35, 2801 KE Gouda. Toegang is gratis, maar vooraf aanmelden via info@boekhandelverkaaik.nl is verplicht.
Meer over ‘Bernini’s waanzin’
Meer over ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’

«Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.» – Ton van der Molen

Opmaak 1Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Hebban, 4 november 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan ‘De rode kimono’. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn recente, verbluffende terugkeer. Eindelijk kunnen we nu kennisnemen van ‘De rode kimono’, uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer. Het blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit ‘Koude sambal’, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met ‘De rode kimono’ laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’

«Schitterende sfeerbeelden van iets dat nooit en nimmer meer terugkomt.» – Hans Vaders

VoorplatTemepelsWoestijnen75Over ‘Tempels in woestijnen’ van Boeli van Leeuwen in Ñapa (Amigoe), 1 november 2014:
Bij de negen gedichten zitten poëtische juweeltjes. Ik heb het dan niet zo zeer over het drietal gedichten met de oorlog als thema, namelijk ‘Soldaten’, ‘Luchtgevechten boven een krankzinnigengesticht’ en ‘Oorlog’. Maar goed, Boeli van Leeuwen was amper terug uit een zwaar geteisterd en verwoest Europa, uit een kreupel Nederland waar hij noodgedwongen de Tweede Wereldoorlog had moeten uitzitten in de schoolbanken. En waar zijn alma mater, het imposante gymnasium aan het Stokroosplein in Den Haag, op last van de Duitse bezetter in 1942 was gevorderd en kort daarna gesloopt in het kader van de aanleg van de Atlantikwall. En in juni 1947 was juist de eerste politionele actie in Indië begonnen, een complete oorlog die slechts verliezers zou opleveren. Van Leeuwen besefte toen al dat het leven de facto een slangenkuil behelsde met vele wonderlijke wezens met dito rituelen, zelfverkozen, aangeleerd of niet. Nee, het zijn eerder de prachtige strofen waarin hij zijn dorre dorstige eiland van toen bezingt. Schitterende sfeerbeelden van iets dat nooit en nimmer meer terugkomt – althans niet in een vorm die wij nu kennen. Er is geen plaats meer voor oude rituelen die in taal worden gebeiteld. (…) Een mooi uitgegeven bundel met treffend werk van Van Leeuwen waarin de contouren zich reeds aftekenen voor zijn latere in zijn romans uitgewerkte thematiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tempels in woestijnen’
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Hans Vaders bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Liefhebbers van de mystiek: dit nummer maar kopen. Vanwege de inhoud en zeker ook vanwege de fraaie typografische onderbrekingen.» – Menno van der Beek

VoorplatExtaze11-300Over het mystieknummer ‘Extaze 11’ op Liter.nl, 3 november 2014:
Er zijn allerlei geldige klimroutes te bedenken naar de mystieke top. Sterker nog: omdat het mystieke verborgen is, is het afwijzen van een klimroute vanuit de logica een bij voorbaat onverdedigbare zaak. Jaap Goedegebuure, bijvoorbeeld, opent dit nummer met een vrij technisch artikel. Hij schrijft dat de dichter die bereid is de directe verstaanbaarheid op te offeren, een klimmer is die ons vooruit is. Hij is voorbij de directe duiding, met nog net genoeg splinters die onze patroonherkenning doen afgaan; daar is de ontregeling en misschien de verlichting, zoals bij Lucebert, bijvoorbeeld. (…) Marlies de Munck zoekt de betekenis via de muziek: betekenis die ontstaat tussen muzikant en toehoorder, zonder de lastige tussenkomst van een van tevoren met betekenis geladen taal. En om dan tegelijk die taal toch weer in te zetten: in dit nummer zijn ook korte verhalen en gedichten opgenomen, o.a. van Maarten Buser. (…) Voor de liefhebbers van de mystiek: na het bestellen van ‘Liter 73’ toch ook dit nummer maar kopen. Vanwege de inhoud en zeker ook vanwege de fraaie typografische onderbrekingen van die inhoud, met subtiele grafische bewerkingen van teksten door Tanja Smit.
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 11

‘De werkelijkheid was natuurlijk gruwelijker en harder dan in het boek’

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in interview met Jos Damen in IP, vakblad voor informatieprofessionals, nr. 07, oktober 2014 :
‘Op een hoorzitting van de vaste Kamercommissie betitelde Knapen het KIT als een ratjetoe. De regering viel, maar Knapen trok op zijn laatste werkdag toch de stekker uit het KIT. Onder zijn opvolger Ploumen ging geen andere wind waaien. Waarom niet? Dat is me een raadsel. We moesten wel het ene na het andere plan schrijven, om uiteindelijk in april te horen te krijgen: toch maar niet. (…) Of mensen in de roman herkenbaar zijn? Dat moet de lezer zelf maar uitmaken. Mijn roman is een sleutelroman genoemd, maar ook een apologie. Ik hoop echter dat mensen de roman lezen als meer dan een sleutelroman, want uiteindelijk probeer ik de zaak natuurlijk boven een specifieke bibliotheek uit te tillen. Ik heb geprobeerd uit te leggen wat er met 250 jaar cultureel erfgoed kan gebeuren, en ook welke processen daarbij spelen. De politiek speelde natuurlijk een grote rol.’ (…) ‘Ik hoop vooral dat mensen zich achter de oren krabben, want denk als bibliotheek maar niet dat je veilig bent. Verder hoop ik op wet- en regelgeving, want in de komende nieuwe bibliotheekwet staat veel over taken en bestuurslagen, maar niets over hoe er omgegaan moet worden met verweesde collecties. Een gemiste kans.’
Lees hier het interview
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

Margreet Schouwenaar – Waaraan het vlees ontsnapt. Gedichten

VoorplatWaaraan het vlees ontsnaptMARGREET SCHOUWENAAR
Waaraan het vlees ontsnapt

Gedichten. Nederland
Geïllustreerd met 7 vierkleurenfoto’s van Mariet Lems
Genaaid gebrocheerd, 72 blz., € 17,95
Co-uitgave met Uitgeverij P
november 2014
ISBN 978-90-6265-868-8

Margreet Schouwenaar (Schagen, 1955) heeft reeds negen dichtbundels op haar naam staan.
Tot haar oeuvre behoren onder meer De Drempel die Vertrek is, Bezijden tijd, Talen naar de val en Valtijd. In 1991 werd zij genomineerd voor de Cees Buddingh’prijs en in 2009 werd ze benoemd tot stadsdichter van Alkmaar. Zij publiceerde bij Uitgeverij P eerder Het wachten bezingen (2011).

Waaraan het vlees ontsnapt wordt op 21 november gepresenteerd in het stadhuis van Alkmaar.

‘Alle mensen, zei mijn moeder als er iets onvoorstelbaar was. En dat is het: alle mensen. Onvoorstelbaar’, schrijft Margreet Schouwenaar in het gedicht Alle mensen, waar zij de mens in zijn mening en de zwaarte van zijn hart telt. ‘Er is veel nodig om te worden. Het is hard zijn, mens. En zacht houden. Mens’, dicht zij verder.

‘Als Schouwenaar persoonlijk schrijft, is ze op haar best’, schrijft Joop Leibbrand over Schouwenaars laatste bundel Het wachten bezingen.
‘Een geslaagde bundel van een dichteres die wéét wat ze doet.’
Meer over ‘Waaraan het vlees ontsnapt’

«Dan valt er een pijnlijk puzzelstukje op zijn plaats.» – Marieke Visser

Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer in EFM Magazine (Paramaribo), jrg. 3, nr. 10, november 2014:
Het slavernijverleden begint na jarenlange oorverdovende stilte nu toch echt een thema in de Nederlandstalige literatuur te worden. De boeken van Cynthia McLeod zorgden daarbij voor een doorbraak. Daarna volgden er meer. Het boek van Janny de Heer, ‘Gentleman in slavernij’, heeft als hoofdpersoon de Duitse Johann Dieterich Horst die in 1827 voor het eerst naar Suriname komt om er zijn geluk te beproeven. Hij raakt in de ban van de kolonie en vestigt zich uiteindelijk voorgoed in de Nederlandse kolonie. Het verhaal is vanuit het perspectief van Horst geschreven maar geeft ook inzicht in het leven van de slaven op de plantage omdat Horst regelmatig geconfronteerd wordt dat hij zich bij beide werelden betrokken voelt. Die van de blanke elite waar hij automatisch toe behoort als plantage-eigenaar, maar ook bij de wereld van de slaven waarvan de onmenselijke behandeling hem steeds weer tegen de borst stuit. Met name het lot van een familie trekt hij zich zeer aan, en hoewel hij uiteindelijk alle gezinsleden vrijkoopt en met de oudste dochter trouwt, lukt het hem niet om alles te doen wat hij zou willen. Tussen de regels dringen zich steeds vergelijkingen op tussen toen en nu, de Surinaamse maatschappij in de 21ste eeuw. Af en toe valt er dan een pijnlijk puzzelstukje op zijn plaats.
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog; een thriller die de lezer tot verbijstering brengt.» – Ezra de Haan

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt op Literatuurplein, 31 oktober 2014:
Hans van Hartevelt was te veel schrijver en te zeer verbonden aan zijn bibliotheek dat hij de waarheid voor zich kon houden. In de vorm van een sleutelroman schreef hij de ervaring van zich af. Het levert een thriller op die de lezer tot verbijstering brengt. Op zich is het niet moeilijk om tot de conclusie te komen dat het boek over het befaamde Tropeninstituut gaat. (…) ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ is een boek dat met razende vaart geschreven lijkt te zijn. Vanaf de eerste regel word je meegesleept door de elementen die loskomen wanneer bekend wordt dat het instituut niet langer op subsidie kan rekenen. Wanhoop, woede en paniek. Het is alsof je er naast zit. Alsof een verborgen camera alles vastlegt. Kafkaiaanse toestanden, maar dan wel in Nederland, het land waarvan je dacht dat alles zo goed geregeld was. (…) Het is een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog tegen bezuinigingen, de gevolgen ervan en de mensen die ervoor verantwoordelijk zijn.

Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond.» – Jos Damen

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in IP, vakblad voor informatieprofessionals, 30 oktober 2014:
Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond, en vooral hoe de nauw betrokkenen daarin acteerden. Dat doet hij op een slimme manier: de lezer kijkt mee door de ogen van een van de wat meer sympathieke hoofdpersonen, de wat brommerige Jeroen van Helferen, afdelingshoofd van het ‘KIOC’. In dertig hoofdstukken gaat het onafwendbaar de verkeerde kant op, in titels lopend van Rechtszaak via Nieuwe kansen tot De onttakeling. Ondertussen schetst Van Hartevelt portretten van de hoofdrolspelers, in wie de ingevoerde lezer zonder moeite kenmerken van de echte hoofdrolspelers Jan Donner, Bram van Ojik, Rudy Rabbinge, Jasper van Dijk en Ben Knapen herkent. Maar ze zijn het natuurlijk ook niet, want Van Hartevelt boetseert de werkelijkheid zodanig dat het verhaal overeind blijft, en componeert de figuren vooral om met zijn verhaal te laten zien dat in deze Griekse tragedie ieder zijn rol speelt, maar dat niet de personen, maar de achterliggende politieke werkelijkheid doorslaggevend is. (…) Deze roman verplichte literatuur voor iedereen uit de wereld van cultureel erfgoed.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer