«Waarom niet eens wél een essaybundel gekocht?» – Chrétien Breukers

Opmaak 1Over ‘De oude wereld moe. Over vernieuwers en voortzetters in de literatuur’ van Stefaan van den Bremt op Dagelijkse Standaard, 21 december 2013:
Essays over dichters die zich in de traditie plaatsten, terwijl ze deze traditie ook ondersteboven haalden. Van den Bremts boek is nergens saai en zou het onder menige kerstboom een aanwinst betekenen. Dit klinkt ironisch, maar is het niet. Integendeel. Waarom niet eens wél een essaybundel gekocht? Nou?

Lees hier verder

Meer over ‘De oude wereld moe’

Meer over Stefaan van den Bremt

«Waarnemingen in een beheerste schrijfstijl.» – Aarti Rampadarath

Opmaak 1Over ‘Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt’ van Karin Lachmising voor NBD/Biblion, 20 december 2013:
Enigszins abstracte bundel met een vijftigtal (alle Nederlandstalige) gedichten. Het werk van Lachmising is qua thematiek Surinaams: de natuur en zintuigen zijn belangrijk. ( … ) De beelden zijn vooral herkenbaar voor lezers uit Suriname, maar ook een Nederlands publiek zal haar werk kunnen waarderen. De opstijgende warmte van de Surinaamse grond is voelbaar.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Nergens groeit een boom’

«De scheidslijn tussen liefde en lust is dun.»

VoorplatRodeAppel75dpiKleinGiselle Ecury in een interview met Damespraatjes.nl n.a.v. ‘De rode appel’, 20 december 2013:
“Aan het einde van een prozacursus moedigde de lerares me met klem aan vooral dóór te gaan met schrijven. Dat was de dichteres Anneke Reitsma, o.a. Neerlandicus, Ida Gerhardt deskundige, oprichter en docent van de Stichting Taal en Letteren. Niet zomaar iemand dus. Ze was zó goed in taal en zo direct en eerlijk in haar kritiek. Als zo iemand jou vervolgens aanmoedigt door te gaan, dan moet je het wel geloven. Zo is Erfdeel ontstaan op basis van vier A4tjes. (…) Als lerares Gezondheidskunde op een plattelandsschool voor meisjes zag ik, dat de tijd had stilgestaan. Ik denk, dat een minder goed verlopen eerste seksuele escapade nog steeds veel impact kan hebben. De scheidslijn tussen liefde en lust is dun. Het onderwerp is nog steeds actueel, ja, al zijn pubers vele malen beter voorbereid.”

Lees hier het hele interview

Meer over ‘De rode appel’

«Hollandse blues in een meesterlijke verhalenbundel.» – Ezra de Haan

Over ‘Morgen wordt het beter’ van JP den Tex op Literatuurplein, 20 december 2013:
JP den Tex is een echte verhalenverteller. Als singer-songwriter deed hij dat tot nu toe in liedjes. Het verhaal werd teruggebracht tot de essentie, tot een klein bestand, en de muziek deed de rest, die vulde de details moeiteloos in. Dezelfde verhalen krijgen in ‘Morgen wordt het beter’ alle ruimte en worden liefdevol en met aandacht verteld. JP den Tex maakt duidelijk dat niet alleen Amerikanen de blues hebben. Dat typisch Amerikaanse hutje op de omslag van het boek waarvan je verwacht dat Leadbelly, Blind Lemon Jefferson of Robert Johnson er moeten hebben gewoond, staat gewoon hier in Holland. Maar de verhalen in de bundel dragen wel degelijk de weemoed van de blues. Hollandse blues in een meesterlijke verhalenbundel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Morgen wordt het beter’

Blog Laurens Jz. Coster kiest twee gedichten van Stefaan van den Bremt.

VoorplatBlauwSlikAbonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. Op 20 november 2013 viel de keuze op ‘2 bomengedichten’ uit de bundel ‘Blauw slik’ van de in Nederland wonende Vlaamse dichter Stefaan van den Bremt. Te weten het gedicht ‘Kwee’ en het gedicht ‘Kaki’.

Lees hier de gedichten

Meer over ‘Blauw slik’

Meer over Stefaan van den Bremt

Blog Laurens Jz. Coster kiest twee gedichten van Karin Lachmising.

Opmaak 1Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail. Op 27 november 2013 viel de keuze op ‘De nieuwe tijd’ en ‘Gewoon’ uit de debuutbundel ‘Nergens groet een boom die haar aarde niet vindt’ van de Surinaamse dichteres Karin Lachmising (1964).

Lees hier de gedichten

Meer over ‘Nergens groeit een boom’

«Met het talent van zijn pen.» – Wilbert Voets

Over ‘Wat geen teken is maar leeft’ van Michiel van Kempen in Poëziekrant, nr. 6 2013:
Het getuigt ontegenzeggelijk van moed om aan alle bestaande literatuur nog een geschrift toe te willen voegen, van heldenmoed als dat poëzie is en van aan overmoed grenzende bravoure als het liefdespoëzie moet zijn. Toch is dat precies wat Michiel van Kempen gedaan heeft met ‘Wat geen teken is maar leeft’. Er moet dus sprake zijn van een bikkelharde noodzaak. De dichter, door talent veroordeeld tot het woord als wapen, wordt quasi naar het leven gestaan. Hij moet overleven en in zijn redding weet hij een universele geldigheid aan te raken die ook voor de lezer louterend werkt. (…) De nihiliserende verloren liefde, schrijnende herhaling van de teloorgang van de “onvoorschadelijke beschutting”, en het tastend schikken in het echec. Het is niet voor het eerst dat dit thema bewerkt wordt. Michiel van Kempen destilleert met het talent van zijn pen zijn eigen medicinale elixir uit deze literaire oerbron. Hij voert bepaald geen homeopathische apotheek. Wij prijzen ons gelukkig een hartversterkende teug mee te mogen drinken.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Wat geen teken is maar leeft’

Meer over Michiel van Kempen

«Zeer de moeite waard.» – C.H. Gajadin

Opmaak 1Over ‘Een droom die ik heb’ van Nydia Ecury voor NBD/Biblion, 17 december 2013:
Voor deze tweetalige bloemlezing werd een selectie gemaakt uit zes bundels geschreven in het Papiaments van de Antilliaanse toneelregisseur, cabaretier en dichteres (1926-2012). … Het ritme van het tropische eiland, een zekere gelatenheid, de hitte, het grote verlangen vormen de onderstroom in Nydia Ecury’s fraaie gedichten.

Lees hier de recensie

Meer over Nydia Ecury

«Een indringend tijdsbeeld van Curaçao.» – Walter Palm

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart voor NBD/Biblion, 16 december 2013:
De eerste verhaallijn is de cocaïnehandel en de daarmee samenhangende criminaliteit. De tweede verhaallijn is de aanloop naar de Curaçaose verkiezingen en de bijbehorende strategieën van de politieke partijen om in de gunst te komen bij de kiezer. Bij deze tweede verhaallijn komt Matthew om de hoek kijken. Matthew heeft samen met een denktank een plan bedacht om Curaçao er weer boven op te krijgen, en de armoede te bestrijden die de voedingsbodem is van criminaliteit. De derde verhaallijn zijn de psychische problemen van Matthew die geplaagd wordt door traumatische jeugdherinneringen met een alcoholische vader. De auteur weet deze drie verhaallijnen tot een geheel te smeden en hij schetst een indringend tijdsbeeld van Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’